افزایش عوارض، تنبیهِ سفر به خارج است
تاریخ انتشار: ۲۰ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۰۰۱۲۵۱
ساعت24-«افزایش سه برابری عوارض خروج از کشور، تنبیه و جریمه مردمی است که قصد سفر به خارج از کشور را دارند. هیچ‌وقت منافعی که از جیب مردم تامین و یا به آنها تحمیل شده باشد را نمی‌خواهیم و این کار را انصاف نمی‌دانیم.»
دولت در لایحه بودجه سال ۹۷ که روز یکشنبه (۱۹ آذر) به مجلس تقدیم کرد، افزایش سه برابری عوارض خروج از کشور را پیشنهاد داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
علی اصغر مونسان ـ رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نیز گفته که برای سال ۹۷، حدود ۱۶۰ میلیارد تومان اعتبارات عوارض به این سازمان تعلق خواهد گرفت که بخشی از درآمد حاصل از آن صرف حمایت از تورهای ورودی خواهد شد.
گردشگری، تعامل فرهنگ‌هاست، یعنی آمد و شد؛ اما با تصمیمی که برای عوارض خروج گرفته‌اند، یعنی قرار است این تعامل به هم زده شوداما ابراهیم پورفرج، رییس جامعه تورگردانان ایران به نمایندگی از تشکلی که در زمینه تورهای ورودی فعال است، با این بخش از لایحه پیشنهادی مخالفت کرد و به ایسنا گفت: نمی‌دانم هدف از افزایش سه برابری و تصاعدیِ عوارض خروج از کشور چه بوده، اما باید توجه کرد که بحث گردشگری، تعامل فرهنگ‌هاست، یعنی آمد و شد؛ ولی با تصمیمی که برای عوارض خروج گرفته‌اند، یعنی قرار است این تعامل به هم زده شود.
او اضافه کرد: اگر می‌خواهند در این رفت‌وآمد توازن ایجاد کنند، انگیزه گردشگری را بالا ببرند، قوانین سفر را تسهیل کنند، زیرساخت‌ها را توسعه دهند، چرا می‌خواهند با مردم آن را جبران کنند؟
رییس هیات مدیره جامعه تورگردانان افزود: ما نمی‌توانیم مردم را از سفر رفتن منع کنیم، یا آنهایی که مسافرِ خارج هستند را جریمه و تنبیه کنیم، معنای افزایشی که در عوارض خروج از کشور اتفاق افتاده، همین می شود.
اگر می‌خواهند در رفت‌وآمد از کشور توازن ایجاد کنند، انگیزه گردشگری را بالا ببرند، قوانین سفر را تسهیل کنند، زیرساخت‌ها را توسعه دهند، چرا می‌خواهند با مردم آن را جبران کنند؟
وی ادامه داد: با این مبلغی که برای عوارض تعیین کرده‌اند، یک خانواده چهار نفره فقط برای یک سفر باید حدود یک میلیون تومان عوارض خروج بدهد. در سفر دوم این رقم به حدود ۱.۵ میلیون تومان می‌رسد. آیا وقتی این پیشنهاد را مطرح می‌کردند، از خود سوال پرسیدند با این تصمیم چه گروهی را از سفر منع یا جریمه می‌کنند؟
پورفرج اظهار کرد: قطعا قشری که آسیب‌پذیر است، آنهایی که یک سال پول جمع می‌کنند تا یک سفر خارجی ارزان بروند ضرر خواهند کرد. وگرنه آنهایی که پولدارند، این عددها برایشان مهم نیست، بیشتر از این هم بشود، پرداخت می‌کنند. آیا با این تصمیم قرار است به اقشار ضعیف کمک کنند یا آنها را محروم کنند؟
وی افزود: قطعا ما به عنوان بخشی که گفته شده قرار است از طریق ۱۶۰ میلیارد تومانی اعتبار عوارض خروج حمایت شویم، باید خوشحال باشیم؛ ولی ما چنین منافعی را نمی‌خواهیم. اصلا سازمان میراث فرهنگی با این پول چه کار می‌تواند انجام دهد؟ آیا قرار است مثل گذشته بخشی از این پول را به صنایع دستی و بخشی هم به مرمت میراث فرهنگی اختصاص دهد و باز تبلیغات گردشگری روی زمین بماند؟
آیا برای توسعه زیرساخت گردشگری، باید پولِ آن را از مردم بگیریم؟ بهتر نیست به جای آنکه مانع خروج مردم از کشور شویم، انگیزه سفر رفتن را بیشتر کنیم؟
