به نقل از «عصر ایران»

راز مگوی بیماری رهبران در جوامع بسته/ چرا پوتین دیگر آن پوتین سابق نیست؟

تاریخ انتشار: ۳۱ تیر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۵۵۱۸۲۳

رئیس جمهور روسیه مطمئناً پیرمردی است که عجله دارد.

 نایجل جونز مورخ و روزنامه نگار در سرمقاله نشریه انگلیسی اسپکتیتور نوشت*:

بلافاصله پس از آغاز تهاجم ولادیمیر پوتین به اوکراین در ماه فوریه، داستان‌های فراوانی در رسانه‌های غربی منتشر شد که در آن حدس می‌زدند که رئیس‌جمهور روسیه در حال مرگ است، یا حداقل به شدت بیمار است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شواهد ارائه شده غیرمستقیم اما به طور سطحی قانع کننده بود. این از میزهای طولانی و غیرعادی که پوتین برای حفظ فاصله از دستیارانش استفاده می کند تا تجزیه و تحلیل علائمی مانند لرزش دست و پا و صورت پف کرده او را در بر می گرفت. همچنین گزارش هایی مبنی بر اینکه پوتین یک متخصص برجسته سرطان را همیشه در اطرافیان خود نگه می دارد وجود دارد.

اکنون، مقامی مانند ویلیام برنز رئیس سیا، آب سردی بر روی چنین گمانه زنی ها و آرزوهایی ریخته است. برنز، سفیر سابق ایالات متحده در روسیه، در یک کنفرانس امنیتی در آسپن، کلرادو، گفت که هیچ مدرک واقعی مبنی بر بیمار بودن پوتین وجود ندارد.

برعکس، برنز بر این باور است که رهبر روسیه - که امسال ۷۰ ساله می شود - در وضعیت سلامتی بسیار خوبی قرار دارد و بر هدف خود برای بازگرداندن روسیه به موقعیت قدرت بزرگ است. این هدفی است که شامل تسلیم کردن اوکراین و تبدیل آن به یک کشور دست نشانده مسکو است.

در جوامع بسته و متمرکز از بالا به پایین، مانند اتحاد جماهیر شوروی قدیمی - که روسیه دوباره تحت حاکمیت شخصی پوتین قرار گرفته است - سلامت رهبران آن همیشه مهمتر از دموکراسی های لیبرال بوده است، جایی که رهبران بیمار همیشه می توانند استعفا دهند یا با حکم رای دهندگان به سرعت جایگزین شوند.

فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی توسط سه نفر از رهبران سالمند یعنی برژنف، آندروپوف و چرننکو - که به سرعت از یکدیگر پیروی کردند، تسریع شد. هر سه در حین کار درگذشتند. همه از قبل در زمان قدرت به شدت بیمار بودند. تنها زمانی که یک رئیس نسبتاً جوان و سالم به شکل میخائیل گورباچف کنترل را در دست گرفت، اوضاع شروع به تغییر کرد. اما در آن زمان دیگر خیلی دیر شده بود که نظام رو به نابودی شوروی از یک فروپاشی کامل نجات یابد، که نماد آن انفجار نیروگاه هسته ای نیروگاه چرنوبیل بود.

رهبران شوروی از راست به چپ: برژنف، چرننکو و آندروپوف

با این حال، حتی در دموکراسی های غربی، سلامت رهبران اغلب یک عامل حیاتی اما اغلب نادیده گرفته شده در سیاست بوده است. بیماری فلج اطفال روزولت رئیس جمهور اسبق آمریکا از رای دهندگان آمریکایی که چهار بار به او رای دادند پنهان شد. وی آشکارا در کنفرانس یالتا در فوریه ۱۹۴۵ مردی در حال مرگ بود که اروپای شرقی را به استالین سپرد و سپس تنها چند هفته بعد درگذشت.

تصویر پرزرق و برق و جوان جان اف کندی این واقعیت را پنهان می کرد که او یک کمربند طبی پوشیده بود و در طول جنگ جهانی دوم از ناحیه کمر آسیب های شدیدی دید. وی همچنین ترکیبی از داروهای تغییر دهنده ذهن را برای کنترل بیماری آدیسون (نارسایی غده‌ فوق کلیوی) مصرف می کرد. امروز، جو بایدن که در آستانه ۸۰ سالگی است، اگرچه ظاهراً از نظر جسمی خوب است، اگر واقعاً سالخورده نباشد، مشکلات سلامت شناختی روشنی دارد که رسانه ها به طور مودبانه از آن به عنوان «گاف» یاد می کنند. این حوادث به کاهش محبوبیت او و از دست دادن کرسی دموکرات ها در کنگره در ماه نوامبر کمک کرده است.

رهبران اروپایی نیز از این قاعده مستثنی نبوده اند. وینستون چرچیل در دومین دوره قدرت خود در اوایل دهه ۱۹۵۰ دچار سکته مغزی شدید شد که این مساله به طور عمدی از کابینه مطیع او و مردم پنهان شد. آنتونی ادن، جانشین چرچیل به عنوان نخست‌وزیر، پس از یک عمل جراحی نادرست مجرای صفراوی، داروهای مختلف مصر می‌کرد که منجر به تغییرات خلقی شد. عادت به مصرف این داروها توسط ادن احتمالاً یکی از دلایل اصلی آغاز حمله فاجعه بار سوئز به مصر در سال ۱۹۵۶ بوده است: بزرگترین شکست سیاست خارجی بریتانیا پس از جنگ.

در این هفته، اسناد منتشر شده توسط آرشیو ملی نشان داد که در سال ۱۹۸۱، سفیر بریتانیا در پاریس، سر رجینالد هیبرت به وایت هال اطلاع داد که فرانسوا میتران، رئیس جمهور فرانسه احتمالاً مخفیانه از سرطان رنج می برد. او تا زمان مرگش در سال ۱۹۹۶ ، واقعیت بیماری خود را از مردم کشورش پنهان کرد.

علیرغم اظهارات اخیر ویلیام برنز درباره وضعیت سلامتی پوتین، این یک واقعیت است که رهبر روسیه آن فرد سابقی نیست که علاقه ای زیادی به انتشار عکس های از وضعیت جسمانی خود داشت. چرا که اخیرا هیچ عکسی وجود نداشته که آن را نشان دهد. یعنی انتشار عکس های در حالت برهنه و سوار بر اسب و یا رفتن به شکار خرس. خوب یا بد، زمان به نفع او نیست؛ پوتین پیرمردی است که عجله دارد و خطری را برای دنیا به تصویر می کشد.

*منبع:خبر آنلاین به نقل از اسپکتیتور / ترجمه: ابوالفضل خدائی

تماشاخانه چند نکته کلیدی درباره قد کشیدن و رشد کودکان و نوجوانان: علایمی که باید جدی بگیرید و به پزشک مراجعه کنید (فیلم) ببینید| با مزه ترین رقابت برای همسریابی: هرکدام بالاتر بپرند و بیشتر دوام بیاورند فیلم های دیگر

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: رئیس جمهور

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۵۵۱۸۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کمک‌ های جدید آمریکا چه معنایی برای اوکراین و پوتین دارد؟

اگرچه ایالات متحده کمک‌های تازه‌ای را برای اوکراین تصویب و بریتانیا اخیرا از بزرگترین کمک نظامی‌اش به کی‌یف رونمایی کرد، اما زمان خواهد برد تا اوکراین قدرتش را به واسطه این کمک‌های جدید احیا کند و البته در عین حال کمبود نیروهای اوکراینی نقطه ضعف دیگری برای این کشور در مقابل جنگ با روسیه تلقی می‌شود.

به گزارش ایسنا، به محض آنکه «جو بایدن» رئیس‌جمهور آمریکا لایحه کمک به اوکراین را امضا کرد، ارتش ایالات متحده شروع به ارسال تجهیزات مورد نیاز به خط مقدم کرد. با این حال، بعید است اوکراین بتواند پیشرفت چشمگیری را در مقابل برتری‌های روسیه کسب کند.

روزنامه فایننشال تایمز در گزارشی می‌نویسد: «رای مثبت کنگره جهت ارسال کمک به اوکراین موجب افزایش روحیه برای کی‌یف شده است اما کمبود نیرو دغدغه‌ای بزرگ و حیاتی برای این کشور قلمداد می‌شود. از طرفی شاید کمک‌های آمریکا انگیزه‌ای برای کشورهای اروپایی ایجاد کند تا کمک‌های خود را به اوکراین افزایش دهند؛ همانگونه که نخست‌وزیر بریتانیا در جریان سفرش به ورشو از یک بسته کمکی نظامی ۵۰۰ میلیون پوندی رونمایی کرد.»

این روزنامه انگلیسی در ادامه می‌نویسد: «اوکراین ابتدا امیدوار بود که کمک‌های واشنگتن در ابتدای سال جاری میلادی به دستش برسد اما ظاهرا انتظار می‌رود سال ۲۰۲۴ همچنان برای اوکراین به معنای حفظ خطوط باشد تا بازپس‌گیری قلمروهایش. هفته گذشته لایحه کمک‌ آمریکا به اوکراین تصویب شد و زمان خواهد برد تا اوکراین وضعیت دشوار خود را که از ماه‌های اول ۲۰۲۴ گریبان‌گیر آن شده، بهبود ببخشد. هم‌چنین یگان‌های جدید باید آموزش ببینند و زمان می‌برد تا اوکراین کاملا از کمک‌های آمریکا بهره‌مند شود.»

فایننشال تایمز با اشاره به انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۴ ایالات متحده می‌نویسد: «کی‌یف شاید برای به رخ کشیدن دستاوردهای نظامی پیش از انتخابات نوامبر ایالات متحده و توجیه این کمک‌ها، تحت فشار قرار بگیرد و آمریکا (دولت جو بایدن) از او دستاوردهای نظامی بخواهد. اما اوکراین همچنان به جذب منابع نیاز دارد و در عین حال با توجه به انتخابات آتی آمریکا و حضور چهره‌ای جمهوری‌خواه نظیر دونالد ترامپ، آینده روند این کمک‌ها به اوکراین مشخص نیست.»

این روزنامه هم‌چنین تاکید می‌کند: «در حال حاضر بهترین راه اوکراین برای تداوم مبارزه با روسیه، ادامه دادن انواع حملاتی است که اخیرا در حال افزایش هستند. طی این حملات از پهپادهای دوربرد علیه پالایشگاه‌های نفت و سایر اهداف با ارزش استراتژیک در روسیه استفاده شده است اما اوکراین نمی‌تواند از موشک‌های دوربرد اتکمز یا موشک‌های کروز سایه طوفان که سوناک در ورشو این هفته وعده داد، برای حمله به اهدافی در روسیه استفاده کند.»

فایننشال تایمز در پایان با اشاره به قدرت روسیه می‌نویسد: «در حالیکه هیچ راه آسانی برای به زانو درآوردن روسیه وجود ندارد، اما شاید در این مسیر نقاط آسیب‌پذیر این کشور فاش شود. از لحاظ انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا هم حتی اگر ترامپ پیروز شود، ضمانتی برای خرسندی پوتین ارائه نمی‌دهد زیرا ترامپ احتمالا بخواهد برنامه صلح خودش را در پیش بگیرد.»

کانال عصر ایران در تلگرام