به نقل از «مشرق»

سرهنگی: نویسندگان، خاطرات جنگ را جوان نگه دارند

تاریخ انتشار: ۱۰ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۳۷۴۰۰۴

مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری گفت: ادبیات رسانه‌ای ما در رابطه با دفاع مقدس باید بر مبنای زبان تعقلی به مخاطب عرضه شود.

به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، نشست نقش بانوان در ادبیات پایداری در بیست و سومین نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری‌ها برگزار شد.

در این نشست، مرتضی سرهنگی مدیر دفتر ادبیات و هنر مقاومت حوزه هنری با اشاره به جایگاه ادبیات جنگ در جهان بیان کرد: در همه جای دنیا ادبیات جنگ ادبیات قابل احترامی است چون به قیمت جان جوانان و ویرانی کشور یا گم شدن و قحطی‌ به دست می‌آید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

برای همین به موازات اینکه سربازان جنگ پیر می‌شوند نویسندگان تلاش می‌کنند تا خاطرات جنگ را جوان نگه دارند تا برای کشورشان از آن استفاده کنند.

وی با تاکید بر این مسئله که تاریخ جنگ هیچگاه درباره زنان بحث نخواهد کرد، گفت: از دید نویسندگان ماهیت جنگ یک ماهیت نظامی و مذکر خواهد ماند اما در رابطه با جنگ‌های دفاعی مانند جنگی که در ایران رخ داد باید عنوان کرد که جنسیت و سن و سال در آن مطرح نیست. عراق محاسبات بسیار دقیقی از شرایط ایران داشت و بر همین مبنا به کشور حمله کرد اما در محاسباتش با یک مشکل مواجه بود.مشکلی که عراق با آن روبرو شد این بود که ناگهان تمامی ملت ایران سرباز شدند. به عنوان مثال 36 هزار دانش‌آموز در این جنگ به شهادت رسیدند که ساک آنها را برای اعزام به جنگ، مادران‌شان بسته بودند. هر چقدر که جنگ طول می‌کشد مقاومت مردم در خط مقدم نسبت مستقیمی با استقامت زنان در پشت جبهه خواهد داشت.

سرهنگی یادآور شد: خاطرات زنان و کودکان قیمت جنگ است. پرداختن به قیمت جنگ نیز کار ادبیات خواهد بود. اگر قیمت تمام شده جنگ ما برآورد شود قطعا می‌دانیم که چگونه با کشورمان برخورد کنیم.

وی در رابطه با اقتباس در ادبیات و سینمای جنگ، توضیح داد: متاسفانه رسانه‌های ما ادبیات دهه 60 را همچنان برای جنگ به کار می‌برند. این در حالی است که همواره جنگ دو زبان دارد؛ یکی از این زبان‌ها مرتبط با عصر جنگ است که آن را ادبیات تبلیغی می‌نامیم که حاوی مولفه‌های حماسی است. نوع دوم زبان جنگ زبان تعقلی نام دارد که پس از جنگ در همه کشورها شکل می گیرد. برای آنکه بتوانیم از جنگ اقتباس کنیم باید ادبیات تعقلی داشته باشیم و نوع بیان ما از اغراق به دور باشد تا ماندگار شود. خوشبختانه این ادبیات کم کم در کشور در حال شکل گرفتن است و بخش‌هایی از کشور مانند بنیاد سینمایی فارابی و روایت فتح دارند به این مساله در حوزه سینمایی نزدیک می شوند. مطلبی که باید به یاد داشته باشیم این است که اگرچه جنگ روزی برای سربازان به پایان می‌رسد اما برای زنان تمام نمی‌شود چرا که ممکن است مادر یا همسری فرزند یا شوهرش را از دست داده باشد.

این نویسنده یادآور شد: موضوع دیگری که باید در نظر بگیریم آن است که اگر خواننده احساس کند در بیان ما اقرار وجود دارد آن را باور نخواهد کرد. بعد از گذشت 28 سال از پایان جنگ، ما همچنان به این مساله تماما نرسیده‌ایم. ما باید عادت کنیم از مبالغه پرهیز کنیم. ادبیات جنگ در سینه سربازان یک محموله است که باید به درستی بر سینه کاغذ منتقل شود. ما می‌توانیم از آثاری که واقعیت جنگ را بیان می‌کند انرژی بگیریم.