او ادامه داد: آیا برای آن که زیرساخت گردشگری را توسعه دهیم باید پولِ آن را از مردم بگیریم؟ نمی‌توانیم اعتبار و تسهیلاتِ آن را از محل دیگری تامین کنیم؟ آیا بهتر نیست به جای آن که مانع خروج مردم از کشور شویم، انگیزه سفر رفتن را بیشتر کنیم؟ تخت‌جمشید را یک هفته به خاطر تولد کوروش تعطیل می‌کنیم و گردشگران خارجی بدون دیدن یکی از مهمترین سایت‌های تاریخی، ایران را ترک می‌کنند، آیا با این کارها می‌خواهیم گردشگران بیشتری را جذب یا انگیزه سفر ایجاد کنیم؟ چرا به جای ایجاد محدودیت، زیرساخت‌ها را توسعه نمی‌دهیم، تنوع در کشور ایجاد نمی‌کنیم، حمل و نقل‌مان را ساماندهی نمی‌کنیم، خدمات هتل‌ها را ارتقاء نمی‌دهیم که مردم بیشتری در کشور سفر کنند؟
پورفرج ادامه داد: سالانه دو میلیون ایرانی به ترکیه سفر می‌کنند، چرا علت آن را بدون تعارف بررسی نمی‌کنند؟ مردم به ترکیه می‌روند، چون این کشور انگیزه سفر ایجاد کرده است، می‌توانند آنجا در آرامش خرید کنند، انواع خوراک‌ها و دسرها را مصرف کنند، در هتل‌های خوب اقامت کنند، حمل‌ونقل راحتی داشته باشند، وقتی هم از سفر برمی گردند خوشحالند، چون به کشوری رفته‌اند که تنوع و برنامه داشته است.
رییس جامعه تورگردانان ایران گفت: تُرک‌ها در روزی که عید باستانی ما است جشنی برگزار می‌کنند که نمونه‌اش را در ایران نداریم. حالا ما بدون توجه به کارهایی که لازم است برای توسعه گردشگری انجام دهیم، مردم را جریمه می‌کنیم که سفر نروند. ما با این جریان موافق نیستیم و امیدواریم این بخش از لایحه بودجه، مصوب نشود و پیشنهاد می‌کنیم راه‌های دیگری را برای توسعه گردشگری امتحان کنند، مثلا برای یک دوره ۱۰ ساله، دو درصد از درآمد نفت را در این صنعت مدیریت کنند، قطعا نتیجه بهتری خواهند گرفت.
انتهای پیام
ایسنا
منبع: ساعت24
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۰۰۱۲۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ظریف: تصور نکنیم اگر FATF را نپذیرفتیم تنبیه نمی‌شویم
محمدجواد ظریف می‌گوید در جهان امروز دیگر قطب نخواهیم داشت، اما یکی از دلایل موافقت آمریکا با برجام، کاستن از حضور خود در منطقه بود. اعراب منطقه و اسراییل به همین دلیل با برجام مخالف بودند که نمی‌خواستند شاهد کاهش حضور آمریکا در منطقه باشند.
به گزارش جماران، محمدجواد ظریف، وزیر خارجه پیشین ایران در سلسله نشست‌های چهلمین سال تاسیس انتشارات اطلاعات و در نشست اول آن با عنوان «ژئوپلیتیک خلیج‌فارس» به سخنرانی پرداخت که مهمترین اظهارات او به شرح زیر است:
دنیا گرفتار چالش شناختی است.
خطا‌هایی که بعضا صورت می‌گیرد به دلیل شناخت و ادراک نادرست است.
دوستان ما در جنوب خلیج فارس ادراک خود را اصلاح می‌کنند و ما در اصلاح این ادراک تا حدودی عقب هستیم.
هنوز این تفکر غلط خرید امنیت در این کشور‌های عربی وجود دارد البته ان‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که نمی‌توانند با وابستگی به یک قطب برای خود امنیت تامین کنند.
کویت قبل از اینکه به کشتی‌های خود پرچم امریکا بزنند پرچم شوروی را نصب کرده بودند.
این کشور‌ها این مشکل ادراکی را کماکان دارند که باید امنیت را خرید و نخستین آنها صدام بود. آنها تلاش کردند امنیت را با کمک صدام بخرند.
یکی از رهبران کشور‌های حاشیه خلیج فارس شخصا به آقای روحانی گفتند که ما ۷۵ میلیارد دلار به صدام پرداخت کردیم.
زمانی که ایران قطعنامه ۵۹۸ را پذیرفت و طارق عزیز گفت تا مذاکره صورت نگیرد، آتش بس صورت نمی‌گیرد، دبیرکل وقت سازمان ملل به وزیرخارجه وقت دولت ریگان زنگ زد و او به دبیرکل جواب داد که ما در مهرماه که به نیویورک بیاییم با شما در این باره گفتگو خواهیم کرد. می‌دانید که تاریخ را نمی‌توان فراموش کرد. وقتی این شرایط پیش امد دبیرکل به پادشاه وقت سعودی زنگ زد و ملک فهد در تماس با صدام، او را به پذیرش آتش بس متقاعد کرد. پادشاه وقت به صدام می‌گوید: «غرور ایرانی را زیر پا نگذار.» عربستان در ان زمان این فهم را داشت که نمی‌تواند کاملا به صدام اعتماد و تکیه کند، اما در عمل متفاوت هم عمل می‌کرد.
