کدام نویسندگان روی پرده نقره‌ای جان گرفتند؟/ ادبیات از نگاه سینما
تاریخ انتشار: ۲۲ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۵۸۴۱۶۹
فیلم‌های زیادی با تمرکز بر زندگی نویسندگان مشهور جهان شکل گرفته است و بازیگران مشهور در قالب آنها روی پرده سینما ظاهر شده‌اند.
به گزارش امتداد نیوز به نقل از یو. اس. ای. تو دی، زندگی نویسندگان منبع ساخته شدن فیلم‌های متعددی بوده و موجب شده تا فیلم‌هایی که با تمرکز بر زندگی آنها ساخته می‌شود، نیز به فیلم‌های محبوب کتاب‌دوستان و کتاب‌بازان بدل شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
شماری از مهمترین این فیلم‌ها عبارتند از:
«سیلویا» فیلمی با بازی گوینت پالترو در نقش سیلویا پلات است. این فیلم که سال ۲۰۰۳ ساخته شده، زندگی این شاعر آمریکایی را تصویر کرده است. فیلم بر روابط ناشاد بین پلات و همسرش شاعر مشهور انگلیسی تد هیوز متمرکز است.
نقش این شاعر مشهور را دنیل کریگ بازیگر بریتانیایی ایفا کرده است.
«مردی که کریسمس را دعوت کرد» فیلمی محصول ۲۰۱۷ با بازی دن استیونز و کریستوفر پلامر است. این فیلم زندگی چارلز دیکنز را تصویر کرده و استیونز در نقش نویسنده مشهور بریتانیایی در آن جلوی دوربین رفته است. فیلم بر داستان ساخته شدن داستان کلاسیک دیکنز با عنوان «سرود کریسمس» استوار است.
در فیلم دیگری که بر مبنای زندگی چارلز دیکنز ساخته شده، رالف فاینس در نقش نویسنده مشهور ظاهر شده است. این فیلم با عنوان «زن نامرئی» محصول ۲۰۱۳ است و با اقتباس از کتابی به همین نام نوشته کلر تومالین ساخته شده است. در این فیلم داستان رابطه عاشقانه بین دیکنز با بازیگری به نام نلی ترمن تصویر شده است.
نقش این بازیگر را فلیسیتی جونز ایفا کرده است.
در «خداحافظ کریستوفر رابین» دامنال گلیسن در نقش نویسنده ای. ای. میلن ظاهر شده است. این فیلم نگاهی دارد بر زندگی این نویسنده بریتانیایی که خالق داستان‌های «وینی پو» بود. طبعا حضور پسر کوچک وی که الهام‌بخش خلق داستان‌های وینی و بود، نیز در فیلم پررنگ است. این فیلم محصول ۲۰۱۷ است.
جنیفر جیسون لی در فیلم «خانم پارکر و محفل شرور» که فیلمی زندگینامهای از زندگی دوروتی پارکر است بازی کرده است. این فیلم به کارگردانی آلن رودولف محصول ۱۹۹۴ است. دوروتی پارکر، نویسنده و از اعضای میزگرد الگونکوین بود.
اعضای این محفل از ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۹، هر روز در هتل الگونکوین منهتن ناهار می‌خوردند و به بحث و صحبت می‌پرداختند. اعضای دیگر این محفل نیز در فیلم حضوردارند از جمله متیو برودریک که چارلز مک‌آرتور در نقش او ظاهر شده است. رابرت بنچلی طنزپرداز، نوئل کوارد نمایشنامه‌نویس و ادنا فاربر نویسنده از دیگر اعضای این محفل هستند.
دوروتی پارکر شاعر، نویسنده داستان کوتاه و طنزپرداز بود.
جانی دپ در فیلمی از زندگی رمان‌نویس و نمایشنامه‌نویس اسکاتلندی جی. ام. باری خالق شخصیت مشهور پیتر پن در نقش وی بازی کرد. این فیلم با عنوان «درجستجوی ناکجاآباد» محصول ۲۰۰۴ بود. این فیلم رابطه دوستانه بری را با خانواده لولین دیویس که الهام‌بخش او برای خلق شخصیت پیتر پن شدند، تصویر می‌کند. کیت وینسلت بازیگر نقش سیلویا لولین دیویس بود.
زندگی نویسنده آمریکایی شریل استرید در فیلم «وحشی» محصول ۲۰۰۴ تصویر شده است. رییس ویتراسپون در نقش اصلی بازی کرده است. این فیلم در عین حال تصویرکننده خاطرات این نویسنده از سفری ۱۱۰۰ مایلی است که او با پای پیاده در دل طبیعت بکر پاسیفیک، و به دنبال مرگ مادرش به آن مبادرت کرد.
«در جاده» محصول ۲۰۱۲ گرت هالوند چهره سید پارادایز را تصویر کرده است. این شخصیت بر مبنای شخصیت جک کروآک نویسنده مطرح آمریکایی ساخته شد و رمان اوبه نام «در جاده» موضوع اصلی فیلم است. این رمان و به تبع آن فیلم، درباره سفر کروآک و دوستانش با اتومبیل در سراسر آمریکا است. جک کروآک چهره اصلی جنبش بیت آمریکا بود و چهره‌های مطرح دیگری چون ویلیام باروز و آلن گینزبرگ از دیگر اعضای آن بودند.
«عزیزانت را بکش» بر اساس داستانی از آستین بان، فیلم درام زندگینامهای آمریکایی به کارگردانی جان کروکیداس و محصول سال ۲۰۱۳ است. در این فیلم بن فاستر در نقش ویلیام باروز و دانیل رادکلیف در نقش آلن گینزبرگ و دین دی‌هالن در نقش لوسین کار بازی کرده‌اند. داستان فیلم در دهه ۱۹۴۰ می‌گذرد و زندگی این نویسندگان و این که چگونه به چهره‌های مشهورادبی بدل شدند را، تصویر می‌کند.
«زوزه» فیلم دیگری از نسل بیت است که در آن جیمز فرانکو در نقش آلن گینزبرک ظاهر شده است. شعری از آلن گینزبرگ به نام «زوزه برای کارل سالومون» الهام بخش ساخت این فیلم شده است.
این شعر را گینزبرگ سال ۱۹۵۴ تا ۱۹۵۵ سرود و آن را در مجموعه‌ای از اشعارش با عنوان «زوزه و اشعار دیگر» که سال ۱۹۵۶ منتشر شد، جای داده است. این شعر به کارل سالومون تقدیم شده است. در این فیلم ارون تویت در نقش پیتر اورلوسکی شاعر و بازیگر ظاهر شده است.
در «جولی و جولیا» محصول ۲۰۰۹ ایمی آدامز در نقش جولی پاول نویسنده کتاب «جولی وجولیا: ۳۶۵ روز، ۵۲۴ دستور غذا، یک آشپزخانه کوچولو» بازی کرده است. این فیلم بر مبنای بلاگ جولیا پاول شکل گرفته که سفرش در عالم غذا را از کودکی روایت کرده است. در این فیلم مریل استریپ در نقش جولیا چایلد سرآشپز در دوران اقامتش در فرانسه بازی کرده است. کتاب «جولی و جولیا» پس از انتشار وارد فهرست پرفروش‌ها شد و ۱۴ هفته در این فهرست باقی ماند.
«گوش به زنگ باش» فیلم بریتانیایی محصول ۱۹۸۷ درباره زندگی جو اورتون نمایشنامه‌نویس است. فیلمنامه این فیلم بر مبنای بیوگرافی‌ای که جان لار از این نمایشنامه‌نویس خلق کرده، نوشته شده است. گری اولدمن در این فیلم در نقش اورتون ظاهر شده است.
«جین شدن» محصول ۲۰۰۷ فیلمی است که در آن زندگی جین آستن توسط آن هاتاوی در نقش او تصویر شده است. این فیلم بر مبنای کتابی به همین نام نوشته ان هانتر اسپنس ساخته شده و سال‌های اولیه زندگی نویسنده مشهور انگلیسی را تصویر کرده است. این در حالی است که رمان‌های جین آستن نیز الهام‌بخش ساخت فیلم‌های متعددی شده و «غرور و تعصب»، «اما»، «حس وحساسیت» و «مانسفیلد پارک» همه به فیلم‌های سینمایی درآمده‌اند.
اما تامپسون در فیلم «نجات آقای بنکس» در سال ۲۰۱۳ در نقش پی. ال تراورس ظاهر شده است. او خالق مجموعه کتاب‌های «مری پاپینز» است و فیلم رابطه او را با والت دیزنی برای فروش امتیاز آثارش به وی تصویر می‌کند.
ترومن کاپوتی نویسنده «صبحانه در تیفانی» و «دیگر صداها، دیگر اتاق ها» موضوع دو فیلم در سال ۲۰۰۶ شد. هر دوی این فیلم‌ها درباره زندگی نویسنده و چگونگی نوشته شدن کتاب غیرداستانی او با عنوان «در کمال خونسردی» است که به کتابی پرفروش بدل شد. او دوست تنسی ویلیامز بود اما این دوستی با موفقیت «صبحانه در تیفانی» کمرنگ شد.
کاپوتی شش سال را صرف نگارش کتاب «در کمال خونسردی» کرد که برگرفته از خبر واقعی قتل‌عام یک خانواده در کانزاس است. او زمان زیادی را صرف مصاحبه با شاهدان و دو قاتل و بررسی گزارش پلیس کرد و کتاب در سال ۱۹۶۵ با تیراژی میلیونی برای او شهرت، موفقیت و ثروت به همراه آورد. فیلیپ سیمور هافمن برای تصویر کاپوتی در فیلم «کاپوتی» برنده اسکار شد. توبی جونز نیز در فیلم «نامشهور» این نویسنده را تصویر کرد.
تصویر لئو تولستوی نویسنده مشهور روسی نیز توسط کریستوفر پلامر در سال ۲۰۰۹ در فیلمی با عنوان «ایستگاه آخر» ارایه شد.
این فیلم درباره سفر تولستوی در سال‌های آخر زندگی اوست.
true برچسب ها : ادبیات آمریکا ادبیات جهان فیلم اقتباسی trueمنبع: امتداد نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.emtedadnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «امتداد نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۵۸۴۱۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آشنایی با زنان عارفی که مردان دانشمند از محضرشان درس گرفتند
رابعه نه تنها به اربابان قدرت بی‌اعتنا است، بلکه می‌گوید:«وقتی به روشنایی چراغ سلطان، شکاف پیرهن دوختم، دلم روزگاری بسته شد. تا آن را باز نشکافتم، دلم گشاده نشد.» یعنی حتی استفاده از نور چراغ سلطان را موجب ظلمات قلب خود می‌داند! - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، "برای مردان بهره‌ای است از آنچه کسب کرده‌اند و برای زنان نیز بهره‌ای است از آنچه کسب کرده‌اند." (سوره نساء؛ آیه 32) در نگاه دینی، زن و مرد علیرغم تفاوت‌های جسمانی، در زمینه مقام بندگی و کسب معرفت یکسان هستند. زن در این نگاه هرچند مسئول امور منزل است، اما می‌تواند در مراتب علمی و دینی به بالاترین درجات برسد.
نوع زندگی و طریقت حضرت خدیجه (س) و حضرت زهرا (س) و دیگر زنان صدر اسلام می‌تواند معرف نگرش دین به جایگاه زن مسلمان باشد. زمانی که جامعه عرب، دختران را زنده به گور می‌کرد، پیامبر (ص) نهایت تکریم و محبت را نسبت به دخترشان ابراز می‌کردند. حضرت فاطمه (س) در کنار کارهای منزل، جلسات تفسیر قرآن برگزار می‌کردند و در زمینه اعمال عبادی هم در زمره بهترین بندگان خدا هستند.
اما متأسفانه تاریخ شاهد آن است که علیرغم سفارش اسلام به یادگیری علم برای یک مسلمان، بدون در نظر گرفتن مسئله جنسیت، زنان حتی پس از ورود اسلام به سرزمین‌های مختلف، همواره مورد ظلم قرار گرفته و جرأت ورود به عرصه‌های مختلف علمی را ندارند. زنان آنچنان در تنگنا قرار داشته‌اند که ما کمتر اثری از ایشان در تاریخ گذشته جوامع می‌بینیم. وقتی به تعریف عرفان توسط مشایخ آن نگاه می‌کنیم، به این نتیجه می‌رسیم که در تعریف عرفان و در کسب مقامات عرفانی نیز نباید تفاوتی بین زن و مرد وجود داشته باشد.
