علی نظر محمدی: از هواداران رشتی می‌خواهم که به هیچ عنوان ناامید نباشند
تاریخ انتشار: ۲ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۷۶۶۵۴۳
علی نظرمحمدی سرمربی تیم سپیدرود با دلی پر از گلایه حرف‌هایش را در گفت‌وگویی طولانی مطرح می‌کند.
خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام :علی نظر محمدی که بعد از سال‌ها با خون دل فوتبال گیلان را به بالاترین سطح رقابتی ایران رسانده در همان دامی گرفتار شده که قبلا سایر تیم‌های رشتی از آن می‌نالیدند. اما بی‌پولی و مشکلات سپیدرود تا کی ادامه خواهد داشت؟
این گفت‌وگو را با علی نظر محمدی بخوانید در حالی که نباید از یاد ببریم رشتی‌ها چه هیجان و جذابیتی به لیگ‌برتر بخشیده‌اند و چه حیف است پر طرفدارهایی مثل سپیدرود در این شرایط سخت گیر کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ذوب‌آهن با کیفیت بود
علی نظر محمدی – بازی خوب و سنگینی بود و در نیمه اول تقریبا توپ دست ذوب‌آهن بود و یکی، دو موقعیت هم داشت که گلر و خط دفاعمان هوشمندانه عمل کرد و در نیمه دوم با تغییراتی که روی سبک بازی ایجاد کردیم و صحبت‌های فواصل بازی و تذکراتی که داشتیم رو دست بازی کردند و از بازی مستقیمی که انجام می‌دادند، پرهیز کردند. به دلیل آنکه ما تبحری روی بازی مستقیم نداریم و بازیکنان خیلی با کیفیت بازی کردند. ما روند خوبی داشتیم و از نقاط قوت ذوب‌آهن که ضربات ایستگاهی، کرنر و کاشته هست که ما روی آنها کار کرده بودیم؛ اما دقیقا از همان نقطه گل دریافت کردیم. فکر می‌کنم خط هافبک و دفاعمان در این گل اشتباه عمل کردند و اجازه باز شدن دروازه را به ذوب‌آهن دادند که دیگر زمانی برای جبران آن وجود نداشت.
جوان رو می‌کنم
علی نظر محمدی -سپیدرود هفته به هفته از بازیکنان جوانی رونمایی می‌کند و ما این هفته جواد آقایی‌پور جوان ۱۷ سالهای که دو ماهی است به جمع بزرگسالان اضافه شده را به میدان فرستادیم که خوب هم کار کرد. هر بازیکن جوانی که در استان گیلان موثر باشد، مطمئنا از دید ما پنهان نخواهد ماند و ما از آنها در بدنه اصلی تیم استفاده خواهیم کرد.
بعضی‌ها بهانه می‌گیرند
علی نظر محمدی -بازیکنان خوب و موثر لیگ‌برتری که ما جذب کرده بودیم، نتوانستند خواسته‌های ما را برآورده کنند، ما آنها را کنار گذاشتیم. این بازیکنان یا خودشان رفتند یا آنکه تحمل ذخیره‌نشینی را نداشتند؛ البته بیشتر از هر چیزی شرایط مالی اجازه ماندگاری را به آنها نداد.
دو مساله اساسی در باشگاه سپیدرود وجود دارد یکی مشکلات مالی است که بسیار روی تیم فشار وارد کرده است و دوم تفکرات آماتورگونه بازیکنان است. هر بازیکن یا هر مربی‌ای که به تیمی اضافه می‌شود به عنوان نفر دوم قرارداد دوست دارد به صورت فیکس در آن تیم به میدان برود یا حداقل حق و حقوقش را به طور کامل و جامع دریافت کند. بعضا بازیکنان ما به دلیل آنکه بنا به تشخیص کادرفنی در ترکیب اصلی قرار نمی‌گیرند و از طرفی هم دریافتی ندارند، یک چیز را بهانه می‌کنند و قهر می‌کنند و از جمع ما جدا می‌شوند.
