"جویدن" با دندان‌های ما چه می‌کند؟
تاریخ انتشار: ۷ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۳۰۷۹۴۰
محققان در یک پژوهش جدید به طور خاص به بررسی کریستالیت‌های هیدروکسی آپاتیت، (رشته‌هایی از نانوذرات که مینای دندانی را تشکیل می دهند) پرداخته و آنها را تحت خراش و فشار قرار دادند تا پایداری این نانوذرات را در سطح بسیار دقیق مشاهده کنند.
محققان این پژوهش از ایالات متحده و چین امیدوار هستند که یافته‌های آنها بتواند منجر به بهبود مراقبت از دندان‌ها شود و همچنین درک شکارچیان فسیلی را از دندان‌های باستانی که در حفاری هایشان پیدا می‌کنند، بالا ببرند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
"پیتر اونگار" یکی از محققان این پژوهش از دانشگاه آرکانزاس می گوید: " کریستالیت‌ها هیدروکسی آپاتیت، واحدهای اساسی مینای دندان هستند که هر یک از آنها یک هزارم ضخامت موی انسان را دارند."
کریستالیت‌ها هیدروکسی آپاتیت بر روی یکدیگر انباشته شده و برای ساخت مینای به پروتئین‌ها متصل می‌شوند.
این تیم برای پژوهش خود از میکروسکوپ‌های قوی به منظور بررسی دندان‌های آسیای بزرگ واقعی انسان که برای ارتودنسی کشیده شده بودند استفاده کردند.
محققان از ابزارهایی مانند الماس برای ایجاد خراش بر روی این دندان‌ها استفاده کرده و همچنین آنها را تحت فشار قرار دادند تا حالتی مشابه با جویدن و گاز گرفتن را بر روی این دندان‌ها اعمال کنند.
آنها دریافتند که ایجاد حالتی مشابه با جویدن برای دندان‌ها، به مینای آنها آسیب بیشتری زده و به طور کلی جویدن غذا به دلیل سایش دندانی، آسیب بیشتری نسبت به عمل گاز زدن به دندان‌ها وارد می‌کند.
دلیل این امر این است که در سایش دندانی، ترکیبات شیمیایی که کریستالیت‌های هیدروکسی آپاتیت را به یکدیگر متصل می‌کند، شکسته شده و موجب جدا شدن این کریستالیت‌ها از یکدیگر و تغییر شکل و خرد شدن آنها می‌شود.
تا به امروز ما اطلاعات دقیقی از نحوه واکنش دندان‌ها از میزان فشاری که به آنها اعمال می‌شود نداشتیم اما در این پژوهش محققان قادر بودند تا پیوندهای واقعی نانوشیمی بین کریستالیت‌ها را بررسی کنند.
به گفته این تیم، تصاویر و مقیاس‌های به دست آمده می‌توانند در زمینه‌های مختلف از جمله دندانپزشکی، زیست شناسی تکاملی و زیست پزشکی استفاده شوند.
در نهایت، این یافته‌ها می‌تواند به ما در جهت انتخاب رژیم‌های غذایی برای دندان هایمان کمک کند.
این پژوهش در Journal of the Royal Society Interface منتشر شده است.
منبع: پارسینه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsine.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارسینه» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۳۰۷۹۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
محققان : مغز انسان در حال بزرگ‌تر شدن است
محققان ام‌آرای مغز شرکت‌کنندگان با میانگین سنی ۵۷ سال را که بین سال‌های ۱۹۲۵ تا ۱۹۶۸ متولد شده بودند، در بازه زمانی بین مارس ۱۹۹۹ تا نوامبر ۲۰۱۹ بررسی کردند و با ارزیابی اسکن مغز سه هزار و ۲۲۶ شرکت‌کننده (۵۳ درصد زن و ۴۷ درصد مرد) به یک الگوی قابل‌توجه رسیدند: حجم مغز (حجم داخل جمجمه) به‌آرامی اما پیوسته افزایش می‌یابد.
