اپلیکیشنی که گریه کودکان را ترجمه میکند!
تاریخ انتشار: ۳ خرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۸۷۳۸۷۶۰
گریههای کودکان دلایل متعددی از جمله: گرسنه بودن، درد داشتن و غیره دارد، اما والدین نمیتوانند دقیق تشخیص دهند که دلیل اصلی گریه کودک چیست اکنون محققان "دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس" (UCLA) یک برنامه بسیار جالب توسعه دادهاند که هنگام گریه کودکان، والدین با استفاده از آن برنامه میتوانند متوجه شوند که دلیل گریه او چیست و کودک چه میخواهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
محققان دانشگاه کالیفرنیا لس آنجلس قصد دارند تا الگوریتمی را ایجاد کنند که این الگوریتم میتواند انواع گریه را از هم تشخیص دهد. این الگوریتم گریههای مختلف را به سه دسته تقسیم میکند: درد، گرسنگی و خستگی.
"آریانا اندرسون" (Ariana Anderson)، محقق ارشد دانشگاه کالیفرنیا لس آنجلس میگوید: به عنوان یک مادر، من میتوانم به طور غریزی تنها با گوش دادن به صدای گریه فرزندم متوجه شوم که او چه میخواهد اما به عنوان یک آمار شناس، بر این باورم که آیا ما میتوانیم یک الگوریتم توسعه دهیم که به صورت خودکار همانند گوش والدین عمل کند؟ بله قطعا ما میتوانیم.
پس از آزمایش یک سری الگوریتمهای مختلف بر روی بیش از 2000 نمونه گریه نوزاد، این سیستم در 90 درصد مواقع موفق به تشخیص درست علت گریه کودک شد. هر چند این سیستم هم اکنون نیز با دشواری میتواند تفاوت بین گریه از روی گرسنگی و سر و صدا کردن کودک را تشخیص دهد.
اندرسون افزود: این برنامه انواع فرکانسهایی که در گریه و الگوهای مختلف صداها و سکوت هستند، را بررسی میکند. به عنوان مثال، هنگامیکه صدای گریه توام با سکوت طولانی را میشنوید، میتوانید تشخیص دهید که کودکتان فقط سر و صدا میکند اما هنگامی که کودکان درد دارند بی وقفه گریه میکنند و لحظات بسیار کوتاهی میان گریه شان سکوت میکنند.
البته این نکته را هم باید در نظر گرفت که هر کودکی به همان شیوهی گفته شده ارتباط برقرار نمیکند، به همین دلیل است که برنامه هوشمند یک ویژگی جالب دارد که کاربران را قادر میسازد تا به این الگوریتم آموزش دهند تا صداهای خاص کودکشان را بهتر ترجمه کند. والدین میتوانند کلیپهای صوتی از گریه کودکشان را ضبط و ضمیمه کرده و به سرور دانشگاه کالیفرنیا لس انجلس ارسال کنند تا دقت پیشبینیهای این برنامه بهبود پیدا کند.
همچنین محققان قصد دارند گریه تعداد زیای کودک را جمع آوری کنند تا بتوانند اختلالات عصبی را از طریق صوت غیر طبیعی کودک تشخیص دهند.
" استیون شینکف" (Stephen Sheinkopf)، از دانشگاه براون معتقد است که با استفاده از ابزارهای مناسب، تنها با مطالعه بر روی گریه کودکان میتوان بیماریهایی نظیر اوتیسم را در سنین کودکی تشخیص داد.
به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، اندرسون می گوید: این مطالعه منحصر به فرد است، زیرا آزمایشگاه را به خانه کاربران میبرد نه کاربران را به آزمایشگاه . این برنامه قابل دانلود برای هر دو سیستم عامل آی. ا .اس واندروید است و هرکسی که مایل به داشتن این برنامه است میتواند برنامه Chatterbaby را دانلود کرده و پنج ثانیه از گریه کودک خود را ثبت و سپس آن را به پایگاه داده آپلود نماید.
کد خبر: ۵۲۵۱۰۰ تاریخ انتشار: ۰۳ خرداد ۱۳۹۷ - ۰۳:۰۱
منبع: آفتاب
کلیدواژه: اپلیکیشن کودکان گریه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۸۷۳۸۷۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سندروم استکهلم در مدارس ابتدایی/ فرزندتان را به ربات آزمون دهنده تبدیل نکنید!
عصر ایران؛ امید خزانی*- سندروم استکهلم پدیدهای روانی است که قربانی با آزارگر خود و یا گروگان با گروگانگیر حس همدلی و حتی وفاداری دارد! اما ارتباط این موضوع با مدارس ابتدایی و کودکان معصوم چیست؟
ما - والدین که فرزندانمان را مال خود و نه از خود میدانیم - با این فرشتگان معصوم کاری میکنیم که بیشباهت نیست به پدیده سندروم استکهلم و همدلی با گروگانگیران که برخی از مدارس ابتداییاند.
این تمثیل از آن روست که والدین با دستان خود فرزندان خود را به مدارسی میسپارند که با جان و جسم کودکانشان چون یک گروگان رفتار کنند و حتی در این روند نهایت همکاری را نشان میدهند و حتی خواستار فشاری بیشتر(شما بخوانید آزاری بیشتر) از جانب مدرسه متبوع میشوند.
قبلاً مطلبی با عنوان " آموزش فرزند یا فرزند کشی " در اینجا ( لینک) منتشر شد و مقایسه ای تطبیقی با کشورهای دنیا در روند آموزش ابتدایی آورذه شد که نشان می داد ساعات آموزش ابتدایی در ایران از متوسط آموزش دنیا ۳۰۰ الی ۴۰۰ ساعت بیشتر است و این با همکاری والدین صورت می پذیرد که به نظر نویسنده فاجعه بار است و در گذر زمان باعث فرسودگی کودکان در بستر آموزش میشود. اخیرا کودکی ۹ ساله از نزدیکان را دیدم که در اثر فشار بیش از حد درسی والدین تحصیلکرده اش و الزام آنها برای آمادگی آزمون دچار اسپاسم عضلانی شده بود و کودکی اش به تاراج رفته بود! چند نکته به اختصار در باب این پدیده عرض می کنم:
۱. اگر پدران سنت زده ما خطاب به معلمان می گفتند " گوشت فرزندم مال تو استخوان اش مال من " ؛ این روز ها خیلی از والدین مجوز شدیدتر از این برخوردها را به مدارس فرزندانشان می دهند اما نه در قالب تنبیه بدنی بلکه بسی فراتر؛ تلقین دایمی حس ناکافی بودن! دقت بفرمایید برای یک کودک ۷ تا ۱۰ ساله!
۲. بارها شاهد بوده ام که والدین از مدارس متبوع شان خواسته اند که فرزند ۹ ساله آنها را برای آزمون آماده کنند . آزمونهای بی پایانی چون مدارس تیزهوشان ؛ آزمون مدارس خاص( شما بخوانید مراکز گروگانگیری ویژه) و غیره.
اهداف دوره ی آموزشی ابتدایی کم و بیش در اکثر کشورهای پیشرفته و حتی با تعریف یونسکو بر ۳ مبنای زیر استوار است : یادگیری مبانی سواد و اعداد؛ یادگیری مهارت های اجتماعی و ایجاد شوق و علاقه برای یادگیری !! در کجای این هدف گذاری جهانی آماده سازی برای آزمون های خاص گنجانده شده است که شمای والدین روان کودک ۹ ساله تان را آزار می دهید و حتی بابت آن هزینه می پردازید؟ این اتحاد والدین و مدارس علیه یه کودک ۸-۹ ساله چه منطق و مبنایی جز کودک آزاری می تواند داشته باشد. البته همه کودکان در اثر فشارهای اینچنینی دچار اسپاسم عضلانی نمی شوند اما آثار ماندگار مخرب روحی بر وجودشان می نشیند! از دوره ابتدایی همان را انتظار باید داشت که عقلای جهان بر آن اجماع کرده اند!
۳. هر نوع آموزش با عنصر انضباط ( دیسیپلین) گره خورده است. گزاره های آموزش در فضای شاد و غیره لزوما در مقام عمل جوابگو نیستند. آموزش برای کودک دوره ابتدایی با محدودیت انضباط پذیری و زمان حداقلی سرو کار دارد. ظرفیت انضباط پذیری یک کودک دوره ابتدایی بسیار محدود و شکننده است. این محدودیت ها قابلیت توسعه دارند اما قطعا در افق ۱۲ ساله باعث فرسایش آموزشی خواهند شد!
۴. بقول فرنگی ها " شیطان در جزییات است " بسیاری از آزمون های متداول آموزشی از جمله achievement test , proficiency test و competency test و Aptitude test که نسخه بومی شده آنها در مدارس ما نیز استفاده می شود با ده ها متغیر و پارامترهای اجرایی و نیروهای مجرب آموزش دیده قابلیت اجرا و نتیجه درست دارند! با زیرساخت های موجود سخت افزاری و نیروی انسانی اشغال در اکثر مدارس ابتدایی نتایج درستی برای این آزمون ها متصور نیست!
۵. آموزش و در کل علوم انسانی بسیار ظریف و شکننده است و از قوانین پوزیتیویستی تبعیت نمی کنند. به این معنا که از درستی گزاره الف و گزاره ب لزوما درستی گزاره ج حاصل نمی شود. اگر موفقیت فرمول واحدی داشته باشد که ندارد آن فرمول در مورد فرزند شما با متغیرهای زیادی سروکار خواهد داشت و لزوما نتیجه نخواهد داد. آنچه که برای موفقیت در اکثر مدارس پایه و ابتدای ما ریل گذاری شده با نوعی آزار و خشونت پنهان گره خورده است و ره به ترکستان می برد ! جاده با کیفیت ؛ خودرو استاندارد ؛ راننده مجرب و ساعت رانندگی استاندارد سفر ایمن را به دنبال دارد !
۶. بارها شنیده ایم که برای ساختن یک کشور از مدارس ابتدایی شروع کنید و نیک می دانیم که کشورهای توسعه یافته ۱۰ درصد تولید ناخاص داخلی را صرف آموزش بویژه آموزش پایه می کنند و آموزش پایه درست از وظایف ذاتی دولت هاست ! بله همه اینها درست است اما عجالتا در فقدان این درایت ها از تبدیل فرزندتان به ربات آزمون دهنده بپرهیزید!
۷. به پشتوانه دو دهه تجربه در آموزش عرض می کنم اکثر برنامه هایی که در قالب فوق برنامه در مدارس غیردولتی ارایه می شود فاقد عمق لازم است و غالبا سطحی است. برای مثال ۳ سال زبان فوق برنامه مدارس تقریبا معادل ۸ ماه آموزش در موسسات معتبر زبان است!
پی نوشت: هر نوع آموزش در هر سطحی که در دوره کودکی ( زیر ۱۲ سال) متصور است قابلیت جبران در دوره نوجوانی را داراست اما و هزار اما که کودکی از دست رفته هرگز جبران پذیر نیست چه برسد به آزار و آسیب های روحی که عمری ممکن است گریبانگیر کودک شما باشد.
---------------------
*دکتریِ آموزش