به نقل از «ایسنا»

شیب کاهشی سه ویروس عفونی در اهداکنندگان خون ایرانی

تاریخ انتشار: ۳ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۲۴۳۲۸۸

سخنگوی سازمان انتقال خون از شیب کاهشی هپاتیت بی، سی و HIV، در جمعیت اهداکننده خون خبر داد.

دکتر بشیر حاجی‌بیگی در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به روند کاهشی شیوع هپاتیت B در بین اهداکنندگان خون، گفت: طی ۱۰ سال گذشته شیوع هپاتیت B در جامعه اهداکنندگان خون رو به کاهش بوده است. به طوریکه میزان شیوع این بیماری در سال ۸۶، ۰.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

۴۳ درصد یعنی ۴۳ مورد مثبت در ۱۰ هزار نفر بوده است. درحالیکه در پایان سال ۹۵ این میزان به کمتر از ۰.۰۸۱ درصد، یعنی هشت مورد ابتلا در ۱۰ هزار نفر کاهش یافته است.

وی افزود: در عین حال میزان شیوع هپاتیت C در بین اهداکنندگان خون نیز کاهش چشمگیری داشته و از ۰.۱۲ درصد به ۰.۰۳۲ درصد، یعنی سه مورد مثبت به ازای هر ۱۰ هزار نفرتا پایان سال ۹۵ رسیده است. این در حالی است که شیوع هپاتیت B در جامعه عادی بیش از دو درصد و در مورد هپاتیت C بین ۰.۵ تا ۰.۷ درصد است.

حاجی‌بیگی ادامه داد: در حال حاضر میزان شیوع هپاتیت B و C در جمعیت اهداکنندگان خون با فرهنگسازی، آموزش، ارتقای فرآیندهای انتخاب اهداکننده و اجرای برنامه خودحذفی محرمانه و حذف خون جایگزین، ۱۰ برابر کمتر از جمعیت عمومی کشور است و در  منطقه مدیترانه شرقی و آسیای میانه نیز کشور ما با برخورداری از بهترین شاخص‌های سلامت خون، کمترین میزان شیوع  عفونت‌های منتقله از خون از جمله هپاتیت B و C، با افزایش شاخص اهداکنندگان مستمر خون، استفاده از کیت‌های غربالگری استاندارد، بهره‌گیری از سیستم اتوماسیون و اجرای روش‌های بهینه تولید در مراکز انتقال خون سراسر کشور سرآمد این کشورهاست.

سخنگوی سازمان انتقال خون با بیان اینکه در جامعه عمومی کشور نزدیک به ۱.۵ میلیون نفر مبتلا به ویروس هپاتیت B مزمن و نزدیک به ۲۰۰ هزار نفر مبتلا به هپاتیت C مزمن هستند، گفت: در سراسر جهان ۴۰۰ میلیون نفر مبتلا به هپاتیت‌های ویروسیB و C هستند. این درحالیست که طبق جدیدترین آمار سازمان انتقال خون در ایران هپاتیت B در سال ۱۳۹۵ به هشت مورد از هر ۱۰ هزار واحد اهدای خون جمع آوری شده و در مورد هپاتیت C به سه مورد  
در هر ۱۰ هزار واحد خون اهدایی جمع آوری شده رسیده است.

حاجی‌بیگی با بیان اینکه در قاره پهناور آسیا کشورهای ایران، ژاپن، کره جنوبی و سنگاپورکشورهای برتر در زمینه تضمین کیفیت و سلامت خون و فرآورده‌های آن هستند، اظهار کرد: میزان شیوع ویروس HIV نیز در طی ۱۰ سال گذشته در میان اهداکنندگان خون در سراسر کشور سه مورد در ۱۰۰ هزار واحد خون اهدایی بوده است. در عین حال باید توجه کرد که خون‌هایی که از نظر هپاتیت و HIV در مراکز انتقال خون شناسایی می‌شوند، از چرخه انتقال خون
خارج می‌شود.

وی با بیان اینکه در حاضر با توجه به انجام واکسیناسیون نوزادان علیه هپاتیت B در کشور، آمار هپاتیت B رو به کاهش است، گفت: این شیب کاهشی، آرامش اطمینان‌بخشی را برای مصرف‌کنندگان خون و فرآورده‌های آن در کشور به دنبال دارد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۲۴۳۲۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انسان نخستین بار کی سرما خورد؟

ایتنا - انسان خردمند (هومو ساپینس) چه زمانی در تاریخ برای اولین بار سرما خورد؟
پاسخ به این سوال دشوار است؛ تا حدی به این دلیل که از میان ویروس‌های متعددی که باعث سرماخوردگی می‌شوند، تنها تعداد کمی از آن‌ها در بقایای به‌جا مانده از انسان‌ها کشف می‌شوند چرا که ویروس سرماخوردگی اغلب در بافت‌های نرم مانند ریه وجود دارد و کم‌تر در استخوان و دندان قابل ردیابی است. با این حال این امکان وجود دارد که برخی از اولین انسان‌های خردمند دست‌کم ۳۰۰ هزار سال پیش به سرماخوردگی مبتلا شده‌ باشند. 

«سرماخوردگی معمولی» یک اصطلاح کلی برای گروهی از عفونت‌‌های تنفسی است که افراد با سیستم ایمنی سالم، به صورت خفیف به آن‌ مبتلا می‌شوند. راینوویروس‌ها، کروناویروس‌ها و ویروس سین‌سیشیال تنفسی (RSV/ ویروس پیوسته‌یاخته‌ای تنفسی) اغلب عوامل اصلی‌اند. البته این عوامل بیماری‌زا (پاتوژن‌ها) قبل از آنکه بین مردم شیوع پیدا کنند، احتمالا از سایر مهره‌داران به انسان منتقل شده‌اند.

جوئل ورتهایم، ویروس‌شناس تکاملی از دانشگاه کالیفرنیا به لایو‌ساینس گفت، باتوجه به زندگی انسان خردمند با حیوانات، قرار گرفتن بشر در معرض ویروس‌های جدید اجتناب‌ناپذیر بوده است.

معمولا زمانی که ویروس حیوانی به بدن انسان وارد می‌شود، قادر به ایجاد عفونت و آلودگی نیست، زیرا با میزبان جدید سازگار نیست، با این حال ویروس‌ها گاه برای جهش موفقیت‌آمیز و حتی انتشار بین انسان‌ها مجموعه‌ای از ژن‌های مناسب دارند؛ مانند ویروس‌هایی که در همه‌گیری کووید‌ــ۱۹ یا آنفلوانزای خوکی ظهور کردند.

البته دانشمندان درباره زمان اولین شیوع ویروس‌های سرماخوردگی نظرهای متفاوتی دارند. به عقیده برخی دانشمندان، این ویروس‌ها می‌توانند هم‌زمان با طلوع تمدن بشری یعنی پنج تا شش هزار سال قبل، از حیوانات به انسان‌ها منتقل شده‌ باشند؛ زمانی که انسان‌ها زندگی در مناطقی نزدیک به هم را آغاز کردند که عوامل بیماری‌زا به‌راحتی می‌توانستند بین آن‌ها گسترش یابند و هم‌زمان پرورش حیوانات حامل این ویروس‌ها را نیز آغاز کردند.

اما همه دانشمندان با این فرضیه موافق نیستند. فرانسوا بالوکس، زیست‌شناس دانشگاه کالج لندن، می‌گوید انسا‌ن‌های «شکارچی‌ــ‌گردآورنده» که کشاورزی نمی‌کردند یا دام پرورش نمی‌دادند هم می‌توانستند از طریق شکار در معرض این ویروس‌های حیوانی قرار بگیرند. انسان شکارچی‌ پیش از انسان خردمند وجود داشت و به نظر این زیست‌شناس، ویروس‌های سرماخوردگی مختلف در طول دوران تکامل انسان در زمان‌های مختلف پدیدار می‌شدند و از بین می‌رفتند.

او می‌گوید: «من فکر می‌کنم احتمالا یکی از رویدادهایی که به افزایش قابل‌توجه جذب عوامل بیماری‌زا در انسان منجر شد، پخش شدن آن‌ها در خارج آفریقا بود که طی آن احتمالا به ویروس‌های سرماخوردگی جدید مبتلا شدند. بقایای قدیمی‌ترین انسان‌ خردمندی که در خارج از آفریقا کشف شد، متعلق به ۲۱۰ هزار سال قبل بود.»

دانشمندان برای کشف پیدایش این ویروس سراغ حفاری‌های باستان‌شناسی رفتند. به گفته کارشناسان، ویروس‌های سرماخوردگی زیاد خوبی باقی نمی‌مانند. این ویروس‌ها به طور معمول در بافت‌های نرم مانند ریه که پس از مرگ از بین می‌روند، اثر باقی می‌گذارند و در بافت‌های مقاوم مانند استخوان و دندان یافت نمی‌شوند.

البته ژنوم‌های ویروسی در بقایای انسان‌های باستانی یافت شده‌اند اما فقط ویروس‌های مبتنی بر دی‌ان‌ای بوده‌اند نه ویروس‌های حاوی آران‌آی (RNA) اما محققان یک کروناویروس متعلق به قرن شانزدهم را در پالپ دندان یک اسکلت‌ انسان در فرانسه پیدا کردند. این آران‌ای با کروناویروس‌های شناخته‌شده امروزی متفاوت است و نشان می‌دهد که این عوامل بیماری‌زای تاریخی احتمالا یا از بین رفته‌اند یا بدون آنکه شناسایی شوند، تکامل یافته‌اند.

بالوکس می‌گوید: «احتمالا در آینده از ویروس‌هایی که کمتر از ۲۰۰ سال پیش با ما بودند، تصویر جمعی مناسب‌تری خواهیم داشت. این امر ردیابی تاریخچه ویروس‌ها در گذشته‌های دور را برای دانشمندان آسان‌تر می‌کند.»