به نقل از «قدس آنلاین»

پوتین و علی اف در راه تهران

تاریخ انتشار: ۹ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۳۵۶۱۶۷

ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه و الهام علی‌اف رئیس‌جمهور آذربایجان برای شرکت در اجلاس سه جانبه ایران، روسیه و آذربایجان وارد تهران می شوند.

قدس آنلاین- ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه و الهام علی‌اف رئیس‌جمهور آذربایجان برای شرکت در اجلاس سه جانبه ایران، روسیه و آذربایجان وارد تهران می شوند. سال گذشته این اجلاس سه جانبه در باکو انجام شد و طرفین با هدف گسترش مناسبات به خصوص در حوزه اقتصادی و امنیتی دورهم نشستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

روحانی سال گذشته قبل از سفر به باکو با اشاره به لزوم توجه به کریدور شمال به جنوب اظهار داشت: این کریدور، مسیر اتصال کشورهای جنوب منطقه‌ی آسیای مرکزی، قفقاز، چین و اروپا است و از اهمیت ویژه ای برخوردار است ضمن این که بین سه کشور ایران، آذربایجان و روسیه روابط اقتصادی هم گسترش خواهد یافت که از جمله کاهش تعرفه‌ گمرکی، با آذربایجان و روسیه، تجارت آزاد با کشورهای عضو اوراسیا، شروع عملیات خودرو سازی ایران در آذربایجان، مشارکت در زمینه دارو سازی و توسعه تجارت و سرمایه گذاری خواهد بود.

کارشناسان این نشست و به خصوص سفر پوتین به تهران را یکی از مهمترین تحولات منطقه دانسته و تاکید می‌کنند، روسیه به دلیل فشارهای غرب به سمت تقویت روابط خود با کشورهای دیگر روی آورده و ضمن پیش بینی مشکلات آتی واشنگتن و همچنین شکست‌های مکرر آن در عراق و سوریه، تلاش می‌کند در معادلات آینده جهانی که با ظهور قدرت‌های جدید همراه خواهد بود جای خود را باز کند.

اعتماد بیش از حد به غرب بزرگترین اشتباه مسکو بود

خبرگزاری تاس چندروز پیش با اشاره به نگاه منفی پوتین به غرب و تصمیمات او درباره آینده منطقه نوشت: رئیس جمهوری روسیه معتقد است که اعتماد بیش از اندازه به اروپا، و در مجموع به غرب، بزرگترین اشتباه مسکو در عرصه سیاست خارجی طی ۱۵ سال اخیر بود. وی افزود: «و مهمترین اشتباه غرب هم این بود که این اعتماد روسیه را به منزله نقطه ضعف آن تلقی کرده و از آن سوء استفاده نمودند. بنابراین این اشتباهات باید اصلاح شده و روابط آینده طرفین بر اساس احترام متقابل و مشارکت برابر استوار باشد.»

روزنامه 'ینی مساوات' چاپ باکو، سپتامبر گذشته ضمن بررسی نشست سه جانبه تهران، مسکو و باکو با اشاره به این که در حال حاضر روسیه و ایران کشورهای متفق هستند و روابط تنگاتنگ میان دو کشور برقرار است، نوشت: جمهوری آذربایجان نیز در وسط این دو کشور مهم منطقه قرار دارد و یک نقطه استراتژیک به شمار می‌رود.

این روزنامه ادامه داد: در بخش انرژی، جمهوری آذربایجان خطوط انرژی برق خود را به خطوط ایران و روسیه متصل کرده است و نیز مبادله انرژی برق میان جمهوری آذربایجان و جمهوری اسلامی ایران از طریق خطوط انتقال برق 'پارس آباد '، ' آستارا – آستارا ' و 'جلفا ' انجام می گیرد. از سوی دیگر در حال حاضر موضوع تکمیل دالان حمل و نقل شمال – جنوب و نیز در قالب آن اتصال خطوط ریلی سه کشور در دستور کار است که برای سه کشور از اهمیت خاصی برخوردار است.

البته باید توجه کرد که، اقتصاد قطعاً تنها موضوع گفت‌وگو بین سران سه کشور نخواهد بود چرا که آنها دغدغه های امنیتی و نگرانی‌های خاصی هم در کشورهای خود و منطقه دارند که درباره آن گفت‌وگوهای جدی انجام خواهند داد که ازجمله می‌توان به موضوع غره باغ، تروریسم در منطقه و موضوع سوریه و داعش هم اشاره کرد که این دو مورد آخر به خصوص برای مسکو و تهران بسیار اهمیت دارد.

 شکل‌گیری مجامع بزرگتر اقتصادی و امنیتی

دکتر شعیب بهمن کارشناس مسایل روسیه این نشست  را یک گام مهم برای منطقه دانسته و تاکید می‌کند: برگزاری چنین نشست هایی، چشم انداز خوبی را برای منطقه نشان می‌دهد که به خصوص در حوزه های اقتصادی بهره‌های خوبی برای هر سه کشور خواهد داشت ضمن این که در میان مدت راه اندازی کریدور شمال به جنوب می تواند راه را برای تجارت دیگر کشورهای بزرگ آسیا مانند هند و چین هم باز کرده و باعث تسهیل صادرات کالاهای آنها به اروپا شود.

