درد خماری، از کنار خیابان تا رحم مادر باردار
تاریخ انتشار: ۱۴ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۴۵۳۲۹۹
داستان دیگر فقط زیر پلهای اتوبانهای پایتخت و حاشیه شهرها اتفاق نمیافتد. عمق فاجعه به داخل رحم مادر معتاد کشیده شده است؛ فاجعهای به نام اعتیاد نوزادان. اتفاقی که فقیر و غنی نمیشناسد.
به گزارش گروه رسانههای دیگر آنا، اعتیاد نوزادان یکی از فاجعههایی است که روی آن سرپوش گذاشته میشود. گویا دیدن معتادین از سنین مختلف در سطح شهر بسیار طبیعیتر از درک وجود نوزاد معتاد است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
قصه اعتیاد حالا از شکست عشقی خوردن و معتاد شدن، ورشکستگی و معتاد شدن، طلاق و اعتیاد و هزار و یک دلیل دیگر به نوزادان بیگناهی رسیده که به واسطه مادر به آنها منتقل میشود. مادران بارداری که اعتیاد دارند اصولا از گفتن اینکه معتاد هستند، ابا میکنند و برخی مخدرهای جدید نیز در ظاهر فرد معتاد، تغییری ایجاد نمیکند و در نتیجه قضاوت این امر قدری مشکل است. اعتیاد مادر باردار در روند درمان و زایمان مشکلات زیادی به وجود میآورد و اگر مادر باردار نیاز به سزارین داشته باشد، باید بیهوش شود و در صورت معتاد بودن، عوارضی حین جراحی برای او به وجود خواهد آمد.
نوزادانی که مادر آنها به گروه آمفتامینها معتاد هستند، آسیب زیادی میبینند. ممکن است جفت از بین برود و معمولا نارس به دنیا میآیند یا وزن و قدشان کمتر از حالت معمول است. همچنین امکان پاره شدن کیسه آب مادر وجود دارد.
مرحله بعد از به دنیا آمدن این نوزادان، مرحله ترک اعتیاد است. اعتیادی که خود نوزاد با خواست خود انتخاب نکرده و تسلیم خودخواهی مادرش شده است. این نوزادان هم به دارو نیاز دارند و هم بسیار بیقراری کرده و درد زیادی تحمل میکنند.
هرچند آمارهای مشخص و ثبت شده قابل اطمینانی در خصوص تعداد نوزادان معتاد وجود ندارد، اما حسین اسدبیگی، رییس اورژانس اجتماعی کشور همین چند روز پیش از تولد 482 کودک معتاد فقط در شش ماهه نخست امسال خبر داد و گفت: مسمومیت کودکان با مواد مخدر یکی از مصداقهای کودک آزاری است؛ بسیاری از این کودکان از بدو تولد و از طریق مادران معتاد خود گرفتار اعتیاد میشوند.
سعید صفاتیان، رییس کارگروه کاهش تقاضای اعتیاد کمیته مستقل مبارزه با مواد مخدر مجمع تشخیص مصلحت نظام این آمارها در خصوص نوازدان معتاد را قبول ندارد. صفاتیان در گفتوگو با خبرنگار تندرست نیوز گفت: هیچ آمار رسمی در این خصوص وجود ندارد و تعداد این نوازدان بسیار بیشتر از این تعداد است؛ زیرا به واسطه مسائل فرهنگی، هیچ مادری در بیمارستان اعلام نمیکند که اعتیاد دارد.
وی با بیان اینکه وزارت بهداشت همراه با ستاد مبارزه با مواد مخدر، کارهای بسیار خوبی در بیمارستانها در این زمینه انجام داده، افزود: معتادین پر خطر و خیابانی در این زمینه دردسرهای بیشتری دارند، زیرا فکر میکنند ممکن است بگویند و در بیمارستانهای دولتی دچار مشکلاتی شوند. البته امکان دارد این افراد برای زایمان به بیمارستانهای خصوصی بروند و به این بیمارستانها هم گفته شده که اعتیاد این مادران ثبت نشود. وقتی در بیمارستانهای دولتی، خود افراد نمیگویند اعتیاد دارند و در بیمارستانهای خصوصی هم ثبت نمیشود، هیچ آمار رسمی در این زمینه وجود ندارد.
صفاتیان در پاسخ به اینکه مادران باردار معتاد بیشتر در چه قشری از جامعه هستند، بیان کرد: این مشکل از فقیر تا غنی وجود دارد. چه از لحاظ تحصیلات، سن، وضعیت مالی، هیچ تفاوتی وجود ندارد و در همه این قشرها وجود دارند. البته در برخی جاها مثل حاشیه شهرها این موضوع وضعیت وخیمتری از لحاظ تعداد دارد. طبیعی است که تعداد نوزادان معتاد در مناطق حاشیه شهرها بیشتر است.
شرایط اعتیاد در حاشیه شهرها بسیار وخیمتر از شهرهای بزرگ است. مادران باردار معتادی که از حاشیه شهرها به بیمارستان جهت زایمان مراجعه میکنند، راحتتر اعلام میکنند که اعتیاد دارند.
