تفکر کوتاه مدت و چشم اندازهای محدود؛ یک آسیب شناسی ساده و مهم
تاریخ انتشار: ۴ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۲۶۷۸۰۰
امتداد نیوز، گروه بین الملل– سعید غفاری: ۱ -به نظر می رسد در رفتار و اندیشه ما در شامات نگرش کوتاهمدت غلبه دارد و شرایط حال و آینده بر این مبنا تنظیم می شود. شرایطی که به دشواری میتوان چشمانداز بلندمدتی در آن ،چه در سطح خرد و چه در سطح کلان یافت. کوتاه بودن افق چشمانداز هم در رفتار سیاستگذاران و هم در سطوح عملیاتی مشهود است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
با چشماندازهای کوتاهمدت همیشه از یک کوتاهمدت به کوتاهمدت دیگری میرویم در حالی که اساسا انباشت بلندمدت سرمایه های فرهنگی و اجتماعی و برندسازی نیازمند نگاه بلندمدت راهبردی است.
آسیبشناسی این مساله از زاویه سیاسی، اقتصادی و جامعهشناختی نیازمند تحلیلهای گستردهای است؛ از جمله نشانه های چنین رویکردی آن است که سیاستگذاران به جای توجه به عامل بحران بر معلول متمرکز شده و با کنترل مسایل و رخدادها در سطح خرد، سعی در کنترل بحران در سطح کلان داشتهاند. نگاه کوتاه مدت، فرصت تفکر عمیق و دقت به خرج دادن را از انسان میگیرد. پرداختن به ظاهر امور در چنین شرایطی به عنوان یک ارزش مطرح میشود.
چون همه چیز موقتی است کار ریشهای و پایهای انجام دادن فاقد وجاهت عقلانی است. هدف اصلی در چشم انداز کوتاه مدت، رسیدن به مقصد در کوتاهترین زمان ممکن و با کمترین هزینهی ممکن است که در اینجا دقت فدای سرعت میشود، کیفیت فدای کمیت، باطن فدای ظاهر و ریشه فدای شاخ و برگ.
۲- به نظرم آمریکایی ها و اروپایی ها این نکته ظریف را به خوبی در جامعه لبنانی درک کرده اند.جهت گیری فعالیتها و برنامه های فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی آنها این موضوع را تایید می کند.
به همین دلیل لزوم تدوین یک زیربنای سیاستی و رسانه ای بلندمدت برای سازماندهی فعالیتهای فرهنگی و رسانه ای ضروری بهنظر میرسد.
نکته ی مهمی که می خواهم به آن اشاره کنم تشخیص درست مسایل راهبردی و کلیدی در منطقه شامات به خصوص لبنان می باشد.مسایلی که اگر بدرستی تشخیص داده نشوند و درباره آنها تصمیم گیری نشود ما همچنان با رویکردی کوتاهمدت روبرو خواهیم بود که در آن برندسازی و انباشت سرمایه (فرهنگی و اجتماعی )جایی ندارد.
true برچسب ها : سند چشم انداز سوریه لبنان trueمنبع: امتداد نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.emtedadnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «امتداد نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۲۶۷۸۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تصاویری دیده نشده از حال و هوای شهر مکه در ۷۰ سال قبل
هر روز تعداد بیشتری از زائران خانه خدا وارد سرزمین عربستان میشوند و سعودیها از تکنولوژیها و امکاناتی که برای مسافران خود فراهم کردهاند گزارش میدهند؛ با این حال تا همین ۷۰ سال قبل، مراسم حج شکل دیگری داشت.
به گزارش همشهریآنلاین، در آن روزها سفر هوایی تجاری هنوز در مراحل اولیه خود بود و به اندازه امروز در دسترس نبود، بنابراین، بسیاری از زائران از طریق قایق یا کشتی به مکه سفر میکردند. کسانی که توانایی مالی داشتند، سفر خود را با هواپیماهای کوچک از کشورهای مجاور آغاز میکردند.
با این حال، مناظر داخلی عربستان با آنچه امروز از خود نمایش میدهد بسیار متفاوت بود، اینها تصاویری از حج شهریور ماه ۱۳۳۲ هجری شمسی است که در مجله قدیمی نشنال جئوگرافیک منتشر شده است:
حاجیان متمول با هواپیما وارد عربستان میشدند
کشتی وسیلهای رایج برای سفر به مکه بود
اکثر مردم اما از اتوبوس استفاده میکردند
شهر مکه در سال ۱۳۳۲ شمسی هم رونق خاص خود را داشته است
خیابانهای شهر در طول مراسم حج همیشه شلوغ بودند
ورودی حرم مقدس متاثر از معماری عثمانی بود
محوطه حرم در آن ایام تنها از کعبه و منطقه مطاف تشکیل شده بود
در آن ایام حاجیان میتوانستند وارد کعبه شوند
مطاف آنقدر شلوغ نبود که زائران به دشواری بیفتند
بازارهای اطراف حرم هم بسیار ساده بودند
فروشندهها برای در امان ماندن از آفتاب چتر داشتند
جمرات ستونهای کوچکی بودند که به عنوان نماد شیطان سنگسار میشدند
حاجیان برای انتخاب قربانیان روز عید خود به صحرا میرفتند
در صحرای عرفات چادرهایی ساده و در کنار کوه عرفه برپا میشد.
نماز در میان کاروانهای مقیم صحرا برگزار میشد.