انجمن تصویرگران، ضوابط را جایگزین روابط کند

رویا بیژنی در گفتگو با امتداد نیوز، برگزاری هفته ای با عنوان هفته تصویرگری را اقدام مثبتی دانست و افزود: این مساله توجه متولیان فرهنگی را به این هنر و حرفه جلب می‌کند و این اتفاق، خوشایند است. به عبارتی هم موجب می‌شود تصویرگران با نام و کار هم بیشتر و بهتر آشنا شوند هم فضا و امکانی را فراهم می‌آورد تا متولیان فرهنگی، فراز و فرودهای این هنر را بهتر بشناسند و در رفع مشکلات هنر تصویرگری بکوشند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این تصویرگر کودک و نوجوان با اشاره به دو نمایشگاهی که همزمان با هفته تصویرگری در خانه هنرمندان برپاست بیان کرد: در «من تصویرگر خود هستم»، هر کدام از تصویرگران، چهره یا به عبارت بهتر، ذهنیت خود از خویشتن را به تصویر کشیده اند؛ در «تصویرگران شهر» هم مجموعه آثار هنرمندان تصویرگر که بر در و دیوار شهر نقش بسته، به نمایش درآمده است و هر دو نمایشگاه، ویژگی‌های خوب و مثبت خود را دارند که مهم ترین شان این است که من نوعی می‌توانم با نسل جدید تصویرگران آشنا شوم از سوی دیگر مخاطبان این نمایشگاه کارهای دو یا سه نسل، از غلامعلی مکتبی و محمد علی بنی اسدی تا تصویرگرن جوان را ببینند.

بیژنی با اشاره به این که تصویرگری تنها به کتاب کودک و نوجوان محدود نمی‌شود گفت: خوب است که تصویرگران، تنها به روایت داستان‌ها و شعرهای کودکانه بسنده نکرده و درپی تجربه کردن فضاهای جدید هستند. برای مثال، ارتباط میان تصویرگران با سازمان زیباسازی، باعث زیباترشدن شهر و گسترده‌تر شدن فضای تصویرگری می‌شود اما بهتر این که سازمان مربوطه، کارهایش را به تعداد محدود و خاصی سفارش ندهد به این معنی که انجمن تصویرگران با سازمان زیباسازی در ارتباط باشد و فرصت‌های پیش امده را بین همه تصویرگران تقسیم کند.

به گفته نویسنده کتاب «من محکوم به استادی توام» باید در انجمن تصویرگران، ضوابط و قوانینی وجود داشته باشد تا رفتارها منصفانه باشد؛ رابطه‌ها جای ضابطه‌ها را نگیرند و نهاد و انجمنی وجود داشته باشد تابا سازمان‌هایی چون زیباسازی شهرداری ارتباط گرفته و فرصت‌ها را تقسیم کند.

بیژنی، تصویرگری و متن را وابسته به هم دانست و افزود: این دو به یکدیگر وابسته و کامل‌کننده هم هستند. به این معنی که تصویر، ناگفته‌های متن را تصویر می‌کند و بر آن می‌افزاید و طبیعی است هرچه متن، خواندنی‌تر و جذاب‌تر باشد، تصویر هم، بهتر و کامل‌تر است اما گاهی متن آن‌قدر ضعیف است که تصویرگر ترجیح می‌دهد راه خود را برود گرچه این رویه، نادرست است و به روند تصویرسازی آسیب می‌رساند.

تصویرگر کتاب «در شهر چه خبر بود؟» معتقد است: متن و تصویر، باید به موازات هم حرکت کنند؛ به گونه‌ای که مخاطب با دیدن تصاویر  به داستان پی ببرد یا وقتی داستان را می‌خواند بتواند حدس بزند چه تصویری را درک و برداشت خواهد کرد و این پیوستگی و ارتباط، تنها به متن‌های خوب و قوی مربوط نمی‌شود زیرا یک تصویرگر خوب می‌تواند، فضای داستان را درک کند و به خلق تصاویری بپردازد که داستان را برای خواننده قابل فهم و جذاب تر می‌کنند.

بیژنی به ضرورت ارتباط میان تصویرگر و نویسنده اشاره و بیان کرد: ارتباط میان نویسنده و تصویرگر به خلق تصویر بهتر یا حتی نوشتن متن خواندنی‌تر کمک می‌کند و در بسیاری کشورهای پیشرفته، نویسنده و تصویرگر با هم و در کنار هم کار می‌کنند اما در ایران، ارتباط چندانی بین این دو وجود ندارد و هر کدام، راه خود را می‌روند و این مساله، گاهی به نفع کتاب است چراکه بسیاری از نویسندگان ما، تصویرگر را نه یک شخص مستقل که دستیار خود می‌دانند.

تصویرگر کتاب «دختری به نام گل بهار» در پاسخ به این که تصویرگری امروز تا چه اندازه با مخاطبان واقعی خود که کودکان و نوجوانان هستند ارتباط برقرار می‌کند گفت: الان تصویرگری ما، ارتباط کمی‌با مخاطب کودک و نوجوان دارد. امروز، تصویرگران ما به بهانه نوآوری، هر روز از مخاطب خود بیشتر فاصله می‌گیرند و من این مدرنتیه و غضای تصویری را نمی‌پسندم. به این معنی که امروز، تصویرگران خیلی هنری کار می‌کنند در حالی که کار نمایشگاهی جدای از کتاب است.

بیژنی به  وضعیت ناخوشایند تصویرگری اشاره و بیان کرد: بیشتر کتاب‌های کودک و نوجوان ما ترجمه است نه تالیف؛ بسیاری از ناشران ما بیش از آن که نشر را یک فعالیت فرهنگی بدانند به آن به چشم یک فعالیت اقتصادی نگاه می‌کنند و هه اینها موجب می‌شود تا اندک کتاب‌های تالیفی به دانشجویان تصویرگری و کسانی که ابتدای راه اند سپرده شود نه کسانی که سال‌ها تصویرگری کرده و اسم و رسم و اعتباری دارند.

این تصویرگر کودک و نوجوان با اشاره به این که نبود قانون کپی رایت، یکی دیگر از مشکلات جدی نویسندگان و تصویرگرن است گفت: ما کپی رایت نداریم اما بعضی ناشران، این حق را برای خود قائل اند و خیلی راحت از تصاویر کتاب‌های کودک ترجمه شده استفاده می‌کنند. مثلا موی فلان نقاشی خارجی را با روسری می‌پوشانند و به عنوان کار جدید ارائه می‌دهند؛ این مساله و سپردن کار به تصویرگران تازه کار سبب شده که در حال حاضر، نصویرگران خوب ما یا بی کارند یا به نقاشی و تدریس روی آورده اند.

بیژنی، کپی کاری را یکی دیگر از مشکلات تصویرگری دانست و گفت: امروز کارها شبیه یکدیگر است. از سوی دیگر رواج کارهای دیجیتال به نفع این هنر نیست. امروز برخی  تصویرگران از طرح یک گل یا درخت برای چندین و چند کتاب استفاده می‌کنند و این اتفاق، به هنر تصویرگری خلاق آسیب می‌رساند.

true برچسب ها : تصویرگری رویا بیژنی نمایشگاه true

منبع: امتداد نیوز

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.emtedadnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «امتداد نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۳۷۵۹۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تشریح فرایند صدور پروانه ساختمان ۱۱ طبقه بلوار بوعلی قم

 مجید متین‌فر ،معاون شهرسازی و معماری شهرداری قم  در گفت‌وگویی پیرامون موضوع ساختمان به کد نوسازی ۳۶-۱۸۸-۴۰۲-۴ اظهار کرد: صدور پروانه ساخت این بنا در دوره قبلی مدیریت شهرداری قم و بین سال‌های ۱۳۹۰ لغایت ۱۳۹۳ و دقیقاً مطابق با رأی کمیسیون ماده ۵ استان قم صادر شده است که کمیسیونی در سطح مدیریت عالی استان بوده و شهرداری تصمیم‌سازی در آن ندارد.

وی صدور پروانه ساخت بنای این ساختمان را در ۳ طبقه منفی با ۱۰۰ درصد سطح اشغال به‌منظور پارکینگ و ۱۱ طبقه روی پیلوت با ضریب اشغال ۵۰ درصد برای کاربری مسکونی عنوان کرد و افزود: براساس صورت‌جلسات کمیته طرح تفصیلی اداره کل راه و شهرسازی استان و مطابق بند ۱۳ کمیسیون ماده پنج مورخ ۱۷ اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۲، برابر حداکثر ۵۰ درصد عرصه اولیه و تعداد حداکثر ۳۴ واحد مسکونی و با رعایت تأمین پارکینگ‌های مورد نیاز و مطابق ضوابط و مقررات در این پلاک پروانه ساخت توسط شهرداری قم در پنجم شهریورماه ۱۳۹۳ صادر شد.

معاون شهرسازی و معماری شهرداری قم در ادامه شکایت مجموعه جامعه‌الزهرا از این مجتمع در منطقه ۴ شهرداری قم مربوط به سال ۱۴۰۰ را مطرح کرد و گفت: در خردادماه سال ۱۴۰۰ شکایتی از سوی مدیر جامعه‌الزهرا به شهرداری منطقه ۴ واصل شد که درخواست جلوگیری از ادامه کار ساختمان فوق را به علت ارتفاع و تعداد طبقات داشته که با طرح این شکایت و بلافاصله ورود شهرداری قم، ابتدا میزان تخلفات در سطح اشغال به کمیسیون ماده ۱۰۰ ارسال شد که در نهایت منجر به رای جریمه برای صاحب ملک شد.

متین فر ابراز کرد: در خصوص مشرفیت ملک و رفع آن برابر ضوابط و مقررات پایان کار و مقررات ملی ساختمان نیز تعهدنامه کتبی و محضری از مالک ساختمان اخذ گردید تا تمامی این موارد رفع شود و قطعا در زمان اخذ پایان کار نیز تمامی ضوابط و مقررات دقیقاً بررسی خواهد شد و تا رفع آن هیچ‌گونه پایان کاری صادر نخواهد شد.

منبع:فارس

باشگاه خبرنگاران جوان قم قم