به نقل از «خبرگزاری آریا»

فرمانده ستاد مرکزي آمريکا راهبرد نظامي کشورش در خاورميانه را تشريح کرد

تاریخ انتشار: ۲۹ مهر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۱۵۱۱۶۵

خبرگزاري آريا - نيويورک - ايرنا - ژنرال `جوزف ووتل` فرمانده ستاد مرکزي ارتش آمريکا در نشست روابط آمريکا و اعراب که با حضور سفير امارات متحده عربي در واشنگتن برگزار شد، راهبرد نظامي کشورش در خاورميانه را تشريح کرد.

به گزارش روز جمعه ايرنا، متن کامل سخنان اين مقام ارتش آمريکا به شرح زير است :
«19 ماه هست که من فرمانده سنتکام بوده ام.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

همانطور که همه مي دانيد، سنتکام 20 کشور را پوشش مي دهد که از مصر تا پاکستان و ازيمن تا قزاقستان را در بر مي گيرد. مشکلات زيادي در اين منطقه وجود دارد و همانطور که مي دانيد اين منطقه از اهميت بالايي براي ما برخوردار بوده است.
در اين 19 ماه،‌ سه نکته کليدي که آموخته ام را با شما در ميان مي گذارم. اول، خاورميانه، شام و آسياي مرکزي که نواحي تحت سنتکام هستند، براي آمريکا اهميت بالايي دارند. اين منطقه از گذشته تا به امروز يکي از مراکز درگير با منافع ملي حياتي ايالات متحده بوده است. پس اين منطقه به اندازه گذشته براي ما اهميت دارد و براي ما در آينده نيز مهم خواهد ماند.مي خواهم به شما اطمينان دهم که اين نکته اي است که به همه مي گويم.
نکته دومي که در اين 19 ماه آموختم اين است که شرکاي ما در اين منطقه، بدون استثنا، خواهان روابط قوي و رو به رشد با آمريکا هستند. تمام کشورهايي که ديده ام اين را مي خواهند و خواهان روابط دوجانبه قوي يا چند جانبه با حضور آمريکا هستند. و با اينکه ممکن است ما اختلاف نظرهايي داشته ايم. اما مفتخرم که بگويم که در بعد نظامي ما همواره با شرکايمان همراه بوده ايم و بخش نظامي ما نقش بسيار مهمي در پايدار کردن روابط واشنگتن با کشورهاي اين منطقه داشته است.
نکته سوم اين است که در اين منطقه بيش از انکه مانع وجود داشته باشد فرصت هست. و اين نکته بسيار قابل توجهي است و اين براي ما مهم است که مردم اين منطقه را بشناسند و فرهنگ غرب را تجربه کنند و زبان آنها را ياد بگيرند و تجربه خود را در امريکا و ديگر کشورهاي جهان با ديگران به اشتراک بگذارند. من به عنوان يک فرمانده نظامي احساس مي کنم که وقتي به اطراف نگاه مي کنم اين مساله به وضوح وجود دارد و موضوع هاي مختلفي است که مي تواند در اين باره به بحث گذاشته شود.شمامي توانيد به عراق، افغانستان، سوريه يا يمن يا صحراي سيناي يا هر منطقه ديگري که در آن درگيري داريم نگاه کنيد، اما مهم است که بدانيد که در کنار تمامي اين درگيري ها فرصت هاي زيادي وجود دارد و اين نکته اي کليدي است که من در اين مدت آموخته ام.
من موضوع کنفرانس امروز را واقعا دوست دارم: چگونه به بهترين شکل در حال و آينده اي نامطمئن قدم برداريم. و من مي کنم اين سوال مهمي براي اين منطقه است. من با رهبران نظامي راجع به اين موضوع زياد صحبت کرده ام و ما به يک راهبرد ساده رسيده ايم: آمادگي، پيگيري و پيروزي.
بياييد کمي راجع به اين سه کار صحبت کنيم.
در بخش آمادگي، ما نه تنها از حصول دسترسي ها و پايگاه ها و ديگر برنامه ريزي ها با شرکايمان اطمينان حاصل مي کنيم، بلکه ما به دنبال اين هستيم که در سراسر منطقه روابط شراکتي قوي ايجاد کنيم. ما به حد خوبي از درک منطقه، فرهنگ ها و چالش هايش و همچنين در مورد فرصت هاي موجودش رسيده ايم. پس اولين قدم ما آمادگي است.
