آنچه در "عزیزتر از جان" می‌خوانیم
تاریخ انتشار: ۸ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۸۸۸۸۴۹
کتاب "عزیزتر از جان" روایت‌گر خاطرات شهید ابوالفضل راه چمنی از زبان همسرش و به قلم کبری خدابخش دهقی است که توسط انتشارات ۲۷ بعثت چاپ و منتشر شده است.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، " ابوالفضل راه چمنی" دوم اسفندماه سال ۱۳۶۴ در پاکدشت متولد شد. او که عاشق خدمت در سپاه بود جنگ سوریه که شروع شد، با جلب رضایت خانواده، سال ۹۲ لباس مدافعان حرم را به تن کرد و بار‌ها و بار‌ها در منطقه حاضر شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کبری خدابخش دهقی که کارشناسی ارشد نهج البلاغه است، در گفتگو با ایسنا اظهار کرد: اولین کتابی که در حوزه ایثار و شهادت نوشتم کتاب «به همین سادگی»، داستان کوتاه از فرماندهان جنگ است که توسط نشر روایت فتح چاپ و منتشر شده است و کتاب امسال به چاپ دوم رسید.
وی درباره انگیزه و هدفش از نوشتن در حوزه مدافعان حرم گفت: مدافعان حرم از چند جهت برای من مورد اهمیت هستند:
۱- این شهدا همزمان با ما و در زمانه‌ای که ما زندگی می‌کنیم زندگی کردند.
شرایط فرهنگی، اجتماعی، امکاناتی همزمانی را حس کردیم؛ بنابراین وقتی که می‌نویسم حس همزاد پنداری هم برای من نویسنده، هم برای خواننده به وجود می‌آید.
۲- این شهدا نه در مرز و بوم خود بلکه جایی دور‌تر از سرزمین خود به شهادت رسیده‌اند.
در کشور همسایه آتشی روشن شده بود و اگر آنها نمی‌رفتند قطعا آتش به کشور ما هم می‌رسید و این هدف آنها برای من خیلی مهم است که در مورد این قهرمانان بنویسم و، چون شهدای مدافع حرم اکثرا جوان بودند و در زمانه حال زندگی می‌کردند سبک زندگی که داشتند می‌تواند شبیه راهنمایی باشد برای جوانان و نسل آینده.
خدابخش دهقی ادامه داد: عزیزتر از جان، زندگی خانمی دهه هفتادی است که پایه پای همسرش می‌آید، او را راهی مأموریت‌هایی با روزهای طولانی می‌کند، هر روز خودش را برای نبودن و ندیدن همسرش آماده می‌کند تا جنگ سوریه اتفاق می‌افتد. قهرمان قصه خودش کیف همسرش را می‌بندد و راهی سوریه می‌کند تا شبیه زنان کوفی نباشد! تا در آن دنیا پیش حضرت زینب (س) روسفید باشد! تا امام حسین (ع) شفیع‌اش باشد. با وجود اینکه شهید و همسرش چهار پنج سال بیشتر با هم زندگی نکرده بودند، اما هر روز برای همسر شهید یک اتفاق جدید افتاده. اتفاقاتی که برای خواننده هم جالب است.
وی اظهار کرد: صبر همسر شهید، علاقه دوطرفه‌ای که بین‌شان بوده، پای کار بودن همسر شهید که حتی یک مرتبه هم برای رفتن همسرش، «نه» نیاورده با وجود علاقه بیش از حد، از جمله نکاتی است که توجه من را به خودش جلب کرد. به نظرم من اگر کسی می‌خواهد کتاب خاطرات بنویسد، مطالعه کتاب‌های خداحافظ سالار، ماجرای عجیب یک جشن تولد، همسایه خانم جان و شبیه خودش خیلی به نویسنده کمک می‌کند.
خدابخش دهقی یادآور شد:علاقه خوانندگان کتاب به زندگی واقعی و به قهرمانان این مرزوبوم و همچنین کتاب‌هایی که در این حوزه به دست بزرگان نویسندگی نوشته می‌شود بسیار عالی و قوی کار می‌شود و به همین خاطر حوزۀ دفاع مقدس و ادبیات پایداری، همچنان یکی از حوزه‌های پرفروش را در کشور ماست.
وی درباره فرآیند جمع‌آوری و تدوین اسناد و مدارک کتاب عزیزتر از جان نیز گفت: این کتاب حاصل ۵۰ ساعت مصاحبه با همسر شهید است. تک بعدی بودن روایت، ساده و روان بودن نگارش و پیوسته بودن خاطرات به یکدیگر ویژگی بارز این کتاب محسوب می‌شوند و استقبال مردم با توجه به تیراژ چاپ کتاب استقبال مردم عالی بود.
خدابخش دهقی در یاپان گفت: در حال حاضر کتاب جامانده در سهیل نشر حماسه یاران و چشمان منتظر نشر ۲۷ بعثت را در دست نگارش دارم. همچنین نگارش و تحقیق و پژوهش درباره مدافع حرم عباس آبیاری، مدافع حرم محمد کریمیان و مدافع وطن جواد عبدی از دیگر آثاری است که در دست انجام دارم.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: انتشار کتاب معرفی کتاب شهدای مدافع حرم عزیزتر از جان خدابخش دهقی همسر شهید
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۸۸۸۸۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زندگی با آل‌احمد در شیوه نگارش سیمین دانشور تاثیر نگذاشت
خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ و ادب: سیمین دانشور نویسنده و مترجم ایرانی ۸ اردیبهشت سال ۱۳۰۰ در شیراز زاده شد. او سومین فرزند محمدعلی دانشور (پزشک) و قمرالسلطنه حکمت بود. دوره ابتدایی و دبیرستان را در مدرسه انگلیسی‌زبان مهرآیین گذراند.
در سال ۱۳۱۶ اولین مقاله‌اش را با نام «زمستان بی‌شباهت به زندگی ما نیست» در نشریه‌ای محلی چاپ کرد. در سال ۱۳۱۷ به تهران آمد و مدتی در شبانه‌روزی آمریکایی تهران ساکن شد و آموزش زبان انگلیسی را پی گرفت. بعد در رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران مشغول به تحصیل شد.
در سال ۱۳۲۰ به‌عنوان معاون اداره تبلیغات خارجی در رادیو تهران استخدام شد. علی‌اکبر کسمایی و احمد شاملو از همکاران او در رادیو بودند. سیمین دو سال بعد، یعنی در سال ۱۳۲۲ از کار رادیو کناره‌گیری کرد و در روزنامه ایران مشغول به کار شد. از این زمان به بعد، او با نام مستعار «شیرازی بی‌نام» برای نشریات مختلف مقاله نوشت و ترجمه کرد.
در ۱۳۲۷، اولین کتاب خود را با نام «آتش خاموش» نوشت. این اثر نخستین مجموعه داستانی بود که به قلم زنی ایرانی چاپ شد. داستان‌های این مجموعه با نقدهای منفی بسیاری مواجه شد. در ۱۳۲۸ با مدرک دکترای ادبیات فارسی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد و یک سال بعد با جلال آل‌احمد، نویسنده و مبارز اجتماعی مطرح آن سال‌ها ازدواج کرد. این ازدواج تا مرگ نابه‌هنگام آل احمد در سال ۱۳۴۸، به‌مدت ۲۰ سال دوام داشت.
همزمان با سالروز تولد سیمین دانشور در گزارشی به مرور زندگی این نویسنده پرداختیم که مشروح آن در ادامه می‌آید؛
تحصیل در آمریکا
دانشور در شهریور ۱۳۳۱ با دریافت بورس تحصیلی از مؤسسه فولبرایت به دانشگاه استنفورد آمریکا رفت و در رشته زیبایی‌شناسی تحصیل کرد. در این سفر نامه‌هایی که بین او و جلال رد و بدل شد که بعدها در کتابی به نام «نامه‌های سیمین دانشور و جلال آل‌احمد» توسط انتشارات نیلوفر منتشر شد. در مدت تحصیل در آمریکا «باغ آلبالو»، دشمنان چخوف»، «بئاتریس آرتور شنیتسلر» و «رمز موفق زیستن» دیل کارنگی را هم ترجمه و منتشر کرد.
بازگشت به ایران و ادامه کار نویسندگی
دانشور در سال ۱۳۳۴ به ایران بازگشت و در هنرستان هنرهای زیبای دختران و پسران مشغول تدریس شد. سپس مدیریت مجله نقش و نگار را پذیرفت و «کمدی انسانی» سارویان و «داغ ننگ» ناتانیل هاتورن را ترجمه کرد.
در ۱۳۳۷ کتاب «همراه آفتاب» نوشته هارولد کورلندر را ترجمه و منتشر کرد. تا اینکه در سال ۱۳۳۸ به‌عنوان دانشیار کلنل علینقی وزیری در رشته باستان‌شناسی و تاریخ هنر دانشگاه تهران مشغول به کار شد. کار تدریس او در دانشگاه تهران تا بیست سال بعد، یعنی سال ۱۳۵۸ که از دانشگاه تهران بازنشسته شد، ادامه یافت.
در سال ۱۳۴۰، دومین مجموعه داستان خود با نام «شهری چون بهشت» را منتشر کرد. دانشور، همراهِ همسرش جلال آل‌احمد، عضو کانون نویسندگان ایران بود. و در نخستین انتخابات، فروردین ۱۳۴۷ به‌عنوان رئیس کانون نویسندگان ایران برگزیده شد. در تیر ۱۳۴۸ رمان «سووشون» را منتشر کرد که مشهورترین رمان او است و تا به حال به هفده زبان ترجمه شده‌است. بسیاری از منتقدان این اثر را یکی از ماندگارترین آثار ادبی فارسی می‌دانند. دو ماه بعد از انتشار «سووشون»، در ۱۸ شهریور ۱۳۴۸، جلال آل‌احمد درگذشت.
دانشور در سال ۱۳۵۱ کتاب «چهل طوطی» را منتشر کرد. این کتاب ترجمه‌ای است از مجموعه‌ای از حکایت‌های هندی که لین یوتانک، نویسنده چینی، در کتابی به نام The Wisdom of Indiaجمع‌آوری کرده‌است. این کتاب که تنها همکاری آل‌احمد و دانشور به حساب می‌آید که توسط انتشارات موج به چاپ رسید.
در سال ۱۳۶۱ کتابی را به نام «غروب جلال» را منتشر کرد. این کتاب از دو بخش تشکیل شده‌است: بخش اول کتاب، با نام «شوهرم جلال» در سال ۱۳۴۱ و در زمان حیات آل‌احمد نوشته شده‌است. دانشور این کتاب را با وصف آل‌احمدِ نویسنده آغاز می‌کند، افکار و ویژگی‌های اخلاقی او را از منظر خود توصیف می‌کند و به جنبه‌های فردی، اجتماعی و سیاسی زندگی او می‌پردازد. بخش دوم کتاب، تقریباً بیست و یک سال بعد نوشته شده‌است. در این بخش، دانشور خاطره روز درگذشت آل‌احمد را روایت می‌کند. نام کتاب، از همین بخش دوم گرفته شده‌است.
در سال ۱۳۷۲، اولین کتاب از سه‌گانه سیمین دانشور، به نام «جزیره سرگردانی» منتشر شد که به دغدغه‌های روشنفکران ایران در دهه ۴۰ و ۵۰ می‌پرداخت. در ۱۳۷۶ مجموعه داستان «از پرنده‌های مهاجر بپرس» با همکاری نشر نو و نشر کانون چاپ شد. در سال ۱۳۷۸ یادنامه جلال آل‌احمد توسط علی دهباشی منتشر شد که گفت‌وگویی مفصل با دانشور را شامل می‌شد. جلد دوم تریلوژی دانشور، «ساربان سرگردان»، در سال ۱۳۸۰ را چاپ کرد.
دانشور در گفت‌وگو با ناصر حریری گفته‌است او و جلال آل‌احمد هر چه می‌نوشتند، به هم نشان می‌دادند اما او هرگز اجازه نمی‌داده جلال در نوشته‌هایش دست ببرد. همچنین دانشور هیچ‌گاه از نثر آل‌احمد که دست‌کم سه دهه یکه‌تاز میدان نویسندگی بود، تأثیر نپذیرفت و زندگی مشترک در شیوه نگارش او اثر نگذاشت و استقلال خود را حفظ کرد.
درگذشت
سیمین دانشور در ۳۰ تیر ۱۳۸۶ به‌علت مشکلات حاد تنفسی در بیمارستان پارس تهران بستری شد. با بستری شدن او شایع شد که وی درگذشته‌است اما این خبر تکذیب شد. او در ۲۲ مرداد ۱۳۸۶ با تشخیص تیم پزشکی از بیمارستان پارس مرخص شد. دانشور پس از یک دوره بیماری آنفولانزا، عصر روز ۱۸ اسفند ۱۳۹۰ برابر در ۹۰ سالگی در خانه‌اش در تهران درگذشت. قبر سیمین دانشور در قطعه هنرمندان بهشت زهرا است.
الهام قاسمی
کد خبر 6089822
هیجان ستاره بایرن: چی بهتر از بازی با رئال!