پیش بینی وحشتناک دو دانشمند امریکایی/ 20 زلزله حداقل 7 ریشتری در راه است؟
تاریخ انتشار: ۱ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۷۴۲۱۵۳
وضعیت تغییرات زمین به گفته دو دانشمند امریکایی حکایت از وقوع زلزله های عظیم در سال 2018 دارد. بازار نیوز - دو دانشمند آمریکایی با بررسی زمینلرزههای بزرگ ۱۱۸ سال اخیر در جهان، دورههای ۵ سالهای را شناسایی کردهاند که در آن، «تعداد» و «شدت» زلزلهها تا دو برابر زمانهای دیگر افزایش مییابد. نتایج این کشف تازه نشان میدهد بین «کاهش سرعت چرخش زمین در مقیاس میلیثانیه» و «افزایش تعداد زلزلههای بالای ۷ ریشتر» رابطهای وجود دارد؛ بهطوریکه با شروع «تغییر سرعت» عصر «بزرگلرزه»ها نیز شروع میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دو دانشمند آمریکایی به تازگی در پژوهشی که روی اطلاعات زمینلرزههای بزرگ ۱۱۸ سال اخیر انجام دادند، ارتباطی معنادار میان تغییرات سرعت گردش زمین با وقوع زلزلههای شدیدتر از ۷ ریشتر یافتهاند. مقاله مشترک «راجر بیلهام» و «ربکا بندیک» در ماه آگوست سال جاری میلادی از سوی انجمن زمینشناسی آمریکا منتشر شد و عنوان آن چنین بود: «آیا کاهش تنشهای زمین موجب انطباق زمینلرزهها میشود؟» مضمون این مقاله کشف ارتباطی منطقی میان کاهش سرعت گردش زمین و وقوع زلزلههای بزرگ است. طبق یافتههای این دو دانشمند، بررسی زمینلرزههای قرن اخیر، نشاندهنده وجود بازههایی ۵ ساله است که در این بازهها آمار وقوع زمینلرزههای شدید افزایش یافته و در مقایسه با سایر دورههای زمانی به ۲ برابر میرسد. همه این بازههای ۵ ساله با کاهش سرعت گردش زمین آغاز شدهاند. با توجه به اینکه سرعت گردش زمین ۴ سال قبل اندکی کاهش یافته است، مطابق یافتههای این پژوهش، زمین در سال آینده میلادی شاهد بیش از ۲۰ زمین لرزه شدید خواهد بود.
پیشبینی زلزله هدف غایی علم زلزلهشناسی است. هدفی که ممکن است هیچگاه محقق نشود. اما دانشمندان بر این عقیدهاند که یافتههای تازه علمی، میتوانند ابزاری برای پیشبینی زلزلههای مهیب در اختیارشان قرار دهد. در گذشته تصور میشد وقوع یک زلزله و تخلیه انرژی یک گسل موجب کاهش خطر بروز زلزله در آن منطقه میشود، اما یافتههای جدید علمی نشان میدهد وقوع زمین لرزهای مهیب در یک منطقه میتواند زنگ خطر وقوع زلزلههای بزرگ دیگری باشد. به گزارش گروه اقتصاد بینالملل روزنامه «دنیایاقتصاد» دانشمندان هشدار دادهاند تعداد زلزلههای مهیب در سال آینده افزایش چشمگیری خواهد یافت. زلزلهشناسان بر این باورند که تغییرات سرعت چرخش زمین به دور خود، عامل این فعالیت لرزهای خواهد بود. مناطق پرجمعیت نظیر نواحی استوایی در معرض بیشترین خطر قرار خواهند داشت.
دو دانشمند زلزلهشناس به تازگی کشف کردند که در برخی دورههای زمانی، احتمال وقوع زمینلرزههای مهیب، بیش از سایر مواقع است. این دانشمندان ادعا میکنند زمین لرزهها بیش ازآنکه با یکدیگر همبستگی جغرافیایی داشته باشند، از نظر زمان وقوع دارای یک ارتباط منطقی هستند، بهطوری که در یک بازه زمانی احتمال وقوع زلزلههایی با بزرگای ۷ ریشتر یا بیشتر، در سراسر کره زمین به طرز محسوسی افزایش مییابد. یافتههای علمی نشان میدهد که سرعت گردش زمین بهصورت دورهای کاهش مییابد و این کاهش سرعت گردش زمین میتواند موجب شود که در پنج ساله بعد شاهد وقوع زمینلرزههای بزرگتر از ۷ ریشتر بیشتری باشیم. در صورت تحقق این گمانهزنی، گامی بلند در زمینه پیشبینی بلایای طبیعی برداشته شده است.
محققان پس از بررسی الگوهای بسامد و شدت زلزلهها، متوجه ارتباط شگفتانگیز وقوع زلزلههای مهیب و کاهش سرعت گردش زمین شدند.
گرچه تغییرات سرعت گردش زمین به دور خود بسیار اندک است، و تنها موجب تغییر طول روز در مقیاس میلیثانیه میشود، اما همین نوسانات اندک میتواند موجب آزاد شدن انرژی زیرزمینی غیرقابل مهاری شود. ارتباط میان سرعت گردش زمین و وقوع زلزلههای مهیب، چندی پیش در مقالهای به قلم راجر بیلهام از دپارتمان زلزلهشناسی دانشگاه کلرادو و ربکا بندیک از دانشگاه مونتانا برای نخستین بار در کنفرانس انجمن زمینشناسی آمریکا مورد توجه قرار گرفت. بیلهام هفته گذشته در گفتوگو با نشریه «آبزرور» درخصوص یافته اخیرش چنین توضیح داد: «همبستگی میان سرعت گردش زمین و فعالیتهای لرزهای بسیار قوی است و شواهد حاکی از آن است که سال آینده تعداد زلزلههای مهیب افزایش خواهد یافت.» بیلهام و بندیک در این مقاله، زمین لرزههایی با بزرگی ۷ ریشتر و بیش از آن، که از سال ۱۹۰۰ تا کنون روی دادهاند را مورد بررسی قرار دادند. در علم زمینشناسی، فاصله زمانی ۱۰۰ سال معادل چشم بر هم زدن در نظر گرفته میشود، اما اطلاعات زمین لرزهها تنها در همین بازه زمانی بهصورت علمی ثبت و نگهداری شده است. تیم تحقیقاتی بیلهام و بندیک نیز همین اطلاعات را مبنای مطالعات خود قرار دادند. بیلهام میگوید: «زلزلههای مهیب قرن اخیر، به دقت ثبت شدهاند. این دادهها تاریخچهای قابل استناد برای بررسی ما فراهم کرد.» بیلهام و بندیک بازههای زمانی پنج سالهای را مشخص کردند. در این بازهها، تعدد وقوع زمین لرزههای مهیب بسیار بیشتر بوده است. در هر یک از این فواصل، بین ۲۵ تا ۳۰ زمینلرزه بزرگ در هر سال اتفاق افتاده است. در حالی در بازههای پنجساله دیگر نرخ متوسط وقوع زلزلههای بزرگ از ۱۵ مورد در سال فراتر نمیرود.
محققان در پی یافتن ارتباطی میان این بازههای پنج ساله با سایر پدیدههای طبیعی بودند و متوجه شدند کاهش بسیار جزئی سرعت گردش زمین آغازگر تمامی دورههای وقوع زلزلههای مهیب بوده است. بیلهام میگوید: «سرعت گردش زمین بهصورت دورهای کاهش مییابد. این کاهش تنها در مقیاس میلیثانیه روی میدهد و با ساعتهای اتمی با دقت بسیار مناسبی قابل اندازهگیری است.»بندیک و بیلهام دریافتند در برخی بازههای زمانی ۵ ساله که در طول یک قرن و نیم اخیر اتفاق افتاده است، دو خصیصه مشترک به چشم میخورد: نخست آنکه در ابتدای هر یک از این بازهها سرعت گردش زمین کاهش یافته است. از سوی دیگر، در پی هر کاهش سرعت گردش زمین، به مدت پنج سال تعدد وقوع زلزلههای مهیب به نحو قابل ملاحظهای افزایش یافته است. بیلهام میگوید: «با در نظر گرفتن این دادهها درک موضوع ساده خواهد بود. کاهش سرعت گردش زمین به ما هشدار میدهد که باید انتظار زلزلههای بزرگ را داشته باشیم.» این دادهها از آن جهت حائز اهمیت است که آخرین کاهش سرعت گردش زمین قریب به ۴ سال پیش اتفاق افتاده است و طبق محاسبات بیلهام سال آینده، سالی پر زلزله خواهد بود. در طول چهار سال گذشته بسامد وقوع زلزلههای شدیدتر از ۷ ریشتر زیاد نبوده است. در سال ۲۰۱۷ تنها ۶ زلزله با بزرگای بیش از ۷ ریشتر در جهان روی داده است که آخرین آنها در منطقه مرزی ایران و عراق اتفاق افتاد و با ثبت تلفات ۵۰۰ نفری، مرگبارترین زمین لرزه سال لقب گرفت. به این ترتیب میتوان نتیجهگیری کرد که بیش از ۲۰ زلزله در سال ۲۰۱۸ جان را به لرزه درخواهد آورد.
گر چه دلیل همبستگی میان کاهش سرعت گردش زمین و وقوع زمینلرزههای مهیب هنوز شناخته نشده است، اما دانشمندان گمان میکنند تغییر رفتار هسته زمین، عامل وقوع هر دو پدیده باشد. علاوه بر این، پیشبینی محل وقوع این زلزلههای بزرگ نیز مشکل است. تیم تحقیقاتی بیلهام و بندیک اعلام کردهاند پیشبینی مکان دقیق وقوع این زمین لرزهها با دانش فعلی ممکن نیست، اما یافتههای بیلهام و بندیک نشان میدهد اغلب این زمین لرزهها، در نزدیکی کمربند استوا روی دادهاند. بیش از یک میلیارد نفر از جمعیت جهان روی کمربند استوایی زمین زندگی میکنند. طبق یافتههای بیلهام و بندیک، کشورهایی که روی کمربند استوایی زمین واقع شدهاند باید گوش به زنگ باشند و اقدامات پیشگیرانه لازم را در جهت کاستن از تلفات و خسارات زلزلههای احتمالی انجام دهند. این پژوهش در روزهای اخیر در برخی نشریات معتبر انگلیسی زبان همچون تایم، فوربس، گاردین، و هافینگتون پست بازتاب گستردهای یافته است. تایم در مقالهای با عنوان «پیشبینی دانشمندان: ۲۰۱۸ سالی بد برای زلزله» به یافتههای این محققان اشاره کرده و خواستار ایجاد آمادگی لازم و ایمنسازی فراگیر برای مقابله با زلزلههای شدید شده است.
دنیای اقتصاد
برچسب ها: زلزله شدید در دنیا ، زلزله شدید در کرمانشاه ، زلزل
منبع: بازار نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت bazarnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «بازار نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۷۴۲۱۵۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سازههای کشور باید در برابر زلزلههای ۸ ریشتری مقاوم باشند
ایسنا/کرمانشاه رئیس سازمان مدیریت بحران کشور با اشاره به وقوع سالانه ۱۴ تا ۱۵ هزار زلزله در سطح کشور، گفت: حدود یک پنجم این زلزلهها بزرگی بیش از چهار ریشتر دارند.
محمدحسن نامی در نشست امروز (هشتم اردیبهشت) ستاد مدیریت بحران استان کرمانشاه، از حادثهخیز بودن کشور ایران و به تبع آن استانهای کشور یاد کرد و گفت: از ۶۶ مخاطره طبیعی و ساخته دست انسان که در جهان شناسایی شده، ۴۴ مورد آن در کشور ما نیز رخ میدهد.
وی سیلاب، زلزله، فرونشست زمین، آتشسوزی، سرمازدگی، خشکسالی، رانش زمین و ریزگردها را چند مخاطره اصلی و مهم در کشور اعلام کرد که از بین آنها سیل و زلزله اهمیت دو چندانی دارد.
رئیس سازمان مدیریت بحران کشور از وقوع سالانه ۱۴ تا ۱۵ هزار زلزله در سطح کشور یاد کرد که حدود یک پنجم آنها بزرگی بیش از چهار ریشتر دارد و افزود: در برخی سالها که شاهد وقوع زلزلههای بزرگی مثل زلزله بم، زلزله کرمانشاه و... در کشور بودیم، تعداد زلزلههای سالانه به ۲۰ هزار مورد نیز رسیده است.
نامی با تاکید بر لزوم مقاوم سازی ساختمانها در برابرزلزله با توجه به فراوانی وقوع آن در کشور، اظهار کرد: باید سازهها بگونهای ساخته شود که در برابر زلزلههای هشت ریشتری مقاوم باشد و اماکن حساس و حیاتی کشور نیز بتوانند در برابر زلزلههای ۱۰ ریشتری مقاومت کنند.
رئیس سازمان مدیریت بحران کشور از اهمیت افزایش ضریب بیمه در منازل مسکونی شهری و روستایی برای مقابله با بلایای طبیعی هم یاد کرد و با اشاره به هزینه بالای بیمه یک ساختمان مسکونی در مناطق شهری، افزود: باید به سمت راهکارهای نوینی برویم که مردم بتوانند با هزینه کمتر منازل خود را بیمه کنند و از سوی دیگر هنگام بروز حادثه و خسارت، یک متولی مشخص برای پرداخت خسارت به آنها وجود داشته باشد.
وی خاطرنشان کرد: تمامی ساختمانهای دولتی نیز باید بیمه داشته باشند و بالاترین رده یک دستگاه در برابر این موضوع مسئول است.
رئیس سازمان مدیریت بحران کشور در ادامه با اشاره به تغییرات آب و هوایی و تاثیرات آن در شکلگیری بحرانها، اظهارکرد: در این راستا، پیشگیری از وقوع بحران را در همه زمانها و مکانها به عنوان مهمترین اولویت در دستورکار قرار دادهایم.
وی افزود: طی چندسال اخیر بویژه در سالجاری، شاهد وقوع سیلاب در برخی از مناطق کشور بودیم که اصلا انتظار سیلاب را در آن مناطق نداشتیم که این نشان می دهد که وقوع بحرانهایی مانند سیلاب مربوط به زمان و مکان خاصی نیست، چرا که نظم آب و هوایی در جهان به هم ریخته است.
نامی اظهار کرد: زمانی که هشدار قرمز هواشناسی برای بارندگی ها صادر میشود، اقدامات مهمی از ارسال پیامک و جابجایی ساکنین مناطق پرخطر گرفته تا هماهنگی با استانداران، فرمانداران و بخشداران بخشهای مختلف را برای کاهش میزان خسارات و تلفات در صورت وقوع سیل انجام می دهیم. برای نمونه در سیلابی که اخیر در سیستان و بلوچستان رخ داد، خوشبختانه هیچ تلفاتی نداشتیم، اما همین سیلاب در برخی دیگر از مناطق دنیا که اتفاق میافتد، میزان تلفات بالایی دارد.
وی در ادامه گفت: در سطح کشور ۱۴ هزار و ۴۶۱ کیلومتر رودخانه داریم که حدود ۶۸۲۰ کیلومتر آن از مناطق مسکونی شهری و روستایی عبور می کند، لذا باید برای این مناطق اقدماتی همچون احداث سد بندی و یا اصلاح مسیر رودخانهها توسط دستگاههای ذیربط صورت گیرد تا در صورت وقوع بارشهای شدید احتمال سیلاب کاهش پیدا کند.
دبیر شورای عالی مدیریت بحران کشور با تاکید براینکه در زمان وقوع سیل برخی از سازهها مانند پلها که اعتبارات زیادی برای ساخت آنها صرف میشود تخریب میشوند، افزود: تنها در سال گذشته ۴۴ پل در کشور به دلیل سیل تخریب شد که البته برخی از این پل ها به دلیل اینکه خوب ساخته نشده بودند، تخریب شدند.
وی با بیان اینکه چند استان کشور سیل خیز هستند، عنوان کرد: این استانها شامل اردبیل، آذربایجان شرقی، مازندران، گیلان، گلستان و خراسان شمالی هستند. همچنین گاها کردستان، چهارمحال و بختیاری، جنوب کرمان و جنوب فارس در طول سال سیل دارند.
وی به نقش پروژههای آبخیزداری در کنترل سیلاب اشاره کرد و گفت: برای در امان ماندن از سیلابها راهی جز توسعه آبخیزداری و آبخوان داری وجود ندارد.
نامی گفت: از حدود یک دهه پیش نیز احداث سدهای زیرزمینی در دستور کار قرار گرفته، چرا که هر آبی که به سطح زمین می آید بویژه در فصل گرم سال یک سوم آن تبخیر می شود که البته این میزان در مناطق گرم کشورمان به حدود نصف هم می رسد، لذا سدهای زیرزمینی می تواند از تبخیر آب جلوگیری کند.
وی بر لزوم مقابله جدیتر با حفر چاههای غیرمجاز هم برای جلوگیری از کاهش منابع آبی زیرزمینی تاکید کرد و افزود: از طرفی باید نوع کشتها از حالت غرقابی به کشتهای گلخانهای تغییر دهیم.
دبیر شورای عالی مدیریت بحران کشور در ادامه اعلام کرد: امروزه آب یکی از ارکان مهم حکمرانی در بسیاری از کشورهاست و اهمیت آن هم روزبروز بیشتر می شود، لذا باید تا جایی که امکان دارد در حفظ منابع آبی کشورمان بکوشیم.
انتهای پیام