ساختارهای اداری متزلزل و آموزش و پرورش آزمایشگاهی
تاریخ انتشار: ۲۳ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۰۵۸۷۱۵
به گزارش سرویس بسیج فرهنگیان خبرگزاری بسیج، بیش از پنج سال از تهیه، تدوین و رونمایی از سند تحول بنیادین آموزش و پرورش میگذرد و تا چندی دیگر سند تحول نظام آموزشی کشور 6 ساله خواهد شد.
یکی از مهمترین اهداف سند تحول بنیادین، ایجاد ساختار یکپارچه آموزشی در دستگاه تعلیم و تربیت و همچنین تغییر و استقرار نظام آموزشی جدید است که با وجود چنین سندی دیگر اعمال سلایق فردی خللی در امور آموزشی ایجاد نکند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سند تحول نظام آموزشی کشور به عنوان اصلیترین اهرم انجام فعالیتها در آموزش و پرورش به شمار میرود که تمامی امور تحصیلی و آموزشی مربوط به دانشآموزان را در دل خود جای داده است.
اما، از سند تحول نظام آموزشی کشور که بگذریم، موضوع دیگری اکنون به عنوان حلقه مفقوده در پیکر آموزش و پرورش وجود دارد که از سالیان گذشته تاکنون مشکلاتی را در ساختار نظام اداری ایجاد کرده است.
وزارت آموزش و پرورش پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ایران تاکنون ساختارهای متفاوتی را در معاونتها و ادارات کل خود تجربه کرده است و در هر دوره نیز یا تغییرات جدیدی اعمال میشود و یا صحبتهایی برای تغییرات به میان آمده است.
این موارد نشان دهنده این است که وزارت آموزش و پرورش در کنار سند تحول نظام آموزشی کشور، نیازمند سند تحول در ساختار اداری و اجرایی خود نیز است که باید برای آن هم فکری عاجل شود.
حذف و احیای معاونت پرورشی
یکی از مشکلات ساختاری آموزش و پرورش حذف و احیای برخی معاونتهای وزارتخانه تا زیر مجموعه آن است.
معاونت پرورشی که یکی از ارکان جدی و مهم ساختاری در آموزش و پرورش محسوب میشود، در سالیان گذشته همواره دست خوش تغییرات زیادی بوده است که سودی برای این معاونت نداشته است.
در ابتدای انقلاب اسلامی ایران بود که نهاد امور تربیتی در آموزش و پرورش به همت شهیدان رجایی و باهنر شکل گرفت اما در اواخر دهه 70 کم توجهی به معاونت پرورشی آغاز شد تا اینکه در ابتدای دهه 80 نهاد امور تربیتی در معاونت پرورشی ادغام شد و در همان سال این معاونت از آموزش و پرورش حذف شد.
در زمان وزارت مرتضی حاجی در آموزش و پرورش و در مهر ماه 1380 موضوع حذف معاونت پرورشی در شورای معاونان وزارتخانه مطرح و پس از مدت زمانی این معاونت حذف و در معاونت آموزشی ادغام شد.
پرورشی حذف شد
معاون پرورشی مرتضی حاجی در آموزش و پرورش در آذرماه 1380 در خصوص حذف معاونت پرورشی گفته است، «حذف معاونت پرورشی حدود یک ماه و نیم است که مطرح شده است، یعنی پنجم مهر ماه و متاسفانه هیچ گونه پشتوانه پژوهشی و مطالعاتی ندارد؛ بلکه حاصل یک جمع بندی مدیریتی در شورای معاونان وزارت آموزش و پرورش است».
در همان زمان شیرزادی از اعضای کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی به این موضوع واکنش نشان داده و اعلام کرده است، «اعضای کمیسیون آموزش و تحقیقات هیچ اطلاعی از حذف معاونت پرورشی وزارت آموزش و پرورش نداشتند تا این که روز سه شنبه هفته گذشته آقای حاجی وزیر آموزش و پرورش در کمیسیون حاضر شد و به پرسشهای برخی از اعضای کمیسیون آموزش و تحقیقات در مورد تغییر ساختار آموزش و پرورش و حذف معاونت پرورشی پاسخ داد. پاسخهای آقای حاجی اعضای کمیسیون آموزش و تحقیقات را قانع نکرد و خوب بود آقای حاجی پیش از حذف معاونت پرورشی، با اعضای تخصصی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس مشورت میکرد؛ چرا که امروز بیشتر اعضای این کمیسیون از حذف معاونت پرورشی ناراضی هستند و خواستار تجدید نظر در مورد این مساله شدهاند».
پرورشی احیا شد
اما در هفتم تیرماه 1385 قانون احیای معاونت پرورشی به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و در 21 تیرماه همان سال به تأیید شورای نگهبان هم رسید و برای اجرا به دولت ابلاغ شد.
در 19 اردیبهشت 1386 هیأت وزیران بنا به پیشنهاد وزارت آموزش و پرورش در 30 مهر 1385 بر احیای معاونت پرورشی صحه گذاشت و از آن تاریخ به بعد معاونت پرورشی و تربیت بدنی شکل گرفت و مقرر شد تا نیروهای مورد نیاز این معاونت نیز اختصاص داده شود.
یعنی در زمان وزارت محمود فرشیدی در سال 1385 پیشنهاد احیای معاونت پرورشی به دولت داده شد و در زمان وزارت علیرضا علیاحمدی در سال 1386 این معاونت احیا و به نام «معاونت پرورشی و تربیتبدنی» تغییر نام داد.
پرورشی از تربیت بدنی جدا شد
اما در ادامه تغییراتی که در معاونت پرورشی به وجود آمده است، در خردادماه 1391 و در زمان وزارت حمیدرضا حاجیبابایی معاونت پرورشی و تربیتبدنی از یکدیگر جدا و به دو معاونت «پرورشی و فرهنگی» و «تربیتبدنی و سلامت» تبدیل شد.
به گزارش فارس، تغییرات در معاونت پرورشی در سالهای گذشته آنقدر زیاد بود که بیشتر امکانات، تجهیزات و حتی نیروهای پرورشی از این معاونت جدا شدند و هیچگاه معاونت پرورشی و فرهنگی به مانند نهاد امور تربیتی ابتدای انقلاب نتوانست ادامه فعالیت دهد.
معاونتهایی که دگرگون شدند
بیشترین تغییرات ساختار مربوط به زمان وزارت علیرضا علیاحمدی و حمیدرضا حاجی بابایی است.
در زمان وزارت مرتضی حاجی و محمود فرشیدی، «معاونت آموزش نظری و مهارتی» و «معاونت آموزش عمومی» داشتیم که در زمان وزارت علیرضا علیاحمدی این دو معاونت ادغام و به معاونت «آموزشی و نوآوری» تبدیل شد.
البته در ابتدای سال 1387 و در زمان وزارت علیاحمدی، آموزش و پرورش دچار تغییرات بسیار زیادی شد و برخی معاونتها در یکدیگر ادغام و برخی معاونتها شکل گرفت.
«معاونت پرورشی و تربیتبدنی» یکی از چهار معاونت تشکیل شده در زمان وزارت علیاحمدی بود که شامل مدیریت مشاوره و پیشگیری از آسیبهای اجتماعی، اداره تربیتبدنی، گروه امور اجتماعی، فرهنگی، هنری و فوق برنامه، گروه سلامت (تغذیه و بهداشت) و گروه گسترش فرهنگ نماز و فعالیتهای قرآنی بود.
«معاونت آموزشی و نوآوری» شامل گروه آموزش و خلاقیت پیش دبستانی و دبستان، گروه دوره راهنمایی تحصیلی و شغلی، گروه آموزش و پرورش نظری و پیشدانشگاهی، گروه آموزش فنی و حرفهای، کاردانش و آموزشکدهها و گروه ارتقای حرفهای فرهنگیان و تربیت معلم بود.
«معاونت برنامهریزی و امور شهرستانها» شامل گروه هماهنگی شهرستانها و شوراهای آموزش و پرورش، گروه تحول اداری و فناوری اطلاعات، گروه مدیریت آمار، برنامهریزی و بودجه، گروه ارزیابی برنامه و گروه سنجش متربیان بود.
«معاونت پشتیبانی» شامل گروه حقوقی، املاک و حمایت قضایی کارکنان، گروه امور اداری و ارزشیابی کارکنان، گروه امور مالی و ذیحسابی، اداره کل تدارکات و خدمات و امور رفاهی و اداره امور اقتصادی و درآمدزایی بود.
تغییرات ساختاری در زمان وزارت حاجیبابایی
در زمان وزارت حمیدرضا حاجی بابایی در آموزش و پرورش نیز معاونتهای مختلف دچار تغییرات بسیاری شدند.
ایجاد «معاونت تربیت بدنی و سلامت» و استقلال «معاونت پرورشی و فرهنگی» یکی از تغییرات ساختاری آموزش و پرورش بود.
تقسیم معاونت آموزشی وزارت آموزش و پرورش به دو معاونت جداگانه «ابتدایی» و «متوسطه»، دیگر تغییر ساختاری در این دوره بود.
«ایجاد مرکز جامع آموزش و پرورش مدارس خارج از کشور»، «تبدیل دفتر ارتقای مهارتهای نیروی انسانی به مرکز آموزش نیروی انسانی» و «ایجاد مرکز آمار و فناوری اطلاعات» نیز به عنوان تغییرات ساختاری در این حوزه محسوب میشود.
تغییرات ساختاری جدید در راه است!
در حال حاضر نیز صحبتهایی به گوش میرسد که وزیر آموزش و پرورش قصد ادغام دو معاونت آموزش متوسطه و معاونت آموزش ابتدایی در یکدیگر را دارد تا در نهایت یک معاونت آموزشی شکل گیرد.
البته با توجه به اینکه در گذشته نیز معاونت آموزشی در وزارت آموزش و پرورش وجود داشته است، سوال این است که چرا باید مجددا به گذشته بازگردیم؟
البته وزیر آموزش و پرورش در آخرین موضع گیری نسبت به تغییرات معاونتهای وزارتخانه اعلام کرد: «ادغام معاونتها صحت ندارد بلکه برخی تغییرات ساختاری در سطح ستادی، استانی و منطقهای خواهیم داشت. این تغییرات ساختاری در حد مطالعه بوده و هنوز خروجی آن به صورت دقیق مشخص نیست. قطعا جابه جاییهایی در وزارتخانه خواهیم داشت اما زمان آن هنوز معلوم نیست».
به گزارش فارس، ایجاد تغییرات گسترده در زمان وزارت وزرای آموزش و پرورش نشان از تفاوت دیدگاهها بر ساختار دستگاه تعلیم و تربیت کشور دارد.
اگر قرار باشد هر وزیر ساختار اداری وزارتخانه را دستخوش تغییرات گسترده کند و این موضوع تا ادارات استانها نیز پیش رود، در هر چهار سال مشکلات متفاوتی را شاهد خواهیم بود.
به نظر میرسد تهیه و تدوین سندی منحصرا مربوط به ساختار اداری و تشکیلاتی آموزش و پرورش میتواند جلوی این گونه تغییرات را گرفته و آموزش و پرورش برنامه منظم و مستقل در خصوص معاونتها و ادارات داشته باشد.
با توجه به اینکه در حوزه آموزشی اکنون آموزش و پرورش دارای سند تحول بنیادین است، تهیه و تدوین سند ساختاری آموزش و پرورش مورد نیاز تعلیم و تربیت است.
امیدواریم که آزمایش معاونتها در ساختارهای مختلف روزی به اتمام برسد تا تزلزل از ساختار آموزش و پرورش خداحافظی کند.
انتهای پیام/
منبع: بسیج نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت basijnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «بسیج نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۰۵۸۷۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شهریه مدارس غیردولتی، شفاف میشود؟!
گویا قرار است این شهریهها بهزودی شفاف شود تا شاهد دریافت رقمهای مختلف از خانوادهها نباشیم. بر همین اساس بهنام نیکنژاد، مدیرکل مدارس غیردولتی وزارت آموزشوپرورش درباره ابلاغ آییننامه جدید مدارس غیردولتی و ساماندهی وضعیت شهریه این مدارس خبر داده و میگوید: «طبق این قانون سامانه نظارت بر مدارس غیردولتی باهدف شفافسازی ایجادمیشود. البته این قانون در گذشته ایجاد شده بود اما چون پشتوانه قانونی نداشت،عمدتا مورد اعتراض مدارس قرارمیگرفت.» قانونی که مدارس غیردولتی خیلی کاری به آن ندارند و همچنان نرخ شهریههایشان بیشتر از نرخ مصوب است.ایجاد چنین سامانههای الکترونیکی یکپارچهای میتواند مدیریت، نظارت و ارزیابی دقیقی از این مدارس داشته باشد و در راستای پاسخگویی و شفافیت مالی برای مردم است. با وجود اینکه سقف مبلغ دریافتی مشخص شده اما بسیاری از مدارس غیردولتی به همین مبلغ هم برخی موارد دیگر همچون شهریه فوقبرنامه درسی، شهریه فوقبرنامه مکمل و شهریه تابستانی هم با آوردن یک کلمه اختیاری، اضافه میکنند. از طرفی وزارت آموزشوپرورش، در آییننامه جدیدی که برای این مدارس در نظر گرفته، تاکید کرده است که با مدارس غیردولتی متخلفی که شهریه بالاتر از مصوبه رادریافت کنند،برخورد خواهد شد.البته این باراولی نیست که مسئولان وزارت آموزشوپرورش برای مدارس غیردولتی که شهریههای نجومی دریافت میکنند خط و نشان میکشند.آموزش پولی در مدارس غیردولتی
در خرداد ۱۳۶۷، قانون تاسیس مدارس غیرانتفاعی در مجلس شورای اسلامی تصویب و آموزش در ازای پول شکل رسمیتری به خود گرفت. مدارس غیر دولتی که فلسفه تشکیل آنان بهظاهر ارائه خدمات آموزشی بهتر و باکیفیتتر به مردم است؛ اما متاسفانه گاهی شاهد این هستیم که در برخی از مدارس معروف غیرانتفاعی که شهریه بالایی هم دریافت میکنند، خدمات با شهریهها خیلی همخوانی ندارد.خانم احمدی، یکی ازمادرانی است که دو فرزندش درمدرسهای غیردولتی در محدوده خیابان قلهک درس میخوانند. او به خبرنگار جامجم میگوید: «شهریه اعلامشده برای سال تحصیلی جدید یکی از فرزندانم که سوم دبستان است، ۹۵میلیون تومان و برای پسرم در مقطع پیشدبستانی، ۸۵میلیون تومان است!» طبق گفته این مادر، این مبالغ جدا از برخی از مراسمهایی همچون جشن تکلیف است.«من دوست ندارم دخترم در کلاسی درس بخواند که بیشتر از ۴۰نفر شاگرد دارد و معلم نمیتواند به اندازه کافی به آنها رسیدگی کند.»این را مادر یکی از دانشآموزانی میگوید که فرزندش در یکی از مدارس غیردولتی غرب تهران مشغول به تحصیل است؛ اما او از افزایش قیمتها نیز گلایه دارد و ناراضی است. از یکی از پدرانی که دخترش سوم ابتدایی است و در مدرسهای غیرانتفاعی درمحدوده سهروردی تحصیل میکند هم سؤال کردیم، او توضیح میدهد: «سال گذشته هزینه دریافتی مدرسه دخترم ۵۰میلیون تومان بود و طبق اعلام مدرسه، امسال حدود ۱۰ الی ۲۰میلیون افزایش قیمت خواهد داشت»؛ خانوادههایی که مجبورند به سبب برخی از دلایل این هزینهها را متحمل شوند.
بیعدالتی آموزشی!
مدارس غیردولتی در ایران عدالت آموزش را زیر سؤال بردهاند، چراکه با وجود تراکم بالای دانشآموزان در مدارس دولتی، کیفیت آموزشی این مدارس تغییر کرده است. همین موضوع منجر به این شده تا خانوادهها تحت هر شرایطی شهریه مدارس غیرانتفاعی را حتی بالاتر از نرخ مصوب فراهم کنند وفرزندانشان را به آنجا بفرستند.میزان تورمی که امروز به هزینه مدارس غیرانتفاعی رسیده است، نظم آموزشی را برهم میزند.موضوعی که خطری جدی برای نظام آموزشی کشور و آینده تحصیلی و تربیتی نسل بعدی محسوب میشود.شایدبااین نرخهای مصوب بسیاری ازدانشآموزان به مدارس دولتی برگردندکه همین موضوع هم مشکلساز است. به نظر میرسدکه بهبوداوضاع مالی مدارس غیرانتفاعی وبالا بردن کیفیت مدارس دولتی،تنها راه چاره این آشفتهبازار است.