خبرگزاری تسنیم با مرور بخش‌هایی از زندگی زنان عارف برگرفته از بخش‌هایی از مقاله زهرا خاکباز، استاد دانشگاه، به بررسی جایگاه و منزلت این عرفای اسلامی در طول تاریخ پرداخته است.
رابعه عدویه؛ عارفی که مردان دانشمند از محضرش درس گرفتند
در میان زنان عارف اهمیت رابعه عدویه (بصری) کاملاً مشهود است. سخنان و کارهای او در کتاب تذکرة الاولیا و دیگر متون نقل شده است و مردان بزرگی مانند حسن بصری با او مراوده داشته‌اند و از محضرش بهره می‌برده‌اند، که بسیاری از سخنان رابعه از این عارفان نقل شده است.
رابعه، عارفی بزرگ است و تأثیر بسزایی در عرفان اسلامی داشته است. رابعه،از ابتدای کودکی مورد احترام امیران بوده است؛ شبی که متولد شد، در خان پدرش از شدت فقر لباسی نبود که بر تن او کنند. عیسی رادان (امیر بصره) به پدر او پیغام می‌دهد که: «من خود آیم و به محاسن، خاک آستان تو روبم.»
دلیل این تواضع، رساندن پیغام رسول خدا(ص) به امیر، از طریق پدر رابعه است. پیغمبر(ص) در خواب به پدر رابعه می‌فرمایند:«این دختر سیّده‌ای است که هفتادهزار از امت من در شفاعت او خواهند بود. پیش عیسی رادان رو...» عیسی رادان که این خواب را می‌شنود، شخصاً به بالین رابعه حاضر می‌شود. درواقع از کودکی امیران دنیا خاکسار رابعه هستند.
اما این تواضع دوطرفه نیست. رابعه نه تنها به اربابان قدرت بی‌اعتنا است، بلکه می‌گوید:«وقتی به روشنایی چراغ سلطان، شکاف پیرهن دوختم، دلم روزگاری بسته شد. تا آن را باز نشکافتم، دلم گشاده نشد.» یعنی حتی استفاده از نور چراغ سلطان را موجب ظلمات قلب خود می‌داند! این حد بی توجهی به دنیا و مالکان دنیا در سایر اقوال وی نیز دیده می‌شود.
آثار جنسیت زنانه بر رشد عرفانی و معنوینوشته شده روزی یکی از مشایخ بصره نزد رابعه شروع به بدگویی از دنیا می‌کند، رابعه به وی می‌گوید: تو دنیا را دوست داری که اگر دوست نداشتی، نیک و بد آن را به زبان نمی‌آوردی. «من احب شیئا، اکثر ذکره» و این حد اعلای اِعراض از دنیاست.
این نگرش رابعه فقط در کلام وی تجلی نیافته، بلکه در عمل نیز او یکی از بهترین نمونه‌های پرهیز از دنیاست. او به دلیل همین روی‌گردانی از دنیا، هیچ وقت حاضر به ازدواج نشد و طریقت دائمی او عدم توجه به جسم و پرورش روح بود. درباره قوت او آمده است که رابعه به روزی یک خرما یا اندک پیه آبهای قانع بود.
فاطمه نیشابوری؛ گمشده‌ای در عرفان اسلامی
یکی از اولیاء تصوف و عرفان فاطمه نیشابوری است. این زن در عالم عرفان و تصوف آنچنان مقامی دارد که جامی در نفحات الانس متذکر است که فاطمه دارای مقام ولایت بوده و می‌نویسد بایزید بسطامی دربار او و شوهرش می‌گوید: «یک زوج و زوجه دیدم که از مقامات عارفین و کمالات اهل یقین هرچه از آنها پرسیدم، جوابی دادند که دلیل خبرت و بصیرت آنها بود.»
ذوالنون مصری نیز در مقامات عرفانی این زن مانند بایزید بسطامی اظهار اعتقاد می‌کند. از این زن، با چنین درجه‌ای از عرفان، مختصر اطلاعاتی در دست است که از طریق آنها نمی‌شود جزئیات روحیات وی را متوجه شد.
خواهران بشر حافی؛ الگوی تقوا و پرهیزکاری
آنچه از رابعه، دربار عدم استفاده از روشنایی چراغ سلطان ذکر شد، در احوالات خواهر بشر حافی نیز آمده است؛ البته خواهران بشر، عارف بوده‌اند و در کتب احوالات عارفه‌ها، با عنوان «اخوات بشر حافی» اقوال و احوال ایشان ذکر شده است، اما این حکایت درباره یکی از آنهاست.
نقل شده است که زنی خدمت احمد حنبل رفت و عرض کرد: «تابستان بر بام پنبه می‌ریسم، به روشنایی مشعل سلطان. و کسان خلیفه می‌گذرند، به روشنایی چیزی رشته می‌شود. روا بُوَد یا نه؟» پرسیدند: «تو کیستی؟» گفت: «خواهر بشر بن حارثم.» احمد زار بگریست و گفت: «چنین تقوی از خاندان او بیرون آید.»
بشر حافی معترف است که پارسایی را از خواهرم آموختم. او کوشش داشت آنچه که به دست مخلوق تهیه شده است، نخورد.
نقش زنان در معنابخشی به زندگی خانوادگی و اجتماعیکردیه دختر عمرو؛ بی اعتنا به ثروت دنیا
او از اهالی بصره یا اهواز بود. از او نقل شده است که گفت: «هیچ یک از صاحبان دنیا به جهت آنچه که داشتند، در نظرم بزرگ نیامد و هیچ مسلمانی را حقیر نشمردم.» و این نشان عرفان عمیق این بانوی عارف است.
اینکه انسان به کسی به خاطر مال و مقام احترام نگذارد و کسی را به خاطر فقر تحقیر نکند، نهایت زهدپیشگی است. ضمن آنکه این امر در دین مبین نیز توصیه شده است.
امام علی علیه السلام می‌فرمایند:«کسی که نزد توانگری رفته و به خاطر سرمایه‌اش برابر او فروتنی کند، دو سوم دین خود را از دست داده است.»
حبیبه عدویه و نیایش‌های عارفانه‌اش
از احوال او چیزی در دست نیست. تنها ابن جوزی در صفة الصفوة شرح مختصری درباره‌اش نقل کرده است. در احوال او آمده است که برای نماز به پشت بام خانه می‌رفت و می‌گفت:«خدای من، ستارگان نمودار شدند و دیده‌ها در خواب شد و پادشاهان درهای خود را بستند و در تو باز است...»
این نوع نیایش با پادشاه پادشاهان، نشان از این دارد که امید اول و آخر خداست، اگر تمام درهای دنیا بسته شوند، باز در درحمت الهی باز است و این امر، حاکی از عظمت روح این عارف و بی‌توجهی‌اش به دنیای دون است.
کسی که این چنین با پروردگارش نیایش می‌کند، قطعاً دل به دنیا و اهل آن نداده است، و از همه، بجز خداوند، ناامید است. عرفان حقیقی چیزی جز این نیست.
عقلاء مجانین
یک دسته از عارفان، عقلاء مجانین هستند. عقلاء مجانین درواقع کسانی هستند که دنیا در نظر آنها تا آن حدی حقیر و بی‌مقدار است، که از بند عقل معاش بیرون می‌آیند و سخنان و افعالشان رنگ و بویی از دیوانگی می‌گیرد. معمولاً خوراک و پوشاک و شمایل ظاهری برای ایشان مهم نیست.
این دسته از عارفان را، شاید بتوان آزادترین عارفان نامید. بهلول، از معروف‌ترین عقلاء مجانین است و سخنان حکیمانه‌ای از او نقل شده است، اما کسی او را تنبیه نمی‌کند، چون گمان می کنند دیوانه است، اما تاریخ قضاوت می‌کند که ایشان معمولاً عاقل‌ترین افراد زمانشان بوده‌اند.
در میان زنان عارف نیز، عقلاء مجانینی وجود دارند، اما احوالات آنها مانند بهلول، با جزئیات و مفصل نقل نشده است. نام برخی از این زنان عارف بدون توضیح زندگی و اقوال آنها ذکر می‌شود.
ریحانه و الهه (از بصره)، ذکاره(از بغداد) و عافیه مشتاقه(از بصره) زنانی هستند که سلمی صفت والهه یا مجنونه را به ایشان می‌دهد. بیشتر زنانی که لقب والهه یا مجنونه داشته‌اند و نامشان در گروه عقلای مجانین آمده است، شاعر هم بوده‌اند و احساسات تند و شوق سوزان و بی‌پایان درونی خود را بی‌پروا بیان می‌کردند.
عارفه‌ای به نام تحفه نیز بوده است که در مورد او نوشته‌اند که او را در تیمارستان بستری کرده بودند. سری سقطی به طور اتفاقی به آن تیمارستان رفته بود و او را دید که دیوانه نیست، بلکه عارفه‌ای است شوریده. به او گفت از اینجا بیرون برو و او در جواب سری گفت: «آنکه حبیب دل من است مرا مملوک بعضی ممالیک خود گردانیده است. اگر مالک رضا شود، بروم؛ و الا صبر کنم.»
همچنین میمونه السوداء، از زنانی است که ابوالقاسم نیشابوری نامش را در ردیف عقلای مجانین ثبت است.
زنان دیگری مانند آسیه بغدادی، حیونه اهوازی، عوسجه واسطی، سلمونه و زهراء والهه نیز در کتاب نخستین زنان صوفی به عنوان عقلاء مجانین ذکر شده‌اند.
نقش زنان در معنابخشی به زندگی خانوادگی و اجتماعیعارفههای گمنام
اما در کنار زنانی که به عنوان عارف از آنها یاد و احوالات ایشان، هرچند مختصر ذکر شده است، باید از زنانی نام برد که در دایره عرفان گمنام هستند. زنانی که نامشان برده نشده است، اما پشتیبان عارفان نامدار بوده‌اند.
زن همواره در عرصه هستی و در همه جای جهان، فارغ از مکان و زمان بار سنگینی به دوش داشته است؛ زادن، پروردن و به بلوغ رسانیدن. قطعاً تأثیر بسیار مهم اندیشه و طریقت زندگی مادر بر فرزند، برای همه امری مسجل است. قطعاً هستند مردان عارفی که با شیر پاک مادرانشان، مست حب الهی شده، از منیت رهایی یافته‌اند.
در کنار مادران، همسران، خواهران و دیگر زنان اقوام نیز ممکن است بر عارفانی مؤثر بوده باشند. فارغ از مقوله تأثیرات مستقیم بر عارفان، صبر همسران برخی از ایشان به تنگدستی، و زندگی آنها با کسانی که از مال دنیا به گلیمی و خرده‌نانی اکتفا کرده‌اند، خود نوعی سلوک عرفانی است.
در کنار مادران و همسران، هستند زنان دیگری که در زندگی عارفان مؤثر بوده‌اند، همانطورکه بشر حافی می‌گوید که پارسایی را از خواهرم آموختم. او کوشش داشت آنچه که به دست مخلوق تهیه شده است، نخورد.
البته نقش خواهران عرفا در زندگی ایشان شایان توجه است و در داستان‌های آنها خواهران مقامی اغلب بسیار مهم دارند. وقتی عارف بزرگی چون بشر حافی، تحت تأثیر یک زن پرورش یافته است، بعید نیست برخی عارفان نامدار، که اینک نامشان معرِّف عرفان اسلامی است، پرورده گمنامانی باشند که به خاطر جو غلط حاکم بر زمانشان و استبداد مردان، امروزه از احوالات ایشان چیزی در دست نیست.
زندگی و نقش زنان عارف در هاله‌ای از ابهام است
میزان و کیفیت حضور زنان در عرصه عرفان اسلامی، در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. اما این مسجل است که زنانی در این زمینه فعالیت داشته‌اند که از میان ایشان فقط سخنان و کرامات چند تن نقل شده است و از بقیه زنان عارف، اطلاعات کافی در دست نیست.
هرچند اطلاعات محدودی از زنان عارف نقل شده است، اما در همان اطلاعات محدود، سخنان نغز و اعمال شایسته‌ای از این زنان مشاهده می‌شود. رابعه عدویه، فاطمه نیشابوری و اخوات بشر حافی زنان عارفی که حتی مطالعه اندک اطلاعاتی از ایشان روح را جلا می‌دهد.
در کنار بانوانی که به عنوان عارف شناخته شده‌اند، همسران، مادران، خواهران و زنانی که با عارفان مراوده داشته‌اند نیز بر شیوخ عرفان مؤثر بوده‌اند و مطالعه زندگی ایشان می‌تواند سرچشمه مطالعات جدیدی در زمینه عرفان اسلامی باشد.
انتهای پیام/
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت