به نقل از «ایرنا»

جلال، فریادِ زمانه

تاریخ انتشار: ۱۹ شهریور ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۰۵۵۴۰۸۷

تهران-ایرنا - آیین گرامیداشت زنده یاد جلال آل احمد نویسنده، منتقد و مترجم نامدار ایرانی که او ر ا با عنوان نویسنده آشنا به زبان مردم می شناسند با حضور شخصیت های فرهنگی در فرهنگسرای شفق پایتخت برگزار شد.

به گزارش ایرنا، جلال‌الدین سادات آل‌احمد معروف به جلال آل‌احمد، فرزند سید احمد حسینی طالقانی است که سال 1302 در تهران به دنیا آمد و در غروب روز 18 شهریور سال 1348 در اسالم گیلان چشم از جهان فروبست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی از جمله نویسندگان ایرانی بود که به مسایل اجتماعی نیز توجهی خاص داشت و در داستان‌هایش دغدغه‌ها و رنج‌های مردم را بازگو می‌کرد.
«خسی در میقات»، «نون و القلم»، «غرب زدگی»، «از رنجی که می بریم» و «مدیر مدرسه» از جمله آثار جلال است.
همزمان با چهل و نهمین سالروز درگذشت نویسنده نامدار زنده یاد جلال آل احمد، آیین گرامیداشت این نویسنده با یادی از همسر جلال، سیمین دانشور بانوی ادبیات داستانی ایران با همکاری انجمن دوستداران سیمین و جلال و حضور شخصیت های فرهنگی شامگاه یکشنبه در فرهنگسرای شفق ( خیابان سید جمال الدین اسد آبادی) برگزار شد.
به گزارش ایرنا غلامرضا امامی نویسنده و مترجم در این آیین با اشاره به همزمانی سالروز درگذشت جلال آل احمد و آیت الله طالقانی اظهارداشت: این دو شخصیت ضمن وفاداری به زادگاهشان و جویندگی، اهل کتاب و کتابت بودند، زمانه خود را درک کرده و زبان زمانه خود بودند.
وی افزود: جلال آل احمد و آیت الله طالقانی با مردم و در کنار مردم بودند و به محمد مصدق، ایمان و اعتقاد داشتند، به آگاهی باور داشتند و می خواستند این جامعه با دو بال آگاهی و آزادی پرواز کند.
این نویسنده و مترجم اظهارداشت: جلال زبان مردم را در نوشته هایش به کار می گرفت، اهل شعاردادن نبود، به سنت اعتقاد داشت اما سنت برای او دست آویزی بود که به جلو حرکت کند و بر نمی تابید که به خاطر سنت از جلو رفتن باز بمانیم و به خاطر آینده گذشته را فراموش کنیم.
امامی با اشاره به خانه سیمین و جلال آل احمد گفت: بعد از مرگ سیمین برای جلوگیری از جابه جا شدن آثار، تمام کتاب های جلال شماره گذاری و نامشان در دفتری نوشته شد، من اصرار کردم که این خانه به همان صورت گذشته بماند و چیزی به آن اضافه نشود.
وی با تاکید بر اینکه نباید بهره برداری های غیرمشروع از خانه موزه سیمین و جلال شود افزود: شنیدم که در خانه موزه سیمین و جلال بلیت فروشی می شود در صورتی که درِ این خانه باید روی همه باز باشد؛ شهرداری نیازی ندارد که بلیت فروخته شود، اجازه دهید مردم بخصوص جوانان این خانه را ببینند، کتاب های آنان را ارائه کنید و محفلی برای نشست های ادبی شود.
نویسنده کتاب «آی ابراهیم» اظهارداشت: جلال مردی در نوسان اما به راه خود وفادار و صادق بود؛ او شرق و غرب را دید اما ایران را از یاد نبرد.
به گزارش ایرنا حسین میرزایی استاد جامعه شناسی دانشگاه تهران نیز در این آیین با اشاره به وضعیت سیاسی و اجتماعی زندگی جلال گفت: علاوه بر آثار ادبی آل احمد، تک نگاری های او از لحاظ جامعه شناختی قابل بررسی و مطالعه است؛ سال 41 جلال ادعای شخصیت آکادمیک و استاد دانشگاهی نداشته اما آثار او آکادمیک و دانشگاهی بوده و در همان زمان دانشگاهیان از او بهره مند می شدند.
وی با بیان اینکه جست و جوگری، پویایی، آزادگی و استقلال در اندیشه جلال، او را به انسانی منحصر به فرد تبدیل کرده بود افزود: این نویسنده، هویت جامعه را هدف قرار داده و معتقد بود اصلاح جامعه جز در درون اتفاق نمی افتد.
کنعان کیایی دانش آموخته مقطع دکترا در رشته زبان و ادبیات فارسی و پژوهشگر نیز با اشاره به سبک داستان نویسی جلال اظهارداشت: این نویسنده برای داستان نویسی سبک مشخص انتخاب و زبان خود را به زبان عامیانه نزدیک کرد تا بتواند راحت تر با مردم ارتباط برقرار و آرمان ها و اندیشه هایش را با زبان ساده برای مردم روایت کند.
وی گفت: آل احمد معتقد بود قلم و داستانش باید در خدمت اندیشه باشد؛ از بیان این موضوع هم هیچ ابایی نداشت و نویسنده ایدئولوژیک نبود اما همیشه داستان را در خدمت اندیشه به کار می برد و به چالش کشیدن بنیان قدرت از اهداف او بود.
کیایی افزود: آل احمد به هنر متعهد قائل بود و در تمام حیات هنری به این موضوع وفادار ماند؛ شخصیت اصلی داستان های آل احمد یک آرمان گرای شکست خورده است، او عاشق برهم زدن ساختارهای دیکته شده بود، ممکن است که به اندیشه های آل احمد نقد داشته باشیم اما خیانت بزرگی است که اندیشه او و روشنفکران دهه 20 و 30 را با یک کتاب رد و نقد کنیم.
سیمین پناهی فرد پژوهشگر حوزه هنر و ادبیات نیز در این آیین با مقایسه انعکاس شخصیت زن در آثار جلال آل احمد و سیمین دانشور اظهارداشت: شخصیت زن در آثار آل احمد متاثر از شرایط اجتماعی، شخصیتی حقیر و ناقص العقل در فضایی مردسالار توصیف می شود که هویت و حقی برای اعتراض ندارند اما دانشور به عنوان نخستین نویسنده زن ایرانی در تمام آثارش از آتش خاموش تا ساربان سرگردان همواره کوشید مسائل و مشکلاتی را که توسط جامعه مردسالار ایران گریبانگیر زن ایرانی شده بود، بیان کند.
وی گفت: دانشور خود را فمنیست می دانست، به فمنیسم شرقی و ایرانی اعتقاد داشت و فمنیسم غرب را قبول نداشت؛ به تساوی حقوق زن و مرد معتقد بود، در راه دفاع از حقوق زنان گام برداشت و همواره کوشید خودآگاهی زنانه را بیدار کند.
خواهرزاده جلال آل احمد نیز در این آیین با بیان اینکه شخصیت هایی مانند جلال و سیمین همواره به عنوان سرمایه های فرهنگی زنده هستند اظهارداشت: آل احمد خودش را در مقابل جامعه متعهد و مسئول می دانست و معتقد بود که انسان باید از خودش اثری برجا بگذارد.
محمد حسین دانایی افزود: جلال می گفت که انسان باید فریاد زمانه خودش باشد؛ یعنی باید نشان بدهی در گوشه ای از دنیا، حضور داشتی و چیزهایی را دیدی و باید دیده های خود را به گونه ای ثبت کنی و به نسل های بعدی خود انتقال دهی.
وی با اشاره به احیای خانه سیمین و جلال برای نگهداشت یاد این شخصیت ها و به عنوان نهاد فرهنگی عمومی عام المنفعه اظهارداشت: شنیده ام در سالروز فوت جلال، ضیافتی با حضور جمعی از هنرمندان و مقامات در خانه موزه سیمین دانشور و جلال آل احمد برپا شده؛ نمی دانم افرادی که چنین اقداماتی را انجام می دهند آل احمد را می شناسند و با طرز فکر او آشنا هستند که نظرش نسبت به مقامات حکومتی و دولتی چه بوده است؟
وی گفت: نباید خانه-موزه سیمین و جلال به ابزاری برای خودنمایی و تبلیغ برخی مقامات تبدیل شود زیرا انحراف بسیار بزرگ از هویت واقعی این خانه است.
همچنین در این آیین فریدون مجلسی تحلیلگر مسائل سیاسی و دیپلمات سابق درباره شرایط سیاسی و اجتماعی جلال آل احمد و تاثیر آنها بر این نویسنده و لیلا زندی رئیس خانه- موزه سیمین دانشور و جلال آل احمد درباره چگونگی تبدیل خانه این دو شخصیت فرهنگی به موزه و برنامه های آینده این موزه سخن گفتند.
به گزارش ایرنا پخش قطعه «سرود برای مرد روشن که به سایه رفت» با صدای احمد شاملو از دیگر بخش های این برنامه بود.
به گزارش ایرنا خانه - موزه جلال و سیمین با مساحت 420 مترمربع و زیربنای حدود 250 مترمربع شامل دو طبقه در منطقه یک شهرداری تهران، در فاصله کمی از میدان قدس، خیابان دزاشیب، بن بست ارض واقع شده است.
این خانه سال 83 با شماره 11466در فهرست میراث ملی ثبت شده است.
این خانه سال 1393 توسط شهرداری تهران خریداری شد؛ شرکت توسعه فضاهای فرهنگی شهرداری تهران اعلام کرده با هدف باز زنده سازی خانه های مشاهیر، بزرگان و پاسداشت منزلت نویسندگان به عنوان پایه های فرهنگ و هنر در جامعه، مرمت و بازسازی این خانه انجام گرفته است.
این خانه - موزه اردیبهشت ماه امسال افتتاح شد.

گزارش خبری به قلم: معصومه جوان معبودی

تهرام/7245/ 1008

منبع: ایرنا

کلیدواژه: فرهنگي فرهنگسراي شفق گراميداشت جلال آل احمد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۰۵۵۴۰۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

انتشار کتاب یوسف گم گشته باز آید در ماهشهر

به گزارش خبرگزاری صدا و سیمای استان خوزستان، کتاب «یوسف گم گشته باز آید» پیرامون زندگی (تولد تا شهادت) سردار سرافراز اسلام شهید یوسف صادقیان یکی از شهدای ماهشهر است.

نویسنده کتاب «یوسف گم گشته باز آید» زندگی شهید صادقیان را تشریح می‌کند و این کتاب سرشار از درس‌های تربیتی، اخلاقی و انسانی برای آحاد جامعه است.

پیکر شهید صادقیان بعد از ۱۴ سال به آغوش خانواده بازگشت و در گلزار شهدای ماهشهر آرام گرفت.

کتاب «یوسف گم گشته باز آید» به قلم نویسنده و پژوهشگر ماهشهری فاطمه حیاتی تألیف و توسط انتشارات خوش آوازه اریترین در سراسر ایران منتشر شد.