به نقل از «الف»

پرواز همای: برخی به خاطر منافع شان کنسرت ها را لغو کردند/ کیروش کاری برای فوتبال ما نکرد

تاریخ انتشار: ۹ مرداد ۱۳۹۷ | کد خبر: ۱۹۹۲۸۳۱۰

سعید جعفرزاده احمد سرگورابی یا همان «پرواز همای» از همان ابتدا کارش را متفاوت شروع کرد. آنقدر متفاوت بود که کارش به ممنوع‌الفعالیتی کشید. چندین سال از اجرا و انتشار آلبوم محروم بود. فرم خواندن و تصنیف‌هایی که اجرا می‌کرد شوروحال ویژه‌ای داشت که نسبت به هم‌دوره‌هایش متفاوت بود. اما چندین سال دوری از فعالیت رسمی او را از فضای موسیقی دور کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما همای فعالیت‌هایش را در خارج از کشور ادامه داد و همیشه مشتاق فعالیت رسمی در کشور بود و بالاخره توانست مجوز صدور آلبوم و برگزاری کنسرت‌هایش را بگیرد. او در عین حال مشغول تحصیل در ایتالیاست و در رشته‌ی خوانندگی اپرا درس می‌خواند. پرواز همای در حال حاضر در آستانه اجرای کنسرت - نمایش «حلاج» است. این کنسرت از نیمه‌های مرداد روی صحنه می‌رود. پرواز همای گفت‌گویی با تسنیم انجام داده است که در ادامه می خوانید:

برایمان بگویید که در ایتالیا در چه مقطعی تحصیل می‌کنید. از چه سالی به ایتالیا رفتید و تحصیلتان را از کجا و از کدام دانشگاه شروع کردید. تا چه مقطعی می‌خواهید به تحصیل ادامه دهید.

در ایتالیا در مقطع لیسانس آواز اپرا، شاخه باروک تحصیل می‌کنم. امسال سال چهارم تحصیلاتم در ایتالیاست. در ایران هم در رشته‌های نقاشی، موسیقی و ادبیات تحصیلات داشتم. تا هر مقطعی که توان داشته باشم به ادامه تحصیل می‌پردازم و سعیم بر این است که آموختن را در اولویت زندگیم قرار دهم.

فرق میانِ تحصیل در ایران و تحصیل در ایتالیا(در رشته موسیقی) در چیست.

تحصیل در رشته موسیقی در ایران بیشتر مختص موسیقی ایرانی است و تمام آنچه درباره موسیقی ایرانی هست را می‌شود در ایران آموخت. اما در اروپا موسیقی اروپایی را می‌توان یاد گرفت. اروپاییان در موسیقی بسیار پیشرفته و مدرن هستند و در عین حال تاریخ گرانبهایی در عرصه موسیقی دارند. درست مانند ادبیات ما که بسیار سنگین و گرانبها و پرپیچ و خم است، موسیقی هم در اروپا همین قدر با ارزش است. به همین دلیل تحصیل در اروپا و در رشته موسیقی، دیدگاهی جهانی‌تر به شما خواهد داد.

میزان آشنایی ایتالیایی ها با موسیقی ایرانی در چه حدی است.

کلا خارجی‌ها نسبت به موسیقی ایرانی شناخت چندانی ندارند. موسیقی چین یا هندوستان بسیار شناخته شده‌تر از موسیقی ماست. موسیقی ایرانی را در حدِ همان حضورمان در فستیوال‌های مختلف می‌شناسند.

در زمینه اپرا هم فعالیت می‌کنید. از اپرا و علایقتان به این هنر برایمان بگویید.

بخشی از فعالیت‌هایم در یادگرفتن اپرا و نوشتن اپرای ایرانی سپری می‌شود. آنچه از ساختار و شکل اصلی اپرا در ایتالیا را یاد می‌گیرم، در اپراهای ایرانی پیاده می‌کنم. اپراهای ایرانی را براساس داستان‌های اساطیری ایران می‌نویسم. تا کنون اپراهای «موسی و شبان» و «عشق و عقل آدمی» را نوشته‌ام و به صحنه برده‌ام. همچنین سومین اپرایی که آماده اجرا دارم «اپرای حلاج» است که از هفته آینده در تهران روی صحنه می‌رود.

