به نقل از «خبرگزاری آریا»

يادداشت کارشناس آمريکايي؛ حتي فکر جنگ با ايران مرا تا حد مرگ مي ترساند

تاریخ انتشار: ۱۹ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۵۳۶۸۱۷

خبرگزاري آريا - «از من قبول کنيد که جنگ با ايران مانند هيچ يک از جنگ هاي گذشته نخواهد بود؛ جنگ در عراق، يوگوسلاوي سابق، افغانستان، باز هم جنگ عراق، ليبي، سوريه. نه! نه! ايران ارتشي مستحکم دارد که مي تواند صدمات جدي به نيروهاي آمريکايي وارد نمايد...»
به گزارش سرويس سياسي جام نيـوز، "هري جي. کازيانيس" مدير مطالعات دفاعي آمريکا در "مرکز منافع ملي" با انتشار يادداشتي اختصاصي در پايگاه "امريکن کانسروتيو" (American Conservative) به مقامات دولت آمريکا هشدار داده است که فکر جنگ با ايران را از سرشان بيرون کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در اين يادداشت که تحت عنوان "من پيش از اين يک بار عليه ايران جنگيده ام و اين جنگ پايان بدي داشت" منتشر شده است، مي خوانيم:
«من و همکارانم يک جنگ فرضي عليه ايران را به تصوير کشيده ايم؛ بايد تلاش کنيم تا چنين جنگي هيچ گاه به واقعيت تبديل نشود.
سئوال اين است که آيا جنگ عليه ايران اجتناب ناپذير است؟ من که در واشنگتن و تنها با فاصله چند خيابان از کاخ سفيد هستيم مي توانم دست کم يک چيز را به صورت قطعي بگويم: اين جنگ محتمل است.
حرف هايي که در حال حاضر ميان گويندگان، کارشناسان سياست خارجي و اعضاي رسانه هاي مختلف رد و بدل مي شود مانند همان فضايي است که در سال 2002 و پيش از جنگ با عراق وجود داشت و در نهايت به جنگ انجاميد؛ به همين علت است که من در حد مرگ مي ترسم.
اين در حالي است که پرزيدنت ترامپ دائما تکرار مي کند که توافق هسته اي ايران "بدترين توافق تاريخ بوده است" و کاخ سفيد توافقي بين المللي را رد کرده است که اکثر کارشناسان -حتي برخي کارشناسان جمهوري خواه و محافظه کار نيز- معتقدند که توافقي موفق بوده است.
حقيقت آن است که حمله واشنگتن به تافق هسته اي ربطي به پايبندي ايران به توافق هسته اي نداشته است و جمهوري خواهان بايد اين موضوع را بپذيرند و به روشني به آن اعتراف کنند.
تلاش هاي صورت گرفته براي لغو توافق هسته اي در واقع به خاطر حساسيت و وسواس نومحافظه کاران آمريکايي نسبت به جمهوري اسلامي و تمايل شديد آن ها به سرنگون کردن حکومتي است که ما از آن متنفر هستيم.
اگر بخواهم منصفانه بگويم، من نيز علاقه اي به حکومت ايران ندارم اما با توجه به مشکلات بزرگي که ما در سياست خارجي با آن مواجه هستيم مانند رويارويي با رژيم سرکش کره شمالي که در حال حاضر قدرت هدف قرار دادن برخي مناطق آمريکا با کلاهک هسته اي را دارد؛ به نظر مي رسد اکنون وقت رويارويي با ايران نيست و نبايد اين مسئله اصلي تيم ترامپ باشد و پرداختن به آن تنها موجب تضعيف توان آمريکا براي تعامل با مشکلات بزرگتر مانند قدرت روز افزون چين، داعش، روسيه دوباره ظهور کرده و بسياري ديگر از چالش هاي امنيت ملي مان خواهد شد.
خبر خوب آن است که جنگ با ايران، قريب الوقوع به نظر نمي رسد اما همانگونه که تاريخ به ما درس داده است، وقتي دو کشور رقيب که اهداف سياست خارجي و امنيت ملي آن ها کاملا متفاوت است با يکديگر درگير مي شوند، اتفاق هاي بد هر آيينه و با سرعتي زياد مي تواند به واقعيت بپيوندد.
فرض کنيد که تنش هاي ميان آمريکا و ايران، زماني در آينده دور يا نزديک به شدت بالا گيرد. در آن زمان چه اتفاقي رخ خواهد داد؟ اين را از من قبول کنيد که جنگ با ايران مانند هيچ يک از جنگ هاي گذشته نخواهد بود؛ جنگ در عراق، يوگوسلاوي سابق، افغانستان، باز هم جنگ عراق، ليبي، سوريه. نه! نه! ايران ارتشي مستحکم دارد که مي تواند صدمات جدي به نيروهاي آمريکايي وارد نمايد.
در سال 2013 گروهي از همکاران من، جنگي فرضي آمريکا با ايران را مورد بررسي قرار داده و به تصوير کشيدند. اين تحقيقات که در يک انديشکده در واشنگتن صورت گرفت، مسيرها و رويدادهاي محتمل زيادي که پس از رويارويي مستقيم آمريکا با ايران قابل تصور بود را مورد بررسي قرار مي داد؛ اينکه اهداف جنگي هر طرف و استراتژي آن ها چه خواهد بود و چنين درگيري در نهايت چگونه به پايان خواهد رسيد.
هر چند اين تحقيقات و در واقع اين بازي جنگي به صورت محرمانه صورت گرفته است، با توجه به اينکه روابط آمريکا با ايران در حال حرکت در مسيري خطرناک است، همکاران من اجازه انتشار برخي از جزئيات آن را داده اند تا بتوانيم درک بهتري از خطر چنين درگيري داشته باشيم.
در شديدترين حالت درگيري ها، ما به شرايطي فرضي در سال 2020 مي پردازيم که روابط آمريکا و ايران براي چندين سال متمادي بيش از پيش به تلخي گراييده است. هر دو طرف با تمام توان براي گسترش قدرت خود در صفحه شطرنج ژئوپوليتيکي که از لبنان تا افغانستان کشيده شده است، تلاش مي کنند.
در اين شرايط تهران به شدت از توسعه قدرت نظامي آمريکا در خليج فارس خشمگين است؛ ايران براي نشان دادن نارضايتي خود، تصميم به آزمايش گسترده موشک هاي ميان برد و پس از آن موشک هاي ميان قاره اي خود مي گيرد. پس از آن آمريکا که توسط نيروهاي اطلاعاتي خود از سري بعد آزمايش هاي ايران مطلع شده است، توسط سيستم دفاع موشکي خود در منطقه، موشک هاي ايران را در ميانه راه ساقط مي کند.
ايران نيز ساکت ننشسته و در واکنش به اقدام آمريکا يک رزمايش بزرگ دريايي در نزديکي تنگه هرمز به راه خواهد انداخت و همچنين منطقه اي ممنوعه دريايي را اعلام خواهد کرد؛ اين اقدام که دست کم به مدت يک هفته تا پايان رزمايش ايران به طول مي انجامد، قطعا به بسته شدن اين مسير مهم آبي خواهد انجاميد تا قدرت رو به رشد نظامي تهران و توان ايران براي آشفته کردن بازار نفت را به رخ بکشد.
در اين حالت، آمريکا به روشني در فشار قرار خواهد گرفت؛ تنها يک روز بسته بودن تنگه هرمز موجب افزايش چشم گير قيمت نفت تا 10 درصد خواهد شد. در صورتي که ايران تصميم به بسته نگه داشتن تنگه هرمز بگيرد، تنها پس از يک ماه اقتصاد جهاني تحت تاثير قرار خواهد گرفت و با افزايش اين زمان حتي يک رکود اقتصادي جهاني قابل تصور است.
پس واشنگتن با ايران اتمام حجت خواهد کرد؛ فعاليت هاي نيروي دريايي خود در تنگه هرمز را به پايان برسان يا آمريکا مسئوليت پايان دادن به آن را به عهده خواهد گرفت. تهران تنها 24 ساعت فرصت دارد که منطقه را ترک کند يا با اقدام نظامي رو به رو شود.
تهران تهديدهاي واشنگتن را بلوف تلقي کرده و با قدرت در جاي خود ايستاده و حتي اقدامات نظامي خود در خليج فارس را گسترش مي دهد.
در اين زمان جنگ ميان آمريکا و ايران شروع مي شود.
واشنگتن با شليک موشک هاي کروز از زيردريايي هاي اتمي خود اکثر نيروهاي ايران در تنگه هرمز را هدف قرار مي دهد. تانکر هاي نفت نيز آزادانه شروع به عبور از تنگه هرمز خواهند کرد. بازار نفت شروع به حرکت کرده و دست کم براي چند ساعت اکثر کارشناسان گمان خواهند کرد که بحران به پايان رسيده است.
اما نظر تهران اين است که چنين اقدامي قابل سکوت نيست و تصميم مي گيرد به روشني قدرت نظامي خود را نشان داده و اعلام کند که مي تواند چه ضربات جدي به نيروي دريايي آمريکا در منطقه وارد نمايد.
آن ها پاسخ حمله آمريکا را با هدف گرفتن مظهر قدرت نظامي ايالات متحده خواهند داد؛ تنها ناو هواپيما بر فعال آمريکا در منطقه. بيش از 100 هزار موشک به سوي ناو آمريکايي شليک شده و کشتي 100.000 تني آمريکا همراه با 2000 سرباز و نيروي دريايي ايالات متحده به زير آب فرو خواهند رفت.
ايران به اين اقدام بسنده نخواهد کرد؛ تهران براي آنکه نشان دهد هيچ گونه اقدام نظامي ديگر از سوي واشنگتن را تحمل نخواهد کرد با زيردريايي هاي جنگي که از روسيه خريداري کرده است به نيروهاي آمريکايي در خليج فارس حمله خواهد کرد؛ در حالي که ايران دو زيردريايي خود را از دست مي دهد يک کشتي جنگي آمريکا غرق شده و 62 سرباز آن کشته مي شوند.
در اين حالت آمريکا چگونه پاسخ خواهد داد؟ بايد زمان معيني براي يک جنگ تصور کرد اما گويا ما راه خروجي از اين جنگ نداريم. در حالي که تنها 5 روز از اين جنگ گذشته تنها بر شدت آن افزوده شده است.
شايد در اين شرايط برخي از ژنرال هاي جنگ افروز عليه ايران سخن از حمله همه جانبه و ... به ميان آورند اما حقيقت آن است که نبايد به چنين رويارويي هايي با ايران انديشيد. چنين تفکرهايي مي تواند يک کابوس سياست خارجي را براي آمريکا رقم بزند؛ ضمن آن که ايالات متحده بايد در آن واحد با ايران و کره شمالي رو به رو شود.»

506

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۵۳۶۸۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رعایت توازن تولید و مصرف انرژی به سرمایه گذاری خارجی نیاز دارد

نرسی قربان کارشناس انرژی در گفت‌وگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه ایران یکی از بزرگترین ذخایر گازی را دارا است، گفت: ایران از لحاظ تئوری می‌تواند به هاب انرژی تبدیل شود و سال‌های سال در رابطه با آن صحبت شده است زیرا ایران یکی از بزرگترین ذخایر گازی جهان را دارا است.

وی ادامه داد: ایران از لحاظ جغرافیایی در منطقه‌ای قرار دارد که به چندین کشور مختلف راه دارد؛ اعم از کشورهایی که گاز دارند به همین جهت همواره بر سر این موضوع بحث بوده که ایران بتواند ایران گاز را از کشورهایی نظیر ترکمنستان که گاز دارند دریافت و به ترکیه، هند و.... بدهد که به دلیل تحریم‌ها مکان پذیر نبود.

به گفته این کارشناس انرژی تولید انرژی در کشور ما کم نیست، بلکه مصرف انرژی در کشور ما بسیار بالاست.

وی ادامه داد: برای به تعادل رسیدن تولید و مصرف باید تولید گاز افزایش پیدا کند زیرا گاز در سبد کشور ما سهم ۷۰ درصدی دارد و اگر بخواهیم تولید گاز را افزایش دهیم که برای تولید برق و سایر مصارف را پاسخگو باشد مستلزم سرمایه گذاری بیشتر است که مقدار آن بسیار بالاست و به گفته وزیر نفت ۲۰۰ میلیارد دلار برای سرمایه گذاری نیاز داریم.

به گفته قربان در صورتی که سرمایه گذاری صورت بگیرد باید سرمایه گذاری خارجی باشد تا پاسخگوی نیاز ما باشد.

قربان در رابطه با راهکارهای بهینه سازی مصرف، خاطر نشان کرد: راه کارهای مختلفی در این زمینه در نظر گرفته شده است که یکی از آنها قیمت گذاری است به گونه‌ای که قیمت انرژی را به جایی برسانند که صرفه‌جویی در آن بسیار جذاب شود که به علت مسائل سیاسی چنین امکانی وجود ندارد

وی ادامه داد: راه کارهای دیگری نظیر سرمایه گذاری وجود دارد و بهینه سازی به طوری که در خانه و ادارات حتی کارخانه‌ها سرمایه گذاری صورت بگیرد تا مصرف بهینه باشد و با توجه به اینکه سرمایه گذاری وجود نداشته این نوع از بهینه سازی هم میسر نشده است.

این کارشناس انرژی توضیح داد: سیاست‌های انرژی دولت مرتباً در حال تغییر است و هیچ زمان سیاست واحدی را در دولت‌ها مختلف نداشته‌ایم و همه این موارد دست به دست هم داده تا بهینه سازی به تعویق می‌افتد.

کد خبر 6090017 فاطمه صفری دهکردی