منبع اصلی اخبار رسانه‌های ایران کجاست

نتایج یک پژوهش در ایران نشان می‌دهد که خوراک اصلی صفحات بین‌المللی و سیاسی روزنامه‌ها در ایران را چه رسانه‌هایی تامین می‌کنند.

به گزارش گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛ نتایج یک پژوهش علمی در ایران نشان می‌دهد سه خبرگزاری غربی و سه خبرگزاری داخلی به ترتیب خوراک اصلی صفحات بین‌المللی و سیاسی روزنامه‌ها در ایران را تامین می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این پژوهش به سفارش دفتر مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ها وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با هدف بررسی اصول منبع‌نگاری و ارزیابی صحت اخبار و مطالب رسانه‌های داخلی انجام شده و قرار است مشروح آن روز سه‌شنبه در بیست و سومین نمایشگاه مطبوعات به اصحاب و کارشناسان رسانه ارائه شود.

نتایج این پژوهش موید آن است که اغلب روزنامه‌ها و خبرگزاریهای کشور از نظر رعایت اصول حرفه‌ای در زمینه منبع‌نگاری وضعیت نسبتا قابل قبولی دارند اگر چه میزان توجه و پایبندی هر یک از آنها به این اصول متفاوت است و به صحت اخبار و گزارشهای اختصاصی برخی رسانه‌های داخلی نمی‌توان چندان اعتماد کرد.

پژوهش «بررسی منبع‌نگاری و ارزیابی صحت اخبار و منابع در رسانه‌های ایران» که توسط سه تن از کارشناسان باسابقه رسانه به سرپرستی محسن ماندگاری تهیه شده، حکایت از آن دارد که خبرگزاری‌های رویترز (انگلیس)، فرانس پرس (فرانسه) و اسپوتنیک (روسیه) در صدر فهرست منابع خارجی پراستفاده در رسانه‌های ایرانی قرار دارند.

این پژوهش همچنین می‌گوید که اخبار خبرگزاری‌های داخلی ایسنا، فارس و ایرنا نیز بیشترین انعکاس را در صفحات سیاسی مطبوعات و پایگاههای خبری ایران دارند.

تهیه‌کنندگان پژوهش، این نتایج را از بررسی 8337 مطلب در صفحات سیاسی و بین‌الملل 9 خبرگزاری، 18 روزنامه و 4 سایت پربیننده داخلی در روزهای معین استخراج کرده و آن را در قالب نمودارهای متعدد به نمایش گذاشته‌اند.

بر اساس نتایج بدست آمده، 85.3 درصد مطالب منتشر شده در رسانه‌های مذکور دارای منبع است و اصول حرفه‌ای منبع‌نگاری نیز در 81.6 درصد اخبار و گزارش‌های بررسی شده رعایت شده است.

تهیه‌کنندگان پژوهش عملکرد حرفه‌ای دو بخش مهم خبری تلویزیون را نیز رصد کرده‌اند؛ بررسی 126 خبر و گزارش بولتن های خبری ساعت 14 شبکه یک و 20:30 شبکه دو سیما نشان می دهد اصول منبع نگاری در 90 درصد اخبار و گزارش های بررسی شده رعایت شده است.

بر اساس نتایج این تحقیق، 29 درصد مطالب روزنامه ها، 12 درصد مطالب خبرگزاری ها و 5 درصد مطالب سایت ها فاقد منبع است. علاوه بر آن، عمده مطالبی که روزنامه ها از ذکر منابع آن خودداری کرده اند، اخبار و گزارش های خبرگزاری ها است که بعضا بدون ذکر نام منبع منتشر شده است.

نتایج این تحقیق نشان می دهد در 38.7 درصد مطالب روزنامه ها، 12.8 درصد مطالب خبرگزاری ها و 9 درصد مطالب سایت های منتخب، اصول منبع نگاری رعایت نشده است.

در میان خبرگزاری ها، خبرآنلاین از نظر رعایت اصول منبع‌نگاری در جایگاه اول و خبرگزاری‌های مهر و ایلنا در جایگاه آخر قرار گرفته‌اند.

در میان روزنامه‌ها، دنیای اقتصاد در جایگاه اول و فرهیختگان در جایگاه آخر نشسته و در میان سایتهای منتخب نیز، تابناک، اول و انتخاب در رده آخر جای گرفته است.

نتایج این تحقیق نشان می‌دهد بسیاری از رسانه‌های داخلی، استانداردهای حرفه‌ای روزنامه‌نگاری را در اخبار اختصاصی خود رعایت نکرده‌اند، مخصوصا وقتی که منبع اخبار و گزارش‌های این رسانه‌ها از منابع ناشناس بوده است.

یکی دیگر از نتایج این پژوهش آن است که نشان می دهد منبع 93 درصد مطالب روزنامه ها و 98 درصد مطالب سایتهای منتخب، داخلی است. این رقم در باره اخبار و گزارشهای دو بخش مهم خبری تلویزیون، 86 درصد است.

