زنجیری از جنس افیون بر دستان زنان و دختران فریبخورده/دودهای سفیدی که زندگی را سیاه میکنند
تاریخ انتشار: ۱۷ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۵۱۱۶۰۰
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ دختران جوان و کمسنوسالی که در گوشه خیابان ایستاده و سیگار میکشند، گروههای دخترانهای که دور یک میز در کافه پشت سر هم سیگارهای باریک و فیلتر پلاسشان را دود میکنند، زنان مسنی که صداهای خشدارشان از سیگاری بودنشان حکایت دارد، صحنههایی است که هر روز دستکم یک بار با آن مواجه میشویم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سیگارهایی که دلایل مختلفی برای کشیدنشان وجود دارد؛ از ژست (یا درستتر بگویم توهم) باکلاسی و متفکر و هنری بودن گرفته تا نشان دادن مشغولیتهای فکری و مشکلاتی که فرد با آنها دستوپنجه نرم میکند، ممکن است روزی به گُل، شیشه، حشیش، تریاک یا دیگر مواد مخدر یا مواد محرک برسند و مسیر زندگی فرد را به منجلابی عمیق هدایت کنند.
البته منظور این نیست هر کسی که سیگار میکشد حتما به سراغ مواد مخدر خواهد رفت، اما خانواده دودها که همهشان خاصیت مشترکی به نام «اعتیاد» دارند، بعید نیست عامل تحریک برای مصرف همدیگر هم باشند. مثلا وقتی یک فرد سیگاری میبیند پشتبهپشت سیگار دود کردن ذهنش را آرام نمیکند، سراغ گل یا شیشه میرود و این مسیر باطل ممکن است تا آخر عمر ادامه پیدا کند و هر روز بد و بدتر شود.
اعتیاد، خانمانبرانداز است. همه میدانیم که معتاد، انسان سالمی نیست؛ نه به لحاظ روحی آرام و قرار دارد نه جسمی. معتادان مواد مخدر سنتی باز احوالشان بهتر از مصرفکنندههای مواد محرک صنعتی است. اما در نهایت همه اسیر فلاکتی به نام اعتیاد هستند که نه تنها خودشان را، بلکه اطرافیانشان را نیز به شدت آزار میدهد.
این مساله زمانی بغرنجتر میشود که فرد معتاد زن باشد
زنان به دلیل تفاوتهای جسمانی و روانی با مردان، آسیبپذیری بیشتری نسبت به مواد مخدر دارند. سرعت وابستگی زنان به ماده مخدر بسیار بیشتر از مردان است به طوری که بر اساس آمار رسمی، اگر روند وابستگی کامل زن به ماده مخدر پس از اولین مصرف ۲ سال باشد در مردان این زمان ۸ سال خواهد بود.
این مساله کاملا به فیزیولوژی بدن زنان مربوط است زیرا آنها در مقایسه با مردان در برابر آسیبهای مواد مخدر مقاومت کمتری دارند.
این روزها اعتیاد مرزهای مردانه را طی کرده و بی رحمانه زنانه شده است
بر اساس آمار نیمه رسمی، زنان معتاد حدود ۱۰ تا ۱۱ درصد از کل جمعیت معتاد کشور را تشکیل دادهاند که این رقم بسیار جای تاسف دارد. به این خاطر که زنان نقشهای مهمی همچون همسر یا مادر را در زندگی عهدهدار هستند که با اعتیاد آنها منافات کامل دارد.
از همه بدتر اینکه فرصتهای درمان زنان معتاد نیز کمتر از مردان است. یکی از دلایلش این است که همیشه نگاه منفی نسبت به اعتیاد زنان در اذهان عمومی وجود دارد. مردم اغلب با بدبینی و قضاوتهای لحظهای، شخصیت یک زن سیگاری را در ذهن خود زیر سوال میبرند، چه برسد به خانمی که اسیر اعتیاد به مواد مخدر است!
بدون شک اعتیاد، در اولین هدفهای خود وجهه اجتماعی اشخاص را نشانه میگیرد و این مساله به زن یا مرد بودن شخص مربوط نیست. اما بدبینی، قضاوت و تصورات غلط در مورد زنان معتاد بسیار بیشتر از مردان است.
بسیاری از ما در ناخوادآگاه خود تصور میکنیم که اعتیاد یک بیماری مردانه است و کم پیش میآید که به زنان معتاد بیاندیشیم. اما واقعیت این است که شمار زنانی که گرفتار افیون و مواد محرک صنعتی هستند کم نیست و هر روز هم بیشتر میشود.
بنابراین، با پاک کردن صورت مساله، نادیده گرفتن آن یا مخفی کردن این معضل اجتماعی نمیتوان وجود آن را انکار کرد.
زن معتاد: چشم باز کردم دیدم که ساقی شده ام. اوایل فقط مواد پخش می کردم اما کم کم وقتی مشکلات به من فشار آورد برای این که آرام شوم خودم مصرف کننده شدم. تریاک، هروئین، حشیش و هر چه که بخواهی کشیده ام.
بدنبال این نگاههای منفی، بیشتر زنان سعی در پنهان کردن اعتیاد خود دارند و کمتر خانمی دوست دارد بقیه متوجه بیماریاش بشوند. به همین خاطر هرگز بدنبال درمان نمیرود. یا اگر برود دوره درمان بسیار کوتاه، مخفیانه و بدون اثرِ موثر است و بازگشت دوباره به اعتیاد را بدنبال خواهد داشت.
بسیاری از زنان معتاد جامعه را همسرانی تشکیل دادهاند که با شوهر خود پای در این راهِ بنبست گذاشتهاند. به همین خاطر حتی اگر درمان برای زن صورت بگیرد، پس از مواجهه با همسر و بساط اعتیاد در خانه، احتمال بازگشت بیماری بسیار زیاد خواهد بود.
به طور کلی، اعتیاد خانوادگی روند درمان را سختتر میکند
بعلاوه، مراقبت از فرزندان یا رسیدگی به امور خانه هم اغلب مانع از مراجعه زنان معتاد به مراکز درمانی میشود.
اعتیاد فقط به زنان متاهل یا مادران محدود نمیشود و متاسفانه شمار دختران جوان و مجرد و بعضا نوجوانی که بدون آگاهی از آینده تاریک، به مصرف مواد مخدر صنعتی روی میآورند کم نیست. در وضعیت کنونی جامعه که مردم در مدرن یا سنتی بودن گیر افتادهاند و نمیدانند چه کاری درست و چه کاری غلط است، هر روز در مسیری پا میگذارند که عاقبت خوشایندی ندارد و نهایتش بیشتر شدن افسردگی است و علاقه به عزلتنشینی.
سخنگوی ستاد مبارزه با مواد مخدر، الگوی مصرف مواد در زنان را مهمتر از اعتیاد آنان عنوان کرد و گفت: این مبحث مهمتر از اعتیاد است. متأسفانه زنان به علت ورودشان به برخی مکانهای زنانه همچون آرایشگاهها و سالنهای ورزشی در معرض موادی هستند که مشتقات این مواد عمدتاً از مواد صنایعی جدید همچون آمفتامینها تشکیلشده است.
این در حالیست که تب لاغر شدن دامن زنان جامعه را گرفته و برخی از زنان معتاد در ابتدا برای داشتن اندامی زیباتر به توصیه دیگران اقدام به مصرف مواد مخدر صنعتی به ویژه شیشه کرده و فکر میکنند استفاده از این مواد اعتیادآور نیست.
استفاده از این مخدرها در مدت زمان کوتاهی، عوارض و اثر خود را نشان میدهد و البته آن زمان متاسفانه فرد وابسته شده و دیگر کاری از دست کسی برنمیآید.
به این صورت است که یک زن با تصور زیباتر شدن به سراغ شیشه میرود و در نهایت با اسارتی به نام اعتیاد مواجه میشود که هر روز او را فرسودهتر و زندگیاش را تلختر میکند؛ دودهایی که سیاه میشوند و تباه میکنند.
هیچ انسانی را در جهان نمیتوانید یافت که به قصد معتاد شدن سراغ مواد مخدر یا محرک برود. همه کسانی که اکنون در دام افیون اسیر هستند، برای فراغت از دردهای زندگی (هر چند کوتاه)، برای چشیدن طعم بیخیالیِ مطلق، برای تجربهی خلسه، برای شادی و خندههای از ته دل یا حتی فقط برای یک بار امتحان کردن چیزهای ممنوعه این کار را کردهاند و اکنون گرفتارانی هستند که آرزو میکنند ایکاش هرگز قدم در این مسیر نمیگذاشتند.
اگر پای صحبت زنان و مردان معتاد (از تریاک گرفته تا گل و شیشه) بنشینید، متوجه میشوید که همهشان از وضعیت جاری زندگیشان ناراضی هستند و بدنبال راهی برای فرار از این زندان خودساختهاند. اما اعتیاد یک بیماری سخت و دامنگیر است و نمیتوان بهراحتی از مصائب آن خلاص شد و به شکیبایی و ممارست عظیم نیاز دارد.
ترک اعتیاد ارادهای استوار میخواهد، چیزی که شاید معتاد آن را در وجود خود نبیند و چه بسا هرگز به سراغش نرود.
اما آمار زیاد معتادانی که برای همیشه مصرف مواد را ترک کردهاند نشان از این واقعیت دارد که معتاد، فردی بیاراده نیست و با کمک اطرافیان میتواند به هدف خود، که یک زندگی سالم و عاری از دود است نائل شود.
رئیس سازمان بهزیستی با اعلام آمارهایی از وضعیت اعتیاد زنان در کشور گفته که با توجه به این آمارها، اولویت این سازمان بر افزایش مراکز نگهداری زنان و کودکان معتاد قرار گرفته است.
انوشیروان محسنی بندپی گفته بنا بر شیوع شناسی اعتیاد در سال ۹۴ در بازه سنی ۱۵ تا ۲۵ سال به ازای هر ۶.۶ مرد، یک زن و در بازه سنی ۲۵ تا ۴۴ سال به ازای هر ۱۶ مرد یک زن معتاد وجود دارد.
همچنین در گروه سنی ۴۵ تا ۶۰ سال نیز در برابر هر ۱۷ مرد معتاد یک نفر زن معتاد است و بر همین اساس، در سنین پایینتر مشکل اعتیاد به سمت زنانه شدن سوق پیدا کرده است.
به گفته رئیس سازمان بهزیستی، با توجه به این آمار، در سال ۹۶ اولویت این سازمان بر افزایش مراکز نگهداری زنان و کودکان معتاد قرار گرفته است.
با توجه به اینکه بیش از ۵۱ درصد کودکان معتاد از طریق اعتیاد مادر گرفتار شدهاند، به نقش حساس و کلیدی زنان در خانواده بیشتر مشخص میشود.
رئیس سازمان بهزیستی عدم کنترل رشد اعتیاد در زنان را موجب هم افزایی در دیگر گروههای سنی و اعضای خانواده دانسته و گفته: «در حال حاضر با افزایش قابل توجه تعداد کودکان کار و خیابان، کودکان بدسرپرست و بی سرپرست، مفاسد اخلاقی، طلاق و حاشیه نشینی و…مواجهیم که همه محصول معضل اعتیاد هستند.»
در آخرین شیوع شناسی اعتیاد، فقط ۳.۸ درصد از مصرف کنندگان زن تحت پوشش درمان اعتیاد هستند که این مسئله نشان دهنده ملاحظات فرهنگی و اجتماعی زنان در گزارش اعتیاد است.
درمان در این گروه بسیار سخت است و زنان به علت ملاحظات اجتماعی برای درمان مراجعه نمیکنند و الگوهای درمان آنها نیز محدود است.
بر اساس آمارها حدود ۲.۳ درصد از زنانی که تجربه مصرف مواد داشتهاند، تزریق را نیز تجربه کردهاند؛ این در حالی است که ۷۵ درصد آنها از سرنگ نو و استریل استفاده کردند و ۲۵ درصد تجربه تزریق مشترک داشتند.
براساس این پژوهش، تریاک بیشترین ماده مصرفی در زنان است و پس از آن شیشه و سوخته تریاک در رتبه سوم قرار دارند. به این ترتیب مصرف مواد مخدر در میان زنان در رتبه اول است.
این در حالیست که معاون کاهش تقاضا و توسعه مشارکتهای مردمی ستاد مبارزه با مواد مخدر درباره رغبت زنان به مصرف مواد مخدر صنعتی میگوید: هیچ مطالعهای که نشان دهد زنان بیشتر به مصرف مواد مخدر سنتی و یا مواد محرک صنعتی گرایش دارند در دست نداریم؛ اما مطالعات میدانی کوچک حکایت از آن دارد که گرایش زنان به سمت مواد محرک صنعتی بیشتر است.
سن شروع مصرف مواد مخدر در دهه ۱۵ تا ۲۹ سال تغییر کرده و زنان در این گروه سنی بیشتر به مصرف مواد مخدر گرایش پیدا کردهاند. سن شروع مصرف در زنان کمتر از ۳۰ سال، کاهش یافته است.
میانگین کلی سن شروع مصرف مواد در کشور ۲۴.۳ سال است و تجربه افراد مصرف کننده در مردان ۲۴.۱ سال و در زنان ۲۶.۲ سال است.
در وضعیت کنونی جامعه که ضدارزشهای زیادی وارد زندگیها شده، زن معتاد دیگر کسی نیست که فقط توسط پدر، شوهر، فرزند و خانواده معتاد شده باشد. خبرها در مورد اعتیاد زنان به قدری گسترده شده که دیدن اصطلاحاتی مانند «تنفروش» و «خیابانی» در کنار « زنِ معتاد» باعث تعجبمان نمیشود. که ایکاش اینطور نبود.
شاید بتوان عوامل زیر را نیز از دیگر دلایل اصلی اعتیاد در زنان دانست:
زندگی با یک مرد معتاد (پدر یا همسر)
نداشتن آگاهی و رشد نیافتن مهارتهای زندگی برای مقابله با مشکلات
فقدان شایستگی فردی برای کسب پایگاه شغلی
توزیع ناعادلانه منابع درآمد در جامعه
تشدید احساس محرومیت نسبی
استفاده از مواد مخدر برای بیدار ماندن در شبهای امتحان و وابسته شدن به این مواد
قربانی خشونت بودن (تحقیقات نشان میدهد که زنان معتاد و الکلی نسبت به دیگر زنان میزان خیلی بیشتری از خشونت را تجربه و تحمل میکنند)
احساس بازنده بودن در رقابتهای شغلی و به دنبال آن، احساس ناتوانی در نیل به موفقیت، احساس ناامنی، ناعادلانه دانستن نظام اجتماعی، احساس خشم و بیاعتمادی در خانه، محل کار و مدرسه
به گفته مدیرکل فرهنگی و پیشگیری ستاد مبارزه با مواد مخدر یکی از دلایل اصلی افزایش مصرف مواد مخدر و بهویژه شیشه در زنان و دختران، تبلیغات لاغری و شب بیداری است.
مصرف شیشه از سال ۱۳۸۴ در بین جوانان کشور رایج شده و بنا بر تحقیقات کارشناسان این ماده مخدر بیشتر در میان دخترانی که از سوی اطرافیانشان تحقیر شده اند مورد استفاده قرار می گیرد.
شیشه، یا متامفتامین مادهای روانگردان و به شکل پودر سفید رنگ است که به دلیل بالا بردن سطح هشیاری و تمرکز پس از مصرف طرفدار دارد. مصرف دوزهای بالای این ماده به ایجاد شادی، حس اعتماد به نفس و تشدید میل جنسی میانجامد، اما این ماده در بلندمدت عوارضی چون بدخلقی، افسردگی و بروز توهمات بینایی و شنوایی را در پی میآورد.
با همه این صحبتها در نهایت این سوال پیش میآید که برای دختران سرزمینمان چه کار میتوان کرد؟ چطور میتوان از معتاد شدن آنها پیشگیری کرد؟ چگونه میتوان سطح آگاهی نوجوانها را در رابطه با عواقب بعضا جبرانناپذیر شیشه و گل و تریاک بالا برد؟ مخصوصا نسل جوانی که همیشه تصور میکنند هر چه بزرگترها یا مسئولین نظام میگویند دروغی بیش نیست و فقط برای این مطرح میشود که آزادیهای آنها را محدود کند و اجازه تفریح و شادی به آنها ندهد.
چگونه میتوان دخترانی که قرار است مسئولیت زندگی و از آن مهمتر، تربیت کودک را به عهده بگیرند را به این سطح از آگاهی رساند که شیشه شاید آنها را لاغر کند اما در عوضِ آب کردن چربیها، چیزی جز سیاهی و تباهی در انتظارشان نیست و آن مانکنی که از خود در ذهن ساختهاند، پوست بر استخوانکشیدهای مهجور خواهد شد که عاقبتی تلخ و تنهایی عمیقی منتظرش نشسته است.
منبع:روزیاتو
انتهای پیام/
دودهای سفیدی که سیاه کردند و تباهی به جا گذاشتندمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: اعتیاد دانستنی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۵۱۱۶۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ماجرای گاز «خنده» در قلیان اکسیژن صحت دارد؟/ قلیان اکسیژن اعتیاد آور نیست؟
اخیرا بحث عرضه نوعی خاصی از قلیان با عنوان «قلیان اکسیژن» در برخی کافی شاپها و قهوهخانهها خبرساز شده؛ موضوعی که گویا در راستای اجرای طرح مطالعاتی وزارت بهداشت در ۱۰ استان کشور است؛ چراکه متخصصان و مسئولان سلامت همواره نسبت به شکستن قبح استعمال قلیان در میان خانوادهها و استعمال آن به صورت گروهی و سرگرمی و در نهایت هم افزایش چندین برابری مصرف آن در زنان و مردان و بروز عوارض قلبی و تنفسی ناشی از آن در سنین پایینتر، هشدار دادهاند.
غلامرضا حیدری، مجری طرح مطالعاتی بررسی «قلیان اکسیژن» در واکنش به اخبار و فضای ایجاد شده درباره این طرح مطالعاتی، با تاکید بر اینکه «قلیان اکسیژن»، استانداردهای وزارت بهداشت را دارد، اظهار کرد: مقدار گازهای اکسیژن و نیتروژن موجود در «قلیان اکسیژن» تنظیم شده و استاندارد است و حدود ۱۰ سال از زمان ثبت اختراع رسمی این دستگاه در کشور میگذرد.
ماجرای گاز «خنده» در قلیان اکسیژن
رئیس مرکز تحقیقات پیشگیری و کنترل دخانیات دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی با اشاره به اخبار منتشر شده در شبکههای اجتماعی درباره قلیان اکسیژن خاطرنشان کرد: ادعای استفاده از «گاز خنده» در قلیان اکسیژن در شبکههای اجتماعی منتشر شده که در پاسخ به ادعاهای مطرح شده باید گفت، استفاده از گاز خنده در قلیان اکسیژن صحت ندارد.
وی درباره ترکیب گازهای قلیان اکسیژن گفت: سهم اکسیژن از ترکیب گازهای به کار گرفته شده قلیان اکسیژن حدود ۸۰ درصد است و نیتروژن میتواند به میزان ۵ درصد به ترکیب گازها اضافه شود.
مجری طرح مطالعاتی بررسی دستگاه پاکدم ادامه داد: «اکسید نیتروژن» که با «گاز خنده» شناخته میشود در قلیان اکسیژن وجود ندارد. «انتونوکس» که یک گاز بیضرر به حساب میآید که در قلیان اکسیژن استفاده میشود. پژوهشهای متعددی درباره «انتونوکس» در سطح جهان انجام شده، یافتههای این مطالعات از بیضرر بودن این گاز حکایت میکند.
حیدری درباره اعتیادآور بودن انتونوکس اظهار کرد: انتونوکس از مسائلی مانند «ایجاد وابستگی»، «اعتیادآوری» و «گازهای خندهآور» تهی است. با توجه به ویژگیهای انتونوکس باید گفت ادعاهایی که در ارتباط با قلیان اکسیژن مطرح شده یک بازی رسانهای است.
وی درباره طرح مطالعاتی بررسی دستگاه پاکدم اظهار کرد: بررسی دستگاه پاکدم که توسط دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام میشود یک طرح مطالعاتی به حساب میآید. این طرح مطالعاتی مورد تایید وزارت بهداشت واقع شده و «کد اخلاق» دارد.
نتایج تحقیقات؛ ملاک تصمیمگیری درباره قلیان اکسیژن
رئیس مرکز تحقیقات پیشگیری و کنترل دخانیات دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی با بیان اینکه در این طرح مطالعاتی افرادی که از قلیان اکسیژن استفاده میکنند مورد نظرسنجی قرار میگیرند، افزود: هدف از اجرای نظرسنجی این است که مصرفکنندگان قلیان اکسیژن را ارزیابی کنیم. این ارزیابیها به منظور بررسی مشکلات و عوارض احتمالی ناشی از مصرف قلیان اکسیژن است. با توجه به مشکلات و عوارض احتمالی ناشی از استعمال قلیان اکسیژن برای آینده این دستگاه تصمیم میگیریم.
وی گفت: در حال حاضر، قلیان اکسیژن در برخی استانها مورد بررسی و تحقیق قرار گرفته است. پاسخ به پرسشهای «آیا قلیان اکسیژن عوارض دارد؟» و «آیا قلیان اکسیژن میتواند به عنوان یک دستگاه بیضرر معرفی شود؟» به عنوان پرسشهای این طرح مطالعاتی طرح شدهاند. پاسخ به این پرسشها به گذر زمان نیاز دارد؛ این پروژه تحقیقاتی باید به مدت یک یا دو سال انجام شود که بتوان به پرسشهای مطرح شده پاسخ داد.
حیدری افزود: طرح مطالعاتی قلیان اکسیژن در شهر تهران انجام شده و مصرفکنندگان این دستگاه با «تست تنفسی» مورد ارزیابی قرار گرفتهاند. نتایج تست تنفسی مصرفکنندگان قلیان اکسیژن نشان میدهد وضعیت تنفسی آن ها نسبت به افراد عادی، کاملا بالاتر است. نتایج به دست آمده میتواند ما را به مسیری هدایت کند که قلیان اکسیژن، مشکلات سلامتی ندارد. البته تاکید میکنم که به طور قطع، اظهارنظر نهایی درباره قلیان اکسیژن به بررسیهای کاملتر نیاز دارد. در نظر داریم افرادی که از قلیان اکسیژن استفاده میکنند در ۱۰ استان کشور مورد ارزیابی قرار دهیم. بازهم تاکید میکنم اخبار مربوط به عوارض و اعتیادآوری قلیان اکسیژن، یک بازی رسانهای و کذب محض است.
رئیس مرکز تحقیقات پیشگیری و کنترل دخانیات دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی درباره جزییات اجرای طرح تحقیقاتی قلیان اکسیژن اظهار کرد: مراکزی که قلیانهای دخانی ارائه میدهند به صورت داوطلبانه در طرح تحقیقاتی شرکت میکنند. بر اساس استانداردهای وزارت بهداشت، درصد گازهای اکسیژن و نیتروژن قلیان اکسیژن تنظیم میشود. طرح تحقیقاتی در ۳ استان تهران، البرز و آذربایجان شرقی آغاز شده، همچنین امور مربوط به این طرح تحقیقاتی در استان بوشهر و شهر جیرفت در استان فارس در حال انجام است.
وی ادامه داد: استانهای مازندران، زنجان، هرمزگان نیز به طرح تحقیقاتی قلیان اکسیژن اضافه میشوند.
حیدری درباره جامعه آماری طرح مطالعاتی قلیان اکسیژن نیز گفت: تعداد مراکز عرضه قلیانهای دخانی که در طرح مطالعاتی لیان اکسیژن شرکت کردهاند باید به «حجم نمونه» که در طرح علمی برآورد شده، برسند. میزان جامعه آماری باید به نحوی باشد که آمار و ارقام خروجی طرح تحقیقاتی از منظر آماری، «معنیدار» و «قابل تایید» باشد. این طرح تحقیقاتی به یک یا دو سال زمان نیاز دارد که میزان دادههای مورد نظر جمعآوری شود. پس از جمعآوری دادهها، آنالیزهای مورد نیاز انجام میشود.
چرایی اجرای طرح مطالعاتی قلیان اکسیژن
وی درباره چرایی اجرای طرح مطالعاتی قلیان اکسیژن گفت: سالها است علیه دخانیات مبارزه میکنیم و با اقداماتی در نظر داریم میزان مصرف دخانیات را کنترل و محدود کنیم. برنامههایی با هدف کنترل دخانیات طی سالهای گذشته مطرح شده اما شکست خوردهاند. همچنین ممنوعیتهای استعمال دخانیات اثربخش نبودهاند و جرائم مربوط به تخلفات دخانیاتی به خوبی اجرا نشدهاند.
افزایش مصرف قلیان در جامعه
حیدری با بیان اینکه متاسفانه قلیان در کشور به ویژه در میان جوانان به وفور استعمال میشود، افزود: مصرف قلیان در جمعیت نوجوان در حال افزایش است. بررسیها بیانگر این است تفاوتی در ارتباط با میزان مصرف قلیان در میان زنان و مردان وجود ندارد؛ این در حالیست که میزان مصرف سیگار در میان مردان نسبت به زنان ۱۰ برابر بیشتر است. آمار و ارقام بیانگر این است که حدود ۲۰ تا ۲۵ درصد افراد بالای ۲۵ سال، چه مرد و چه زن قلیان استعمال میکنند.
رئیس مرکز تحقیقات پیشگیری و کنترل دخانیات دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی با بیان اینکه قلیان در میان جامعه ایرانی ورود کرده، افزود: قلیان در میان خانوادهها، اماکن تفریحی و جمعیت جوان کشور ورود کرده است. میزان دود هر وعده استعمال قلیان معادل استفاده از ۱۰۰ نخ سیگار است.
حیدری درباره تنباکوهای مورد استفاده در قلیانها گفت: تنباکوها غیراستاندارد به حساب میآیند و عمدتاً با آلودگیهای محیطی، میکروبی و قارچی همراه هستند. زغالهایی هم که در قلیان استفاده میشوند زمینهساز مسمومیت با مونوکسیدکربن هستند.
افزایش بیماریهای تنفسی و قلبی در پی افزایش مصرف قلیان
رئیس مرکز تحقیقات پیشگیری و کنترل دخانیات دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی افزود: متاسفانه در ارتباط با کنترل مصرف قلیان هیچ برنامهریزی کاملی وجود ندارد. با توجه به افزایش استعمال قلیان در میان جوانان و نوجوانان شاید بتوان گفت باید به انتظار افزایش بیماریهای تنفسی و قلبی_عروقی در سنین جوانی بنشینیم. در حالی که بیماریهای تنفسی و قلبی_عروقی معمولا در دهههای پنجم یا ششم زندگی بروز میکنند. شرایط به واسطه استفاده از قلیان به نحوی است که افراد ۲۰ و ۳۰ ساله دچار برونشیت مزمن و بیماریهای قلبی هستند.
شاید قلیان اکسیژن جایگزینی برای قلیانهای دخانی باشد
حیدری با بیان اینکه عوارض مصرف قلیان باید در کانون توجه قرار گیرد، افزود: بهره گرفتن از راهکارها و روشهای علمی در جهت کنترل مصرف دخانیات باید در کانون توجه قرار گیرد. به نظر میرسد قلیان اکسیژن شاید بتواند جایگزین قلیانهای دخانی شود.
وی تاکید کرد: در حال حاضر، دستگاه قلیان اکسیژن «تایید نهایی» را نگرفته است. اگر نتایج تحقیقات و شرایط طوری باشد که این دستگاه جایگزین قلیانهای دخانی شود، یک گام موثر در راستای حفظ سلامتی جامعه به حساب خواهد آمد. اما در مجموع اظهارنظر درباره قلیان اکسیژن منوط به بررسیهای کاملتر بوده و نتایج تحقیقات؛ ملاک تصمیمگیری در این باره خواهد شد.
منبع: خبرگزاری ایسنا