به گزارش ایسنا، شاید بسیاری از شما این جمله معروف فیلم «داستان عامه‌پسند» (Pulp Fiction) به کارگردانی کوئنتین تارانتیونو را به خاطر داشته باشید. امروز محققان بر این باورند که احتمال دارد این ادعای فیلم واقعیت داشته باشد، چرا که نتایج یک پژوهش اخیرا نشان داده مغز انسان ممکن است به مرور زمان بزرگ‌تر شود.
به گزارش نیویورک‌پست این نتایج می‌تواند به پیشگیری یا کاهش خطر ابتلا به زوال عقل ناشی از افزایش سن کمک کند.
دانشمندان دانشگاه یوسی دیویس هلت (UC Davis Health) دریافته‌اند حجم مغز افرادی که در دهه ۱۹۷۰ متولد شده‌اند، از مغز افرادی که در دهه ۱۹۳۰ متولد شدند، ۶.۶ درصد و مساحت آن هم ۱۵ درصد بیشتر است. این پژوهش در ماه مارس در مجله مغز و اعصاب جاما (JAMA Neurology) منتشر شد.
چارلز دی کارلی، نویسنده این مطالعه و استاد برجسته مغز و اعصاب در دانشگاه کالیفرنیا، گفت: «در تعیین اندازه مغز، ژنتیک نقش مهمی ایفا می‌کند، اما نتایج ما نشان داد که عوامل خارجی مانند عوامل بهداشتی، اجتماعی، فرهنگی و آموزشی هم ممکن است تاثیر داشته باشند.»
محققان به این منظور شواهد به‌دست‌آمده از «تحقیق قلب فرامینگهام» (Framingham Heart Study) را بررسی کردند؛ مطالعه‌ای بلندمدت درباره عوامل خطر برای بیماری‌های قلبی و عروقی که از سال ۱۹۴۸ در شهر فرامینگهام ایالت ماساچوست در ایالات متحده آغاز شد و حدود ۷۵ سال ادامه یافت و در حال حاضر شرکت‌کنندگان نسل دوم و سوم را بررسی می‌کند.
محققان ام‌آرای مغز شرکت‌کنندگان با میانگین سنی ۵۷ سال را که بین سال‌های ۱۹۲۵ تا ۱۹۶۸ متولد شده بودند، در بازه زمانی بین مارس ۱۹۹۹ تا نوامبر ۲۰۱۹ بررسی کردند و با ارزیابی اسکن مغز سه هزار و ۲۲۶ شرکت‌کننده (۵۳ درصد زن و ۴۷ درصد مرد) به یک الگوی قابل‌توجه رسیدند: حجم مغز (حجم داخل جمجمه) به‌آرامی اما پیوسته افزایش می‌یابد.
بر این اساس، در طول دهه ۱۹۳۰، متوسط حجم مغز یک هزار و ۲۳۴ میلی‌مترمکعب بود اما در دهه ۱۹۷۰ میانگین حجم مغز به یک هزار و ۳۲۱ میلی‌مترمکعب رسید که افزایشی ۶.۶ درصدی را نشان می‌دهد. سطح قشر مغز (سطح مغز) هم افزایش یافت و از دو هزار و ۵۶ سانتی‌مترمربع در متولدهای دهه ۱۹۳۰، به دو هزار و ۱۰۴ سانتی‌متر مربع در متولدان دهه ۱۹۷۰ افزایش یافت.
محققان این افزایش اندازه را در ماده خاکستری، ماده سفید و هیپوکامپ مغز (بخشی از مغز که با یادگیری و حافظه مرتبط است) نیز مشاهده کردند.
دانشمندان خاطرنشان می‌کنند که این نتایج دلگرم‌کننده‌اند، زیرا می‌توانند به معنای کاهش زوال عقل ناشی از افزایش سن، مانند آلزایمر باشند. به این معنی که داشتن مغز بزرگ‌تر می‌تواند نشان‌دهنده بهبود رشد و سلامتی مغز باشد، همچنین از ذخیره مغزی بزرگ‌تری خبر می‌دهد و ممکن است آثار دیرهنگام بیماری‌های مغزی مانند آلزایمر و زوال عقل را که به افزایش سن مربوط می‌شوند، کاهش دهد.
کانال عصر ایران در تلگرام
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»