بر اساس نتایج حاصله، 88.7 درصد مطالب خبرگزاری های داخلی دارای منبع معتبر است که در میان آنها، خبرگزاری مهر بیشترین و خبرآنلاین کمترین استفاده از منابع کم اعتبار را دارند.

در میان رسانه های خارجی که اخبار آنها در رسانه های داخلی انتشار یافته، خبرگزاری انگلیسی رویترز با 9.5 درصد بیشترین استناد را داشته است. خبرگزاری فرانسه با 5.8 درصد و خبرگزاری روسی اسپوتنیک با 4.5 درصد در جایگاه های بعدی قرار دارند.

این نسبت در میان خبرگزاری های داخلی، رویترز 9.9درصد، خبرگزاری فرانسه 6.3 درصد و خبرگزاری روسی اسپوتنیک 5.2درصد است.

در میان روزنامه ها نیز اخبار رویترز 7.9 درصد، خبرگزاری فرانسه 4.6درصد و بی بی سی 4.2 درصد مطالب آنها را در بر می گیرد. در میان پایگاههای خبری ایرانی ، رویترز با 9.5، خبرگزاری فرانسه با 4.2 و روسیا الیوم با 3.3 درصد در صدر هستند.

نتایج این تحقیق همچنین نشان می‌دهد رسانه‌های اروپایی با 33.3 درصد جایگاه اول را در میان اخبار ترجمه شده رسانه های داخلی دارند و 59 درصد مطالب ترجمه شده در رسانه های داخلی از منابع انگلیسی زبان است.

نتایج این تحقیق نشان می دهد خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) در میان منابع داخلی مورد استفاده روزنامه ها با 28 درصد در جایگاه اول قرار دارد. فارس با 17، ایرنا با 11 و تسنیم با 10 درصد در جایگاههای بعدی قرار دارند.

در میان سایتها نیز ایسنا با 35.1 درصد در رده اول است و تسنیم با 11.4، ایرنا 9.4 و فارس با 8.6 درصد در رده های بعدی جای گرفته‌اند؛ نتایج این تحقیق نشان می‌دهد مطالب روزنامه شرق با 17 درصد بیشترین بازتاب را در میان سایتهای منتخب داشته است.

یافته های این پژوهش همچنین حکایت از آن دارد که منبع 91.3 درصد اخبار و گزارش های دو بخش خبری تلویزیون، خبرگزاری صداو سیما است و سردبیران این بخش های خبری از منابع دیگر به ندرت استفاده می کنند.

یکی دیگر از نتایج جالب این تحقیق آن است که نشان می دهد رابطه معناداری میان خط مشی سیاسی روزنامه ها و استفاده آنها از خبرگزاری های کشور وجود دارد بطوری که روزنامه های هر جناح اکثرا از خبرگزاری های همفکر خود به عنوان منبع اخبار و گزارش هایشان استفاده می کنند. بجز روزنامه خراسان که منبع اول آن ایسنا است منبع اول و دوم مابقی روزنامه های اصولگرا فارس و تسنیم است. در روزنامه های اصلاح طلب یا طرفدار دولت نیز منبع اول ایسنا است. به نظر می رسد برخی روزنامه ها نظیر رسالت، جمهوری اسلامی و قدس عامدانه از استفاده از خبرگزاری های جناح رقیب خودداری کرده اند.

مشروح این پژوهش و نمودارهای متعدد و متنوع آن که در قالب 248 صفحه تهیه شده است، ساعت 16 روز سه شنبه در نشست تخصصی «منبع نگاری و ارزیابی صحت اخبار و مطالب در رسانه ها» در بیست و سومین نمایشگاه مطبوعات ارائه خواهد شد.

انتهای پیام/

Rsaadati/Psaadati/S2,41/CT12

منبع: تسنیم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۳۱۷۴۹۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

وقتی هم‌میهن اجازه ندارد مستقل از رسانه‌های MI۶ و موساد باشد

روزنامه زنجیره‌ای هم‌میهن، بر مبنای اقدام جاعلانه و دروغ‌سازی شبکه دولتی انگلیس، مدعی شد نظام متهم است!

به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: این روزنامه در سرمقاله‌ای با عنوان متهم کیست؟ به بازنشر فضاسازی جاعلانه شبکه وابسته یه سرویس جاسوسی انگلیس پرداخت و با «گزارش خواندن» آن نوشت: «سایت جهانی BBC روز سه‌شنبه گزارشی را درباره بازداشت تا مرگ نیکا شاکرمی منتشر کرد. این گزارش مدعی بود که وی در جریان بازداشت و در روزهای ابتدائی اعتراضات شهریور ۱۴۰۱ بازداشت و در حین انتقال به زندان کشته شده و جسدش را زیر پل اتوبان رها کرده‌اند. گزارش مدعی است که این موارد از یک پرونده رسمی داخلی استخراج شده است. بی‌بی‌سی نیز به احتمال ساختگی‌بودن حداقل بخش‌هایی از گزارش نیز اشاره کرده، ولی دقت در اجزای سند منتشره نشان می‌دهد که ایرادات خیلی بیش از آن است که خودشان اذعان کرده‌اند. هم از جهت ادبیات و ظاهر اسناد و هم از نظر عدم انطباق آن با اطلاعات قطعی منتشرشده قبلی. روزنامه هم‌میهن در این‌باره سکوت کرد، هرچند به لحاظ حرفه‌ای باید به اخبار مهم از جمله این مورد می‌پرداخت.

در ادامه از سوی دادستانی تهران علیه برخی از روزنامه‌نگاران و فعالان رسانه‌ای که در فضای مجازی به این موضوع پرداخته بودند، اعلام جرم شد و انتظار می‌رود که احضار شوند، زیرا مطابق نظر دادستانی تهران آنان: «با استناد به گزارش جعلی و پر از اشتباه بی‌بی‌سی، با همراهی گروه‌های ضدانقلاب اقدام به انتشار مطالب کذب در رابطه با پرونده نیکا شاکرمی کرده بودند.»

طی دو هفته گذشته نیز برخی افراد درخصوص مطالبی که درباره اسرائیل یا پاسخ نظامی ایران نوشته بودند، احضار شدند. ظاهراً قرار است سیاست جدیدی در مقابل فعالان توئیتری و روزنامه‌نگاران به اجرا درآید؛ سیاستی که متهمان اصلی آن، جای مدعیان نشسته‌اند. واقعیت این است که درک و تفسیر رسمی از «حقیقت» در جامعه ما واجد اعتبار نیست. به عبارت دیگر ساختار رسمی معتقد است که «حقیقت» آن چیزی است که ما می‌گوییم. حتی بالاتر از این، چنین برداشت می‌شود که اگر در موضوعی هم به حقیقت اشاره نکنند کسی نمی‌تواند هر موضوعی را که خواست دنبال کشف و بیان حقیقت آن باشد. چه‌بسا پیگیری هم موجب مسئولیت شود. مسئله این است که از نظر حرفه‌ای گزارش بی‌بی‌سی جهانی درباره نیکا شاکرمی اشکالات گوناگونی دارد که آن را از اعتبار تهی می‌کند. ولی پرسش این است که چرا اساساً چنین گزارش‌هایی از رسانه‌های خارجی شنیده می‌شود؟

کدام روزنامه‌نگار در داخل کشور مجاز به پیگیری ماجرای نیکا یا هر کس دیگری بود؟ اینکه پلیس و دستگاه قضائی یکسویه بگویند که چنین است و چنان بود و رسیدگی قضائی شد و پس حقیقت آشکار شد، کافی نیست. اگر آنچه که می‌گویند حقیقت است، چرا دیگران را در کشف و اعلام این حقیقت مشارکت نمی‌دهند؟ به‌علاوه موارد مهمی در نقض این ادعاهای رسمی وجود دارد که موجب بی‌اعتمادی به ادعاهای رسمی می‌شود. فرض کنید چنین گزارش‌هایی کاملاً خیالی و ساختگی است. آیا سکوت ما در برابر آن یا علیه آن کمکی به ساختار برای فهم مردم از حقیقت‌ می‌کند؟ اگر ما بگوییم که این گزارش ساختگی است مخاطب خواهد گفت؛ خیلی ممنون و زحمت کشیدید. ولی مگر شما در زمان وقوع این حادثه توانستید گزارشی تهیه کنید که الان خودتان را نخود این آش کرده‌اید؟ مردم خواهند گفت چرا همان زمان گزارش خبری ندادید که افکار عمومی بی‌نیاز از گزارش‌های رسانه‌های فرامرزی شود؟ اگر سکوت کنیم همه خواهند گفت معلومه که اجازه تایید گزارش بی‌بی‌سی جهانی را ندارند در نتیجه ترسیده و سکوت کرده‌اند.

روشن است که هر دو این رفتار، نتیجه معکوسی از جهت اهداف ساختار رسمی دارد. این وضعیت معلول سیاست‌های نادرست اطلاع‌رسانی در کشور است که یکی از پایه‌های آن دادسراها هستند. آنان از چیزی می‌نالند که خودشان نیز در ایجادش نقش دارند. آنان در بازی‌ای وارد می‌شوند که از پیش باخته‌اند».

فضاسازی روزنامه هم‌میهن و ضریب دادن به سناریوی بی‌بی‌سی در قالب تخطئه نظام اطلاع‌رسانی داخلی در حالی است که روزنامه مذکور در فتنه و آشوب پاییز ۱۴۰۱ در هماهنگی کامل با شبکه صهیونیستی اینترنشنال و شبکه بی‌بی‌سی قرار داشت. آشوبی که علناً دنباله تجزیه‌طلبی و ویرانی‌طلبی بود و تدریجاً با گذشت زمان معلوم شد که طراحی صهیونیستی- انگلیسی- آمریکایی پشت‌سر آن بوده است.

در موضوع نیکا شاکرمی نیز، مادر وی و همسایگان ساختمانی که نامبرده در آن خودکشی کرده، گزارش کاملی با جزئیات در همان زمان عنوان کردند منتها طبیعتاً این روشنگری باب‌طبع نشریات زنجیره‌ای همسو با بی‌بی‌سی و اینترنشنال نبود.