همه جداشده‌های تیم من
علی نظر محمدی -مهرداد جماعتی تا قبل از بازی سایپا به دلیل آنکه ما مهره‌ای در دفاع چپ نداشتیم و فقط حمید ملکی بازیکنی که حتی ما در رقابت‌های لیگ یک هم از او استفاده نکرده بودیم در تمرینات به آمادگی صددرصدی رسید و در زمانی که او آنفولانزای شدید گرفته بود و جانشین جماعتی به میدان رفت این مساله را برنتابید و از این مساله ناراحت شد و دیگر در تمرینات ما شرکت نکرد و به سرپرست تیم گفت که من نمی‌توانم منتظر بمانم که یک بازیکن جوان در پست من اشتباه کند و کادرفنی دوباره از من استفاده کند و از همین رو تصمیم به ترک تیم گرفت. غلامرضا رضایی بعد از بازی ملوان و اعتراضاتی که هواداران نه فقط به او بلکه به تمام تیم داشتند، آن را به همراه مشکلات مالی بهانه کرد و رفت. سیدمحسن حسینی هم به خاطر مشکلات خانوادگی و اینکه نتواست به عنوان یک بازیکن تاثیرگذار با تیم سپیدرود همکاری کند مجبور به بازگشت به تیم سابقش شد. آقای چراغپور را به عنوان مدیرفنی به جمع خود اضافه کردیم و ایشان هم بعد از دو هفته وقتی دیدند باشگاه به تعهدات مالی‌شان عمل نکرده تصمیم گرفتند بروند. هادی تأمینی و علی عشوری‌زاد بخاطر برخی اشتباهاتی که در تیم داشتند از جمع ما جدا شدند و آنها با قول و تعهداتی که دادند دوباره به جمع ما اضافه شدند. امروز تیم سپیدرود متکی به هیچ کس نیست و همه اعضای کادرفنی و بازیکنان باید بدانند که هیچ کدام بزرگتر از نام سپیدرود نیستند.
حتی یک ریال دریافتی نداشته‌ایم
علی نظر محمدی -بازیکنان خیلی از لحاظ مالی تحت فشار هستند و مسئولین در جذب اسپانسر و حامی مالی ضعیف عمل کردند. امروز ۱۲ هفته از نیم فصل اول گذشته و تنها ۱۴ روز دیگر تا پایان نیم فصل باقی مانده است که خیلی از بازیکنان ما حتی یک ریال هم دریافت نکرده‌اند. بنده از لیگ دو صددرصد قراردادم را و از لیگ یک پاداش صعود و از لیگ‌برتر هم تا به امروز صددرصد مبلغ قراردادم را طلبکارم. ابزار تمرینی‌مان فراهم نیست و باید خدا را شکر کنیم که بازیکنانمان تا به امروز در زمین تمرینی که داریم با مصدومیت‌های رباطی مواجه نشده‌اند. ما اصلا در حد یک تیم لیگ‌برتری نیستیم. ما در سه سال گذشته با تمرینات اصولی کادرفنی یک عدد مصدومیت رباط صلیبی، داخلی یا مینیسک نداشته‌ایم و اکثر آسیب‌دیدگی‌ها در حد کشیدگی و ضرب خوردگی است.
تا نیم فصل صبر می‌کنیم
علی نظر محمدی -آن چیزی که در آینده باعث خواهد شد تا سپیدرود آسیب ببیند و دچار بحران شود فقط مشکلات مالی و پشتیبانی همه جانبه از تیم است. باشگاه باید برای حفظ شرایط خوب سپیدرود چاره‌اندیشی کند تا در گذر ایام سپیدرود دچار بحران نشود و نوش‌دارو بعد از سهراب نشود، چون تیم اگر در بحران قرار بگیرد دیگر خارج کردن آن کار آسانی نخواهد بود. بازیکنان در جلسه‌ای که با مدیریت داشتند اعلام کردند در صورتی که بدهی‌های گذشته‌شان تا پایان نیم فصل پرداخت نشود، بعد از آن تمرینات را تحریم خواهند کرد؛ ولی ما از آنها خواهش کردیم که فعلا تمرکز خودشان را روی سه بازی پایانی بگذارند تا در نیم فصل چاره‌ای برای خروج از این شرایط اندیشیده شود.
هیچ کس به فکر متعصب‌ها نیست
علی نظر محمدی -گله بزرگی از مسئولین باشگاه و استان دارم، چراکه بازیکنان بزرگی مثل سیدمحمد حسینی، حسین کعبی، هادی موسوی، میثم فردوسی، میثم تهیدست، محمدرضا الماسخاله، پویا نزهتی، هادی تأمینی، علی عشوری‌زاد، محمد میری، حمید منصوری، علی بهارمست، گروه پزشکی و نیروهای پشتیبانی همه کسانی هستند که از لیگ دو تا به امروز از سپیدرود طلبکارند؛ اما خم به ابرو نیاوردند و با صبوری به کار در این تیم ادامه داده‌اند؛ اما هیچ کس به فکر آنها نیست و مدیریت به تعهداتشان در قبال وظیفه‌ای که دارند عمل نکردند. آن هم در حالی که حق و حقوق دو سرمربی قبلی پرداخت شد؛ اما پول این عزیزان به حسابشان واریز نشده است؟ آن هم کسانی که با کمترین امکانات در دو فصل گذشته بیشترین بازدهی را برای سپیدرود داشتند و اینطور با آنها رفتار می‌شود. چرا تبعیض قائل می‌شوند؟
تبعیض در پرداخت مشکل دیگر من است
علی نظر محمدی -من منکر دریافتی کسانی که برای تیم زحمت کشیدند، نیستم؛ اما حرف من این است که اولویت مسئولین باشگاه باید کسانی باشد که امروز در تیم هستند. اگر حق و حقوق‌ها پرداخت شود، مطمئنا بازیکنان با تمرکز بیشتر و بهتری مقابل حریفان به میدان خواهند رفت. خیلی جالب است یکی از بازیکنانی که از لیگ دو در کنار ما بوده در دو روز گذشته حق و حقوقش را دریافت کرده، من چطور می‌توانم جواب سایر بازیکنان تیم را بدهم؟! ما از این قبیل مشکلات در سپیدرود زیاد داریم و همه از علی نظرمحمدی توقع دارند که تیم را در بهترین شرایطش قرار بدهد و مشکلات را مرتفع کند. آیا مسئولیت من به عنوان سرمربی مسائل فنی است یا سایر مسائل باشگاه؟ اگر در لیگ دو و لیگ یک بنده وقتم را بابت حل و فصل مشکلات مالی و از این دست می گذاشتم به دلیل آن بود که مسابقات و حریفان در آن سطوح به مانند لیگ‌برتر نیست. دیگر نمی‌شود به مانند گذشته تفکراتم را روی کارهای غیرفنی بگذارم. اگر در دو فصل گذشته چیزی بالغ بر ۷۵۰ جذب منابع مالی از آقای هدایتی و سایر دوستان داشتم دیگر امروز نمی‌شود.
کعبی حق دارد حرف از رفتن بزند
علی نظر محمدی -من نمی‌توانم از چند جهت تحت فشار باشم، امروز بازیکنان من به من اعلام می‌کنند اگر تا به امروز شرایط را تحمل کردیم به خاطر شخص شماست؛ حسین کعبی حق دارد حرف از رفتن بزند او در این فصل حتی یک ریال هم دریافتی نداشته است یا سیدمحمدحسینی با داشتن دو فرزند کوچک در یک مهمانسرا زندگی می‌کند و دم نمی‌زند. خیلی از مردم عامه با مشکلات سپیدرود آشنا نیستند و به راحتی این تیم و نتایجی که به دست می‌آورد را قضاوت می‌کنند.
هواداران ناامید نباشند چون من ناامید نیستم
علی نظر محمدی -از هواداران رشتی می‌خواهم که به هیچ عنوان ناامید نباشند چون من به تیمم ناامید نیستم. به جوان‌های تیم سپیدرود که دارند کم‌کم تبدیل به سرمایه و ستاره می‌شوند امیدوار هستم. به هیچ عنوان ترس از بابت سقوط فنی ندارم و آن چیزی که دلمشغولی من است و فکرم را مشغول کرده مشکل مالی است که امروز سپیدرود با آن دست و پنجه نرم می‌کند که باشگاه باید آن را حل کند البته اگر می‌خواهد در نیم فصل دوم استرس سقوط نداشته باشیم.