در ادامه این نشست، فاطمه بهبودی از نویسندگان ادبیات پایداری نیز بیان کرد: ما بچه بودیم که جنگ آغاز شد برای همین از همان کودکی مبتلا به جنگ شدم و پس از آن در حوزه‌های تجسمی جنگ فعالیت کردم. همین مبتلا بودن باعث شد که به سمت نویسندگی در حوزه پایداری بروم. یکی از صحنه‌هایی که از جنگ به یاد دارم آن است که وقتی به مدرسه رفتم مشاهده کردم در صندلی دوستم یک دسته گل قرار داده‌اند و خودش جای دیگری نشسته بعد از آن فهمیدم که پدرش به شهادت رسیده ما با اینگونه صحنه‌ها مواجه بودیم برای همین به اندازه درک مان جنگ را فهمیدیم.

وی گفت: ما در نوشته‌هایمان در خصوص جنگ باید به بانوان نیز توجه داشته باشیم چرا که مقاومت مردان در گروی استقامت زنان بوده است. من نیز در ذات کاری خود همواره به نقش بانوان توجه ویژه‌ای داشته‌ام و تلاش کرده‌ام که جنگ را با نگاه نظامی کمتر بیان کنم.

این نویسنده خاطرنشان کرد: من اعتقاد دارم هر چقدر که زمان می‌گذرد روایت‌ها از جنگ دقیق‌تر خواهند بود چرا که ممکن است نزدیکی به حادثه ما را در روایت‌هایمان با حب و بغض مواجه کند. شاید به همین دلیل است که برخی از اسناد مرتبط با جنگ 40 سال طبقه بندی می‌شوند تا علاوه بر ارزش اطلاعاتی از این حب و بغض نیز دور باشند. برای همین زمان کمک می‌کند که روایت‌های دقیق‌تری از جنگ داشته باشیم.

منبع: ایسنا ارسال به تلگرام

منبع: مشرق

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۳۷۴۰۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

زنده یاد آتیلا پسیانی خالق خاطرات دهه شصتی‌ها بود

آتیلا پسیانی که با بازی در «محله بر و بیا» خالق خاطرات دوست‌داشتنی برای دهه شصتی‌ها بود، در تمامی سال‌های بلند فعالیت هنری خود در گونه‌های رنگارنگِ جدی تا کمدی به ایفای نقش پرداخت، نقش‌هایی که نمود آن‌ها در فیلم‌های بسیاری پیدا بود.

«کشتی آنجلیکا»، «دو فیلم با یک بلیت»، «مسافران»، «خاکستر سبز» و «روز شیطان» از جمله آثاری بود که او از میانه دهه شصت تا سال ۷۳ در آن‌ها نقش‌آفرینی کرد. تا بعد از آن نوبت به همکاری با رسول ملاقلی‌پور و تهمینه میلانی در فیلم‌هایی چون «هیوا»، «دو زن» و «نسل سوخته» برسد. بعد از آن بود که در حوالی سال ۸۰ نوبت به همکاری‌اش برای بازی در آثار فریدون جیرانی و کمال تبریزی در فیلم‌های «آب و آتش»، «شام آخر» و «گاهی به آسمان نگاه کن» رسید.

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

فرزاد موتمن که آتیلا پسیانی سابقه بازی در دو فیلم او به نام‌های «آخرین‌بار کی سحر را دیدی» و «صداها» را دارد، بازی این هنرمند عرصه‌های سینما، تئاتر و تلویزیون را تکنیکی و با تمرکزی بالا در صحنه می‌خواند که قادر بود نقش‌های پیچیده و روان‌شناختی را به گونه‌ای ادراک‌پذیر ایفا کند.

گرچه «کما»‌ی آرش معیریان فیلمی در ژانر کمدی به‌شمار می‌رفت، اما پسیانی ایفاگر نقش جدی در آن بود تا در «اسپاگتی در ۸ دقیقه» توانایی‌های بازی در زمینه کمدی را نیز به رخ بکشد. بازی در «آتش بس»، «پاداش سکوت»، «یک عاشقانه ساده»، «پل چوبی»، «نیمه شب اتفاق افتاد»، «غلامرضا تختی» و «سیانور» را از جمله دیگر نقش‌آفرینی‌های به یاد ماندنی این بازیگر فقید می‌توان خواند.

آتیلا پسیانی که آخرین نقش‌آفرینی او بازی در مجموعه «بی‌گناه» به کارگردانی مهران احمدی بود، بعد از مدتی مبارزه با بیماری سرطان، در میانه نخستین ماه پاییزی سال ۱۴۰۲ دیده از سرای ناپایدار فرو بست.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر