به نقل از «مهر»

چند کلمه درباره مصاحبه اخیر «محمدجواد ظریف»

تاریخ انتشار: ۱۷ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۴۴۰۷۲۲

به گزارش خبرگزاری مهر، مهدی محمدی مشاور رئیس مجلس شورای اسلامی در امور راهبردی، در کانال تلگرامی خود در رابطه با مصاحبه اخیر محمدجواد ظریف وزیر سابق امور خارجه کشورمان در زمان دولت یازدهم و داوزدهم، یادداشتی را منتشر کرد که متن آن به شرح زیر است:

اینکه محمدجواد ظریف هرگاه لب به سخن گفتن باز می‌کند، حاصل، یا دریدن پرده حرمتی است یا ناسزا و اهانتی به آنها که مردم آنها را عزیز می‌دارند، اکنون دیگر یک داستان تکراری است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کسی می‌گفت امثال او عذرخواهی را هم بی معنا کرده‌اند، چون پس از عذرخواهی، دیری نمی‌پاید که دوباره چیزی می‌گویند که می‌دانند باید از آن هم عذر بخواهند. وقتی ایشان وزیر بود، در جلسات داخلی نظام هم کسی از زبان او در امان نبود، چه رسد به حالا که خود می‌گوید مسئولیتی ندارد و نیازی ندارد نگران باشد!

درک کینه و حقد امثال محمدجواد ظریف از قانون اقدام راهبردی برای من به هیچ وجه دشوار نیست. خواهم گفت که مسئله انتخابات و امثال آن هم نیست. مسئله اصلی امثال ظریف-که واقعاً امیدوارم روزی بتوان آزادانه درباره جزئیات آن سخن گفت- این است که این قانون، بی‌اعتباری مبانی فکری و خطای فاحش برآوردهای استراتژیک آنها را برملا کرد.

آمریکا تا قبل از اجرایی شدن این قانون کاملاً موفق شده بود امثال ظریف را چنان بترساند که جرئت نداشتند دست از پا خطا کنند. نتیجه این بود که دشمن کاملاً به این نتیجه رسیده بود فشار به ایران بی هزینه است و کسانی در ایران هستند که حاضرند داوطلبانه برای تبدیل فشار به تسلیم، لابی کنند و به مردم و نظام فشار بیاورند.

من همیشه گفته‌ام که بدون یک جریان سازش داخلی، فشار دشمن اساساً کار نمی‌کند. همه امید دشمن این است که وقتی از بیرون فشار می‌آورد کسانی در داخل، به نظام و به مردم بگویند چاره‌ای جز تسلیم نیست. به همین دلیل است که آمریکایی‌ها همواره گفته‌اند سیاست دو مسیره فشار-مذاکره جواب می‌دهد اما سیاست یک مسیره فشار، اغلب به نتیجه معکوس می‌انجامد.

ظریف نماد کاملی است از کسانی که برای مردم ایران از ارتش آمریکا هم خطرناک‌ترند. علت هم این است که آنها با ترس و تسلیم، نهایتاً حاضرند توافقی را به دشمن هدیه کنند که دشمن خود معترف است حتی با جنگ قادر به کسب آن نبود. حرف وندی شرمن را که گفت برجام نه حاصل تحریم‌ها، بلکه حاصل دولت روحانی بود، هیچ وقت فراموش نکنید.

قانون اقدام راهبردی باطل السحر افسون آمریکا هراسی امثال ظریف بود. از یاد نمی‌برم که همه تلاششان را کردند تا قانون تصویب نشود. بعد که موفق نشدند سعی کردند هر طور شده آن را اجرا نکنند. تمرد از اجرای قانون به نقطه‌ای رسید که رهبر حکیم انقلاب خود شخصاً وارد میدان شدند و دستور اجرا دادند. ظریف قبل از اجرای قانون، جایی گفته بود اگر این قانون اجرا شود آمریکا به ایران حمله می‌کند! بعد مشخص شد آمریکا حمله کرده، اما نه به ایران بلکه به ذهن امثال محمدجواد ظریف.

قانون اقدام راهبردی نشان داد که برآوردی که امثال ظریف تا آن روز درباره اراده و قدرت دشمن به کشور منتقل می‌کردند، از اساس ناردست بوده است. این ریشه اصلی عصبانیت آنهاست. آیا آنها مأموریتی برای قوی نشان دادن دشمن و القا ترس مستمر به کشور داشتند؟ این سوال جواب دقیقی دارد. کاش روزی اسنادی که جواب این سوال از دل آنها به راحتی قابل استخراج است، منتشر شود.

قانون اقدام راهبردی نشان داد می‌توان معادله را برعکس کرد و از دشمن امتیاز خواست. می‌توان علیه دشمن در حساس‌ترین موضوعات مانند توقف پروتکل الحاقی اقدام کرد و هزینه نپرداخت. می‌توان معادله مذاکراتی را به شکلی درآورد که در آن دشمن هر جلسه التماس کند چه باید بدهد تا فلان اقدام هسته‌ای متوقف شود. این قانون نشان داد آمریکا از ارعاب نتیجه می‌گیرد نه اقدام، و ارعاب مخاطبانی مانند جواد ظریف می‌خواهد. وقتی ارعاب نشوید، اقدامی در کار نیست.

از آن روز تا امروز، قانون اقدام راهبردی یک سرمایه راهبردی، فنی و مذاکراتی برای کشور بوده است. از آن روز تا همین حالا، جلسه مذاکره‌ای برگزار نشده الا اینکه در آن غربی‌ها خواهان آن بوده‌اند که الزامات این قانون تعیین تکلیف شود.

ظریف خود به خوبی می‌داند اگر این قانون وجود نداشت، او و تیمش چیزی برای مذاکره نداشتند و همین حالا هم اگر محصولات قانون اقدام راهبردی از مذاکرات حذف شود، اهرمی برای فشار بر دشمن باقی نمی‌ماند.

تیم مذاکره‌کننده محمدجواد ظریف البته از همان روز نخست خشم خود را نشان داد و علیه این قانون موضع گرفت. جالب است که حتی در میز مذاکره علاقه‌ای به نقد کردن دستاوردهای این قانون و امتیازخواهی از دشمن در حوزه لغو تحریم از خود نشان نمی‌دادند.

کاش روزی متن‌های مذاکراتی منتشر شود و مردم ببینند چگونه تیمی که برای رفع تحریم رفته بود، به طرف خارجی اطمینان می‌داد نباید قانون را جدی بگیرند؛ اما غربی‌ها به آنها یادآوری می‌کردند که قانون مهم است و ما نمی‌توانیم آن را جدی نگیریم!

این را البته قبول دارم که قانون اقدام راهبردی برنامه بسیاری افراد را در ایران به هم ریخت. در مذاکرات نهان با دولت بایدن اطمینان داده بودند که به سرعت برجام را احیا خواهند کرد بی آنکه قدرتی تولید کنند، ضمانتی بگیرند یا از آمریکا بخواهند خسارت دوران ترامپ را به نحوی جبران کند. قانون، امکان زد و بند با بایدن را از آنها گرفت.

قانون اقدام راهبردی اجازه یک توافق بد را از ظریف و تیمش گرفت. مرد توافق خوب هم که نبودند. ناچار به ناسزا گفتن و کف بر دهان آوردن افتادند که هر لحظه گوشه‌ای از آن بیرون می‌زند. یک بار علیه شهید سلیمانی، بار دیگر علیه شهید فخری‌زاده و این بار هم علیه محمدباقر قالیباف.

اینکه ظریف می‌خواست یا می‌توانست کاندیدای ریاست‌جمهوری شود را نمی‌دانم. اما می‌دانم که اگر کاندیدا می‌شد، بسیار بعید بود که کارش به روز انتخابات بکشد. نه پرونده و سابقه‌اش، و نه اعصاب و رفتارش، احتمالاً چنین امکانی به او نمی‌داد. لذا خویشتن‌داری و کناره‌گیری در کار نبوده. قصه چیز دیگری است.

من اکنون مشاور رئیس مجلس هستم و لذا نمی‌توانم به حقیقت و آنچنانکه که شایسته است درباره او سخن بگویم. بارها به فکر افتاده‌ام که این کار را کنار بگذارم تا حداقل بتوانم مانند گذشته درباره آنچه می‌بینم و می‌فهمم با برادران و خواهرانم سخن بگویم. یکی از چیزهایی که روزگاری آرزوی سخن گفتن آزادانه درباره آن را دارم همین است که چرا غربگرایان در ایران چنین از امثال قالیباف کینه در دل دارند و چرا هنگام سخن گفتن درباره او، حتی مراعات ادب ظاهری را هم نمی‌توانند بکنند.

اما این جمله را اجازه بدهید بگویم. قالیباف اگر اهل فدا کردن منافع کشور پیش پای بازی‌های سیاسی بود هرگز به سراغ تصویب قانونی مانند قانون اقدام راهبردی در آستانه انتخابات نمی‌رفت. بسیاری همان روزها به ما هشدار دادند که آغاز غنی‌سازی ۲۰ درصد، راه‌اندازی کارخانه اورانیوم فلزی، توقف پروتکل و … ریسک‌های سیاسی بزرگ دارد و برای آینده سیاسی قالیباف خطرناک خواهد بود. همیشه به این حرف‌ها می‌خندید.

محمدباقر قالیباف بیش از ۵ ماه در خفا جنگید تا مقدمات تصویب این قانون در عالی‌ترین سطوح نظام فراهم شود. باور داشت که برای توافق خوب، باید قدرت تولید کرد. مانند برادر شهیدش حاج قاسم سلیمانی می‌گفت مذاکره بخشی از مبارزه است والا جز تسلیم حاصلی نخواهد داشت. ظریف و روحانی باور نمی‌کردند چنین قانونی حتی تصویب شود چه رسد به اینکه اجرا شود و باطل بودن فکر و استراتژی آنها را برملا کند.

یک جمله هم اجازه بدهید درباره شهید فخری‌زاده بگویم. درباره ایشان البته دوستان و نزدیکانشان باید سکوت را بشکنند و کمی با مردم سخن بگویند. تا جایی که من می‌توانم بگویم آن شهید عزیز تمام عمر از دست کسانی مانند ظریف و روحانی در رنج بود و این اواخر مانند حاج قاسم، آرزوی رفتن و خلاص شدن می‌کرد. یکبار در حضور دوستی دیگر از خود ایشان شنیدم که می‌گفت امثال این جماعت کسانی هستند که از فشار و تجاوز دشمن لذت می‌برند و اگر فشار کم شود، دادشان به هوا بلند می‌شود! تعبیر دقیقش البته چیزی بود که اینجا نمی‌توانم نقل کنم. رحمت الله علیه.

کد خبر 5533786 زينب رجائی

منبع: مهر

کلیدواژه: محمدجواد ظریف دولت بایدن محمدباقر قالیباف شهید سلیمانی روحانی شهید فخری زاده وندی شرمن ارتش آمریکا دولت روحانی ترامپ برجام مهدی محمدی حسین امیرعبداللهیان ایران حجت الاسلام سید ابراهیم رئیسی جمهوری اسلامی ایران مجلس شورای اسلامی وزارت امور خارجه هیئت دولت امور خارجه حسین امیر عبداللهیان مقام معظم رهبری سیدابراهیم رئیسی ارتش جمهوری اسلامی ایران وزارت امور خارجه ایران آیت الله خامنه ای قانون اقدام راهبردی محمدجواد ظریف امثال ظریف سخن گفت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۴۴۰۷۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بایدن: زمانی به خودکشی فکر می‌کردم

رئیس جمهور آمریکا در مصاحبه‌ای از سابقه فکر کردنش به خودکشی و رفتنش به سراغ روانپزشک صحبت کرد.

به گزارش ایسنا، «جو بایدن»، رئیس جمهور آمریکا در مصاحبه با یک برنامه رادیویی فاش کرد که در گذشته به سبب مرگ همسر اولش، «نیلیا» و دختر ۱۳ ماهه او، «نائومی» دچار افسردگی و افکار روانپریشانه همچون خودکشی و معتاد شدن به مشروبات الکلی شده بود.

به نوشته پایگاه اینترنتی «هیل» بایدن در این مصاحبه که عمدتا با موضوع اتفاقات زندگی شخصی و دوره ریاست جمهوری او برگزار شد درباره افکار خود پس از مرگ آنها که در دسامبر ۱۹۷۲ رخ داد، گفت: «من می‌نشستم و به این فکر می‌کردم که فقط مشروب بخورم و معتاد به الکل شوم.»

بایدن در ادامه با گفتن اینکه فکر خودکشی نیز به سرش زده بود، گفت: «برای اینکه خودکشی کنید لازم نیست دیوانه باشید.»

او ادامه داد: «من به این فکر می‌کردم که به پل یادبود دلاوِیر بروم و از آنجا به پایین بپرم.»

رئیس جمهور آمریکا که در ماه‌های گذشته بارها گاف‌ها و رفتارهای غیرعادی و عجیب از او در برابر انظار عمومی سر زده و سلامت جسمی و روانی خود را زیر سوال برده در این مصاحبه مدعی شد کسانی که فکر خودکشی دارند را تشویق به روان درمانی می‌کند.

جو بایدن که لقب پیرترین رئیس‌جمهور تاریخ ایالات متحده را به خود اختصاص داده، بیش از هر زمان دیگری به دلیل نزدیک‌تر شدن به انتخابات ۲۰۲۴ و هم‌چنین گاف‌های بی‌پایانش زیر ذره‌بین قرار دارد.

جو بایدن از ابتدای شروع ریاستش تاکنون گاف‌ها و حرکات نمایشی مضحکی را در مقابل حضار و بینندگان پخش زنده انجام داده است؛ این موارد از اشتباهات لفظی گرفته تا افتادن روی صحنه و هم‌چنین هذیان‌گویی شهرت و محبوبیت رئیس‌جمهور آمریکا را به خطر انداخته است.

نشریه انگلیسی «سان» اخیرا با استناد به یک نظرسنجی تازه نوشت بسیاری از رای‌دهنگان آمریکایی نگرانند که «جو بایدن» پیرترین رئیس‌جمهور تاریخ آمریکا در صورت پیروزی مجدد در دور بعدی انتخابات، حین ریاستش فوت کند.

نشریه سان در این مطلب با اشاره به اظهارات رای‌دهندگان آمریکایی ‌نوشت:«بسیاری از آمریکایی‌ها خواستار پیروزی ترامپ هستند زیرا معتقدند او نسبت به بایدن قادر به انجام کارها است. آن‌ها به طور کلی رئیس‌جمهوری را می‌خواهند که به لحاظ ذهنی سالم باشد و بتواند پا به پای رهبران جهان قدم بردارد.»

انتهای پیام