میان اپرا و آواز ایرانی آیا اشتراکاتی هست؟

اجرای اپرا همراه با نمایش و واکنش‌ها و تغییر صحنه و نورپردازی است. آواز ایرانی اما بدون نمایش است. وجه اشتراک این دو تنها در خواندن است. کسی که تکنیک‌های اجرای اپرا را خوب بشناسد، در خواندن موفق است؛ حال آواز ایرانی یا هر آواز دیگری باشد.

تکنیک های خواندن در اپرا، با تکنیک های خواندن در آواز ایرانی چه تفاوت هایی دارند. فعالیت در این دو زمینه برایتان مشکلی ایجاد نمی‌کند؟

با یاد گرفتن تکنیک‌های آواز اپرا، آواز ایرانی را بهتر اجرا می‌کنم. چرا که این تکنیک‌ها کاملا علمی و فنی است. از نظر ساختار شناخت بدن، عضله‌ها، تارهای صوتی، فیزیک و عضله‌های مربوط به خواندن و ساختار دهان و دندان و تکنیک‌های علمی خوانندگی در اپرا آموزش داده می‌شود. کسی که این تکنیک‌ها را یاد بگیرد به راحتی می‌تواند موسیقی ایرانی یا هر موسیقی دیگری را اجرا کند.

پروژه‌ی اپرایی تازه‌ای در دست دارید که در ایران روی صحنه ببرید؟

تازه‌ترین اپرایی که روی صحنه می‌برم، «اپرای حلاج» است. از پانزدهم مرداد در کاخ سعدآباد و در ایوان عطار روی صحنه می‌رود. این اپرا داستان ظهور و پیدایش و مبارزه و محاکمه حلاج را به تصویر می‌کشد.

وقتی علی رهبری رهبر ارکستر سمفونیک تهران بود، قرار بر همکاری شما با این ارکستر شد که در نهایت به نتیجه نرسید. علت این مسئله چه بود. آقای رهبری در یک نشست خبری توان امراخوانی شما را زیرسوال برد. در این باره نظرتان چیست.

ما توافقی برای اجرا نداشتیم. نشستی با همدیگر داشتیم که در نهایت به توافق نرسیدیم. آقای رهبری اخلاق خاص خودش را دارد و همکاری با ایشان از نظر من امکان‌پذیر نبود. در نشستی 10 دقیقه‌ای همدیگر را دیدیم ولی اینکه بخواهیم با هم همکاری داشته باشیم، نه.

اجراهایتان در ایران را از کی دوباره شروع می‌کنید.

اجراهای من در ایران مداوم است و همیشه در ایران در حال اجرا هستم. به غیر از ماه‌های محرم و صفر و رمضان، در باقیِ ماه‌های سال معمولا اجراهایی دارم.

کنسرت‌هایتان به نسبت کیفیت و اهمیتشان، بازتاب چندانی در رسانه‌های داخلی ندارند. گویی نوعی بی‌مهری به شما و اجراهیتان هست. علتش چیست.

با رسانه‌ها رابطه چندان خوبی ندارم. به غیر از چند رسانه‌ی خاص. علاقه‌ای هم برای حضور در رسانه‌ها ندارم. هر کسی که بخواهد با من مصاحبه کند، اگر مربوط به کار موسیقی و فعالیت‌های من باشد، حتما گفت‌وگو می‌کنم و اگر هم نخواهند که برای من هم خیلی اهمیتی ندارد.

چند سالی است که مجوز فعالیت رسمی در فضای موسیقی ایران را گرفته‌اید. چه تفاوتی دارد؛ دوران ممنوع الفعالیتی با اکنون که به طور رسمی فعالیت موسیقی را ادامه می‌دهید.

کار کردن در ایران بسیار خوشایند است. ضوابط و چارچوب‌های خاص خودش را دارد. اینجا باید خط قرمزهایی را رعایت کرد. اما در عین حال کیفیت کاری من خیلی بالاتر رفته است. فرق میانِ کار کردن در ایران با اجراهای خارج از کشور در زمان ممنوع‌الفعالیتی‌ام، تنها در نخواندن چند قطعه از آثار قدیمی من است، وگرنه باقی قطعه‌ها جدید و متفاوت و حتی بهتر از کارهای قدیمی‌ام است.

آلبوم تازه‌ای در دست تهیه دارید؟

آلبوم جدیدی که از من منتشر خواهد شد، «ای خانه‌ات خراب» است که تا پایان تابستان امسال به بازار موسیقی می‌آید.

مسائل اجتماعی در میان آثار شما همیشه پررنگ بوده و هست. درباره اوضاع کنونی کشور و مشکلات اقتصادی که برای مردم به وجود آمده، اثری ساخته اید.

اولین دغدغه‌ی من در کارها و شعرها و آهنگ‌هایم، دغدغه‌های اجتماعی است. در همین پروژه «حلاج» که تا هفته آینده به صحنه می‌رود، دغدغه‌های اصلی و پیام‌های این اثر، مسائل اجتماعی ایران است.

برخی از همکاران شما کنسرت هایشان را در اوایل تابستان لغو کردند. ادعای آنان این بود که کنسرتهایشان را برای همدردی با مشکلات اقتصادی مردم لغو کرده اند. نظر شما درباره این ادعا و این رویکرد چیست.

برخی از دوستان کنسرت‌هایشان را با این عنوان لغو کردند که اوضاع خوبی نیست و حال دل مردمان ایران خوب نیست و... حال سوال من این است؛ اگر زمانی که حال دل مردم خوب نیست، ما برایشان نخوانیم، پس کی باید برایشان بخوانیم؟
من فکر می‌کنم همه این ادعاها دروغ است. این‌ها منافع خودشان را در نظر می‌گیرند. به این نتیجه رسیده‌اند که مردم پول ندارند بلیت‌هایشان را بخرند، به همین دلیل کنسرت‌هایشان را لغو کرده‌اند و اینگونه بیان کرده‌اند که حال دل مردم خوب نیست.
ولی من برعکس عمل می‌کنم. من درست در زمانی که حال دل مردم خوب نیست برایشان می‌خوانم. لازم باشد برایشان رایگان کنسرت برگزار می‌کنم. هر کسی هم پول ندارد کنسرت من بیاید، مجانی بیاید. آهنگ‌هایم را هم می‌گذارم تا مردم رایگان دانلود کنند تا حال دلشان خوب شود. آنهایی که ادعا دارند در زمانه‌ای مهربان‌تر برای مردم می‌خوانند، اگر راست می‌گویند کنسرت رایگان برای مردم برگزار کنند. با این الفاظ و این حرف‌ها، جمله‌های شاعرانه تحویل مردم ندهند. بهتر است در این روزهای سخت کمک حال مردم ایران باشند.

اجرای ساز و آواز چند سالی است که در موسیقی ایرانی کم رنگ شده است. بیشتر خوانندگان ترجیحشان رفتن به سمت تصنیف‌خوانی است. علت این امر را چه میدانید.

مردم این دوران حوصله شنیدن ساز و آواز ندارند. نیاز روز این است که موسیقی ریتمیک اجرا شود. البته کسانی هستند که ساز و آواز اجرا می‌کنند، خودِ من هم ساز و آوازهای زیادی اجرا کرده‌ام. فکر می‌کنم اگر ساز و آواز  خوب اجرا شود، مردم آن را هم می‌شنوند. توانایی‌های اجرای ساز و آواز کم شده است.

از پرواز برایمان بگویید. گاهی فیلم هایی از پروازهایتان منتشر می کنید. این پرواز کردن ها ربطی به اسم هنریتان هم دارد؟ اصلا درباره اسم هنریتان برایمان شرحی بدهید.

«پرواز» نامِ من و «همای» هم فامیل من است، در هر دویِ این‌ها نشان از پرواز وجود دارد. برای اینکه آرامش بگیرم و به خدا نزدیک‌تر شوم، پرواز را انتخاب کرده‌ام. هرگاه که فرصت کنم به آسمان می‌روم و پرواز می‌کنم تا پایم از زمین جدا شود و حال بهتری داشته باشم.

تب برگزاری کنسرت نمایش ها این روزها بسیار داغ است. شما هم فعالیت هایی در این زمینه دارید. اصلا کنسرت نمایش از نظر شما چه تعریفی دارد. تعریف جهانی کنسرت نمایش چیست. به راستی آیا اجراهایی که این روزها با عنوان کنسرت نمایش روی صحنه میرود، کنسرت نمایش هستتد؟

یک سالی هست که دوستان درصدد آن برآمده‌اند که کنسرت-نمایش برگزار کنند. این مسئله هیچ ایرادی ندارد. هر کنسرت و یا هر نمایشی و یا هر ترکیبی از اینها که بتواند حال دل مردم را شاد کند، قشنگ است و همه‌اش قابل احترام و با ارزش است.

پیش از جام جهانی مطلبی از شما خواندم که انتقادهایی به سرمربی تیم ملی داشتید. پس از جام جهانی آیا نظرتان تغییر کرده یا همچنان بر همان عقیده اید.

انتقادهای من همچنان سر جایش هست. هیچ اتفاق خاصی در فوتبال ما نیفتاده است. با این خبرها و این شلوغی‌ها سرمردم کلاه گذاشته شد تا گرانی‌ها از آن زیر خودش را بالا بکشد و به اوج برسد. فوتبال ما هرگز به کیفیت پانزده سال پیش نیست. آقای کیروش هم کاری برای فوتبال ما نکرده‌اند، ما همیشه می‌توانستیم به جام جهانی سعود کنیم، این بار هم با قرعه‌ای ساده مواجه شدیم و به راحتی به جام جهانی رفتیم. در جام جهانی هم بازی‌های دفاعی ارائه دادیم که بیشتر شبیه به فوتبال امریکایی بود. دست از پا درازتر هم برگشتیم و نمی‌دانم چرا الکی ماجرا را باد می‌کنند تا جلوه خوبی از فوتبال ما در جام جهانی 2018 ارائه کنند. به نظرم بازی ما در جام جهانی روسیه کاملا معمولی بود.

نظرتان درباره بازی های ایران در جام جهانی چیست.

به غیر از بازی مقابل پرتغال که بهترین و زیباترین صحنه‌اش گرفتن پنالتی رونالدو بود و به غیر از چند حمله‌ی دیگر، ما دیگر فوتبال خاصی بازی نکردیم، به جز فوتبال امریکایی.

خودتان فوتبال بازی کرده اید. در تیم های باشگاهی طرفدار کدام تیم هستید.

در دوران نوجوانی فوتبال بازی می‌کردم و می‌خواستم فوتبالیست شوم. اما ترجیح دادم که هنرمند شوم. تیمی که در باشگاه‌های ایرانی مورد علاقه من است، ملوان بندر انزلی است؛ چرا که در زمان کودکی‌ام سیروس قایقران در این تیم فوتبال بازی می‌کرد. تیم دومم در حال حاضر سپیدرود گیلان است که تاریخ و پیشینه‌ی خیلی درخشانی دارد.

منبع: الف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۹۹۲۸۳۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

داستان تیتراژ سریال دلیران تنگستان

امروز به سراغ موسیقی متن و تیتراژ سریال ماندگار «دلیران تنگستان» به آهنگسازی احمد پژمان و همراهی علی رهبری رفتیم که در آن روزگار توانست ارایه دهنده گونه ای از موسیقی متن و تیتراژی در سریال های تلویزیونی باشد که به واسطه توانمندی های احمد پژمان در حوزه آهنگسازی و همچنین همراهی هنرمند دارای اعتباری چون علی رهبری می تواند همچنان به عنوان یک کارگاه آموزشی در حوزه آهنگسازی مورد توجه هنرجویان و علاقه مندان این حوزه قرار گیرد. مسیری که با همراهی تعدادی از نوازندگان حرفه ای و بومی منطقه جنوب به نوعی ساختارشکنی کرده و توانست قدرت و خلاقیت یک آهنگساز مستقل و درجه یک چون احمد پژمان را به مخاطبان معرفی کند.

سریال تلویزیونی «دلیران تنگستان» مجموعه ای تلویزیونی به نویسندگی و کارگردانی همایون شهنواز است که طی سال های ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۲ ساخته و اولین بار در سال ۱۳۵۳ پیش روی مخاطبان قرار گرفت و بعدها پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و در همان سال های اولیه انقلاب مجددا به نمایش درآمد. مسیری که بعد از پخش سری اول آن نزدیک به بیست مرتبه در سال های مختلف از شبکه های تلویزیون پخش و موجب شد تا این سریال از حیث مرتبه تکرار پخش آن نیز جزو رکورداران محسوب شود.

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی

محور داستانی سریال هم متمرکز بر معرفی رییس علی دلواری یکی مفاخر ملی ایران در دفاع از خاک میهن است؛ آن زمان که انگلیس به بهانه محاصره هرات، به جنوب ایران حمله کرد. در این مسیر شخصی به نام احمد تنگستانی از فعالان جنبش جنوب ایران در مقابل انگلیس به همراه ۳۰۰ نیروی دلاور، در قلعه ای ویران به دفاع از ایران می پردازند. البته در این مبارزه ۲ انگلیسی به دست مردم قطعه قطعه می شوند و دولت انگلیس به خونخواهی از آن ها از آب و خشکی به جنوب کشورمان حمله می کند. در این اثنا رییس علی دلواری مردم دلوار و تنگستان را مسلح و همراه با آن ها به دفاع از خاک میهن در مقابل تجاوز بیگانگان می پردازد.

مجموعه تلویزیونی «دلیران تنگستان» برداشتی آزاد از کتاب «دلیران تنگستانی» به نویسندگی محمدحسین رکن زاده آدمیت است که همایون شهنواز علاوه بر استفاده این منبع، از آثار پژوهشی و تاریخی دیگری برای نگارش فیلمنامه بهره مند شده بود. شرایطی که موجب شد این سریال ۲ بخش تاریخی دوره مبارزات احمد تنگستانی و مبارزه رییس علی دلواری را برای مخاطبان به تصویر بکشد. مسیری که به دلیل عدم استفاده از لهجه بومی برای گویش بازیگران و استفاده از دوبله در آن دوران موجب انتفاداتی هم شد اما یکی از منابعی است که توانست بخشی از یک دوره تاریخی ایران را به تصویر بکشد.

سریال «دلیران تنگستان» در چهارده قسمت طی ۲ سال ساخته شد و یک گروه ۵۰۰ نفری در بوشهر، تنگستان، اهرم، چغادک، تنگک، بندرسیراف، ده سولقان، شیراز و تهران پروژه را به سرانجام رساندند. پروژه ای که پخش آن در آن دوران به دلیل فقدان سیستم پخش رنگی به صورت سیاه و سفید پیش روی مخاطبان قرار گرفت.

محمود جوهری در نقش رییس علی دلواری، شهروز رامتین در خالو حسین دشتی، غلامحسین لطفی در نقش حاج یوسف، کاوه مخبری در نقش احمد تنگستانی، علی اکبر مهدوی فر در نقش باقرخان، منوچهر فرید در نقش موقرالدوله، اسماعیل داورفر در نقش سید محمدرضا کازرونی، هادی اسلامی در نقش نمازگزار، حمید طاعتی در نقش سید مهدی بهبهانی، کامران نوزاد در نقش شیخ حسین خان، نعمت الله گرجی در نقش دریابیگی، محمد ابهری در نقش میرزاعلی کازرونی، منوچهر آذر در نقش واسموس، قاسم سیف در نقش بالیوز، منوچهر حامدی در نقش سلطان اخگر و حسین محجوب در نقش سید محمد دکتر هنرمندانی بودند که در این اثر به عنوان بازیگر حضور داشتند.

اما از ارایه اطلاعات تاریخی و شناسنامه ای این اثر تاریخی که بگذریم، این موسیقی متن و تیتراژ سریال است که به دلیل حضور هنرمندان تمام عیاری چون احمد پژمان و علی رهبری به عنوان آهنگساز توانسته بر کیفیت موسیقایی اثر ارزش ۲ چندانی بخشیده و این موسیقی را تبدیل به خاطره ای ماندگار برای مخاطبانش کند. مسیری که به دلیل ساختار موسیقی تیتراژ چه به لحاظ بصری و چه موسیقایی اش می تواند به عنوان اثری پیشگام در حوزه موسیقی تیتراژها معرفی شود.

آن هنگام قبل از آغاز سریال و در تیتراژ که با ملودی ملهم از هم جواری سازهای جهانی و سازهای بومی ایران به ویژه منطقه جنوب تلفیق شده و به گوش شنیداری مخاطب می رسد، مجموعه تصاویری نیز در قالب انیمیشن به بیننده با مفهومی خاص ارایه می شود. نخل هایی که تبدیل به اسب سوارانی سلاح به دست می شوند و در قالب یک تایپوگرافی که در آن دوران خلاقیتی کم نظیر به حساب می آمد، سریال «دلیران تنگستان» به مخاطب معرفی می‌شود. تصاویری که با همراهی موسیقی حماسی طراحی شده توسط گروه آهنگسازی با نواهای محلی جنوب کشور به ویژه سنج و دمام توازن گوش نوازی را طراحی کردند که بی تردید در آن سال ها توانست به عنوان یکی از پیشگام ترین موسیقی تیتراژها معرفی شود.

حماسه حق پرست از فعالان موسیقی منطقه بوشهر چندی پیش درباره موسیقی تیتراژ سریال «دلیران تنگستان» گفته بود: از آن تک یاخته‌ای که در تیتراژ شروع می‌کند به رشد و تبدیل می‌شود به آن اسب‌سوار تنگستانی، شما ببینید آهنگساز به چه شکل از آن بوق ماندگار استفاده کرده و بعد چه استفاده به جایی در ارکستراسیون و سازبندی از سنج انجام می دهد. این یعنی استادانه‌ترین وجه ممکن برای به‌کارگیری بوق و سنج و تمپویی که رفته رفته دمام را زیاد و این روند هم همراه با شروع سریال انجام می شود. به هر صورت یک سری عوامل دست به دست هم دادند تا توانستند یک موسیقی ماندگار بسازند. کما اینکه آقای شهنواز در موسیقی «شاه خاموش» هم به همین استقلال موسیقایی می‌رسد. ضمن اینکه احمد پژمان و علی رهبری وقتی کنار هم قرار گرفتند توانستند این موسیقی را خلق کنند.

این پژوهشگر و نوازنده موسیقی ایرانی در یادداشت دیگری که به همین مناسبت در رسانه ها منتشر کرد، نوشته بود: «همه بوشهر و بی شک کشور حتی، سریال جاودانه «دلیران تنگستان» ساخته همایون شهنواز را همواره و همیشه به خاطر دارند و هر بار که مجدداً این سریال پخش می شود، علاقه مندی به روایتِ تاریخی و بازیِ بازیگران تو را به تماشا وامی کشاند. در این بین اما موسیقی تیتراژ حکایت خود را دارد! صدای آغازین؛ بوق! کشش و امتداد! صفیر مبارزه و استقامتِ این اقلیم و جغرافیا! درآمیختگی کوبش! شروع و اوج! تو گویی تپش مردمان این خطه جنوبی است تا نبض تند خود به رخ استعمار بریتانیا بکشاند! اما عوامل و عناصر موسیقاییِ احمد پژمان چنان نقش تاثیرگذار خود را در ساختار و شاکله یک مجموعه تلویزیونی ایفا نموده چه اگر موسیقی سریال شنیده شود، ناخودآگاه ذهن مخاطب را به یاد «دلیران تنگستان» آورده که خود شاخصه یک اثر ماندگار هنری است که اندیشه و نگاه فنی به همراه خاطره سازی با گرایش مردم شناختی را درون خود جای داده است. شاهنامه خوانی و نوحه با صدای زنده یاد جهانبخش کردی زاده از دیگر موارد و انتخاب شایسته موسیقی سریال می باشد که با نگاه و روحیه جنوبی آهنگساز شاید البته بی ارتباط نباشد.»

هوشنگ جاوید از پژوهشگران صاحب نام موسیقی نواحی ایران هم چندی پیش بود که در یکی از گفت‌وگوهای رسانه ای خود درباره موسیقی تیتراژ سریال «دلیران تنگستان» گفته بود: من در شیراز از استاد احمد پژمان پرسیدم «شما که غرب درس خواندی، موسیقی غربی و ارکسترها را هم خوب می‌شناسی، چه شد که رفتی در تیتراژ سنج و دمام بوشهری را استفاده کردی؟». گفت «فکر نکن ساده بوده. برای من کلی سمفونی آوردند. تهیه‌کننده و حتی مدیر تلویزیون وقت گفتند که می‌خواهیم یک چیزی مثل این سمفونی‌ها باشد». واقعاً از بالا فشار بوده. گفت «ولی هرچه این‌ها را گوش کردم دیدم به درد نمی‌خورند. یک نفر یک نوار آورد، گفت این سنج و دمام خودمان است شاید به دردت بخورد. تا گوش کردم گفتم همینه. موسیقی روی این فیلم باید این باشد». تیتراژ سریال «دلیران تنگستان» که شروع می‌شود چقدر قشنگ است! خب این آدمی که خارج رفته بود نمی‌شد قبول کند چنان چیزی بسازد؟ واقعاً فکر و اندیشه و آن ایران‌دوستی و فهم بالایی که در استاد پژمان وجود دارد خیلی قشنگ تعهد ایرانی را نسبت به موسیقی نشان می‌دهد. این سریال هر جا برود موسیقی‌اش تأثیرگذار است. چون می‌دانند مال همان‌جاست و هویت دارد.

احمد پژمان که به دلیل خلق بسیاری از آثار ماندگار و دارای کیفیت در حوزه های آهنگسازی و پژوهش همواره به عنوان یکی از مهم ترین و جریان ساز ترین هنرمندان عرصه موسیقی ایران معرفی شده هم در یکی از معدود گفت‌وگوهایش بود که درباره ساختار موسیقایی آثارش توضیح داده بود: آهنگسازی که موسیقی میهن خود را نداند نمی تواند آهنگساز خوبی باشد و آهنگسازی عاریتی می شود که نظیرش در دنیا فراوان است و ارزشی هم ندارد. من همیشه به موسیقی ایرانی فکر می کنم، زیرا بنای موسیقی من ایرانی است؛ موتیف و بعضی تم‌ها ایرانی است، ولی هارمونی من صددرصد صدای ایرانی نمی دهد؛ چون خود هارمونی اساسا یک مقوله‌ غربی است و ارکستر هم طبعا صدای ایرانی ندارد؛ چراکه سازها ایرانی نیستند. اما همیشه کوشیده‌ام رنگ و حالت ایرانی را در آثار خود حفظ کنم و معتقدم آهنگسازان ما باید بیشتر به سنت‌های موسیقی خودمان متکی باشند و نباید به دنبال موتیف‌های غربی بروند.

وی درباره خلق موسیقی سریال «دلیران تنگستان» هم گفته بود: روی یک نوار سونی ۹۰ دقیقه‌ای روزانه سنج و دمام گوش می‌کردم، از این طریق با آقای کردی‌زاده آشنا می‌شوم و حاصل این ارتباط می‌شود ضبط موسیقی سریال «دلیران تنگستان» که با همراهی عده‌ای از اهالی بوشهر در رادیو و تلویزیون شیراز انجام شده است.

به هر ترتیب موسیقی متن و تیتراژ سریال «دلیران تنگستان» از جمله آثار موسیقایی است که توانسته بخشی از توانمندی های ۲ آهنگساز مطرح و جریان موسیقی کشورمان را به مخاطبان معرفی کند. مسیری که طی سال های اخیر اگرچه در حوزه کیفیت می تواند با دقت و تحلیل بیشتری مورد توجه قرار گیرد اما دربرگیرنده ابعاد مثبت و ارزشمندی است که توجه و عنایت بیشتر به بزرگان موسیقی این سرزمین را ۲ چندان می کند.

منبع: مهر

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی