به نقل از «عصر ایران»

یک راننده‌ اسنپ از تولد یک نوزاد داخل خودروی خود گفت: فکر می‌کردم که بچه به این راحتی به دنیا نمی‌آید

تاریخ انتشار: ۲۹ آذر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۶۱۶۱۸۱۱

«هیچ صدایی نمی‌آمد. من به این فکر می‌کردم که بچه به این راحتی به دنیا نمی‌آید و حالم دگرگون شده بود. رسیدیم جلوی مطب دکتر. با کیف و تجهیزات‌شان دم در منتظر بودند. هنوز بچه هیچ صدایی نداشت. من پیاده شدم و از ماشین فاصله گرفتم. گویا در همین زمان دکتر بند ناف بچه را برید. من در حالی که ماشین را روشن گذاشته بودم، رفتم آن طرف خیابان و یک گوشه نشستم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

چند لحظه بعد صدایم کردند که سریع آنها را به بیمارستان برسانم. در این فاصله شنیدم که خانم دکتر به مادر آن خانم گفت، بچه اگر زنده بماند ممکن است مشکل ذهنی پیدا کند و باید سریع به بیمارستان منتقل شود.»

روزنامه قانون نوشت: «حتی برای آنهایی که سال‌هاست هر صبح‌شان را با کلاچ و ترمز گرفتن و دنده عوض کردن شروع می‌کنند و رانندگی پیشه دیرینه‌‌شان شده است، باز هم تصور این که مسافری داخل خودروی در حال حرکت به صورت طبیعی وضع حمل کند، سخت و غیر ممکن است. زایمان داخل خودرو، بدون کمک و تجهیزات آن قدر شبیه به معجزه است که هر شنونده‌ای را متاثر می‌کند. با این حال، پسر جوان داستان ما جزو معدود رانندگان دنیاست که تجربه تولد زودهنگام یک نوزاد را داخل خودروی خود از سر گذرانده است. همه چیز به ساعت ۳:۳۰ عصر یک روز پاییزی و یک درخواست سفر برمی‌گردد؛ سفری که محمدرضا روشن‌ضمیر معتقد است زمین و زمان دست به دست هم دادند تا او آن را بپذیرد و با خودرویش میزبان کودک هفت‌ماهه‌ای در این دنیا باشد. در ادامه پای صحبت‌های این راننده اسنپ نشستیم و درباره جزییات باورنکردنی‌ تولد یک نوزاد داخل خودروی او پرسیدیم.

خیلی خلاصه تعریف می‌کنید چه اتفاقی افتاد؟

ساعت سه‌ونیم بعدازظهر بود. من در محدوده خانه‌مان در محله نیروی هوایی پیش چند تا از دوستانم بودم که درخواست سفر به مقصد میدان هفت‌حوض آمد. فکر کردم نزدیک است و بعدش می‌توانم به خانه بروم. قبول کردم. همین‌ که داشتم سوار ماشین می‌شدم، شخصی که درخواست داده بود، تماس گرفت. یک آقایی بودند، گفتند: «لطفا اگر می‌شه خیلی سریع برید دنبال خانم و مادر خانم من.» در راه که می‌رفتم دوباره تماس گرفتند و گفتند: «خانمم حال‌شون خوب نیست، رسیدید؟» گفتم: «بله دارم می‌رسم، بگید بیان پایین.» وقتی رسیدم چند دقیقه صبر کردم.

دوباره تماس گرفتند که الان دو تا خانم می‌آیند. بعد از چند دقیقه دوباره زنگ زدند که ببخشید خانمم آنجا نیست. گویا آنجا منزل مادر خانم‌شان بود و ایشان به اشتباه تصور می‌کردند خانم‌شان آنجاست. منزل خودشان دو چهار راه با منزل مادر خانم‌شان فاصله داشت و رسیدن به آنجا حداقل ۱۰ دقیقه طول می‌کشید. از من پرسیدند: «تشریف می‌برید اونجا سوارشون کنید؟» من تردید داشتم، گفتم: «باشه، ولی زمان می‌بره تا خودم رو برسونم.» حین رفتنم باز تردید داشتم و فکر می‌کردم اگر حال‌شان واقعا بد باشد شاید برای من درد سر شود.

در آن لحظه به این فکر کردید که سفر را کنسل کنید؟

دو، سه بار به ذهنم رسید که لغو سفر بزنم. مدام ایشان تماس می‌گرفتند که وای خانمم حالش بد است. این بیشتر من را ترسانده بود که حالا چه اتفاقی می‌افتد.

به شما نگفتند خانم‌شان باردار است؟

نه اصلا نگفتند. بعد از این که رسیدم دو خانم محجبه آمدند. یکی‌شان روی صندلی عقب و یکی‌شان روی صندلی جلو نشستند. مادرشان دایم می‌گفتند آقا تو رو خدا برو، چراغ قرمز را رد کن، من هزینه‌اش را می‌دهم. من گفتم: «اگه ایشون حال‌شون خیلی بده باید زنگ می‌زدید اورژانس.» هنوز نمی‌دانستم که ایشان باردارند و نگرانی‌شان را که دیدم برای این که آرام‌شان کنم شروع کردم به صلوات فرستادن.

چرا این کار را کردید و صلوات فرستادن‌تان چه تاثیری روی آنها گذاشت؟

نمی‌خواستم استرس‌ زیادشان روی من اثر بگذارد. برای این که بتوانم خودم و آنها را آرام کنم این کار را کردم. فکر کردم اگر الان من هم دستپاچه بشوم ممکن است تصادف کنم و وضعیت از این که هست بدتر شود.

با دکترشان تلفنی صحبت می‌کردند که من از روی مکالمه‌شان متوجه شدم خانمی که عقب نشسته باردار هستند. سعی کردم به هیچ عنوان توی آینه‌ نگاه نکنم که راحت باشد. در حالی که مادرشان به دکتر می‌گفت: «خانم دکتر انگار بچه داره میاد.» یک مرتبه دخترشان گفت: «بچه اومد.»

صدای گریه بچه را شنیدید؟

نه هیچ صدایی نمی‌آمد. من به این فکر می‌کردم که بچه به این راحتی به دنیا نمی‌آید و حالم دگرگون شده بود. رسیدیم جلوی مطب دکترشان. ایشان با کیف و تجهیزات‌شان دم در منتظر بودند.

هنوز بچه هیچ صدایی نداشت. من پیاده شدم و از ماشین فاصله گرفتم. گویا در همین زمان دکتر بند ناف بچه را برید. من در حالی که ماشین را روشن گذاشته بودم، رفتم آن طرف خیابان و یک گوشه نشستم. چند لحظه بعد صدایم کردند که سریع آنها را به بیمارستان برسانم. در این فاصله شنیدم که خانم دکتر به مادر آن خانم گفت، بچه اگر زنده بماند ممکن است مشکل ذهنی پیدا کند و باید سریع به بیمارستان منتقل شود.

واکنش شما چه بود؟

من سریع نشستم داخل ماشین و مسیریابم را روشن کردم تا نزدیک‌ترین بیمارستان را پیدا کنم. توی راه بیمارستان که بودیم ناگهان بچه شروع کرد به گریه کردن. من شروع کردم به خندیدن و گفتم: «اِ، داره گریه می‌کنه، ای جان داره گریه می‌کنه.» مادربزرگ بچه هم به دخترشان تبریک می‌گفتند. دکتر از قبل به بیمارستان اطلاع داده بود و تا رسیدیم من و مادربزرگ بچه دویدیم داخل بیمارستان و در حالی که ایشان به پرستارها می‌گفت: «پسرم، پسرم»، من تازه متوجه شدم که بچه پسر است. یکی از پرستارها یک برانکارد را به سمت ما هل داد و من هم آن را گرفتم و دویدم سمت ماشین. پرستارها با پتو و تجهیزات پشت سرم آمدند. سریع بچه را بردند و کمک کردند که مادر روی برانکارد بخوابد.

در این فاصله پدر بچه متوجه وضع حمل خانم‌شان شد؟

تو اتوبان باقری که به سمت بیمارستان می‌رفتیم تماس گرفتند و مادر خانم‌شان موضوع زایمان را به او اطلاع داد. بعد از این که مادر و بچه را بردند، من لبه سکو نشسته بودم و به صندلی ماشینم که خونی شده بود نگاه کردم. مادربزرگ بچه گفت: «پسرم من همه هزینه‌های تمیز کردن ماشینت رو تقدیمت می‌کنم.» وقتی رفتند من ماشینم را بردم کارواش و خواستم که صندلی‌ها کامل شسته شود.