بهمن در گفت و گو با خبرنگار قدس اظهارداشت: البته باید در نظر گرفت که موضوعات اقتصادی تنها مساله مورد بحث در این گونه نشست‌ها نیست و حتما روسای جمهور سه کشور در موضوعات مهم دیگری مانند مشکلات منطقه به صورت سه جانبه یا دوبه‌دو گفت‌وگو خواهند کرد. موضوعاتی مانند چگونگی مبارزه با افراطی‌گری و تروریسم و خاموش کردن آتش درگیری‌ها با کمترین هزینه.

طرح موضوعات دوجانبه

وی افزود: مسایل دوجانبه هم طرح خواهد شد که هر کشوری با توجه به موضوعات مورد توجه خود با طرف‌های دیگر صحبت می‌کند اما مساله این است که برگزاری این نشست‌ها به مرور می‌تواند باعث شکل‌گیری مجامع بزرگتر اقتصادی و امنیتی شود. البته ممکن است تشکیل یک جمع یا اتحادیه بزرگ اقتصادی به دلیل مشکلات و اختلافات موجود بین برخی کشورها در کوتاه مدت چندان واقع‌گرایانه نباشد اما اجلاس‌های سه جانبه به دلیل طرح مسایل مشترک بیشتری می‌تواند الگوی خوبی برای سایر ارتباطات باشد.

وی افزود: البته شاید سایر کشورها هم مایل به افزوده شدن به این چنین نشست‌هایی باشند که خود می‌تواند باعث گسترش همکاری‌های منطقه‌ای شود اما فعلاً این گونه نشست‌ها روند خوبی را شروع کرده که قطعاً اثرات خوبی را در پی خواهد داشت.

منبع: روزنامه قدس

منبع: قدس آنلاین

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۳۵۶۱۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پایان پوتین؟!/ او گورباچف نیست/ بعید است صاعقه دوبار به یکجا اصابت کند!

به گزارش خبرآنلاین، پیتر روتلند در تحلیلی برای ریسپانسیبل استیت کرفت وابسته به «اندیشکده کوئینسی» نوشت:ماکسیم ساموروکوف از مرکز کارنگی اخیرا مقاله‌ای را باعنوان" رژیم‌ شکننده پوتین" در فارن افرز منتشر کرده است. او نوشته مانند آنچه در گذشته برای شوروی اتفاق افتاد، سیستم پوتین هم همیشه درحال فروپاشی است.

این استدلال بر اساس یک قیاس تاریخی شکل گرفته است. طبق این قیاس نظام شوروی، قوی و تغییرناپذیر به نظر می‌رسید و عملاً هیچکس فروپاشی آن را پیش‌بینی نمی‌کرد. اما در نهایت شوروی فروپاشید. به همین‌ترتیب، سیستم پوتین در حال‌حاضر قدرتمند و مقاوم به نظر می‌رسد و کمتر کسی می‌تواند فروپاشی آن را تصور کند. اما در نهایت این سیستم هم مانند شوروی، دچار فروپاشی خواهد شد.

مشخص است که چرا این استدلال برای فارن‌افرز دارای جذابیت است. پندار آرزومندانه همیشه مخاطب را جذب می‌کند. مردم دوست دارند آنچه را که می‌خواهند بشنوند را به آنها بگویند. بدون هیچ‌ چشم‌اندازی برای یک ضدحمله موفق در اوکراین، محتمل‌ترین سناریویی که باعث می‌شود کی‌یف در جنگ پیروز شود، فروپاشی رژیم پوتین در روسیه است.

قیاس‌های تاریخی می‌توانند جذاب؛ اما گمراه کننده باشند. چرا که ممکن است توجه ما را بر شباهت‌های سطحی متمرکز کنند، در حالی که تفاوت‌های ساختاری را نادیده می‌گیرند. چندین دلیل مهم وجود دارد که مشخص می‌کند نظام پوتین در مکان بسیار متفاوتی با اتحاد جماهیر شوروی در دوره پرسترویکا قرار دارد.

اول اینکه میخائیل گورباچف تنها شش سال در روسیه قدرت را به دست داشت و هرگز نتوانست کنترل موثری بر حلقه داخلی رهبران شوروی داشته یا تغییری در بروکراسی ایجاد کند. در نتیجه او نتوانست ابتکارات سیاسی خود را اجرایی کند و ناچار شد تصمیمات رادیکال‌تری را اتخاذ کند که کل سیستم را بی‌ثبات می‌کرد.

در مقابل پوتین پس از به قدرت رسیدن در سال دو هزار خیلی سریع بر نخبگان رقیب کنترل پیدا کرده و مکانیسم قدرت عمودی را احیا کرد. او ۲۴ سال است که در قدرت بوده و اکثر تحلیل‌گران موافقند که پایه‌های اصلی رژیم او آنقدر قوی است که احتمالا حتی از مرگ بنیان‌گذار خود هم جان سالم به‌در می‌برد.

مسائل دوم این است: یکی از عوامل مهم در فروپاشی اتحادجماهیرشوروی این واقعیت بود که این کشور در یک جنگ در افغانستان بود و قابلیت پیروز بیرون آمدن از آن را نداشت. بنابراین اتحادجماهیر شوروی مجبور شد که با غرب وارد مذاکره شود. روسیه در حال جنگ در اوکراین است که هنوز اطمینان دارد که می‌تواند در آن پیروز شود.

مورد سوم اینکه اتحادجماهیر شوروی ورشکسته شده بود، کسری تجاری داشت و از خارج پول قرض می‌گرفت. در مقابل با وجود تحریم‌های غرب، روسیه در سال گذشته ۵۰ میلیارد دلار مازاد تجاری داشته است. اقتصاد برنامه‌ریزی شده شوروی سفت و سخت و ویران‌کننده بود و دولت در گودالی از یارانه‌های دولتی فرو رفته بود. روسیه کنونی دارای یک اقتصاد سرمایه‌داری پویا است که به‌خوبی در اقتصاد جهانی در اقتصاد جهانی ادغام شده و کارآفرینان مهارت خوبی در دور زدن تحریم‌های غرب دارند.

نکته چهارم این است که اتحاد جماهیر شوروی،‌ فدراسیونی بود که تنها ۵۲ درصد از جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دادند. اما روسیه پوتین یک کشور متمرکزتر است که ۸۲ درصد از جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دهند. مسلما برای روسیه احتمال شورش اسلام‌گرایان در قفقاز شمالی یک چالش امنیتی بالقوه است. اما منطقی که رمضان قدیروف رهبر چچن را تبدیل به یک رعیت وفادار برای مسکو کرده، در موارد دیگر هم صدق می‌کند. بر اساس این منطق بهتر است از جریان یارانه‌ای که از مسکو می‌رسد لذت ببرید و لامبورگینی سوار شوید تا اینکه گروزنی یکبار دیگر به تلی از آوار تبدیل شود. چچنی‌ها از جنگ‌های اول و دوم درس گرفته‌اند که استقلال‌طلبی ارزش تلاش را ندارد. هیچ‌یک از جمهوری‌های دیگر در فدراسیون روسیه هم علاقه‌ای به آغاز جنگ با مسکو ندارند.

حمله ۲۲ مارس ۲۰۲۴ به تالار شهر کراوکس، نه تنها یادآور این موضوع بود که اسلام‌گرایی افراطی همچنان یک تهدید امنیتی برای روسیه است بلکه نشاندهنده شکست اطلاعاتی گسترده سرویس‌های اطلاعاتی این کشور بود. ایالات‌متحده از قبل به آنها هشدار داده بود که چنین حمله‌ای در راه است. آنها باید نگهبانان مسلح را در تمام سالن‌های کنسرت در مسکو مستقر می‌کردند. بااین‌حال، حملاتی مانند کراوکس باعث تغییر رژیم در روسیه نمی‌شود. تروریست‌ها نه از قفقاز شمالی، بلکه از تاجیکستان آمده بودند. این نشان می‌دهد که هشت میلیون کارگر مهاجر از آسیای مرکزی یک خطر امنیتی بالقوه برای روسیه است. اما ارزش آنها در اقتصاد روسیه که با مشکل نیروی کار کم مواجه است، حداقل در حال‌حاضر از چالش‌های امنیتی که ایجاد می‌کنند بیشتر است.

شورش واگنر در ژوئن ۲۰۲۳ یک تحول خارق‌العاده بود و جدی‌ترین تهدید برای ثبات رژیم پوتین از زمان تأسیس آن در سال دو هزار به حساب می‌آمد. ما هرگز نمی‌دانیم اگر یوگنی پریگوژین به عقب نرفته بود، چه رخ می‌داد. او به نیروهای خود دستور داده بود تا به سمت مسکو پیشروی کنند. اما آنچه می‌دانیم این است که قیام یا شورش واگنر در نهایت شکست خورد. پریگوژین مرده و به خاک سپرده شده و ثبات رژیم به سرعت برقرار شده است.

اجازه دادن به گروه واگنر برای توسعه و قدرت پیدا کردن تا جایی که بتواند آن شورش را به راه بیندازد، یک اشتباه جدی از سوی پوتین، پس از تصمیم او برای آغاز تهاجم تمام عیار به اوکراین بود. اما این یک اتفاق دور از ذهن باقی می‌ماند و نمی‌تواند به عنوان پایه‌ای برای سیاست ایالات متحده عمل کند.

برای پیروز شدن در دیپلماسی و جنگ نیاز به ارزیابی واقع‌بینانه از نقاط قوت و ضعف دشمن است. فروپاشی ناگهانی اتحاد جماهیر شوروی به ما یادآوری می‌کند که انتظار چیزهای غیرمنتظره را داشته باشیم. اما پوتین و رئیس جمهور چین شی جین پینگ از اشتباهات گورباچف درس خود را گرفته‌اند. واشنگتن نباید سیاست روسیه خود را با این فرض بسازد که صاعقه دو بار به یک مکان برخورد می‌کند.

*ترجمه: مهسا مژدهی

۳۱۱۳۱۲

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901563