رییس کارگروه کاهش تقاضای اعتیاد کمیته مستقل مبارزه با مواد مخدر مجمع تشخیص مصلحت نظام درباره راههای کاهش این معضل اجتماعی گفت: اولین راه، فرهنگسازی است. باید به مادران گفته شود که اگر اعتیاد دارند باید قبل از حاملگی، ترک کنند. اگر قرار نیست اعتیاد خود را کنار بگذارند باید تحت نظر و درمان مراکز بهداشتی و درمانی باشند. در این قسمت نقش وزارت بهداشت پر رنگ میشود که باید ارتباط لازم را بین مراکز زنان و زایمان، مراکز بهداشتی شهری و روستایی و مراکز درمان اعتیاد برقرار کند تا بیمار در این سیستم بچرخد. اینکه بیمار فقط به یک متخصص زنان و زایمان مراجعه کند، نمیتوان برای اعتیاد او کار خاصی کرد.
وی ادامه داد: هرچقدر رسانهها به این مشکل و آسیب اجتماعی بیشتر بپردازند و روی آن سرپوش گذاشته نشود، این معضل کمتر خواهد شد. مادران باردار باید آگاهی بیشتری پیدا کنند که اگر معتاد هستند، این اعتیاد به نوزادشان نیز منتقل میشود.
صفاتیان در خصوص درمان نوزادان معتاد نیز گفت: یک بخش در بیمارستان امام خمینی (ره) تهران وجود دارد که تا حدودی خدمات درمانی این نوزادان انجام میشود و مرکز خاص دیگری در این زمینه وجود ندارد.
با این اوصاف به نظر میرسد مشکل این نوزادان که با درد اعتیاد متولد میشوند، بعد از تولد نیز چندان مورد توجه قرار نمیگیرد. این در حالی است که درمان اعتیاد این نوزادان بسیار سختتر از درمان اعتیاد بزرگسالان است. رشد اعتیاد در میان زنان و کاهش سن اعتیاد، باعث انتقال این مشکل به نسلهای بعدی شده است. نسلی که هیچ انتخابی در قبول یا رد کردن آن ندارد. معضلی اجتماعی که نیازمند توجه بیشتر و البته عدم سرپوشگذاری است.
منبع: تندرست نیوز
منبع: آنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۴۵۳۲۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پاندمی تأثیر ناچیزی بر رشد کودکان داشت
ایتنا - مطالعه جدیدی نشان میدهد که این بیماری همهگیر تنها باعث تأخیر متوسطی در رشد نوزادان و کودکان نوپا شده است.
تحقیقات قبلی گزارش داده است که قرنطینههای مرتبط با پاندمی کوید 19 زندگی بسیاری از مردم، از جمله خانوادههایی با فرزندان خردسال را مختل کرد. با بسته شدن مدارس و مراکز نگهداری از کودکان، بسیاری از مردم از خانه کار میکردند و تعداد تاریخهای بازی و تماسهای اجتماعی کاهش یافت و زندگی روزمره تغییر کرد.
محققان در 22 آوریل در مجله JAMA Pediatrics گزارش دادند که تجزیه و تحلیل بیش از 50000 کودک 5 ساله و کمتر نشان داد که این بیماری همهگیر تنها آسیب جزئی در رشد آنها ایجاد کرده است.
سارا جانسون، مدیر مرکز رالز برای ادغام بهداشت و آموزش در جانز هاپکینز گفت: «به طور کلی متوجه شدیم که با وجود برخی تحولها، آنقدر تغییرات بزرگی رخ نداده است، و این یک یافته واقعا مهم و اطمینان بخش است. »
همه کودکان تحت اندازه گیری رشد کودک قرار گرفتند که به طور معمول به عنوان بخشی از مراقبتهای کودکان جمعآوری شده بود. محققان نمرات کودکان نوپا را قبل و در طول همه گیری، از سال 2018 تا 2022 مقایسه کردند.
آنها حدود 3 درصد کاهش در مهارتهای ارتباطی، 2 درصد کاهش در مهارتهای حل مسئله و 2 درصد کاهش در مهارتهای فردی و اجتماعی مشاهده کردند. مهارتهای حرکتی کودکان نوپا به هیچ وجه آسیب نمیبیند.
محققان با نگاهی به نوزادان کمتر از 1 سال، کاهش 3 درصدی در مهارتهای ارتباطی و کاهش 2 درصدی در حل مسئله را دریافتند.
جانسون گفت: «ما فکر میکردیم که ممکن است نوزادان تأثیر کمتری نسبت به بچههای بزرگتر داشته باشند، با توجه به اینکه بسیاری از مراقبان ممکن است زمان بیشتری را در خانه با بچههای کوچک خود سپری کرده باشند. اما همان چیزهایی را در نوزادان دیدیم که در بچههای بزرگتر مشاهده کردیم.»
محققان همچنین دریافتند که نگرانی مراقبان در مورد فرزندانشان در طول همهگیری تنها اندکی افزایش یافته است. محققان خاطرنشان کردند که در حالی که این نتایج آرامشبخش هستند، تأثیر همهگیری بر توسعه بلندمدت نامشخص است.
جانسون در مصاحبهای گفت: «برای ما مهم است که به کودکان در تمام سنین از نظر رشد توجه داشته باشیم، بنابراین میتوانیم بفهمیم که آیا این تغییرات پیامدهای طولانیمدتی برای کودکان دارد یا چالشهای جدیدی با افزایش سن کودکان پدیدار میشوند یا خیر. مطالعاتی مانند این میتواند به آماده شدن برای بحرانهای بهداشت عمومی آینده کمک کند. این نتایج همچنین اهمیت متخصصان اطفال رفتاری رشدی را نشان میدهد که برای ارزیابی و درمان کودکانی که رشدشان کند یا متوقف شده است آموزش دیدهاند.»