حوزه حمل‌ونقل الگوی کسب‌وکار خود را تغییر دهد
تاریخ انتشار: ۱۵ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۴۷۹۵۲۲
ایران اکونومیست - به گزارش ایران اکونومیست به نقل از اتاق ایران؛ پدرام سلطانی، نایب‌رئیس اتاق ایران بر ضرورت تغییر الگوهای کسب‌وکار در حوزه حمل‌ونقل تاکید کرد و گفت: در شرایط فعلی این تغییر، فرصتی برای فعالان این صنعت خواهد بود اما اهمال در آن موجب می‌شود که فرصت نوآوری طی چند سال آینده به تهدید تبدیل شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی در ادامه به دو چالش در سطح کلان اقتصاد کشور اشاره کرد. به اعتقاد سلطانی دو مسئله باعث شده که رتبه ایران در شاخص‌های مختلف اقتصادی بر اساس گزارش‌های بین‌المللی پایین باشد. چالش اول به حوزه قانون‌گذاری کشور مربوط می‌شود. شیوه قانون‌گذاری ایران منسوخ شده است چراکه با نگاه به گذشته و در راستای حل مشکلات گذشته تنظیم شده است در حالیکه شیوه تقنین در کشورهای پیشرو با توجه به فرصتها و با نگاه به آینده می باشد. برای همین در ایران قانون موجب می شود که فرصت‌های آینده را یک‌به‌یک از دست بدهیم.
نایب‌رئیس اتاق ایران چالش دیگر اقتصاد را مربوط به حوزه اجرا دانست و تشریح کرد: روش تصمیم‌گیری‌های کلان در ایران به گونه ایست که من آنرا "مدیریت مُشاعی" نام می گذارم. منظور از مدیریت مشاعی ورود دستگاه های متعدد و دخالت آنها در سیاستگذاری و نظارت در یک حوزه واحد است. در ظاهر هر بخشی متولی خاص خود را دارد اما در عمل می‌بینیم که این متولی نمی‌تواند بدون دخالت سایر نهادها یا دستگاه‌ها تصمیم‌گیری کند. فرهنگ مدیریت مشاعی در اداره کشور، مانع حل مشکلات می‌شود.
سلطانی همچنین این سؤال را مطرح می‌کند که چرا با وجود شرایط نامناسب اقتصادی هیچ‌یک از دستگاه‌های متولی خواستار توقف دخالت‌ها نیستند و از حق خود دفاع نمی‌کنند؟ به باور وی فدراسیون حمل‌ونقل باید این گفتمان را در بین دستگاه‌های متولی این حوزه وارد کند و به آسیب‌شناسی آن بپردازد.
نایب‌رئیس اتاق ایران همچنین از وجود لایه‌های مختلف قانونی به‌عنوان مانعی بر سر راه شکوفایی خلاقیت و نوآوری به‌ویژه در حوزه حمل‌ونقل سخن گفت و ادامه داد: رشد حوزه خدمات بیش از حوزه تولید کالا مرهون بهره‌وری است. اما این ضرورت در ایران، به دلیل عوامل مخل رقابت و نوآوری امکان پیاده سازی ندارد. امروز شاهد چالش کسبوکارهای مبتنی بر اینترنت با الگوهای سنتی در حمل‌ونقل مسافر هستیم. همین وضعیت در آینده در حمل‌ونقل‌های بار ریلی بوجود خواهد آمد.
وی نگاه درآمدزای متولیان لجستیک در ایران را مورد انتقاد قرار داد و تاکید کرد: سازمان بنادر به‌تنهایی با نگاه درآمدی به‌جای ارائه خدمات از عوامل کندی رشد خدمات بندری و افزایش بهای تجارت خارجی کشور محسوب می‌شود.
سلطانی افزود: ایران بر اساس گزارش Doing Business در شاخص تجارت فرامرزی بدترین رتبه را دارد که یکی از عوامل اصلی آن وضعیت نامناسب حمل‌ونقل در کشور است.
نایب‌رئیس اتاق ایران از فعالان صنعت حمل‌ونقل خواست که الگوی کسب‌وکار خود را تغییر دهند و منتظر این نمانند که دولت قوانین را اصلاح کند و سپس به فکر رونق فعالیت‌های خود باشند. وی تاکید کرد: فراموش نکنیم در رویکردهای جدید اقتصادی، فناوری و مدل‌های جدید کسب‌وکار چند قدم از مقررات جلوتر حرکت می‌کنند و در حقیقت آنها قوانین را خرق می‌کنند.
سلطانی بابیان این نکته که لازم است وجود تضاد منافع در بعضی از بخش‌ها را به سمت نقطه بهینه با تولید ارزش بیشتر هدایت کنیم، تصریح کرد: مدت‌هاست که در صنعت حمل‌ونقل بر سر مونتاژ کامیون یا واردات آن تضاد منافع وجود دارد و تقابل‌هایی را در دستگاه‌های مختلف به وجود آورده است. باید نگاه‌های بخشی را کنار گذاشت و با نگاه به نقطه بهینه برای رشد و توسعه اقتصاد برنامه‌ریزی کرد.
منبع: ایران اکونومیست
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۴۷۹۵۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
طالبان هیچ‌گونه قاعده و قانونی در حوزه مرزبانی ندارد
به گزارش «تابناک»، در همین زمینه، روزنامه «شرق» در گفت‌وگویی با عبدالمحمد طاهری سعی کرده است جنبه‌های این اقدام و در کل مناسبات مرزی ایران و افغانستان در دوره حکومت طالبان را به شکل دقیق‌تر کنکاش کند. آنچه در ادامه می‌خوانید، ماحصل گپ‌و‌گفت با اولین مستشار و رایزن فرهنگی وزارت امور خارجه ایران در وزارت معارف افغانستان است که در کارنامه دیپلماتیک خود علاوه بر کارداری ایران، سابقه مشاور سیاسی برخی چهره‌های افغانستان نظیر محمد حنیف اتمر، وزیر امور خارجه سابق افغانستان را هم دارد.
جناب طاهری پنجشنبه هفته گذشته شاهد دستگیری تعدادی از مرزبانان ایرانی بودیم که به نظر می‌رسد با ورود اشتباهی آنان به خاک افغانستان رخ داد و ساعاتی بعد هم آزاد شدند. جدای از این نکته، شما روند درگیری و دستگیری مرزی بین ایران و افغانستان از زمان روی کار آمدن حکومت دوم طالبان را چگونه می‌بینید؟
اتفاقا نکته همین‌جاست که اگر موضوع صرفا ورود اشتباهی و غیرعمدی مرزبانان ایرانی به خاک افغانستان بود، دستگیری آنها از طرف طالبان می‌تواند یک واکنش طبیعی جلوه کند؛ کمااینکه در دیگر نقاط مرزی امکان وقوع آن وجود دارد. اما مسئله اساسی اینجاست که در بازه زمانی سه‌ساله‌ای که از روی کار آمدن حکومت دوم طالبان می‌گذرد، به نظر می‌رسد هم شدت درگیری‌ها با مرزبانان ایرانی و هم تعداد دفعات دستگیری مرزبانان کشور رو به افزایش است؛ تا جایی که اکنون خبرهایی دال بر این وجود دارد که وزارت کشور و هنگ مرزبانی ایران موضوع ایجاد دیوار مرزی را به شکل جدی‌تر در دستور کار خود قرار داده‌اند. هرچند به نظر می‌رسد در وهله اول این دیوار مرزی با هدف توقف در رفت‌وآمد مهاجران غیرقانونی به داخل خاک ایران، تردد‌نداشتن گروه‌های تروریستی و باندهای قاچاق مواد مخدر در مرز است، اما نمی‌توان شدت و وسعت درگیری نیروهای طالبان با مرزبانان ایرانی را هم یکی از عوامل مهم در تغییر نگاه تهران به حوزه مرزداری با افغانستان ندانست.
دستگیری مرزبانان ایرانی صرفا از این جنبه قابلیت ارزیابی دارد یا حضرت‌عالی ابعاد تحلیلی دیگری را متصور هستید؟
دستگیری مرزبانان ایرانی صرفا یک جنبه ندارد. جنبه مهم‌‌تر دیگر این است که ثابت شد طالبان فارغ از قرائت‌های ایدئولوژیک تندروانه خود که می‌تواند یک تهدید امنیتی باشد، مشخصا در موضوع سرزمین‌های ایران پشت دیوار مرزی حاضر به همکاری با ایران نخواهد بود. به بیان دیگر این‌دست رفتارها نشان از سخت‌گیری طالبان دارد و هم‌زمان با آن مؤیدی بر آن است که طالبان هیچ‌گونه قاعده و قانونی در حوزه مرزبانی و مرزداری را ملاک عمل و رفتار خود قرار نمی‌دهد و کوچک‌ترین توجهی هم به قراردادهای فی‌ما‌بین برای ترسیم مرز دو کشور ندارد.
پس به باور شما امکان تداوم و تشدید درگیری‌های مرزی و همچنین احتمال درگیری مرزبانان وجود دارد؟
بدون شک چنین است. این یک چیز طبیعی است و در همه مرزها روی می‌دهد؛ اما موضوع مرز ایران و افغانستان از زمان طالبان فرق دارد.
چه فرقی؟
فرق اصلی به سایه سنگین نگاه‌های رادیکال ایدئولوژیک طالبان و خوانش‌های تند ناسیونالیستی آنان باز‌می‌گردد؛ بنابراین اساسا نیروهای مرزبانی افغانستان که همان نیروهای طالبان هستند، نیروهای آموزش‌دیده‌ای نیستند که بخواهند حرفه‌ای رفتار کنند، بلکه بر مبنای خوانش‌های ایدئولوژیک و قرائت‌های ناسیونالیستی پشتونی خود به مسائل مرزی و سرزمینی نگاه می‌کنند. در‌حالی‌که با توجه به حساسیت موضوع مرزبانی و مرزداری و همچنین حوزه امنیتی مربوط به حوزه هنگ مرزی باید مرزبانان افغانستان یا مشخصا نیروهای طالبان در حوزه مرزبانی و مرزداری تجربیات لازم را ببینند که خدای ناکرده از تکرار این اتفاقات جلوگیری شود یا از وقوع حوادث تلخ‌تر پیشگیری کرد. کسی نمی‌تواند تضمین بدهد که در درگیری‌های پیش‌روی احتمالی یا بروز خطای سهوی مرزبانان ما که کاملا طبیعی است، شدت تنش تا چه حد بالا خواهد رفت و آیا خدای ناکرده این تنش‌ها کشته یا زخمی به دنبال خواهد داشت یا نه؟ اینجاست که وزارت امور خارجه، وزارت کشور و همچنین هنگ مرزی جمهوری اسلامی ایران باید به شکل جدی، صریح و بدون پرده، طالبان را وادار کند در موضوع مشخص مرزبانی و مرزداری یا به قوانین و مقررات پایبند باشد یا آموزش‌های لازم را در‌این‌باره ببیند که بداند اختلافات مرزی باید چگونه اداره شود. نمی‌توان با نگاه‌های شعاری، احساسی و ایدئولوژیک پشتونی به مرزداری پرداخت؛ چون این نوع نگاه‌های تندروانه که متأسفانه با نگاه‌های ایدئولوژیک هم درآمیخته است، خود‌به‌خود زمینه‌ای برای هرگونه درگیری و تنش ناخواسته خواهد بود.
مسئله خطرناک‌تر اینجاست که چون نیروهای طالبان با همان نگاه ایدئولوژیک تندروانه و قرائت‌های ناسیونالیستی پشتونی به مرزبانی و مرزداری نگاه می‌کنند، هرگونه تردد یا ورود سهوی مرزبانان ایرانی به خاک افغانستان را با نگاه امنیتی و تلاش برای بر‌هم‌زدن حاکمیت طالبان تحلیل می‌کنند که می‌تواند به یک واکنش و برخورد سخت طالب‌ها منجر شود. شاید در اتفاق پنجشنبه گذشته با یک مذاکره، شش مرزبان در کمال صحت و سلامت به کشور بازگشتند، اما نمی‌توان این یقین را حاصل کرد که در صورت بروز اتفاقات مشابه، درگیری‌ها بیشتر نشود. ما تجربه تلخ درگیری‌های مرزی طالبان افغانستان با نیروهای مرزی پاکستان در همین سه سال اخیر را فراموش نکرده‌ایم که کماکان ادامه دارد و حتی تشدید هم پیدا کرده است. پس این موضوع اصلا چیزی ساده و طبیعی نیست که بخواهیم از کنار آن و بدون حساسیت رد شویم. من معتقدم طالبان در حوزه مرزبانی و مرزداری با سوء‌نیت رفتار و برخورد می‌کند و باید هرچه زودتر جلوی آن گرفته شود تا این رویه به عادت طالبان تبدیل نشود که هر زمان و هر جا که دلش خواست، با سلیقه خود عمل کند. مرزبانی و مرزداری قاعده و قانون دارد و طالبان هم باید به آن تمکین کند؛ در غیر این صورت سنگ روی سنگ بند نمی‌شود.
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است