هرکس شایسته‌تر باشد برای سپیدرود به میدان می‌رود
علی نظرمحمدی از میدان دادن به بازیکنان جوان هیچ هراسی ندارد و هواداران از عملکرد کادرفنی بابت میدان دادن به جوان‌ها راضی هستند. از بازیکنان باتجربه سپیدرود می‌خواهم اگر می‌خواهند که در ترکیب سپیدرود باشند باید با این جوان‌ها رقابت کنند. برای من در سپیدرود اسم معنا و مفهومی ندارد و هر بازیکنی شایسته باشد در تیم بازی خواهد کرد و در هفته‌های گذشته این را ثابت کرده‌ام.
منبع: پارس فوتبال
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت parsfootball.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس فوتبال» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۷۶۶۵۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هیچ مسئولی نمی‌تواند طلبکار رشته کشتی باشد / نمی‌خواهم نفر اول تیم ملی باشم!
رسول جزینی که در سه المپیک لندن، ریو و توکیو عضوی از کادر فنی تیم ملی کشتی فرنگی ایران بوده و سهم به‌سزایی در افتخارآفرینی این رشته داشت، در گفت‌وگو با ایمنا مروری بر هت‌تریک حضور او در بزرگترین فستیوال ورزشی دنیا دارد و از وضعیت این‌روزهای کشتی کشور و اصفهان می‌گوید.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، همیشه برایمان سوال است چطور او که روزی رفیق گرمابه و گلستان بزرگانی چون محمد بنا بوده است حاضر شده از کنار گود کشتی مسابقات المپیک و قهرمانی جهان بگذرد و در زادگاهش مشغول پرورش نسل جدید کشتی ایران باشد. رسول جزینی متولد آذر ۱۳۵۵ در اصفهان، کشتی گیر فرنگی‌کار است. وی طلای مسابقات غرب آسیا ۱۹۹۷ در وزن ۹۷ کیلوگرم را کسب کرده است و سابقه همراهی تیم ملی کشتی فرنگی ایران در سه المپیک لندن، ریودوژانیرو و توکیو را در کارنامه دارد.
سی و سومین دوره رقابت‌های کشتی فرنگی قهرمانی آسیا، طی روزهای بیست‌وهفتم و بیست‌وهشتم فروردین در شهر بیشکک قرقیزستان برگزار شد و در پایان سعید اسماعیلی در وزن ۶۷ کیلوگرم، ناصر علیزاده در وزن ۸۷ کیلوگرم، محمدهادی ساروی در وزن ۹۷ کیلوگرم و امین میرزازاده در وزن ۱۳۰ کیلوگرم به مدال طلا دست یافتند.
پویا دادمرز در وزن ۵۵ کیلوگرم، محمدرضا رستمی در وزن ۷۲ کیلوگرم و رسول گرمسیری در وزن ۸۲ کیلوگرم صاحب مدال نقره شدند و امیررضا ده‌بزرگی و ایمان محمدی در وزن ۶۳ کیلوگرم نیز به مدال برنز رسیدند. در رده بندی تیمی ایران مقتدرانه و با کسب ۲۰۰ امتیاز، به‌عنوان قهرمانی رسید و تیم‌های قرقیزستان با ۱۴۴ امتیاز و ژاپن با ۱۴۲ امتیاز دوم و سوم شدند.
با توجه به پشت سر گذاشتن مسابقات قهرمانی آسیا و کسب سهمیه المپیک همچنین پیش رو بودن المپیک پاریس ۲۰۲۴ شاید بتوان گفت رسول جزینی از معدود افرادی است که می‌تواند نظری کارشناسانه در خصوص شرایط تیم ملی کشتی فرنگی داشته باشد. رسول جزینی که یک‌سالی است چالش جدیدی را در زادگاهش آغاز کرده است طی روزهای گذشته با حضور در خبرگزاری ایمنا پاسخگوی سوالات خبرنگاران بود که مشروح این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید
ایمنا: از محمد بنا چه خبر، اطلاعی از وی دارید؟
جزینی: محمد بنا نیز مثل همه در حال گذران زندگی است نباید فراموش کنیم زندگی ادامه دارد و کشتی بخشی از زندگی است. به نظر من، بنا در حال حاضر فقط کشتی را دنبال می‌کند. در گذشته بیشتر زمانش را برای کشتی صرف می‌کرد، اما در حال حاضر این زمان را برای خانواده و فرزند کوچکش که بیشتر به پدر احتیاج دارد صرف می‌کند.
ایمنا: آیا بنا ندارید از محمد بنا برای حضور در تمرینات دعوت نمی‌کنید؟
جزینی: فکر نمی‌کنم محمد بنا دیگر به فضای کشتی ورود کند، اما ایده خوبی است که به آن فکر نکرده بودم. اگر امکانش به وجود داشته باشد حتماً پیشنهادش را مطرح می‌کنم. محمد بنا زمانی که به طور مستقیم در کشتی حاضر نیست در فضاهایی که به کشتی مربوط است کمتر ظاهر می‌شود اگر بتوانم حتماً این کار را می‌کنم، امیدوارم دعوت ما را قبول کند.
ایمنا: هفت سال از حضور شما در شورای شهر اصفهان می‌گذرد، با شنیدن نام شورای شهر اصفهان چه تصویری به ذهنتان خطور می‌کند؟
جزینی: جدای از زمان‌هایی که برای مردم خدمتی انجام می‌دادیم و گره‌ای باز می‌کردیم، برای من قسمت خوبی از زندگی‌ام نبود. در آن مدت چهار ساله به واسطه دل‌مشغولی‌های زیاد و مسئولیت بزرگی که بر دوش داشتم، نسبت به دیگر سالهای زندگی بسیار اذیت شدم. کارهای بزرگی در نظر داشتیم که با پیگیری‌های زیاد و با شرایط ویژه توانستیم انجام دهیم.
ایمنا: به عنوان عضو سابق شورای شهر، به نظرتان وظایف شورای شهر و شهرداری در راستای پیشرفت ورزش همگانی چیست؟
جزینی: به نظر من شهرداری امکانات خوب و مطلوبی برای توسعه ورزش همگانی دارد. ورزش همگانی می‌تواند پایه و اساس ورزش قهرمانی باشد زیرا این دو مقوله علت و معلول‌اند. ورزش قهرمانی با الگوسازی و کسب افتخارات می‌تواند باعث پیشرفت و افزایش توجهات به ورزش همگانی شود. اگر ورزش همگانی نهادینه شود خانواده‌ها با ورزش بیشتر آشنا می‌شوند و فرزندان را به سمت ورزش حرف‌های و قهرمانی سوق می‌دهند.
شهرداری با توجه به امکاناتی که دارد می‌تواند خیلی بهتر از این خدمات ارائه دهد و مردم را به ورزش تشویق و ترغیب کند. علت اصلی استفاده کمتر از امکانات شهرداری شاید به تعامل نداشتن هیئت‌های ورزشی باز می‌گردد. هیئت‌های ورزشی منفعل عمل می‌کنند در صورتی که می‌تواند خیلی فعال‌تر باشند و با کمک و استفاده از امکانات شهرداری اتفاقات بهتری را رقم بزنند. با شناختی که از عوامل ورزشی شهرداری اصفهان دارم، آماده همکاری با تمامی هیئت‌های ورزشی هستند. آنچه که دیده نمی‌شود فعالیت و مطالبه‌گری هیئت‌های ورزشی است.
ایمنا: چه پیشنهادی برای رسیدن ورزش همگانی به نقطه اوج و هدف غایی آن دارید تا از کلیشه‌ها دور شود؟
جزینی: توسعه و همه گیرکردن ورزش همگانی برای آشنایی عموم مردم با ورزش و کشف استعدادهای ورزشی، وظیفه اداره ورزش و جوانان است. بازوهای اصلی اداره ورزش و جوانان که مستقیماً وظیفه قهرمان پروری دارند هیئت‌های ورزشی هستند و باید با استفاده از امکانات شهرداری ضمن همه‌گیر کردن رشته‌های ورزشی قهرمان پروری انجام دهند.
ایمنا: علت دور ماندن کشتی استان اصفهان از کشتی کشور را چه می‌بینید؟
جزینی: علل مختلفی روی این موضوع تأثیر گذار است، اما یکی از بزرگترین علت‌ها حضور مدیران ضعیف در این ورزش است. به نظر من بزرگترین ضربه‌ای که کشتی اصفهان خورد حضور مدیران ناکارامد را در رأس آن می‌دانم. مدت زیادی کشتی اصفهان درگیر چنین افرادی بود و هنوز هم ارتعاش اتفاقات ناگوار قبل وجود دارد. انشاالله با تلاش‌هایی که صورت می‌گیرد آثاری از خرابی‌های گذشته باقی نماند.
جا دارد از مصطفی میرزایی، رئیس هیئت کشتی استان تشکر کنم. میرزایی دلسوزانه و پدرانه در راه پیشرفت و اعتلای کشتی استان تلاش می‌کند. افرادی هستند که به دلیل اختلاف سلیقه و موضوعات غیر ورزشی از وی ایراد می‌گیرند. به شخصه اختلاف سلیقه زیادی با میرزایی دارم، اما باید واقع بین بود و منصفانه نظر داد. در زمان سکان‌داری وی از نظر زیرساختی و عمرانی همچنین کسب موفقیت‌های تیمی و انفرادی در مسابقات و در کل موفقیت نسبی نسبت به گذشته کسب شده است. به نظرم نمره قبولی را می‌توان به میرزایی داد.
ایمنا: با شنیدن نام المپیک چه حسی پیدا می‌کنید؟
جزینی: المپیک قله ورزش است. طلای المپیک قله آرزوهای یک کشتی‌گیر، مربی و همه افرادی که در ورزش حضور دارند است. هر زمان اسم المپیک را می‌شنوم جای خالی نمایندگان کشتی اصفهان در کشتی و المپیک در ذهنم نقش می‌بندد. من سالیان سال در کنار تیم ملی بودم و سه المپیک را تجربه کردم، اما دریغ از یک همشهری و هم استانی که بتوانم هرچه که در توان دارم را در طَبق اخلاص برایش نمایان کنم تا بالاترین افتخار ورزشی دنیا را برای اصفهان کسب کند. ما در ورزش کشتی حرف‌های بسیاری داریم و در المپیک همیشه قوی بوده‌ایم، اما متأسفانه اصفهان از این نقطه قوت کشور دور است.
ایمنا: در المپیک یک «سالتوی» خاطره‌انگیز اجرا کردید، بعد از چند سال آیا هنوز نیز توانایی اجرای چنین فنونی را دارید؟
جزینی: در همان زمان نیز آمادگی لازم برای سالتو زدن را نداشتم، بنا به جو و شرایطی که بود و میزان خوشحالی که داشتم، اتفاق افتاد. اگر عکس و فیلم‌های المپیک را نگاه کنید، متوجه می‌شوید که با عینک، ساعت و لباس نامناسب این حرکت را زدم. این حرکت سالتو یا لحظه‌ای که هادی ساروی را بر دوش انداختم چیزی نبود که برایش برنامه‌ریزی کرده باشم در لحظه اتفاق افتاد.
این لحظات از قبل پیش‌بینی نشده و بدون فکر بودند. واکنش‌هایی که از فرط خوشحالی «فی البداهه» رخ داد و ماندگار شد. وقتی به این تصاویر نگاه می‌کنم تداعی خاطرات می‌شود. امیدوارم افراد و کشتی‌گیرانی که در شهر و استان اصفهان فعالیت می‌کنند به چنین افتخاراتی برسند.
ایمنا: در سه دوره به عنوان مربی المپیک در کنار تیم ملی کشتی فرنگی بودید، چه زمانی سکان تیم ملی کشتی فرنگی را به عنوان سرمربی در دست می‌گیرید؟
جزینی: موقعیت‌های زیادی وجود داشت تا به عنوان سرمربی به تیم ملی خدمت کنم، اما واقعیت این است که در حال حاضر هدفی جز کمک به رشته کشتی در استان و شهرم، ندارم. اعتلای کشتی استان چالشی ست که پیش روی خود می‌بینم. به نظر افراد زیادی رساندن کشتی اصفهان به نقطه عالی و درخشش در سکوهای جهانی و المپیک نشدنی است، اما انشااله انجام خواهد شد. به دنبال نفر اول تیم ملی بودن نیستم زیرا موقعیت این اتفاق سالهای سال برایم وجود داشت اما به علل مختلف قبول نکردم.
ایمنا: پس از رساندن کشتی استان اصفهان به مقصود نهایی در کنار تیم ملی خواهید بود یا خیر؟
جزینی: انسان در زمان‌های مختلف بنا به شرایط و اتفاقات تصمیمات مختلفی می‌گیرد. در حال حاضر به هیچ وجه حتی به سرمربی‌گری تیم ملی فکر نمی‌کنم اما از فردا و آینده اطلاعی ندارم. فردی نمی‌تواند پیش بینی کند چه چیزی رخ می‌دهد. اگر احساس کنم حضورم در تیم ملی می‌تواند روی کشتی شهر اصفهان تأثیر داشته باشد شاید قبول کردم.
ایمنا: در همه المپیک‌ها، بیشترین نماینده از کشتی و بعد وزنه برداری بوده است و برای المپیک پاریس نیز بیشترین سهمیه توسط کشتی‌گیران کسب شده و انتظارات و فشارها از کشتی بالا افزایش یافته است. آیا این وضعیت و فشارها را بر کشتی‌گیران به حق می‌بینید؟
جزینی: زمانی که فرزند بزرگ خانه باشی ریاضت‌ها به دوشت میفتند؛ کشتی نیز فرزند بزرگ ورزش کشور است. اکثر رشته‌ها به صورت سینوسی موفقیت کسب کرده‌اند، اما کشتی همیشه بوده و یک خط رو به جلو را دنبال کرده است. کشتی را ورزشی است که آبروی ایران را در المپیک حفظ می‌کند.
توقع مردم بیجا نیست زیرا مردمان ایران کشتی دوست هستند و کشتی ورزش ملی و آئینی ماست. هر کجای دنیا رفته‌ام اکثر مردم کشتی را دوست داشته‌اند. از زمانی که هابیل و قابیل با یک دیگر کشی گرفتند در جان آدمیان فرو رفت و محبوب شد. از طرف مردم کسب مدال‌های متعدد و خوش رنگ خواسته زیادی نیست، اما اگر مسئولان این انتظار را داشته باشند وضعیت متفاوت است.
سهم بودجه و امکاناتی که کشتی از ورزش کشور دارد نسبت به ورزش‌هایی که هیچ دستاوردی در سطح بین‌المللی نداشته‌اند ناچیز است، به همین علت هیچ مسئولی نمی‌تواند طلبکار رشته کشتی باشد ولی مردم حق دارد که به هر شکلی از کشتی و کشتی‌گیران انتظار داشته باشند و خواسته‌هایشان به حق است.
مقایسه کشتی با ورزش‌های دیگر فرار رو به جلو است. فوتبال، والیبال، بسکتبال و ورزش‌هایی از این قبیل تبدیل به صنعت شده‌اند. در رشته کشتی، ورزشکار ملی‌پوشی وجود ندارد که دغدغه شغل و درآمد و مسائلی از این قبیل را نداشته باشد. اگر همت شخص علیرضا دبیر و ارتباطات وی نبود کشتی‌گیران از نظر معیشتی در وضعیت مناسبی قرار نداشتند. جای شکرش باقی است که مدیری لایق در فدراسیون حضور دارد و جور دیگر مدیران که قیاس‌های اشتباهی در مورد کشتی دارند، را می‌کشد.
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند