به نقل از «خبرآنلاین»

شباهت علائم آبله میمونی و آبله مرغان/ از چه کسانی آزمایش گرفته می‌شود؟

تاریخ انتشار: ۳۰ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۸۰۱۳۶۵

دکتر بهزاد امیری در گفت‌وگو با ایسنا، با تاکید بر اینکه درحال حاضر از نظر کیت تشخیصی آبله میمونی در کشور هیچ مشکلی وجود ندارد، گفت: پیش‌بینی لازم جهت تهیه و تامین امکانات تشخیصی آبله میمونی از جمله کیت‌های تشخیصی از مدت کوتاهی بعد از این که سازمان بهداشت جهانی مواردی از این بیماری را در سایر کشورها را گزارش داد، در کشور فراهم شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این امکانات در حدود ۱۲ قطب دانشگاهی و آزمایشگاه انستیتو پاستور فراهم است.

وی افزود: در آینده نزدیک این قطب‌های آزمایشگاهی افزایش خواهد یافت تا ان‌شاءالله بتوانیم در همه مراکز استانی امکانات تشخیصی فراهم شود.

او تاکید کرد: آزمایش با کیت‌های تشخیصی آبله میمونی از کسانی گرفته می‌شود که جزو موارد محتمل بیماری باشند. موارد مشکوک شامل کسانی است که دارای علائم بالینی تب، سردرد شدید، دردهای عضلانی، کمردرد، ضعف، تورم غدد لنفاوی و بثورات پوستی باشد. در صورتی که یک رابطه اپیدمیولوژیک میان بیمار و بیماری وجود داشته باشد که یعنی بیمار با این علائم، مسافرتی به خارج از کشور داشته باشد یا تماس با موارد محتمل یا قطعی آبله میمونی داشته باشد و یا فردی که رابطه جنسی خارج از خانواده داشته باشد، مورد محتمل شمرده شده و حتما نمونه آزمایشگاهی از این افراد گرفته می‌شود.

رییس گروه مدیریت بیماری‌های قابل انتقال بین انسان و حیوان وزارت بهداشت با تاکید بر اهمیت شناسایی شدن این افراد،‌ توضیح داد: گاهی ممکن است بثورات پوستی به تعداد محدود در بدن وجود داشته باشد که آنها هم در نواحی باشد که با لباس پوشیده شده باشد یا خود بیمار هم از وجود این بثورات آگاه نباشد که در این صورت آگاهی کافی ندارد تا برای اقدامات تشخیصی و درمانی مراجعه کند.

او درباره احتمال تبدیل شدن بیماری آبله میمونی به پاندمی جهانی، تصریح کرد: با توجه به اینکه راه انتقال آبله میمونی متفاوت از کرونا است و شرایط انتقال آن به سهولت کرونا نیست، اگر این الگوی فعلی تغییری نکند، بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی شیوع جهانی بالای این بیماری را متصور نیستیم.

امیری با اشاره به شباهت علائم آبله میمونی و آبله مرغان، بیان کرد: ۴۰ درصد کسانی که آزمایش شدند موارد مبتلا به آبله مرغان بودند. اگر رابطه اپیدمیولوژیکی برای انتقال بیماری وجود نداشته باشد،‌ وجود علائم بالینی به تنهایی برای ما مشخص کننده بیماری نیست. آبله میمونی برخلاف کرونا از طریق هوا منتقل نمی‌شود که قرار باشد تعداد افراد زیادی در معرض خطر باشند.

وی با تاکید بر اینکه کسانی که دارای رابطه اپیدمیولوژیک برای ابتلا به بیماری هستند و یا کسانی که علائم بیماری را دارند باید به مراکز منتخب بهداشتی درمانی مراجعه کنند، گفت: برای اقدامات تشخیصی در حوزه آبله میمونی همان مراکز جامع خدمات سلامت منتخبی که در تشخیص کرونا فعال بودند را در نظر گرفتیم که با مراجعه به این مراکز اقدامات تشخیصی رایگان انجام می‌شود.

وی درباره نحوه نمونه گیری از افراد مشکوک بیماری، بیان کرد: اگر هنوز بثورات پوستی ایجاد نشده باشد ولی فرد علائم عمومی مانند تب،‌ بدن‌درد یا تورم غدد لنفاوی داشته باشد،‌ نمونه‌گیری مشابه کرونا از حلق و بینی خواهد بود. از زمانی که بثورات پوستی ایجاد شود از محل زخم نمونه‌گیری می‌شود.

او درباره راه‌های انتقال ویروس آبله میمونی نیز تصریح کرد: این بیماری از طریق هوابرد انتقال داده نمی‌شود، اما احتمال انتقال به شکل دراپلت یا قطرات تنفسی وجود دارد. البته به عنوان مثال در مورد یک بیمار که در بیمارستان بستری است و قرار است اقداماتی مانند اینتوبه (لوله‌گذاری داخل نای)، احیای قلبی و ریوی بگیرد و یا اقدامی برایش انجام شود که منجر به تولید آئروسل(افشانه) شود، امکان انتقال هوابرد وجود دارد، اما این راهِ معمولِ انتقال بیماری شناخته نمی‌شود.

وی تاکید کرد: انتقال ویروس از طریق دراپلت یا قطرات تنفسی حداکثر تا دو متر امکان پذیر است، اما انتقال هوابرد یعنی خیلی سریع‌تر ویروس منتقل شود که در واقع شاید افراد ساکن در یک اتاق بتوانند مبتلا شوند. البته در مورد آبله میمونی عنوان می‌شود که امکان انتقال هوابرد چندان مطرح نیست، مگر اینکه در یک مکان درمانی اقداماتی شکل گیرد که منجر به تولید افشانه شود که در این صورت امکان انتقال هوابرد به وجود می‌آید.

۲۳۳۲۳۳

کد خبر 1664455

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: بیماری آبله میمونی سلامت خانواده بیماری عفونی انتقال هوابرد بثورات پوستی آبله میمونی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۸۰۱۳۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

التهاب عامل کلیدی در پیشرفت آرتروز زانو

به گزارش صدای ایران از گجت نیوز، در یک مطالعه جدید محققان خون ۲۰۰ زن سفیدپوست که در ابتدای آزمایش هیچ علائمی از آرتروز زانو نداشتند و بر اساس عوامل خطر سنتی مانند آسیب دیدگی قبلی زانو یا جراحی زانو کم‌خطر در نظر گرفته می‌شدند را مورد بررسی قرار دادند.

سپس آنها با استفاده از یک آزمایش جدید که به دنبال پروتئین‌های موجود در خون برای پیش‌بینی خطر ابتلا به بیماری است، خون همین افراد را تجزیه و تحلیل کردند. بر اساس مقاله منتشر شده در مجله Science Advances در روز جمعه (٧ اردیبهشت)، تنها با بررسی شش پروتئین در خون می‌توان با دقت پیش‌بینی کرد که کدام فرد در طول ۱۰ سال آینده دچار آرتروز زانو خواهد شد.

این آزمایش در برخی موارد می‌تواند تا هشت سال زودتر از اشعه ایکس که در حال حاضر روش تشخیصی استاندارد طلایی برای آرتروز است، بیماری را شناسایی کند. محققان بر این باورند که تشخیص زودهنگام اهمیت ویژه‌ای دارد، زیرا اگرچه برای این بیماری درمانی قطعی وجود ندارد، اقدامات پیشگیرانه‌ای وجود دارد که می‌تواند روند پیشرفت آن را کند کند. این اقدامات شامل حفظ وزن سالم، انجام ورزش کم‌فشار و مصرف دارو‌هایی برای تسکین علائم می‌شود.

تشخیص آرتروز زانو با یک آزمایش خون ساده

تشخیص زودهنگام آرتروز زانو می‌تواند به مثابه یک زنگ خطر عمل کند. به گفته دکتر ویرجینیا بایرز کروس، نویسنده اصلی این مطالعه و استاد دانشکده پزشکی دانشگاه دوک در کارولینای شمالی، این موضوع می‌تواند افراد را به سمت درمان‌های پیشگیرانه سوق دهد. این امر می‌تواند از بروز عوارض بعدی بیماری مانند درد، ناتوانی و نیاز به تعویض مفصل جلوگیری کند.

علاوه بر این، دکتر کروس اشاره می‌کند که روزی شاید این یافته‌ها به دانشمندان در توسعه درمان‌های پیشگیرانه جدید و مؤثرتر برای این بیماری کمک کند. برای مثال چنین درمان‌هایی می‌توانند بر پروتئین‌های موجود در خون که با این بیماری مرتبط هستند، تأثیر بگذارند.

آرتروز زانو شایع‌ترین نوع آرتروز است و بیش از ۳۲.۵ میلیون بزرگسال در ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این بیماری که در ابتدا به‌عنوان یک بیماری فرسودگی و پارگی شناخته می‌شد، زمانی رخ می‌دهد که غضروف داخل مفصل (به‌طور معمول در دست‌ها، لگن و زانو) دچار تخریب شود. این امر باعث می‌شود استخوان زیرین به مرور زمان تغییر کند و منجر به درد، خشکی و تورم شود.

التهاب، عامل کلیدی در پیشرفت آرتروز زانو

با وجود این، شواهد جدید حاکی از آن است که التهاب، نقشی اساسی در آسیب مفصلی ناشی از آرتروز زانو ایفا می‌کند. این بدان معناست که بیومارکر‌ها یا نشانه‌های قابل اندازه‌گیری در بدن وجود دارند که می‌توانند شروع بیماری را سال‌ها پیش از مشاهده آسیب ساختاری با اشعه ایکس هشدار دهند.

در این مطالعه جدید، دکتر کروس و همکارانش دو مجموعه نمونه خون را از گروه شناخته‌شده‌ای از زنان سفیدپوست میانسال در انگلستان که از سال ۱۹۸۹ به‌طور سالانه برای آرتروز زانو مورد بررسی قرار گرفته بودند، تجزیه و تحلیل کردند. تیم تحقیقاتی ۲۰۰ زن از این گروه را انتخاب کرد که از نظر سن و شاخص توده بدنی (BMI) با هم مطابقت داشتند. پس از ۱۰ سال پیگیری، نیمی از این زنان به بیماری آرتروز مبتلا شدند و نیمی دیگر نشدند.

محققان با استفاده از هوش مصنوعی، شش پروتئین را در نمونه‌های خون شناسایی کردند که به نظر می‌رسید نشانگر ابتلا به آرتروز زانو در آینده باشند. این نمونه‌های خون، هشت یا چهار سال قبل از تشخیص بیماری فرد، گرفته شده بودند. پروتئین‌های شناسایی‌شده در ایجاد التهاب و هوموستاز (ایستادگی خونریزی)، که اولین گام در پاسخ بدن به آسیب است نقش دارند.

برای تعیین دقت آزمایش، تیم تحقیقاتی از یک معیار ریاضی به نام مساحت زیر منحنی (AUC) استفاده کرد. امتیاز AUC کمتر یا مساوی ۵۰٪ نشان می‌دهد که یک آزمایش نمی‌تواند بین افراد مبتلا و بدون بیماری تمایز قائل شود.

امتیاز بالاتر از ۷۰٪ عملکرد قابل قبول و بالاتر از ۸۰٪ عالی در نظر گرفته می‌شود. شش پروتئین شناسایی شده در مطالعه جدید، امتیاز AUC برابر با ۷۷٪ را کسب کردند، این در حالی است که امتیاز پیش‌بینی بر اساس سن و شاخص توده بدنی افراد حدود ۵۰٪ و بر اساس درد زانو ۵۷٪ است.

اگرچه نتایج این مطالعه اولیه بسیار امیدوارکننده است، اما به گفته دکتر کروس این آزمایش به این زودی‌ها در کلینیک‌ها قابل استفاده نخواهد بود. تیم تحقیقاتی در حال حاضر باید بررسی کند که آیا این موفقیت در مورد مردان و همچنین افراد با نژاد‌های دیگر نیز قابل تکرار است. لازم به ذکر است که زنان به‌خصوص بعد از ۵۰ سالگی، بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز زانو نسبت به مردان هستند.

دکتر کروس اشاره می‌کند پس از تکمیل این مرحله، آزمایش‌های بالینی برای درمان‌های جدید در انتظار ماست. به صورت تئوری، از این بیومارکر‌ها می‌توان برای سنجش کارایی دارو‌های خاص در توقف پیشرفت آرتروز زانو استفاده کرد. در صورت موفقیت‌آمیز بودن این روش در مدل‌های حیوانی، چنین دارو‌هایی می‌توانند روی افرادی که در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند، آزمایش شوند.