به نقل از «دانا»

داستان آدم های بی شناسنامه/ مردمانی که هویتشان در کپر محرومیت حبس شده است

تاریخ انتشار: ۲۷ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۱۱۲۶۱۹

شاید عجیب به نظر برسد که هنوز در برخی نقاط کشورمان، اصلی ترین خواسته مردم داشتن شناسنامه و هویت ایرانی باشد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از دلگان پرس، در سیستان و بلوچستان و در بیابانهای دور دست و حتی گاهی در نزدیکی مناطق تازه شهرستان شده این استان هنوز هستند روستاهایی که مصالح خانه هایشان از چوب درختان خرما تشکیل شده است و ساکنان این خانه ها نیز از ابتدایی ترین امکانات زندگی روستایی و عشایری نیز محرومند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

هر چند که برخی از مسئولان می گویند که این نوع زندگی جزئی از سنت و شیوه زندگی محرومان جنوب شرق است اما حقیقت این است که  برخی از این مردم آنچنان فقیرند که گاهی تنها داشتن یک شناسنامه برای گرفتن یارانه آرزویشان است. اما صبور بودن و نجیب بودنشان همیشه باعث شده کمتر دیده شوند.

مردمی که سقف بالای سرشان از شاخه های درختان خرما است و فرش زیر پایشان هم حصیری از نیزارهای خشکیده بر اثر خشکسالی است.

اینان مردمانی هستند که پس از خشکسالی و خشکیدن درختان و مزارعشان شاخه های درختان را سقفی کرده اند برای گذران زندگیشان و با فقر دست و پنجه نرم می کنند.

این کپر که هیچی نیست، کف کپر، خاک سفت با یک لا زیلوی حصیری فرش شده و با لامپی که از وسط سقف آویزان شده، روشن می‌شود، در این خانه ، تنها وسیله برقی، همین لامپ است. وسط زیلو را یک دایره بریده‌اند برای منقل. آتش منقل، حیران از بادِ سرد، از دورِ تنِ کتری دود گرفته زبانه می‌کشد. چند دست رختخواب، تلنبار شده. گوشه دیگر کپر است. اضافه چند تکه لباس از کیسه بیرون پریده.

خانواده‌های نامرئی

خانواده ۶ نفره دلگانی تنها خانواده‌ای نیست که با وجود این‌که ایرانی بودنشان ثابت شده، هنوز نتوانسته‌اند شناسنامه بگیرند. چنین خانواده‌هایی در بیشتر استان‌های محروم کشور وجود دارند، استان‌هایی مانند خراسان رضوی و جنوبی، سیستان و بلوچستان، خوزستان، هرمزگان و کرمان.

کسانی که هستند، اما نیستند؛ داستان آدم‌های بی‌شناسنامه

گزارشی درباره آنان که زندگی می کنند اما بدون شناسنامه و مدرک هویتی ندارند آیا می توانی تصور کنی در شهر و دیاری زندگی می کنی اما نمی دانی اهل کجایی! مدرکی نیست که ثابت کند اسمت چیست؟چه کاره ای؟ چند سال داری؟ محل تولدت کجاست؟ با چه کسی ازدواج کرده ای؟ و همین موضوع برای فرزندت نیز تکرار خواهد شد! فرض آن هم دردناک است؛ زمانی که هویتت را کسی جز خودت نمی تواند اثبات کند!  
 
در یکی از مناطق کم برخوردار در قاسم آباد گنبد شهرستان دلگان، به خانه ی می رویم که ۵ فرزند دارد، در یک کپر و بدون  هیچ امکانات اولیه زندگی می کنند.
 
خودش را جوانین ملک قنبری معرفی می کند. روی زمین نشسته و یک زانویش را در بغل گرفته است و شالی دور سرش پیچیده و با  گویش شیرین بلوچی بی مقدمه درباره دخترش  صحبت می کند.
 می گوید: سمانه خیلی آرزو دارد که درس بخواند و باسواد شود اما شناسنامه ندارد.

شاید عجیب به نظر برسد که هنوز در برخی نقاط ایران، اصلی ترین خواسته مردم داشتن شناسنامه و هویت ایرانی باشد.

تمام آرزوهای این خانواده در گرفتن شناسنامه خلاصه می‌شود، مادری که می‌گوید خانواده ۶ نفره‌شان با این‌که ایرانی هستند اما شناسنامه ندارند، می‌گوید مرگش را آرزو می‌کند، چون دیگر نمی‌تواند شاهد درد و رنج کودکان باشد؛ بچه‌هایی که هر روز از آرزوهایشان فاصله می‌گیرند‌، نمی‌توانند درس بخوانند، ازدواج کنند یا برای دیدار اقوامشان و جست‌وجوی شغل روانه شهرهای دیگر کشور شوند.

آنها از این گله می‌کنند با این‌که ایرانی هستند اما در روستای خود حبس شده‌اند.

بی‌شناسنامه بودن سبب می‌شود اعضای چنین خانواده‌هایی از حداقل حقوق اجتماعی محروم باشند و برای تحصیل، ازدواج، یافتن شغل و در یک کلام برای زندگی با محدودیت‌هایی فراوان رو‌به‌رو باشند.

وی در پاسخ به این سوال خبرنگار دلگان پرس که آیا تاکنون برای دریافت شناسنامه اقدام کرده اید،گفت: چندین بار برای گرفتن شناسنامه به ادارات مربوطه مراجعه کرده ایم ولی پاسخ درستی به ما نمی دهند شرایط خیلی سختی داریم امیدوارم که یک روز فرزندانم به هویت برسند.

انتهای پیام/

منبع: دانا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۱۱۲۶۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

از روز جهانی کتاب و حق مولف تا نقش کتاب در سبد خانواده‌ها

زهره صارمی، استاد زبان و ادبیات پارسی و مدرس دانشگاه درمورد روز جهانی کتاب و حق مولف بیان کرد: کتاب همواره همچون بارقه‌ای از نور در تاریکی دوره‌های مختلف تاریخی نجات‌بخش نوع بشر بوده است. زیرا کتاب با ایجاد نگرش مثبت در افراد جامعه باعث توسعه و بهبود شرایط جامعه شده است؛ به‌طوری که سطح دانش و تجربه زیسته‌ی افراد را بالا برده و پنجره‌ای گشوده است به جهان بینی‌های مختلف و زندگی‌هایی که امکان زیستن آنها وجود ندارد. زیرا تنها با خواندن کتاب می‌توان آن زندگی‌ها را تجربه کرد. 

این استاد زبان و ادبیات پارسی اظهار کرد: کتاب همواره به انسان کمک کرده است تا اهداف زندگی را برای خود مشخص و پیدا کند و به همین دلیل، انسان با خواندن کتاب می‌تواند درمورد اهدافی که تعیین و پیدا کرده است راه حل مناسب و دانش و اطلاعات کافی بدست آورد و علاوه بر این، کتاب توانسته است انسان را در راستای اهداف و راه حل‌هایی که می‌خواهد در پیش بگیرد راهنمایی کند و برای او روشنگر باشد. زیرا کتاب خواندن همواره باعث احساس آرامش و لذت بی‌پایان می‌شود و همین لذت بی‌پایان، مفهومی به نام کتاب را ماندگار کرده است. 

صارمی گفت: هر ساله در ۲۳ آوریل که همزمان با درگذشت نویسنده‌ی بزرگ «ویلیام شکسپیر» است روز جهانی «کتاب و حق مولف» گرامی داشته می‌شود و ایده اولیه‌ی این مناسبت از برنامه‌ای بوده است که در کاتالونیای اسپانیا برگزار می‌شده که همواره در این روز به خرید و فروش و اهدای کتاب پرداخته می‌شده است و هر کسی که کتابی خریداری می‌کرده یک شاخه گل رز هم، هدیه می‌گرفته است و پس از آن، این موضوع مورد توجه قرار گرفت و سازمان یونسکو این روز را به نام «روز جهانی کتاب» و حق مولف پایه‌گذاری کرد که اهمیت و توجه بیشتری به دست اندرکاران چاپ یک کتاب اعم از نویسندگان، مولفان، ناشران و معلمان و... شود. 

این استاد زبان و ادبیات پارسی ادامه داد: در طول تاریخ مشاهده کردیم افراد برای کسب دانش و بینش بیشتر و گسترده‌تر، همواره با هر زحمتی که بوده است به منابع و کتاب‌های مختلف دسترسی پیدا می‌کردند. اما در سال‌های اخیر شاهد تحولی در این زمینه هستیم و آن هم، انتشار کتاب‌های دیجیتالی و صوتی در فضا‌های مجازی و گروه‌ها و اپلیکیشن‌های مختلف است و این اقدام مثبتی است که می‌توان آن را به فال نیک گرفت. اما نکته‌ای که نباید فراموش شود حق مالکیت معنوی و حق مولف و تألیف و حق ناشر است؛ به‌طوری که وقتی قصد داریم کتابی را خریداری کرده و مطالعه کنیم نباید با دانلود کردن کتاب‌های دیجیتالی به صورت رایگان حق مولف و مالکیت معنوی و انتشارات را نادیده بگیریم و در مقابل، باید با خریداری از اپلیکیشن‌های معتبر و گروه‌هایی که با ناشر یا مولف ارتباط دارند کتاب‌های صوتی و دیجیتالی را در فضای مجازی از راه درست و دقیق تهیه کنیم و این کار خوبی است چراکه می‌توانیم با مبلغ بسیار کمتر.

او افزود: کتابی را در کتابخانه مجازی خودمان؛ آن هم در محیط تلفن همراه، تبلت و رایانه برای همیشه داشته باشیم و حتی این کتاب‌ها در حساب کاربری اپلیکیشن‌های کتابفروشی‌ها ماندگار خواهند شد. بنابراین، بهتر است که این کتاب‌ها را با مبلغ بسیار ناچیز تهیه کنیم و برای همیشه داشته باشیم و با پرداخت هزینه، دِین خود را به مولف و ناشر ادا کنیم. 

صارمی با اشاره به سرانه مطالعه کشور گفت: سرانه مطالعه در کشور ما در مقایسه با کشور‌های دیگر بسیار پایین است و باید به این نکته اشاره کرد که تا قبل از این، شاید بعضی از افراد، دسترسی فیزیکی نداشتن برای خرید کتاب در همه نقاط کشور و هزینه خرید را مطرح می‌کردند که البته به نظر بنده، این مسئله خیلی منطقی و دقیق به نظر نمی‌آید. چون در تناسب با هزینه‌های دیگر زندگی می‌توان کتاب را در سبد خرید خانواده‌ها قرار داد. از طرفی، با وجود کتاب‌های مجازی، هزینه‌های خرید این نوع کتاب‌ها کمتر و دسترسی به آنها بسیار راحت‌تر و گسترده‌تر شده است. 

این استاد زبان و ادبیات پارسی یادآور شد: از همه عزیزان و دست اندرکاران درخواست می‌کنم برای ترویج و فرهنگ‌سازی مطالعه تلاش بیشتری انجام دهند و هر کسی در هر جایی که فعالیت می‌کند مطالعه‌اش را به منظور افزایش دانش، بیشتر کرده و در آینده‌ی نه چندان دور اثر مطالعه را در زندگی خود مشاهده کند و این یک امر بدیهی است که بار‌ها به تجربه اثرش دیده شده است. همچنین، توصیه می‌کنم در زمینه‌ی کتابخوانی کودکان تبلیغات بیشتر و گسترده‌تری صورت بگیرد.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری ادبیات