آداب و آفات عزاداری محرم/رسالت هیئات در اهدای نذورات به نیازمندان
تاریخ انتشار: ۱۶ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۶۹۱۹۸۴
خطیب تبریزی گفت: ما باید به این باور برسیم که امام زمان (عج) در مجلس عزای امامحسین (ع) حضور دارند و در جایی که ایشان حضور دارند، ما باید مقید به رعایت آداب باشیم.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از تبریزبیدار، حجت الاسلام غلامحسین درمبار درباره آداب مجالس عزاداری امام حسین(ع) اظهار داشت: روایات و احادیث به ما می رسانند که در مجالس عزای امام حسین(ع)، امام زمان(عج) مادر ایشان حضرت فاطمه زهرا (س) حضور پیدا می کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با اشاره به آداب عزاداری مجلس امامحسین (ع) افزود: ما باید به این باور برسیم که امام زمان (عج) در مجلس عزای امامحسین (ع) حضور دارند و در جایی که ایشان حضور دارند، ما باید مقید به رعایت آداب باشیم.
این خطیب تبریزی در رابطه با آفت های عزاداری نیز خاطرنشان کرد: اگر ما ادب مجلس امام حسین (ع) را حفظ نکنیم، تبدیل به آفت می شود. اگر در جایی که هستیم، آداب آنجا را رعایت نکنیم، یقینا به انحراف کشیده می شود. اما با وجود هزینه ها و هجمه های دشمنان علیه نهضت عاشورا، مردم و عاشقان اهل بیت(ع) با فهم خود، امروز عزاداری حضرت زینب کبری (س) در روز عاشورا را ادامه می دهند.
وی در مورد فرهنگ احسان و نذری در محرم نیز گفت: رسالت مجالس امام حسین (ع) در جامعه ما اینست که دستگیر آن دسته از همشهریان و همنوعان عزیز باشیم که در بحث معیشت دچار تنگدستی هستند. این رسالت هیئتی ها در دوران کرونا هم کاملا مشهود بود.
حجت الاسلام درمبار ادامه داد: بهتر در مجالس امامحسین(ع) در کنار عزاداری، نذورات خود را به بعضی مراکز زحمتکشی همچون خانه های سالمندان، مراکز نگهداری کودکان بی سرپرست و بد سرپرست، مراکز نگهداری معلولین و … اهدا کنیم که نذر کردن برای این افراد و کمک کردن به آنها، یقینا موجبات رضایت اهل بیت (ع) است.
وی در پایان سخنان خود گفت: آداب نذر اینست که بگردیم و افرادی را پیدا کنیم که واقعا نیاز دارند.
انتهای پیام/
منبع: دانا
کلیدواژه: حضور دارند امام حسین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۶۹۱۹۸۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نوه امام خمینی در خارج از کشور چه کاره است؟
به گزارش «تابناک» به نقل از عصر ایران، معصومه حائری یزدی همسر آیتالله سید مصطفی خمینی و دختر آیتالله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.
آن طور که عصر ایران روایت کرده است؛ وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجتالاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه های رسمی و رسانهای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی میکند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).
از نکات شگفتآور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.
او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان میکرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب میکردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.
با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانهها نبود اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهلوچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفتوگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم میکرد.
درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آنها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی ماندهاند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما شدند و هول و هراس ایجاد کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.
دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من میگفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»