به نقل از «الف»

علائم و درمان گاز بیش از اندازه روده

تاریخ انتشار: ۱۵ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۴۶۳۴۵۴

تولید گاز در دستگاه گوارش یکی از مشکلات شایع برای بسیاری از مردم جهان است. در بیشتر موارد، گاز به دام افتاده نشانه ای از وجود یک مشکل بزرگتر نیست، اگرچه می تواند شرایطی شرم آور، دردناک، و ناراحت کننده را موجب شود. اما اگر با تولید گاز اضافی مواجه هستید که به تغییر در عادات رژیم غذایی و سبک زندگی شما واکنشی نشان نمی دهد، بهترین گزینه مراجعه به پزشک برای ارزیابی دقیق شرایط است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

به گزارش عصر ایران به نقل از "وری ول"، تولید گاز بخشی کاملا عادی از روند گوارش است، و برای هر فردی رخ می دهد. گاز می تواند به واسطه فرو بردن بیش از اندازه هوا هنگام غذا خوردن یا نوشیدن مایعات، یا طی فرآیند گوارش شکل بگیرد.

هنگامی که غذا به طور کامل در روده کوچک تجزیه نمی شود، به همان شکل وارد روده بزرگ می شود، جایی که باکتری ها غذا را هرچه بیشتر گوارش می کنند، اما این کار با تولید گاز همراه است. از جمله مواد غذایی که در بسیاری از افراد به تولید گاز منجر می شوند می توان به محصولات لبنی، لوبیا، و شیرین کننده های مصنوعی اشاره کرد.

 

علائم

از علائم تولید گاز می توان به موارد زیر اشاره کرد:

باد گلو: باد گلو می تواند به واسطه فرو بردن بیش از اندازه هوا یا مصرف نوشیدنی های گازدار شکل بگیرد.

باد شکم: عبور گاز از راست روده بیشتر مواقع با رژیم غذایی مرتبط است، اما در موارد نادر دلایل دیگر می توانند در این زمینه موثر باشند.

نفخ شکمی: گاز به دام افتاده در دستگاه گوارش می تواند موجب نفخ شود.

درد و ناراحتی شکمی: درد ناشی از گاز غیر معمول نیست، اما معمولا با عبور گاز تسکین می یابد.

 

دلایل

فرو بردن بیش از اندازه هوا: ما هنگام غذا خوردن یا نوشیدن، چه آگاهانه و چه ناآگاهانه، مقداری هوا می بلعیم. با صدا نوشیدن مایعات، غذا خوردن سریع، صحبت کردن هنگام غذا خوردن، نوشیدن مایعات با نی، و آدامس جویدن می توانند دلایل ورود هوای اضافی به دستگاه گوارش باشند.

وقتی هوا وارد می شود، باید از بدن خارج شود، که به طور معمول از طریق باد گلو این کار صورت می گیرد. تغییر روش غذا خوردن می تواند به کاهش تولید گاز ناشی از این دلیل کمک کند.

غذا: برخی مواد غذایی در زمینه تولید گاز شناخته شده هستند، که از آن جمله می توان به لوبیا، ذرت، بروکلی، و کلم اشاره کرد. محصولات لبنی می توانند در افرادی که به عدم تحمل لاکتوز مبتلا هستند موجب تولید گاز شوند.

نوشیدنی های گازدار و آدامس می توانند به شکل گیری باد گلو منجر شوند. جایگزین های قند که می توانند شامل سوربیتول، مانیتول، و زایلیتول باشند، ممکن است موجب تشکیل گاز در برخی افراد شوند.

عدم تحمل لاکتوز: عدم تحمل لاکتوز یکی از مشکلات شایعی است که به واسطه کمبود آنزیم مسئول تجزیه قند شیر شکل می گیرد. مصرف محصولات لبنی ممکن است نشانه های تولید گاز را افزایش دهند، و پرهیز از مصرف آنها یک روش درمانی معمول محسوب می شود. محصولات لبنی فاقد لاکتوز برای افرادی که توانایی تجزیه قند شیر را ندارند در دسترس هستند.

 

تشخیص

مواد غذایی مصرفی: بیشتر مواقع، گاز به واسطه رژیم غذایی شکل می گیرد. ثبت با جزئیات مواد غذایی مصرفی و علائم ایجاد شده می تواند به پزشک در تشخیص این که آیا رژیم غذایی در زمینه تولید بیش از اندازه گاز مقصر است یا خیر کمک کند.

بیماری: گاز به طور معمول در نتیجه یک بیماری یا اختلال شکل نمی گیرد، اما اگر با میزان بیش از اندازه گاز مواجه هستید، که به واسطه رژیم غذایی شکل نگرفته است، پزشک ممکن است دلایل احتمالی دیگر را مد نظر قرار دهد. پس از دریافت سابقه پزشکی و انجام معاینه جسمانی، برخی آزمایش های تشخیصی برای شناسایی دلیل تولید گاز استفاده می شوند.

برخی بیماری ها که ممکن است با تولید بیش از اندازه گاز در ارتباط باشند شامل بیماری سلیاک، دیابت، اسکلرودرمی، و رشد بیش از اندازه جمعیت باکتری های روده کوچک می شوند.

آزمایش هایی که برای ارزیابی دلیل شکل گیری تولید گاز اضافی استفاده می شوند، شامل موارد زیر هستند:

- تصویربرداری پرتو اکس از شکم

- تصویربرداری معدی‌روده‌ای فوقانی

- سی‌تی اسکن

- آزمایش مدفوع

- آزمایش تنفس

 

درمان

رژیم غذایی

نخستین اقدام و گزینه ای با کمترین عوارض جانبی ممکن، ایجاد تغییر در رژیم غذایی است. در همین راستا، از مصرف مواد غذایی که در زمینه تولید گاز مشهور هستند باید پرهیز شود. مدت زمان زیادی طول نمی کشد تا دریابید آیا این رویکرد مفید بوده است یا خیر.

درمان برای تولید گاز ناشی از رژیم غذایی شامل پرهیز از مواد غذایی تولیدکننده گاز است. آنها را در مقادیر اندک یا به تنهایی مصرف کنید. مقدار مشخصی از آزمون و خطا می تواند به شناسایی بهترین روش برای کاهش گاز به شما کمک کند.

داروهای بدون نسخه

روش های درمانی مختلفی برای تولید بیش از اندازه گاز وجود دارند. لاکتاز، آنزیمی است که می توانید به همراه محصولات لبنی برای گوارش قند شیر مصرف کنید تا از تولید گاز ناشی از کمبود این آنزیم در بدن جلوگیری شود. بینو، آنزیم گوارشی دیگری است که می توانید برای کاهش گاز ناشی از مصرف لوبیاها، سبزیجات و غلات استفاده کنید. سایمتیکون ممکن است به کاهش گاز کمک نکند، اما شاید در عبور راحت‌تر آن نقش داشته باشد. آنتاسیدها ممکن است به رفع گاز اضافی کمکی نکنند. نقش زغال فعال در کاهش گاز ثابت نشده است، و نباید آن را همراه با داروهای دیگر مصرف کرد، زیرا خطر کاهش اثربخشی آنها را به همراه دارد.

داروهای تجویزی

گاهی اوقات، برخی داروهای تجویزی برای درمان گاز اضافی به کار گرفته می شوند، اما این شرایط شایع نیست. رگلان (متوکلوپرامید) ممکن است برای برخی شرایط گوارشی تجویز شود، زیرا تحرک در بخش فوقانی دستگاه معدی‌روده ای را افزایش می دهد. این شرایط ممکن است به عبور سریع‌تر گاز از بدن کمک کزده، و از نفخ شکمی و درد پیشگیری کند.

پروپالسید (سیساپراید) نیز برای درمان گاز مورد استفاده قرار می گرفت، اما در حال حاضر چندان تجویز نمی شود. این دارو نیز موجب تحرک بیشتر در بخش فوقانی دستگاه معدی‌روده ای می شود.

 

منبع: الف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۴۶۳۴۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اختلال ترس از فراموش شدن چیست؟

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، بیشتر مردم امیدوارند که عزیزانشان از آنها به نیکی یاد کنند و طبیعی است که گهگاه نگران فراموش شدنشان باشند. اما برای برخی، ترس از فراموش شدن یا نادیده گرفته شدن را می توان به عنوان یک فوبیا در نظر گرفت.

بیشتر بخوانید: تله فوبیا یا اضطراب تلفن چیست؟

آتازاگورافوبیا ترس غیرعادی از به یاد ماندن است. همچنین می تواند شامل ترس از فراموش کردن کسی یا چیزی باشد. اگر ترس شما شامل فراموش شدن توسط یک فرد یا گروه اجتماعی خاص باشد، ممکن است بخشی از یک نوع فوبیای اجتماعی در نظر گرفته شود.

این مقاله به ویژگی‌های ترس از فراموشی و همچنین علل، علائم و گزینه‌های درمانی این فوبیا می‌پردازد.

تعریف ترس از فراموش شدن

آتازاگورافوبیا ترس شدید یا غیرمنطقی از فراموش شدن یا فراموش کردن کسی یا چیزی است؛ همچنین ممکن است شامل ترس از نادیده گرفته شدن یا جایگزین شدن باشد.

در برخی موارد، این وضعیت را می توان بخشی از فوبیای اجتماعی در نظر گرفت. تخمین زده می شود که ۱۵ میلیون آمریکایی با یک فوبیای اجتماعی زندگی می کنند. فوبیای اجتماعی زمانی است که ترس غیرمنطقی از قضاوت یا طرد شدن در یک موقعیت اجتماعی خاص دارید.

افراد مبتلا به آتازاگورافوبیا ممکن است اضطراب، استرس، یا وحشت ناتوان کننده ای را تجربه کنند که فقط به این فکر می کنند که فراموش می شوند. شما همچنین ممکن است علائم فیزیکی اضطراب مانند حالت تهوع، ضربان قلب سریع یا حتی یک حمله پانیک تمام عیار را هنگام مواجهه با ترس خود تجربه کنید.

ترس از فراموش شدن نیز ممکن است با نگرانی های خاص در مورد از دست دادن حافظه، مانند ترس از ابتلا به بیماری آلزایمر یا زوال عقل مرتبط باشد. این ترس ممکن است در حین مراقبت از فردی با این وضعیت ایجاد شود.

علائم آتازاگورافوبیا چیست؟

مانند بسیاری از فوبیاها، ترس از فراموشی می تواند با علائم روحی و جسمی همراه باشد. افراد مبتلا به آتازاگورافوبیا اگر واقعاً در یک موقعیت اجتماعی فراموش شوند یا نادیده گرفته شوند، یا زمانی که با فکر فراموش شدن یا فراموش کردن کسی یا چیزی مواجه شوند، ممکن است علائمی خاص را تجربه کنند.

علائم آتازاگورافوبیا ممکن است شامل موارد زیر باشد:

ترس و اضطراب بیمارگونه زمانی که نادیده گرفته می شوند یا فراموش می شوند یا درک می کنند که ممکن است فراموش شوند.

دلهره و اضطراب شدید فقط به فکر فراموش شدن

اضطراب شدیدی که با خطر واقعی فراموش شدن تناسب ندارد

تجربه احساس فاجعه یا عذاب قریب الوقوع در مواجهه با موقعیتی که نگرانی از دست دادن حافظه یا فراموش نشدن را برمی انگیزد.

حالت تهوع یا ناراحتی شکمی

مشکل در خوابیدن

اجتناب از موقعیت‌های اجتماعی که در آن‌ها احتمال فراموشی یا نادیده گرفته شدن وجود دارد

درد ناشی از تنش در نواحی خاصی از بدن

وحشت زدگی

علل آتازاگورافوبیا چیست؟

فوبیا باعث واکنش استرس فرد می شود که به عنوان پاسخ جنگ یا گریز نیز شناخته می شود. دلایل متعددی وجود دارد که این پاسخ استرس ممکن است با ترس از فراموش شدن ایجاد شود، از جمله:

ژنتیک: ژن‌های خاصی که توسط والدین بیولوژیکی منتقل می‌شوند نقش مهمی در فوبیا و سایر اختلالات اضطرابی دارند.

تجربه یادگیری مشاهده شده: اگر یکی از والدین یا خواهر و برادر از همین موضوع می ترسد، ممکن است فرد یاد گرفته باشد که از فراموش شدن بترسد.

تجربه یادگیری مستقیم: سابقه تروما یا تجربه آسیب زا مانند فراموش شدن، پشت سر گذاشتن یا رها شدن یا از دست دادن والدین یا مراقب می تواند به ترس از فراموش شدن کمک کند.

تجربه یادگیری اطلاعاتی: قرار گرفتن در معرض افرادی که حافظه خود را از دست می دهند، مانند مراقبت از فرد مبتلا به زوال عقل یا آلزایمر، ممکن است منجر به ایجاد ترس از فراموشی شود.

آتازاگورافوبیا چگونه تشخیص داده می شود؟

برای تشخیص آتازاگورافوبیا، یک متخصص سلامت روان به ویرایش پنجم « راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی » (DSM-۵)، کتابچه راهنمای رسمی انجمن روان‌پزشکی آمریکا مراجعه می‌کند.

DSM-۵ آتازاگورافوبیا را به عنوان یک وضعیت سلامت روان نمی شناسد، اما این وضعیت ممکن است به عنوان یک فوبیا خاص واجد شرایط باشد.

این راهنما از معیارهای تشخیصی زیر برای تشخیص فوبیای خاص استفاده می کند:

ترس پایدار است و بیش از شش ماه ادامه دارد.

از ترس به طور فعال اجتناب می شود و تقریباً همیشه باعث اضطراب فوری می شود.

ترس با خطر واقعی موقعیت تناسبی ندارد.

ترس باعث اختلال قابل توجهی در زمینه های اساسی عملکرد، از جمله عملکرد اجتماعی و شغلی می شود.

آتازاگورافوبیا چگونه درمان می شود؟

گزینه های درمانی مختلفی وجود دارد که می تواند به بیمارانی که فوبیا دارند کمک کند. یک متخصص مراقبت های روان یک برنامه درمانی بر اساس علائمی که ارائه می دهید ایجاد می کند.

برخی از گزینه های درمانی مورد استفاده برای رفع ترس از فراموشی ممکن است عبارتند از:

درمان شناختی رفتاری (CBT): این یک نوع گفتگو درمانی است که شامل تغییر افکار و رفتارهای فرد می شود. این به افراد کمک می کند تا یاد بگیرند که الگوهای تفکر ناسازگار (مشکل ساز) و رفتارهای مرتبط با فوبیای خاص خود را بهتر شناسایی و تغییر دهند. CBT یک درمان خط اول برای اختلالات اضطرابی در نظر گرفته می شود.

مواجهه درمانی: این درمان برای سال ها درمان اولیه برای فوبیا بوده است. به طور کلی شامل قرار دادن تدریجی یک فرد در معرض فوبیا به روشی ایمن برای کاهش اجتناب و کاهش ترس در طول زمان است.

میانجیگری ذهن آگاهی: این یک نوع تمرین مراقبه است که بر حضور کامل در لحظه فعلی تمرکز دارد. می تواند به شما در مدیریت سطوح اضطراب و ترس کمک کند.

دارو: گاهی اوقات از داروها برای کاهش علائم اضطراب که بخشی از فوبیا هستند، یا اگر همزمان علائم افسردگی یا یک اختلال اضطرابی اضافی وجود داشته باشد، استفاده می شود. داروها ممکن است شامل داروهای ضد اضطراب یا ضد افسردگی باشند.

خلاصه

ترس از فراموش شدن را آتازاگورافوبیا می نامند؛ وقتی فردی به این وضعیت مبتلا می شود، ترس شدیدی از فراموش شدن یا به یاد نیاوردن کسی یا چیزی وجود دارد. گزینه های درمانی مانند تکنیک های ذهن آگاهی، درمان شناختی رفتاری و دارو وجود دارد. کار با یک متخصص مراقبت های روان دارای مجوز می تواند به شما در مدیریت این وضعیت کمک کند.

منبع: سلامت نیوز

انتهای پیام/

کد خبر: 1228756 برچسب‌ها روان شناسی