در بخش دوم ما مايل به پيگيري فرصت ها هستيم. ما به دنبال جاهايي که براي منافع ملي ما و منافع متحدين ما فرصت وجود دارد مي گرديم.
و نهايتا ما به دنبال راه هاي موفقيت مي گرديم. ما مي دانيم که درگيري ها امروز مانند زمان جنگ جهاني دوم و با يک رژه يا راهپيمايي نمايشي در شهر نيويورک پايان نمي يابند. يکي از تاثيرگذارترين عکس هايي که اخيرا ديدم تصويري بود که چند ماه قبل از نخست وزير عبادي و چند تا از رهبران نظامي اش که در حلقه اي از مردم ايستاده بودند در موصل گرفته شده بود. اين تصوير آن چيزي است که ما در سنتکام پيروزي مي دانيم.
اين معناي برنده شدن است. اينکه شرکاي ما به اهداف خود برسند و ما نيز براي آنها ارزشمند باشيم.
در سال 1789 جرج واشنگتن نامه اي به محمد بن عبدالله که سلطان مراکش بود نوشت. مراکش اولين کشوري بود که امريکا را به رسميت شناخت. او در نامه اش نوشت که در کشور ما معادن طلا و نقره وجود ندارد و اين کشور جوان تازه در حال برآمدن از پس جنگي طولاني است و هنوز به استغناي کشاورزي و تجارت نرسيده است. اما خاک ما پرنعمت است و مردم ما اهل کارند و ما دلايل موجهي داريم که به خود بباليم که به تدريج در آينده براي دوستانمان مفيد خواهيم بود.
آمريکا در 230 سال گذشته راه طولاني طي کرده است، اما خواسته امريکا براي اينکه براي متحدانش در جهان عرب مهم و ارزشمند باشد، تغيير نکرده است. نه تنها شمال آفريقا، بلکه خاورميانه به طور ويژه براي امريکا و براي شخص من و فرماندهان سنتکام از اهميت بسيار بالايي برخوردار است.
امروز ما بيش از هر زمان ديگري به يکديگر نياز داريم با چالش ها و فرصت هايي که وجود دارد روبرو شويم.
آنچه امروز مي خواهم با شما در ميان بگذارم ديدگاه يک رهبر نظامي و راهبرد يک فرد نظامي در سنتکام درباره مفهوم مشارکت و مسئوليت در منطقه و در جهان است. اين راهبردي است که از پس شکست ها و تجربه هاي مختلف و صرف منابع مالي کشورمان برآمده است. همانطور که مي دانيد سنتکام رهبري يک ائتلاف متشکل از 62 کشور را بر عهده دارد که هدفشان شکست نظامي گروه موسوم به دولت اسلامي عراق و شام، (داعش) است.
در عراق و سوريه ما از راهبردي استفاده کرده ايم که آن را «به وسيله،‌ همراه و از طريق» مي ناميم و هدف آن رساندن ما به اهداف نظامي، انساني و سياسي ماست. اين به معني انجام پيکارهاي نظامي به وسيله نيروهاي مانور مشترک، با همراهي و حمايت امريکا و از طريق يک چارچوب قانوني و ديپلماتيک است.
ما اين راهبرد را در عراق و سوريه به دو شکل متفاوت اجرا مي کنيم. در عراق ما اين پيکار را با حمايت از نيروهاي امنيتي عراق و با حمايت لجستيک، اخباري و نظامي ائتلاف، از طريق توافق هاي صورت گرفته با دولت عراق عمل مي کنيم. تعداد نيروهاي ائتلاف در اين پيکار نسبتا پايين است و متناسب با حضور نيروهاي امنيتي خود عراق تعيين مي شود.
خود نيروهاي امنيتي عراقي از طريق اين راهبرد از روزهاي تاريک 2014 تا امروز پيشرفت کرده اند. عمليات ها در موصل ميليون ها نفر را از دست داعش رهايي داده و زندگي به شهر بازگشته است.
براي اولين بار در تاريخ شکل گيري شان، نيروهاي عراق موفق شدند عمليات هاي همزمان در مکان هاي مختلف انجام دهند. عمليات هاي تلعفر و حويجه که برنامه ريزي و انجام آنها قبلا هفته ها و گاهي ماه ها به طول مي انجاميد تنها در دو هفته انجام شد و پايان رسيد. ائتلاف به آنها کمک کرد،‌اما اشتباه نکنيد و بدانيد که نيروهاي عراقي در تمام مدت رهبري عمليات را داشتند و پيشرو بودند.
در سوريه ما موقعيت سياسي و نظامي پيچيده تري براي مبارزه با داعش داريم. سياست حال حاضر امريکا اين نيست که اجازه حضورنظامي با مقياس بالا در سوريه را بدهد. به همين دليل،‌ رژيم سوريه در حالي که به دنبال بازپس گيري بخش هاي از دست رفته در کشور از دست معارضان است، بايد با داعش نيز مبارزه کند.
روسيه و ايران حضور نظامي بالايي در سوريه دارند و به دعوت بشار اسد عمل مي کنند و وضعيت پيچيده موجود را وخيم تر مي کنند. پيکار براي مبارزه با داعش در اين کشور ويژگي متفاوتي دارد. با اينکه روسيه و ايران و تا حدي رژيم سوريه همه مي خواهند داعش را شکست دهند، اما ميزان تحمل آنها براي اينکه تا چه زماني حضور داعش را بپذيرند با هم متفاوت است. همه آنها منافع و اهداف متفاوت از هم را پيگيري مي کنند.
ائتلاف در اين موقعيت فقط به دنبال شکست داعش است. در بخش هايي از کشور ما وضعيت ميدان جنگ و نيروهايي که در زمين هستند به ما اجازه داده است که به نقطه مشترکي برسيم.
از آنجايي که ما نمي توانستيم با دولت سوريه مشارکت کنيم، با سازماني به نام نيروهاي دمکراتيک سوريه، اين به معني اين است که نيروهاي دمکراتيک سوريه و ائتلاف در چارچوبي هماهنگ شده فعاليت کنند. آنها نيروهايي محلي هستند که از اعراب و کردهاي سوريه تشکيل شده اند. در نتيجه اين کار شورايي از رهبران غيرنظامي تشکيل شده که در مناطقي که داعش از آنها خارج شده است به اسکان و بازگشت شهروندان کمک کرده اند. به عبارت ديگر اين ائتلاف به مردم کمک کرده است که پس از رفع درگيري تحت رهبري مردماني از جنس خودشان قرار بگيرند.
شريک ديگري که با ما در طرح «به وسيله،‌ همراه و از طريق» همراهي مي کند، امارات است. ما در يمن با هم همکاري مي کنيم.آمريکا وامارات هدف مشترکي در مبارزه با تروريسم دارند و در مورد يمن دشمن تروريست القاعده و داعش است.
در اين همکاري، ما به نيروهاي اماراتي کمک مي کنيم که استراتژي «به وسيله،‌ همراه و از طريق» را به دست خودشان در يمن و با شرکاي يمني اجرا کنند. اين راهبرد خوب عمل کرده است و در عين اينکه به رسيدن به اهداف ضد تروريسمي ما کمک مي کند از نيروهاي محلي استفاده کرده و از همه مهمتر منجر به مالکيت محلي راه حل ها مي شود.
اين هدف ماست: راه حل هاي محلي براي مشکلات محلي و کمک آمريکا در زمان و مکان هايي که منافع ملي ما تحت تاثير قرار گرفته اند.
همانطور که در بحث سوريه اشاره کردم،‌ مبارزه با کنشگراني که خارج از خاک کشورها عمل مي کنند و تاثيرگذارند يکي از مسائل پيچيده در منطقه است. به طور خاص، ايران اين تاثير را به روش هاي مختلف اعمال کرده و لازم است که آمريکا و ائتلاف روش ها خود را با اين شرايط تطبيق دهند.
ايران در تئوري و در عمل نشان داده که مايل است نفوذ خود را گسترش دهد. در تئوري: حفظ محور تهران-بيروت و در عمل:‌با اعمال نفوذ در جاهايي مانند عراق و سوريه که سبب نگراني برخي متحدان ما در منطقه شده است. ما مايليم در اين جهت از راهبرد «به وسيله،‌ همراه و از طريق» براي مقابله با رفتارهاي مخرب ايران در منطقه و خارج از منطقه استفاده کنيم.
چرا اين راهبرد جواب مي دهد؟ همانطور که گفتم اين راهبرد اجازه مي دهد که آمريکا به متحدانش کمک کند، بدون اينکه نياز به وجود سياستي باشد که اجازه حضور نظامي بالا در منطقه را بدهد. همچنين اين راهبرد اجازه مي دهد که کنشگران محلي مشکلات محلي را به دست بگيرند و مالکيت محلي راه حل اتفاق بيفتد و از درکي که فقط شرکاي محلي ما از منطقه دارند استفاده شود.
البته مشکلات بزرگي در اين راه وجود دارد و اين راه بدون هزينه نيست. در برخي موارد ممکن است شريکي سياستي را به نحوي اعمال کند که هماني نباشد که آمريکا يا ائتلاف مي خواهد. در چنين شرايطي ما بايد بهترين تلاش خود را بکنيم تا بفهميم دليل اين تفاوت براي شريک ما چه بوده و يا با شريک خود صحبت کنيم و دلايل خود را در اختيارش بگذاريم و بگوييم چرا فکر مي کنيم اين روش براي رسيدن به هدف مشترک ما مناسب تر است.
اما نهايت ماجرا اين است که کساني که در صحنه محلي حضور دارند حرف نهايي را خواهند زد.
موضوع ديگر سرعت عمليات هاست. ما به اين درک و تشخيص رسيده ايم که عمليات ها تابع سرعت شرکاي ما هستند، برخي مواقع سريعتر وبرخي مواقع آرامتر.چه سريعتر باشد و چه آرامتر، ما قائليم که شرکاي ما رهبري موضوع را به عهده دارند.
به عنوان مثال چند هفته پيش، نيروهاي دمکراتيک سوريه عمليات ها را به انتخاب خود متوقف کردند تا اجازه دهند غيرنظاميان در رقه خارج شده و برخي نيروهاي داعش تسليم شوند. آنها با درکي که از فرهنگ و روابط قبايل خود دارند تشخيص مي دهند که بايد از قوم هاي محلي که ممکن است بعد از داعش بخواهند با آنها همکاري کنند حمايت کنند. و مواردي نيز بوده است که نيروهاي امنيتي عراق عمليات ها را به نحوي انجام داده اند که بسيار سريعتر از آنچه بوده که ائتلاف مي توانست انجام دهد. با توجه به اين نمونه ها و نمونه هاي مشابه ديگر، شرکاي ما بايد به اين مساله آگاه بوده و با آمادگي و انعطاف پذيري برخورد کنند.
چرا امروز اينها را به شما مي گويم؟ براي اينکه مهم است بدانيم که اين ائتلاف و راهبرد «به وسيله،‌ همراه و از طريق» کليدي ترين راه براي رسيدن به اهداف ماست. در واقع ما در وزارت دفاع به دنبال اين هستيم که ببينيم چگونه مي توانيم اين راهبرد را وارد دکترين نظامي خود کنيم و در حال حاضر در حال آموزش نيروهايي هستيم که به طور ويژه براي اجراي اين راهبرد عمل کنند.
در يک کلام، اين راهبرد جاي فکر و تحليل بيشتري دارد و فقط به درد مسائل نظامي ما نمي خورد و براي ديپلماسي، سياست و اجراي قانون در همکاري با متحدانمان نيز مناسب است. اين يک استراتژي جامع است و اصلي ترين مفهوم آن اين است که حمايتي که ما از شرکاي خود مي کنيم بايد در چارچوبي قانوني و ديپلماتيک باشد. اين راهبرد چارچوب قانوني براي استفاده از ظرفيت هاي ما را فراهم مي کند.
علاوه بر اين ما بايد تعريف خود از شريک را هم ارائه کنيم. تعريف شريک و قانون، خط تعيين کننده بين موفقيت و شکست است.
تعاريف ديگري نيز وجود دارد که ما بايد روي آنها فکر کنيم و سياست هايي وجود دارد که بايد تغيير دهيم تا بتوانيم اين راهبرد «به وسيله،‌ همراه و از طريق» را موثرتر اجرا کنيم.
اين بحث در بالاترين سطوح وزارت دفاع و مسئولان آمريکا مورد بررسي قرار گرفته است. اما زمان آن رسيده که تعريف مشخصي از آن ارائه دهيم. ما وظيفه داريم به متحدانمان منظور خود را صريح و شفاف بگوييم.»
شبد**م.ع**1429 **1010
انتهاي پيام /*

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۱۵۱۱۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ویدیو/ عملیات تنبیهی ایران علیه اسرائیل نقطه عطف استراتژیکی در منطقه خاورمیانه بود

مهدی عقیل، استاد دانشگاه و نویسنده لبنانی با بیان اینکه آنچه در شب ۱۳ و ۱۴ آوریل رخ داد، یک نقطه عطف استراتژیک در سطح قواعد بازدارندگی یا قواعد درگیری در خاورمیانه بود، گفت: جمهوری اسلامی ایران از صبر استراتژیکی که از سال ۲۰۱۰ پیشه کرده بود به بازدارندگی استراتژیک یا بازدارندگی فعال منتقل شد.

دریافت 52 MB

خبرنگار: منصوره حسنی / تدوینگر: حمیدرضا برزگر