واکنش خانواده‌تان از شنیدن این اتفاق چه بود؟

بعد از این که ماشینم را گذاشتم کارواش به منزل برگشتم. مادرم وقتی دید ماشینم نیست و خسته هستم نگران شد و گفت: «ماشینت کو، تصادف کردی؟» نمی‌دانستم چطور باید به مادرم توضیح بدهم. کشیدمش کنار و خیلی آرام موضوع را در گوشش تعریف کردم. مادرم مانده بود چه بگوید. کمتر از دو ساعت بعد پیام تبریک بود که برای من می‌آمد و قدم نو رسیده را تبریک می‌گفتند.

به این فکر می‌کنید چرا این اتفاق در ماشین شما افتاده است؟

از اسفند ۹۴ به صورت پاره‌وقت راننده اسنپ هستم. تا یک هفته قبل از این اتفاق تا ساعت پنج و شش بعد از ظهر در یک شرکت مشغول به کار بودم اما مسائلی پیش آمد که آن کار به هم خورد. اگر یک هفته قبل از تولد این نوزاد کارم به هم نخورده بود، روزی که بچه به دنیا آمد من باید سر کار قبلی‌ام می‌بودم و امکان نداشت ساعت سه و نیم بعد از ظهرمشغول کار در اسنپ باشم. از طرفی در آن روز چراغ بنزینم روشن شده بود و در مسیری که بودم دو تا پمپ بنزین قرار داشت ولی آمدم سمت منزل خودمان بنزین زدم.

انگار همه اتفاق‌ها دست به دست هم ‌داده بود که در زمان درخواست سفر از طرف پدر آن بچه در آن حوالی باشم. بعد از آن که بنزین زدم به این فکر کردم که بروم خانه و استراحت کنم اما تصمیمم عوض شد و به مغازه چند تا از دوستانم رفتم. جالب است جایی که بودیم هیچ وقت اینترنت کار نمی‌کند و همیشه سرور غیر فعال است. گرم صحبت بودیم که یک درخواست برایم آمد و موفق شدم قبولش کنم.

احساس شما درباره این که یک نوزاد داخل ماشین‌تان به دنیا آمده است، چیست؟

من تجربه پدر شدن ندارم. در آن لحظه اولین کسی که در نظرم آمد خواهرم بود که سال پیش صاحب فرزند شد. جزو اولین کسانی بودم که اولین گریه این نوزاد را شنیدم و این برایم خیلی جالب بود.

حتی تصور چنین اتفاقی به شدت می‌تواند استرس‌زا باشد. در آن لحظات پر فشار چطور وضعیت را مدیریت کردید؟

شاید باورتان نشود کل این پروسه خیلی برای من ترسناک بود و تا یک هفته بعدش هم نمی‌توانستم سرویس بروم. این داستان سوای از این که به دنیا آمدن بچه چقدر می‌تواند مبارک باشد برای من یک بار روانی سنگین داشت. خوشحالم که بچه سالم است چون اگر مشکلی داشت داستان تولدش این قدر شیرین نبود.

بعد از آن پدر بچه با شما تماس گرفت یا به دیدن بچه رفتید؟

این بچه را فقط یک نظر دیدم و منتظر شدم که با من تماس بگیرند. از آن زمان تا به حال هنوز پدر بچه با من تماس نگرفته است. من هیچ قضاوتی نمی‌کنم و متوجهم چقدر درگیر به دنیا آمدن بچه هستند. البته یک روز بعد از این که اسنپ پیگیر تمیز کردن ماشین و واریز مبلغی بابت این اتفاق شد، مادربزرگ بچه با من تماس گرفت. وقتی بچه را به بیمارستان رساندم یکی از خانم‌هایی که آنجا بود به من گفت که ان‌شاءالله این بچه برای شما خوش‌قدم باشد و همین حس خوب برای من کافی است.

منبع: عصر ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۶۱۶۱۸۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چگونه یک تخت خواب دنج برای چیدمان رویایی بسازیم

تبدیل اتاق خواب شما به پناهگاهی برای آرامش و آسایش با ایجاد یک تخت خواب رویایی و دنج که شما را به استراحت و تجدید قوا دعوت می کند، آغاز می شود.

ایجاد یک تخت خواب دنج و راحت برای خوابی باکیفیت

در حالی که تشک به طور غیرقابل انکاری مهم است، رسیدن به نهایت آرامش در خواب به رویکردی جامع نیاز دارد که همه چیز را از ملحفه های پنبه ای باکیفیت تا یک ابعاد تخت دونفره شخصی سازی شده و انتخابی عالی از بالش، روکش تشک و موارد دیگر را در بر می گیرد.

برای اینکه تجربه خواب خود را به سطوح جدیدی ارتقا دهید، این پنج نکته تخصصی را برای ساختن یک تخت خواب مجلل و دنج در نظر بگیرید. با این استراتژی‌های ساده اما مؤثر، به زودی متوجه خواهید شد که در کمترین زمان به خوابی آرام و لذت بخش فرو می‌روید.

۱. اولویت دادن به یک تشک فوق العاده راحت

هسته اصلی هر خواب رویایی، تشکی است که راحتی و پشتیبانی بی نظیری را نوید می دهد. با توجه به اینکه بخش قابل توجهی از زندگی خود را در رختخواب می گذرانیم، انتخاب تشک مناسب غیرقابل مذاکره است.

در حالی که ممکن است وسوسه شوید تشکی با نرمی فرو رونده انتخاب کنید، راحتی واقعی در یافتن تعادل کامل بین پشتیبانی و نرمی نهفته است. تشک ایده آل شما بسته به ترجیحات منحصر به فرد خواب شما متفاوت خواهد بود. به عنوان مثال، اگر با کمردرد مبارزه می کنید، یک تشک سفت و سخت ممکن است بلیط شما برای استراحت راحت باشد. و صرف نظر از اینکه چه مدت در رختخواب می مانید، خوابی آرام و بدون درد را تضمین می کند. برعکس، اگر در هنگام خواب مستعد گرمازدگی هستید، یک تشک خنک کننده با جریان هوای بیشتر و سطحی با طراوت خنک می تواند تعریف شما از دنج بودن باشد.

خواه خواهان آغوش فراگیر یک تشک نرم باشید طیف متنوعی از تشک های راحت را ارائه می دهد که برای پاسخگویی به هر سبک خوابی طراحی شده است و تضمین کننده ارتقاء دهنده ای برای خواب شبانه شما است.

۲. با یک روکش تشک نرم، راحتی را افزایش دهید

با افزودن لایه ای از پشتیبانی نرم با یک روکش تشک باکیفیت، تجربه خواب خود را ارتقا دهید. یک روکش تشک نه تنها اثر بالشتکی اضافی را ارائه می دهد، بلکه هر تشک قدیمی یا سفت و سختی را نیز احیا می کند و آن را به پناهگاهی دنج تبدیل می کند که هرگز نمی خواهید آن را ترک کنید. حتی اگر در حال حاضر یک تشک نو دارید، یک روکش تشک می تواند سطح راحتی آن را بیشتر افزایش دهد و اطمینان حاصل کند که هر بار که به رختخواب می روید در نرمی مجلل فرو بروید.

به سرمایه گذاری روی روکش تشک راحت که با دقت با فوم چند لایه ساخته شده است فکر کنید تا تعادل کاملی از نرمی و پشتیبانی را برای یک تجربه خواب واقعاً لذت بخش به شما ارائه دهد.

۳. کلکسیون بالش خود را برای راحتی نهایی تنظیم کنید

بهترین برند تخت خواب دو نفره هم بدون مجموعه ای از بالش های نرم و با دقت انتخاب شده کامل نمی شود. صرف نظر از اینکه رویکرد مینیمالیستی را ترجیح می دهید یا دوست دارید خود را با تعداد زیادی بالش احاطه کنید، انتخاب بالش مناسب می تواند تمام تفاوت را در جستجوی راحتی نهایی ایجاد کند.

وقتی صحبت از انتخاب بالش به میان می آید، کیفیت بر کمیت ارجحیت دارد. بالش هایی را انتخاب کنید که متناسب با موقعیت خواب و ترجیحات خاص شما باشند و از پشتیبانی و آرامش مطلوب در طول شب اطمینان حاصل کنند. مهم نیست که خواب پشت، پهلو یا شکم باشید، داشتن حداقل دو بالش باکیفیت برای هر نفر برای راحتی و تطبیق پذیری ضروری است.

برای داشتن حس ابری، در بالش های پر مجلل که نرمی و لطافت بی نظیری را ارائه می دهند، غرق شوید. از طرف دیگر، اگر پشتیبانی محکم تری را ترجیح می دهید، به سرمایه گذاری روی بالش های فومی که برای مطابقت با سر و گردن شما طراحی شده اند تا تجربه خواب سفارشی داشته باشید، فکر کنید.

چه به بالش برای خواب آرام نیاز داشته باشید و چه به بالش های تزئینی برای افزایش جذابیت زیبایی تخت خواب خود، بنیزما طیف کاملی از بالش های ممتاز را برای پاسخگویی به هر نیاز و ترجیح شما ارائه می دهد.

۴. انتخاب کالای خواب عالی

ایجاد پناهگاه نهایی تخت خواب دنج فراتر از انتخاب تشک و بالش مناسب است. برای دستیابی به حداکثر راحتی و آرامش، سرمایه گذاری روی کالای خواب باکیفیت که شما را در گرما و نرمی در بر می گیرد، ضروری است.

تجربه خواب خود را با لوازم ضروری خواب زیر ارتقا دهید:

۱. لحاف: خود را در راحتی نرم با یک لحاف سبک که تعادل کاملی از گرما و قابلیت تنفس را فراهم می کند، بپیچید. برای اطمینان از خوابی دنج بدون گرم شدن بیش از حد، یک لحاف پر با قابلیت تنفس یا یک لحاف جایگزین پر را انتخاب کنید.

۲. پتوی برقی: شب های سرد را با یک پتوی برقی که تخت شما را برای راحتی فوری گرم می کند، دور کنید. آن را چند دقیقه قبل از خواب زیر ملحفه های خود قرار دهید و از گرمای آرامش بخشی که از پایین ساطع می شود لذت ببرید.

۳. پتوی سنگین: آغوش آرامش بخش یک پتوی سنگین را تجربه کنید که برای ایجاد فشار ملایم و ارتقاء آرامش طراحی شده است. این پتو برای کاهش اضطراب و بی خوابی ایده آل است، یک پتوی سنگین را با وزن دلخواه خود برای یک تجربه خواب شبیه پیله انتخاب کنید.

۴. لحاف یا روانداز: برای گرما و راحتی بیشتر، تخت خواب خود را با یک لحاف یا روانداز لایه لایه کنید. برای راحتی در تمام فصول، یک ست لحاف چهار فصل انتخاب کنید یا در ماه های گرمتر از نرمی یک روانداز وافل لذت ببرید.

به ملحفه های لوکس ارتقا دهید

روبالشی و ملحفه نه تنها برای حفظ تمیزی تخت خواب ضروری هستند، بلکه به طور قابل توجهی به راحتی کلی شما نیز کمک می کنند. هنگام انتخاب ملحفه برای یک تخت خواب دنج، گزینه های زیر را در نظر بگیرید:

فلانل: ملحفه های فلانل که از 100% پنبه برس خورده ساخته شده اند، نرمی و گرما بی نظیری را ارائه می دهند و آنها را برای شب های دنج ایده آل می کنند. ساتن: با ملحفه های ساتن که به لطافت فوق العاده نرم و گرما بخش بودن در هوای سرد شناخته شده اند، نرمی لوکس را تجربه کنید. پرکال: با ملحفه های پرکال ساخته شده از 100% پنبه ارگانیک و به خاطر نرمی و قابلیت تنفسشان مشهور، خنک و راحت بمانید و خوابی دنج و بدون تعریق را تضمین کنید.

در مورد روبالشی، نرمی ابریشمی روبالشی های ابریشم توت را که در عین حال راحتی لوکس را ارائه می دهد، از مو و پوست شما محافظت می کند، در نظر بگیرید.

چه ملحفه های سبک و قابل تنفس را ترجیح دهید، چه ملحفه های نرم و گرم، بنیزما طیف گسترده ای از گزینه های کالای خواب را ارائه می دهد که برای ارتقای تخت خواب شما به سطوح جدیدی از راحتی و لوکس طراحی شده است.

کد خبر 748821