وقتی سیاست خرید امنیت از عراق شکست خورد، این کشور‌های عربی حوزه خلیج فارس برای خرید امنیت به سراغ شوروی و امریکا رفتند.
همین کشور‌ها امروز برای خرید امنیت به سراغ اسراییل رفتند و متوجه نیستند که اسراییل در تاریخ خود از هیچکس حمایت نکرده و حتی به امریکایی‌ها در مذاکرات آزادی گروگان‌ها لگد زده اند. اسراییل در تاریخ تقلبی خود به هیچکس رحم نکرد. این اشتباه شناختی کنار نرفته است.
زمانی که آرامکو را تیر غیب زد، سعودی‌ها انتظار حمایت از آمریکا داشتند و حالا هم به دنبال خرید امنیت از اسراییل هستند.
اشتباه ادراکی دوم ما و اعراب این است که فکر می‌کنیم امریکا به دنبال گسترش حضور خود در منطقه است، اما امریکا به انتقال حضور و نفوذ به خارج از این منطقه است.
امریکا دیگر قدر قدرت نیست. ما قدرت بزرگ داریم، اما هژمون نداریم. در جهان امروز دیگر قطب نخواهیم داشت، اما یکی از دلایل موافقت آمریکا با برجام، کاستن از حضور خود در منطقه بود. اعراب منطقه و اسراییل به همین دلیل با برجام مخالف بودند که نمی‌خواستند شاهد کاهش حضور آمریکا در منطقه باشند.
امریکا در حال برون سپاری تامین امنیت به اسراییل است و کشور‌های عربی منطقه که به دنبال عادی سازی رابطه با اسراییل هستند باید بدانند که دیر یا زود قربانی تامین منافع اسراییل خواهند شد.
اشتباه ادراکی سوم که به ما هم بازمی گردد این است که اگر با چیزی مخالفت کردیم و، چون خود را مرکز مشروعیت عالم می‌دانیم اگر به چیزی مشروعیت ندهیم جنبه اجرایی و عملیاتی پیدا نمی‌کند. در کاسپین این اشتباه را مرتکب شدیم و در مذاکرات شرکت نکردیم و بستر دریا را در غیاب ما تقسیم کردند.
عدم حضور به معنای عدم شکل گیری از ترتیبات امنیتی خلیج فارس نیست بلکه به معنای عدم تامین منافع شما است. مگر جلوی طالبان را توانستیم بگیریم؟ خیر؛ از روند مذاکره حذف شدیم. همین قاعده درباره مسیر‌های مواصلاتی هم هست که از این مسیر‌ها دور ماندیم و بعضا حذف هم شدیم.
در دنیای کنونی هم امریکا نمی‌تواند با وتو در شورای امنیت، مانع از قدرت مقاومت مردم غزه شود. جنگ اسراییل با مردم غزه هفت ماه است که ادامه پیدا کرده، اما جنگ اسراییل با کشور‌های عربی شش روزه تغییر کرده است. آمریکا نمی‌تواند تصمیم گیری‌ها را وتو کند و این را دنیا و مردم و افکار عمومی این را ثابت کرده اند.
دو مبنای بازدارندگی، نصر خدا و قدرت مردم هستند.
مهمترین کاری که می‌توانستیم پس از جنگ غزه بکنیم این بود که پیشنهاد توافق منع تجاوز به کشور‌های منطقه داده و کنش ایران هراسی را نابود کنیم.
تصویر ترسناک ساختن از ایران، هدف اسراییل است و ما هم نباید در این تله بیفتیم.
این اشتباه ادراکی ما که خیال می‌کنیم اگر در روندی شرکت نکنیم شکل نمی‌گیرد اشتباه است. تصور نکنیم اگر fatf را نپذیرفتیم تنبیه نمی‌شویم و با تبعات ان روبه رو نمی‌شویم.
دنیای امروز هرروز در حال تغییر است و ما هم هرروز باید فکر خود را نو کرده و تفکر جهان دو قطبی را کنار بگذاریم و واقعیت‌ها را ببینیم.
بسیاری از انگاره‌های ما درباره نظم جهانی و حتی مردم خودمان غلط است.
همسایه‌ها برای ما فرصت هستند.
مردم برای ما فرصت هستند نه تهدید. به فرصت، امکان بالندگی بدهیم.
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان