قیمت سهام هر شرکت چگونه تعیین میشود؟
تاریخ انتشار: ۱۴ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۴۴۵۶۳۷
سؤالهایی که برای بسیاری از سرمایهگذاران مطرح میشود؛ این است که چرا قیمت سهام اغلب شرکتها در بورس از قیمت اسمی آنها یعنی 100 تومان بیشتر است. آیا قیمتی که در بورس برای سهام تعیین میشود، همواره با ارزش واقعی یک سهم برابر است؟ اگر این طور است، چرا همچنان برخی سرمایهگذاران متقاضی خرید سهام حتی با قیمتی بالاتر هستند؟
هر سهم، چهار نوع قیمت دارد:
الف: قیمت اسمی: قیمت اسمـی یک سهم، قیمتی است که عرضه اولیه سهام شرکت براساس آن قیمت انجام میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
ب: قیمت دفتری: اگر مجموع بدهیهای شرکت را از مجموع داراییهای شرکت کم کنیم، مبلغ باقیمانده نشاندهنده مجموع ارزش سرمایه سهامداران شرکت یا به تعبیر دقیقتر، مجموع حقوق صاحبان سهام شرکت خواهد بود. حال اگر مبلغ حقوق صاحبان سهام شرکت را بر تعداد سهام شرکت تقسیم کنیم، عدد حاصل بیانگر قیمت دفتری هر سهم است.
فرض کنید، مجموع ارزش داراییهای شرکت الف در پایان سال اول فعالیت شرکت، 10 میلیارد تومان است. این شرکت در مجموع 7 میلیارد تومان به بانکها و سایر شرکتها بدهی دارد. بنابراین، مجموع حقوق صاحبان سهام این شرکت 3 میلیـارد تومان خواهد بود (3=7-10). حال اگر شرکت مذکور در مجموع تعداد 20 میلیون سهم منتشر کرده باشد، ارزش دفتری هر سهم این شرکت 150 تومان خواهد بود. (150=20000000/3000000000)
شاید برای شما این سؤال پیش آمده باشد که چطور قیمت اسمی سهام شرکت الف 100 تومان است، در حالی که قیمت دفتری سهام این شرکت 150 تومان؟ پاسخ این است، میزان سودی که شرکت در پایان سال اول فعالیت خود به دست آورده است، به عنوان حقوق سهامداران محسوب و باعث شده است تا ارزش دفتری سهم، از 100 تومان به 150 تومان افزایش یابد.
دلیل ذکر کلمه دفتر در قیمت دفتری سهم این است که اعداد و ارقام مربوط به داراییها و بدهیهای شرکت، براساس ارقام ثبت شده در دفاتر حسابداری شرکت، مدنظر قرار میگیرد.
ج: قیمت بازار: قیمت بازار یا قیمت معاملاتی، قیمتی است که سهام بر اساس آن، در بورس معامله میشود. اگرچه قیمت اسمی هر سهم در بورس 100 تومان است، اما سهام اغلب شرکتها در بورس بر اساس قیمت اسمی و حتی ارزش دفتری، معامله نمیشود. آنچه قیمت سهم در بورس را تعیین میکند، میزان عرضه و تقاضا برای یک سهم است. برای مثال، ممکن است به علت عملکرد خوب یک شرکت، سرمایهگذاران زیادی متقاضی خرید سهام آن شرکت در بورس باشند. بنابراین، قیمت آن در بورس بر اساس میزان تقاضا، افزایش خواهد یافت و حتی ممکن است این افزایش، تا چند برابر قیمت اسمی باشد. در نقطه مقابل، عملکرد ضعیف یک شرکت ممکن است باعث بی رغبتی سرمایهگذاران به خرید یا نگهداری سهم مذکور و در نتیجه، افزایش عرضه آن در بورس باشد. طبیعتا با افزایش عرضه، قیمت سهم کاهش یافته و اگر این روند ادامه یابد، ممکن است قیمت سهم حتی به زیر قیمت اسمی، یعنی 100 تومان برسد. بنابراین، قیمت بازار یک سهم، قیمتی است که در بورس، برای سهم تعیین میشود.
د: قیمت ذاتی: منظور از قیمت ذاتی یک سهم، ارزش واقعی آن سهم است. شاید برای شما این سؤال مطرح شود که چه تفاوتی بین قیمت بازار و قیمت ذاتی یک سهم وجود دارد. اجازه بدهید با یک مثال توضیح دهیم. فرض کنید قیمت بازار سهم شرکت الف، هم اکنون 200 تومان است، به بیان دیگر، سهام شرکت الف هماکنون با قیمت 200 تومان در بورس در حال خرید و فروش است، اما سرمایهگذاران زیادی همچنان متقاضی خرید این سهم هستند. اگر از این سرمایهگذاران سؤال کنید که چرا قصد دارید سهام این شرکت را خریداری کنید، پاسخ همه آنها این خواهد بود که به نظر ما، این سهم بیشتر از 200 تومان ارزش دارد. معنی این جمله این است که ارزش واقعی سهام شرکت الف، بیشتر از قیمت بازار این سهم است.
در یک تعریف ساده، قیمت ذاتی یک سهم، بیانگر ارزشی است که سرمایهگذاران برای سهم قائل هستند. طبیعتا اگر از دید سرمایهگذاران، ارزش ذاتی یک سهم بالاتر از قیمت بازار آن سهم باشد، گزینه مناسبی برای خرید خواهد بود، اما اگر ارزش ذاتی یک سهم کمتر از ارزش بازار آن باشد، سهم مذکور گزینه مناسبی برای سرمایهگذاری به شمار نمیرود. این نکته را هم اضافه کنیم که عوامل سهگانه مؤثر بر قیمت سهام، یعنی عوامل محیطی، عوامل مرتبط با صنعت و عوامل درونی شرکت، در مجموع به سرمایهگذار کمک میکند تا قیمت واقعی یک سهم را برآورد و با مقایسه قیمت واقعی و قیمت بازار، درخصوص خرید، فروش یا حفظ سهام شرکت مذکور تصمیم گیری کند.
منبع: جام جم
منبع: الف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۴۴۵۶۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا بورس به تنهایی میتواند باعث رونق تولید شود؟
رونق تولید موضوعی است که در سال های اخیر بیشتر مورد توجه سیاست گذاران کلان و مسئولان اقتصادی کشور قرار گرفته و سال ۱۴۰۳ نیز شعار جهش تولید با مشارکت مردم انتخاب شده است اما نقش بورس در این زمینه چیست؟
به گزارش ایسنا، کارشناسان اقتصادی بازار سرمایه را یکی از ابزارهای مناسب برای اجرای سیاست رونق تولید عنوان میکنند، اما آیا بورس به تنهایی میتواند باعث رونق تولید در کشور شود؟ برخی معتقدند که بورس به واسطه بازار ثانویه امکان جذب نقدینگی جدیدی ندارد و بنابراین نمیتواند به شرکت ها کمک کند و آنچه در بورس اتفاق می افتد، نوسانات متعدد است.
برزو حق شناس در گفت و گو با ایسنا با اشاره به اینکه بازار سرمایه یکی از مولفههای اقتصادی هر کشوری است، گفت: در واقع رونق تولید نیز یکی از سیاستهای کلان کشور در حوزه اقتصاد محسوب میشود که بورس جزئی از آن و یکی از ابزارهای اجرای این سیاست کلان محسوب میشود.
وی با اشاره به اینکه بورس نمیتواند به تنهایی باعث رونق تولید شود، یادآور شد: اگر سیاست های دیگر کشور در کنار بورس به کمک رونق تولید بیاید در آن زمان است که رونق تولید شکل می گیرد.
وی در بخش دیگری از صحبت های خود به تفاوت بازارهای اولیه و ثانویه پرداخت و ادامه داد: اینکه بورس بازار ثانویه است تعریف درستی است، اما اگر به درستی مدیریت نشود باعث اختلال در بازار اولیه می شود.
به گفته حق شناس، بازار اولیه به شرکتها کمک میکند تا تامین مالی شوند و بتوانند عرضه اولیه خود را برای سرمایه گذاران به نمایش بگذارند، اما در کنار بازار اولیه اگر بازار ثانویه یعنی بورس فعالیت بانشاطی نداشته باشد نمی توان انتظار داشت که بازار اولیه هم رونق پیدا کرده و با استقبال سرمایه گذاران رو به رو شود.
انتهای پیام