به نقل از «تسنیم»

مراسم بزرگداشت پدر گرافیک معاصر ایران برگزار شد +تصاویر

تاریخ انتشار: ۴ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۷۹۴۴۳۱

مراسم دوازدهمین سالگرد درگذشت مرتضی ممیز گرافیست، طراح و تصویرگر مطرح ایرانی در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

به گزارش باشگاه خبرنگاران پویا، مجید رجبی معمار مدیرعامل خانه هنرمندان در مراسم دوازدهمین سالگرد درگذشت مرتضی ممیز گفت: 12 سال است که ما مردی جاودانه را در کنار خود نداریم اما هنوز با لبخند و چهره مصمم به کسانی که پا به گالری‌اش می‌گذارند خیرمقدم می‌گوید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این گالری بخشی از خانه‌ای است که خود او بنیان گذاشته است. بی‌شک اگر مرتضی ممیز و هم فکرانش نبودند، امروز خانه هنرمندانی در کار نبود.

وی اضافه کرد: مرتضی ممیز با طراحی لوگوهای سازمان‌هایی چون آتشنشانی، شهرداری تهران، سازمان ملی استاندارد و صدها نشانه و لوگوی مهم هر روز ما را به یاد خالق این نشانه‌ها می‌اندازد.

رجبی معمار با بیان اینکه ممیز پدر هنر گرافیک معاصر و مدرن ایران است، ادامه داد: این عنوان را نه تنها به خاطر خلاقیت اش در طراحی آثار بلکه به سبب پایمردی و اقدامات بنیادین اش در زمینه هنر گرافیک به او داده‌اند. ممیز در سال 1349 رشته گرافیک را در دانشکده هنرهای زیبا بنیان نهاد و مدیر گروه این رشته شد. او در سال 1355 به همراه همکاران خود انجمن صنفی گرافیست‌های ایران را تاسیس کرد و به ریاست این انجمن رسید و پس آن نیز نمایشگاه 50 سال گرافیک ایران را برپا کرد.

مدیرعامل خانه هنرمندان ایران بیان کرد: ممیز از جمله کسانی بود که پس از انقلاب در راستای سازمان دهی وضیعت تخصصی و صنفی گرافیست‌ها تلاش کرد. او در سال 1365 اولین بی ینال طراحان گرافیک را راه اندازی کرد و عضو کمیته ایرانی انجمن بین المللی طراحان گرافیک شد و ریاست این کمیته را به عهده گرفت. اقدامات ممیز برای رشد و ارتقای گرافیک موجب شد که او سال‌های سال پدر بی‌بدیل گرافیک معاصر ایران بماند.

رجبی معمار در بخش پایانی صحبت‌های خود گفت: امسال نیز چون سال‌های گذشته دور هم جمع شده‌ایم تا مقام این بزرگمرد را گرامی بداریم و به روان پاکش سلام و درود نثار کنیم.

مرتضی ممیز سهم بسزایی در شکل‌گیری خانه هنرمندان ایران داشت. زمانی که خانه هنرمندان ایران هنوز ساخت و سازش کامل نشده بود، مرتضی ممیز جلسات انجمن طراحان گرافیک را در خانه هنرمندانی که هنوز کارگر و بنا در آن مشغول کار بودند برگزار می‌کرد و به همه انجمن‌ها توصیه می‌کرد برای رونق گرفتن این مکان، جلسات خود را در خانه هنرمندان ایران برگزار کنندامرالله فرهادی هم که اجرای مراسم را برعهده داشت در سخنان کوتاهی گفت: مرتضی ممیز سهم بسزایی در شکل‌گیری خانه هنرمندان ایران داشت. زمانی که خانه هنرمندان ایران هنوز ساخت و سازش کامل نشده بود، مرتضی ممیز جلسات انجمن طراحان گرافیک را در خانه هنرمندانی که هنوز کارگر و بنا در آن مشغول کار بودند برگزار می‌کرد و به همه انجمن‌ها توصیه می‌کرد برای رونق گرفتن این مکان، جلسات خود را در خانه هنرمندان ایران برگزار کنند.

وی ادامه داد: ممیز گنجینه بزرگی به هنرهای بصری ما اضافه کرده است و این گنجینه آن قدر عظیم است که پس از 12 سال آثار متعددی از این هنرمند به جا مانده است که هنوز نمایش داده نشده‌اند.

در ادامه این مراسم انوشیروان ممیز گفت: امسال برای دوازدهمین سال است که شاهد برگزاری یادبود مرتضی ممیز هستیم. اگر حمایت‌های مجید رجبی معمار و همکاران اش در خانه هنرمندان ایران نبود بی‌شک شاهد برگزاری این رویداد به این شکل نبودیم. مراسم یادبود مرتضی ممیز یک کار گروهی است.

وی اظهار کرد: مهمان ویژه مراسم یادبود مرتضی ممیز، مارکوس وایسبک طراح و گرافیست آلمانی است. تفاوت مراسم امسال با سال‌های گذشته این است که در دوره‌های پیشین از گرافیست‌های مطرح بین المللی که با مرتضی ممیز همدوره و دوست بودند دعوت می‌کردیم اما امسال تصمیم گرفتیم یکی از گرافیست‌های مطرح را که جزو گرافیست‌های نسل بعد ممیز به شمار می‌رود دعوت کنیم. مجموعه‌ای از 80 پوستر این گرافیست آلمانی در گالری پاییز و زمستان به نمایش درآمده‌ است.

انوشیروان ممیز ادامه داد: همچنین امسال تصمیم گرفتیم که منتخبی از آثار خسرو بیات را که از همکاران و هم دوره های مرتضی ممیز در کتاب هفته به شمار می رود به نمایش بگذاریم که مجموعه آثار او که شامل 35 پوستر و آگهی تبلیغاتی است به انتخاب مجید عباسی در گالری میرمیران در معرض دید مخاطبان قرار می گیرد.

وی گفت: در گالری «ممیز» نیز مجموعه ای از 23 تصویرسازی این گرافیست به نمایش درآمده است. برخی از این تصویرسازی ها تاکنون دیده نشده اند و این مجموعه شامل تصویرسازی های شاهنامه، قصص قرآن و بخشی از آن ها تصویرسازی هایی است که ممیز برای انتشار در کتاب هفته خلق کرده است.

در ادامه این مراسم ساعد مشکی با اشاره به هنرمند مهمان این دوره بیان کرد: امسال در موسسه هنری ممیز تصمیم گرفتیم که از یکی از استادان مطرح گرافیک دنیا را دعوت کنیم تا به بخشی از پرسش‌های دانشجویان گرافیک که دل شان می‌خواهد بدانند در دانشگاه‌های معتبر دنیا چه می‌گذرد، پاسخ بدهیم. از این رو ضمن برپایی نمایشگاه، مارکوس وایسبک طراح و گرافیست آلمانی استاد دانشگاه باوهاس وایمار آلمان ساعت 18 روز سه‌شنبه هفتم آذر در سالن امیرخانی ضمن سخنرانی درباره شیوه آموزش در دانشگاه باوهاس به پرسش‌های دانشجویان هم پاسخ خواهد گفت.

وی ادامه داد: بنا بود با برپایی نمایشگاه تصویرسازی مرتضی ممیز کتاب کامل تصویرسازی‌های او نیز منتشر شود اما با توجه به وسواس من این کار به انجام نرسید. از این رو از همه کسانی که تصویرسازی منتشر نشده‌ای از مرتضی ممیز دارند درخواست می‌کنیم که تصاویر این آثار را برای انتشار در اختیار من بگذارند. این کتاب تا دو ماه آینده منتشر خواهد شد و در خانه هنرمندان ایران رونمایی می‌شود.

در ادامه مراسم مجید عباسی که نمایشگاه‌گردانی نمایشگاه خسرو بیات را برعهده داشت، گفت: در همان سال‌هایی که دغدغه اصلی من و هم نسلان من، طراحی پوستر، برگزاری نمایشگاه‌های شخصی یا گروهی در داخل و خارج از کشور، رقابت در مسابقات بین‌المللی و ربودن جایزه‌ها بود، نام یک طراح ایرانی برای اولین‌بار در فهرست برندگان جوایز اصلی بی ینال بین المللی پوستر «ورشو» که یکی از مهم‌ترین و یکی از اصلی‌ترین رقابت‌های آن زمان بود، درخشید و آن نام خسرو بیات بود.

وی ادامه داد: خسرو بیات طراح گرافیک و مدیر هنری، متولد 26 آبان 1318 شیراز است و سال‌هاست که در تورنتو زندگی می‌کند. البته او سال‌هاست کار برای سفارش دهندگان را کنار گذاشته اما همچنان برخی از ایده‌های عمیقش را اجرا می‌کند. بیات در سال 1337 در دانشگاه تهران تحصیل در رشته نقاشی را آغاز کرد اما آن را نیمه رها کرد و سال‌ها بعد به بریتانیا رفت و در رویال کالج لندن به تحصیل پرداخت. شاگردی در کنار استادانی چون جاک کانیر، مارگرت کالورت، نیکلای جنکینز، لوک لاین، باب گیل، آلن فلچر از او طراحی با تجربه با ایده‌های ناب ساخت.

به گفته عباسی، خسرو بیات معتقد است ایده مهم‌ترین اصل دیزاین است و چون عرصه اصلی کار او آژانس تبلیغاتی بوده است او این کار را به خوبی فهمیده و بلد است.

این طراح گرافیست بیان کرد: شاید بتوان خسرو بیات را جزء اولین طراحان ایرانی برنده جایزه بین المللی در حیطه طراحی گرافیک و فارغ التحصیل رویال کالج دانست. او در زمان فعالیت حرفه‌ای اش در عرصه گرافیک در عرصه بین المللی و داخلی با بسیاری از شرکت‌های معتبر دنیا از جمله مرسدس بنز همکاری داشته است. پوستر پایان او تبدیل به آغاز حضور بین المللی قاطع برای طراحی گرافیک ایران در رقابت‌های به ویژه در 10 سال اخیر شد.

عباسی در بخش پایانی صحبت‌های خود گفت: انجمن طراحان گرافیک ایران مفتخر است که در سال گذشته از ایشان دعوت کرد تا عضویت افتخاری انجمن را بپذیرد. حضور افتخاری خسرو بیات در جمع ما طراحان گرافیک غنیمتی بسیار ارزشمند است و مایه مباهات جامعه طراحان گرافیک ایران است.

در بخش پایانی این مراسم «مارکوس وایسبک» طراح و گرافیست آلمانی مجموعه‌ای از طراحی‌های خود و شاگردانش را نمایش داد و درباره این آثار توضیحاتی ارایه داد.

در پایان مراسم نیز نمایشگاه آثار مرتضی ممیز، متنخبی از آثار خسرو بیات و مارکوس وایسبک در خانه هنرمندان ایران افتتاح شد.

تصاویری از این مراسم را مشاهده می‌کنید.

انتهای پیام/

ژژژژژمراسم بزرگداشت پدر گرافیک معاصر ایران برگزار شد +تصاویرژژ R1489/P1356/S4,40/CT12

منبع: تسنیم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۷۹۴۴۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مردِ شماره «۴۴» گرافیکِ ایران کیست؟

روز گذشته، انجمن صنفی طراحان گرافیکِ ایران، از مردی با شماره عضویت «۴۴» در این انجمن تجلیل و به مناسبت هفته گرافیک ایران، نمایشگاهی از آثار او برپا کرد. کامرانِ کاتوزیان، هنرمند پیشکسوت، عضو شماره «۴۴» این انجمن است که به عقیده بسیاری تحول قابل توجهی را در صنعت تبلیغات به وجود آورده است.

به گزارش ایسنا، کامران کاتوزیان حالا ۸۳ ساله است؛ با احتساب ارقام و اعداد و به حساب ما البته. این هنرمندِ طراحِ گرافیک، پیش‌تر در بخشی از مستندی کوتاه که سال ۱۳۹۰ در مراسم تولد ۷۰ سالگی‌اش در خانه هنرمندان ایران پخش شد، گفته بود: «احساس می‌کنم هنوز ۲۵ ساله‌ام ...»  

با محاسبه ارقام و اعداد که از نگاهِ دل، معیار صحیحی برای محاسبه سال‌های عمرِ آدمی نیست، کامرانِ کاتوزیان، که یکی از نمایندگان اصلی جریان هنر انتزاعی در ایران به‌شمار می‌رود، بدونِ در نظر گرفتنِ علاقه‌ کودکی‌اش به نقاشی، دست‌ِکم ۷۰ سالی را صرفِ طراحی گرافیک کرده است؛ به طوری که وقتی بزرگانِ هنر درباره او صحبت می‌کنند، گفته‌هایشان مملو از اشاره به افتخاراتِ کسب کرده و تحولات ایجاد شده از سوی اوست.

کسب جایزه مشترک چهارمین بینال تهران در سال ۱۳۴۳ به همراه ژازه طباطبایی ـ نقاش و مجسمه‌سازِ نوگرا ـ، شرکت در بینال پاریس در سال ۱۳۴۴، شرکت در بینال ونیز ۱۳۴۵، شرکت در جشنواره بین المللی هنر-واشنگتن در سال ۱۳۵۶، تاسیس گالری صبا ۱۳۴۳، فعالیت در شرکت تبلیغاتی آوانگارد در سال ۱۳۵۰، فعالیت در شرکت تبلیغاتی کارپی در سال ۱۳۶۵ و... از جمله سوابقی است که میانِ فعالیت‌های این هنرمند به آن اشاره می‌شود. 

حال روز گذشته، انجمنِ صنفیِ طراحانِ گرافیک در مراسم هفته گرافیک سال ١۴٠٣، از کامران کاتوزیان ـ پیشگام و پیشکسوت این عرصه ـ تقدیر و به صورت همزمان نمایشگاهی از آثار او در خانه هنرمندانِ ایران، برپا کرد؛ گرامیداشتِ فعالیتِ مردی با شماره عضویت «۴۴» در انجمنِ صنفیِ طراحانِ گرافیک.

بیشتر بخوانید 

بزرگداشت کامران کاتوزیان در هفته گرافیک ایران

« احساس می‌کنم هنوز ۲۵ ساله‌ام ...»

در نشست اخیرِ این انجمن نیز که هر هفته گذشته برگزار شد، ضمن اشاره به تاثیرِ کاتوزیان بر عرصه تبلیغات، به خصوص در بازه فعالیتش در آژانس تبلیغاتی آوانگارد،‌ تاکید شد که درخشان‌ترین دوره کاری این هنرمند مربوط به فعالیت آژانس آوانگارد است که به نوعی موجب احیای صنعت تبلیغات نیز شد. 

آثاری که قرار است به مناسبت هفته گرافیکِ ایران برگزار شود نیز، اغلب مرتبط با فعالیتِ این هنرمند در حوزه تبلیغات است.

از جمله آثاری که انجمن صنفی طراحان گرافیکِ ایران از کامران کاتوزیان منتشر کرده است. از جمله آثاری که انجمن صنفی طراحان گرافیکِ ایران از کامران کاتوزیان منتشر کرده است. از جمله آثاری که انجمن صنفی طراحان گرافیکِ ایران از کامران کاتوزیان منتشر کرده است. از جمله آثاری که انجمن صنفی طراحان گرافیکِ ایران از کامران کاتوزیان منتشر کرده است. از جمله آثاری که انجمن صنفی طراحان گرافیکِ ایران از کامران کاتوزیان منتشر کرده است. از جمله آثاری که انجمن صنفی طراحان گرافیکِ ایران از کامران کاتوزیان منتشر کرده است.

کامرانِ کاتوزیان پس از پایان دوره اول متوسطه برای ادامه تحصیل راهی آمریکا شد؛ در آنجا به توصیه یکی از اساتید خود، به دانشگاه‌ ویندهام در ایالت ورمونت رفت و در سال ۱۳۴۰ در رشته هنرهای زیبا ـ نقاشی و مجسمه‌سازی ـ فارغ التحصیل شد.

او گفته است: «چرخش دیدگاه من به طرف نقاشی [مدرن] در سال ۱۹۶۲ اتفاق افتاد؛ یعنی زمانی که من ویلیام ‌هانت را- که فکر می‌کنم یکی از بهترین نقاشان معاصر امریکا است- ملاقات کردم.»

کاتوزیان همچنین گفته بود: «از نقاشان مورد علاقه‌ام در زمان تحصیل، بیش از همه کلاین (نقاش امریکایی/ ۱۹۱۰- ۱۹۶۲)، که هنوز هم با من است، بود. او که عمری چندان طولانی نداشت، دوره کوتاهی درخشید. نقاشی‌هایش به قدری قرص و مسلط بود که آدم مقابل کار له می‌شد. در دوره‌ای ماجراجویی جکسن پالک (نقاش امریکایی/ ۱۹۱۲- ۱۹۵۶) من را مسحور خودش کرد. همچنین نقاشان دیگری مثل مارک روتکو (نقاش ۱۹۰۳- ۱۹۷۰) و مارک توبی (نقاش امریکایی/ ۱۸۹۰- ۱۹۷۶) که کارهای خیلی درخشانی داشتند. در نیویورک آن سال‌ها، وقتی به گالری‌ها سر می‌زدی، آثاری را می‌دیدی، بسیار قرص و بی‌نظیر، و از نقاشانی که اصلاً معروف نبودند. بعد از آن دیگر کارهایی به آن محکمی‌ و درخشندگی ندیدم. بدی نقاشی آبستره این است که خیلی سریع، اول صدها، و بعد هزاران نفر به آن پیوستند و چون چشم مخاطب به این نوع کارها عادت نداشت، بنابراین، در تشخیص هم دچار اشکال می‌شدند. شارلاتانیسم خیلی سریع در این سبک رخنه کرد، در حالی‌که کمتر آدم خُبره‌ای قادر به تشخیص درستی و نادرستی و اصالت آن بود.»

همانطور که کاتوزیان گفته بود، به عقیده بسیاری از پژوهشگران هنری، تأثیر آثار کلاین در آثار دوره‌های مختلف کار این هنرمند قابل ردگیری است.

اثر فرانتز کلاین اثر کامران کاتوزیان

انرژی ضربه قلم‌ فرانتز کلاین، حرکت هیجانی او هنگان خلق اثر را نمایان می‌کنند؛ به طوری که گویی حرکت قلم بر بوم، قرص و محکم و مطمئن بوده است، همانطور که کامران کاتوزیان اظهار کرده بود «نقاشی‌هایش (کلاین) به قدری قرص و مسلط بود که آدم مقابل کار له می‌شد.»

و گویی کاتوزیان، این شکلِ شدت حرکت قلم مو و رنگ گذاری جسورانه را در آثار خود حفظ کرده است. 

آنطور که گفته شده، آیدین آغداشلو دربارهٔ آخرین نمایشگاه کامران کاتوزیان این‌طور اظهار نظر کرده بود. «وقتی قرار شد آثار تازه کامران کاتوزیان را تماشا کنم، نمی‌دانستم انتظار دیدن چه نوع مجموعه‌ای را باید داشته باشم و پس از انزوای چندساله او و دوری سالیان اخیر من از نمایشگاه‌های نقاشی، ارتباط میان هنرمند و مخاطب چه صورتی خواهد یافت؟ اما وقتی دیدم، آسوده شدم که نقاشی‌ها، در وجهی بسیار جدی و حرفه‌ای، تداوم معنا و دستاورد گذشته او را دنبال کرده بودند و آن شدت حرکت قلم مو و رنگ‌گذاری جسورانه، گیرم کمی ملایم‌تر، همچنان جاری و باقی و مداوم بود. تعلق و وابستگی قدیمی و همیشگی کامران کاتوزیان به مکتب اکسپرسیونیزم انتزاعی سال‌های ۵۰ میلادی نیویورک، که هیچ کاستی نگرفته‌است، و با گوشه چشمی به کارهای پرتلاطم کلاین یک سره جهان شخصی و خاص خود را دنبال و بنا می‌کند.»

روز گذشته نیز هفتم اردیبهشت ۱۴۰۳، در سالن استاد شهناز خانه هنرمندان ایران، هفته گرافیک ایران با افتتاح نمایشگاه آثار کامران کاتوزیان در گالری استاد ممیز و نمایشگاه پوستر در جستجوی نسل نو در گالری تابستان خانه هنرمندان ایران همراه شده بود. 

در این مراسم بهرام کلهرنیا ـ رییس هیات مدیره انجمن گرافیک ایران ـ ضمن اشاره به دشواری‌های این انجمن، ایستادن تا لبه سقوط و نابودی و سپس نگه داشتنش با چنگ و دندان، بر ایستادن زیر سایه کامران کاتوزیان تاکید کرد. او ضمن توصیف کاتوزیان با عنوان «سرو عتیق» گفت: «نخستین شماره ویژه‌نامه‌ای دوره جدید انجمن آماده شده و با اسم استاد کاتوزیان بیرون آمده است. امیدوارم انتشار این ویژه‌نامه ادامه دار باشد.»

بخشی از مراسم روز گذشته، به نکوداشت کامران کاتوزیان اختصاص پیدا کرد و ویدیویی که به گفته امراله فرهادی ۱۲ سال قبل از کامران کاتوزیان تهیه شده بود، پخش شد.

امرالله فرهادی گفت: «واقعیت اینکه امکان فیلمبرداری جدید از آقای کاتوزیان وجود نداشت. امیدوارم آقای کاتوزیان‌ ده‌ها سال عمر کنند اما نباید فراموش کنیم که ایشان در این سال‌ها خیلی اذیت شده‌اند. از سال ۸۳ امکان همکاری و دوستی با ایشان را داشتم و به آن افتخار می‌کنم. کاری که در این رویداد انجام دادیم، این بود که خواستیم ویژه نامه‌ای را برای آقای کاتوزیان در بیاوریم. از روزی که با افراد تماس گرفتیم تا یادداشت‌های خود درباره ایشان را برایمان ارسال کنند، تنها یک روز گذشت و تقریبا تمام مطالب جمع شد. این ویژه نامه مطالب خوبی درباره آقای کاتوزیان دارد. بنابراین اگر کسی بخواهد ایشان را بشناسد، به خواندن مطالب این ویژه‌نامه را توصیه می‌کنم.»

او ادامه داد: «کاتوزیان در این سال‌ها سختی‌های خیلی زیادی را از سر گذراند. او در هر جایی کار می‌کرد، برای ما مانند الگویی بود که دنبالش می‌کردیم. او در کار خود ساختارشکن و شجاع بود. همین موضوع سبب شد تا به او اتهام‌های واهی بزنند و حتی تا دادگاه ببرند. او را ممنوع الکار کردند اما او رفت و کار خودش را انجام داد. او هیچوقت معلم رسمی نبود، اما تاثیرش در کارهای امروز دیده می‌شود. برای ایشان آرزوی سلامتی می‌کنم.»

در بخش بعدی این مراسم نیز با حضور بهرام کلهرنیا، مجید بلوچ، علی خسروی، رضا خاکساری، علیرضا مصطفی زاده، لوح یادبودی از طرف انجمن گرافیک ایران به امراله فرهادی اهدا شد تا آن را به دست استاد کاتوزیان برساند.

انتهای پیام