آغاز تولید چند اثر بی‌کلام موسیقی/ مافیا را به مبارزه دعوت می‌کنم
تاریخ انتشار: ۲۴ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۳۶۲۲۴۱
بهرام بحرینی تهیه‌کننده و از ناشران قدیمی حوزه موسیقی که طی سه دهه اخیر با موسسه «طنین صوت» آثار پرطرفداری در حوزه موسیقی بی‌کلام از جمله «باران عشق» اثر مرحوم ناصر چشم آذر و آثاری از زنده‌یاد جواد معروفی را روانه بازار موسیقی کرده در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن تشریح تازه‌ترین فعالیت‌های این مجموعه گفت: طی سال‌های اخیر عمده توجه و فعالیت موسسه ما متمرکز روی آثاری بوده که عمدتا در حوزه موسیقی پاپ قرار نمی‌گیرد، از این رو شاید خیلی از مخاطبانی که در سال‌های اخیر شنونده موسیقی بوده‌اند با کارهای ما چندان آشنایی نداشته باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ناشر آثاری چون «حماسه»، «هفتخوان»، «تکسوار عشق» از احمد پژمان، در ادامه افزود: یکی از کارهایی که اخیرا با همراهی فرزندانم گشتاسب و گشسب انجام دادم ساخت موسیقی فیلم مستند «آبی به رنگ آسمان» به کارگردانی امیر رفیعی بود که بچه‌ها واقعا سنگ تمام گذاشتند و بعد از ۱۴۰۰ ساعت ضبط، اثری را برای فیلم تولید کردند که وقتی برای اولین بار در جشنواره سینما حقیقت به نمایش درآمد مخاطبان استقبال خوبی از فیلم به عمل آوردند.
وی ادامه داد: کار دیگری که بازهم همراه با فرزندانم آغاز کرده‌ایم مجموعه آثاری بی‌کلام است که گروه‌های ثابتی در آن حضور ندارند در این مسیر ما ماجرا را به گونه‌ای طراحی کردیم که در هر پروژه نوازندگان صاحب ایده و با کیفیت موسیقی کشورمان بتوانند به تفکیک کارهایی را تولید کنند که هرکدام می‌تواند به‌عنوان یک اثر مستقل معرفی شود. در بحث موسیقی کلاسیک نیز کارهایی را انجام داده‌ایم. تعدادی از هنرمندان صاحب ذوق این عرصه مشغول تولید کارهایی با محوریت سازهایی چون پیانو، کنترباس و سازهای دیگر هستند که به طور حتم آثاری متفاوت و با کیفیت در این حوزه خواهند بود. این در حالی است که همکاری با دو رهبر ارکستر خوب برای تولید چند اثر دیگر نیز جزو فعالیت‌های آینده ماست که به زودی جزییات آن اعلام خواهد شد.
پاپ دیگر کار من نیست
این تهیه‌کننده در پاسخ به این سئوال که چرا مانند سال‌های گذشته دیگر تمایلی برای ورود به تولید آثاری در حوزه موسیقی پاپ ندارد، توضیح داد: احساس می‌کنم وارد شدن به پروسه تولید آثاری در حوزه موسیقی پاپ ولو بی کلام، دیگر کار من نیست. زیرا من علاقه‌ای ندارم که این موسیقی بازاری را، حتی بشنوم. البته که هر موسیقی بتواند روح و دل مخاطب را شاد کند می‌تواند برای هر شنونده‌ای قابل احترام باشد. اما من نمی‌توانم بگویم که این موسیقی خوب است یا بد؟
چندی پیش در یکی از برنامه‌های تلویزیونی دیدم که به فلان گروه موسیقی می‌گفتند: «دستگاه موسیقی بلدی یا نه؟» من این موضوع را قبول ندارم. فقط می‌دانم موسیقی‌ای باید به مخاطب ارائه شود که کیفیت داشته باشد حتی اگر تولیدکننده آن اطلاعات آکادمیک نداشته باشدوی افزود: حتی من چندی پیش نیز در یکی از برنامه‌های تلویزیونی دیدم که به فلان گروه موسیقی می‌گفتند: «دستگاه موسیقی بلدی یا نه؟» که من این موضوع را هم قبول ندارم. من فقط می‌دانم موسیقی‌ای باید به مخاطب ارائه شود که دارای کیفیت باشد حتی اگر تولیدکننده آن اطلاعات آکادمیک نداشته باشد. اصلا ما چرا باید تا این حد همدیگر را بکوبیم. به همین جهت است که همیشه آرزو می‌کنم روزی این کوبیدن‌ها در جامعه فرهنگ و هنر تمام شود و همه کمی مهربان‌تر با هم برخورد داشته باشیم.
بحرینی در بخش دیگری از صحبت‌های خود با اشاره به حضور کمرنگ موسسه «طنین صوت» در فرآیند تولید و بازاریابی محصولات موسیقی ایران همچون سال‌های اول فعالیت این شرکت، گفت: من اصلا کمرنگ نیستم. فقط زیاد اهل هیاهو نیستم و فکر می‌کنم باید کار را درست انجام داد. این را هم بدانید که ما در شرایطی هستیم که زمانی در سیستم فرهنگی کشور توقف داشتیم و این توقف فرهنگی بسیاری از پروژه‌های موسیقی را فلج کرد. در این مدت با صداها و افراد خاصی کار کردیم که اصلا ماجرای درآمد زایی برایمان در اولویت‌های بعدی قرار داشت و هیچگاه دنبال این نبوده و نیستم که بازار موسیقی چه می‌خواهد تا بر اساس آن کارهایم را انجام دهم.
وی به فرآیند تولید آلبوم «دنیای کارتون‌ها» و کم‌توجهی برخی از سیاستگزاران حوزه پخش به این پروژه اشاره کرد و گفت: آلبوم «دنیای کارتون‌ها» یکی از پرزحمت‌ترین و سخت‌ترین پروژه‌هایی بود که طی سال‌های اخیر آن را به سرانجام رساندیم. این آلبوم جزو معدود آثاری است که در یک سبک کاملا متفاوت پیش روی مخاطبان قرار گرفته است. ما با تولید این اثر می‌خواستیم بگوییم که موسیقی کودک، اصلا ساده نبوده و نمی‌تواند جای پای ساده‌ای برای ورود حرفهای به دنیای موسیقی باشد. اما صد حیف که برای توزیع مناسب آلبوم با پدیده‌ای به نام مافیای پخش مواجه شدیم و برخی از دوستان قدیمی مونوپل‌هایی ایجاد کردند که به هیچ عنوان اجازه ندادند این پروژه درست به دست مخاطبان برسد.
این تهیه‌کننده موسیقی ادامه داد: من به جرئت می‌توانم بگویم از فروشگاه‌های شهر کتاب گرفته تا فروشگاه‌های دیگر در تسخیر این مافیای پخش قرار دارند که رفتار بسیار غیردوستانه و ضد فرهنگی دارند. این اصلا شکل درستی ندارد که همین دوستان به فروشگاه‌ها بگویند که اگر شما از شخص دیگری کار خریداری کنید، ما به شما محصولی را نمی‌دهیم. این‌ها کارهای بسیار ناپسندی است که من حاضرم با تک‌تک دوستان رو در و بنشینم و درباره مسائل مختلف مناظره کنم. من انرژی بسیاری از دوستان حاضر در نظام اقتصادی موسیقی ایران را تمجید می‌کنم اما اگر قرار باشد این حضور و برداشت اقتصادی از مافیا شکل پیدا کند، قطعا کار خوبی نیست.
با ممیزی قاطعانه، وضع موسیقی بهتر بود
بحرینی اضافه کرد: بنده در بدترین دوران موسیقی به عنوان پنجمین شرکت ثبت شده فعال حوزه موسیقی حضور داشتم، زمانی که خیلی‌ها حضور نداشتند، اما امروزه تبدیل به پدیده‌هایی قدرتمندی شدند که گاهی رفتارهای ناشایستی را هم انجام می‌دهند. اما این دوستان بدانند که من هیچگاه از آنها خواهش نمی‌کنم ولی کارم مبارزه است پس همه را به مبارزه فرا می‌خوانم.
وی تصریح کرد: من امروز باید به این نکته اشاره کنم در دوره‌ای که ممیزی ارشاد خیلی قاطعانه‌تر از حالا بود وضع موسیقی بهتر بود اما الان که فضا کمی بازتر شده ممیزی، موسیقی را به سمت دیگری برده و سلیقه مردم را تحت تاثیر قرار داده است. ما زمانی آثاری چون «پاییز طلایی» فریبرز لاچینی، «باران عشق» ناصرچشم آذر و «از کرخه تا راین» مجید انتظامی را داشتیم. اما الان چیزهایی را می‌شنونیم که بسیاری از آنها ملودی‌های تکراری هزار باره است که نه اشعارش را می‌دانیم و نه می‌دانیم قرار است ما را به کدام سمت و سوی فکری هدایت کند
کد خبر 4511240منبع: مهر
کلیدواژه: آلبوم موسیقی موسیقی تلفیقی موسیقی کلاسیک
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۳۶۲۲۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
علیرضا طلیسچی: وضعیت موسیقی در ایران خوب است
به گزارش گروه فرهنگی ایسکانیوز، تولید و پخش رئالیتی‌شوها، از «مافیا» گرفته تا «پدرخوانده»، در شبکه‌های نمایش خانگی داغ است و یکی از این برنامه‌ها که اینروزها طرفداران قابل توجهی پیدا کرده، رئالیتی‌شو «زودیاک» است که با عنوان «شب‌های مافیا» بازی جذابی برای طرفدارانش پخش می‌کند. در این برنامه یک قاتل سریالی به نام زودیاک شهروندان و مافیای سیسیل را هدف قرار می‌دهد. در این برنامه محمد بحرانی نقش گرداننده بازی را بر عهده دارد.
بیشتر بخوانید: موسیقی درمانی شیوه‌ای جدید در درمان بیماران سریال «شب‌های مافیا: زودیاک» به کارگردانی محمدرضا رضائیان در سال۱۴۰۲ ساخته شده است. در فصل دوم این رئالیتی‌شو، فرزاد حسنی، دارا حیایی، جواد خواجوی، محیا دهقانی، متین ستوده، مجتبی شفیعی، علیرضا طلیسچی، سعید فتحی روشن، بهار قاسمی، مریم مؤمن، مهدی مهدی‌پور و امیرحسین هاشمی به هنرمندی پرداخته‌اند.
علیرضا طلیسچی یکی از خوانندگان شناخته‌شده و پرطرفدار پاپ است؛ خواننده‌ای که توانسته جایگاهش را با کنسرت‌هایی که برگزار می‌کند تثبیت کند. این خواننده پاپ که متولد۶۴ است، از میانه دهه۸۰ فعالیتش را به شکل رسمی آغاز کرد و تک‌آهنگ‌هایش طرفداران خاص خودش را دارد. طلیسچی در این گفت‌وگو از حضورش در برنامه «شب‌های مافیا» می‌گوید و در بخش‌های دیگری از این گفت‌وگو از وضعیت امروز موسیقی صحبت کرده است.
این روزها رئالیتی‌شوهای متنوعی در شبکه نمایش خانگی پخش می‌شود. چطور شد که در برنامه «شب‌های مافیا: زودیاک» شرکت کردید؟
از طریق تیم تولید به برنامه دعوت شدم و علاقه داشتم که ببینم چطور می‌توانم در این سناریو بازی کنم. من قبلا هم در یک شو، مافیا بازی کرده بودم، اما به‌نظرم «زودیاک» شیک‌تر است و پیچیدگی‌هایش بازی را برای بیننده جذاب‌تر می‌کند.
خیلی‌ها به برد و باخت در یک مسابقه اهمیت می‌دهند. برد و باخت برای شما چطور بود؟
شرکت در این برنامه بیشتر برایم جنبه سرگرمی دارد. این‌طور نگاه می‌کنم که با یک گروه خوب دور هم هستیم و هدفمان این است که برای بیننده‌های برنامه لحظاتی حال خوب ایجاد کنیم که امیدوارم به چنین نتیجه‌ای رسیده باشیم.
اخیرا در نمایش خانگی، محصولاتی در حوزه‌های مختلف ورزش، موسیقی، مذهبی و... تولید شده است. از نظر شما، تولید برنامه‌های حوزه موسیقی مثل «صداتو» چه تأثیری بر ارتباط بیشتر مردم با موسیقی دارد؟
ساخت برنامه‌های خوب در این حوزه به ارتباط بیشتر مردم با موسیقی کمک می‌کند، اما اینکه این برنامه‌ها بتواند هنرمند بسازد مبحث دیگری است، چون یک خواننده هرقدر هم تخصصی وارد یک حوزه بشود، تا جو کار و فعالیت حرفهای در فضای تولید و صحنه را تجربه نکند، به موفقیت نمی‌رسد. از نظر من، ورود به عرصه خوانندگی و فضای حرفهای موسیقی کاملا نیازمند تجربه این واقعیت است. تمام این مسابقاتی هم که اخیرا تولید و پخش شده یکی‌دو چهره را به فضای موسیقی معرفی کرده، اما به لحاظ ایجاد سرگرمی برای مردم کاملا موفق ظاهر شده‌اند و اگر از این قبیل برنامه‌ها باز هم تولید شود، به فهم و درک بیشتر مردم از فضای موسیقی کمک قابل توجهی می‌کند.
پیشنهادی برای حضور در برنامه‌های موسیقی داشته‌اید؟
پیشنهاد داشته‌ام، اما علاقه نه، چون به‌نظرم در جایگاهی نیستم که بخواهم کسی را قضاوت کنم و اصولا هم موسیقی تا یک جایی به‌صورت علمی و پایه آموختنی است و از آن به بعدش دیگر سلیقه‌ای می‌شود. پس قضاوت کردن راجع به صداها را باید به مردم بسپاریم.
این روزها بازار کنسرت‌های پاپ داغ است. درست است که موسیقی کشور افت و خیزهای زیادی دارد و با مشکلات خاص خودش دست و پنجه نرم می‌کند، با این حال اوضاع این روزهای موسیقی کشور چطور است؟
به‌نظرم وضعیت موسیقی ما در حال بهبود است و البته این گفته من نیست و گفته خیلی از بزرگان حال حاضر موسیقی ایران است. موسیقی ما در سال‌های اخیر دچار تحولات عجیب و غریبی شد که بخشی از این تحولات مثبت بود و بخشی هم منفی. خوشحالم که با ورود هنرمندان حرفه‌ای‌تر و صداهای قشنگ‌تر و احساس بیشتری که در کارها وجود دارد موسیقی دارد از آن حالت قبلی بیرون می‌آید و خودش را ترمیم می‌کند.
برویم سراغ مسئله ترند شدن برخی از قطعه‌های موسیقی مثل قطعه «پاقدم» که اخیرا بسیار شنیده و معروف شد. چه می‌شود که یک کار این‌طور دیده و شنیده و پرطرفدار می‌شود؟
بخش زیادی از این اتفاق مربوط به تجربه است و بخشی هم سلیقه و هوش بازار. ولی در نهایت کارها را مردم برجسته می‌کنند، یعنی اگر مردم کاری را دوست داشته باشند، آن کار به موفقیت بزرگی می‌رسد. «پاقدم» یک قطعه موسیقی دهه شصتی است که در آن استانداردهای ضبط موسیقی آن دوران کاملا رعایت شده و فکر می‌کنم جدا از تنظیم و میکس و مستر خوب امیربهادر دهقان، شعر و ترانه و ملودی هم خیلی به کارهای آن دهه نزدیک است.
شما در قطعه‌های معروفتان هم سبک شاد دارید و هم قطعه‌های احساسی و غمگین. تمایل مردم بیشتر به شنیدن کدام یک است؟
اگر به تاریخمان رجوع کنید، می‌بینید که مردم ما پر از غم و غصه بوده‌اند و طبیعتا تمایلشان به آهنگ‌های شاد بیشتر است. در کنسرت‌ها هم همین‌طور است. وقتی یک پدر بودجه مشخصی برای خانواده‌اش کنار می‌گذارد تا در کنسرت شرکت کنند، دلش نمی‌خواهد که مجددا در فضای غمگین قرار بگیرند. بنابراین تمایلشان به شنیدن و همراهی در خواندن آهنگ‌های شاد بیشتر است. البته از قدیم موسیقی شاد نسبت به موسیقی غمگین بیشتر شنونده و طرفدار داشته است.
این روزها مدام نام خواننده‌های جدیدی را می‌شنویم که در فضای مجازی معرفی می‌شوند. یا گاهی روی بیلبوردها تبلیغ کنسرت خواننده‌هایی را می‌بینیم که خیلی‌ها نمی‌شناسندشان. این افزایش ورود به عرصه خوانندگی اتفاق مثبتی است یا منفی؟
ما خوانندگانی داشته‌ایم که با یک قطعه روی صحنه آمده‌اند و بقیه قطعه‌هایشان حالت مکمل همان یک قطعه را داشته. از آن طرف هم هنرمندی داشته‌ایم که با هر قطعه جدید مخاطبان بیشتری را جذب کرده و به‌تدریج معروف شده‌است. در هر صورت، دیده شدن یک اثر هنری و محبوب شدن هنرمند به مردم بستگی دارد.
به تجربه حوزه‌های هنری دیگر مثل بازیگری هم فکر می‌کنید یا پیشنهادی داشته‌اید؟
من یک‌بار این را تجربه کردم و متأسفانه بازخورد خوبی از این کار نداشتم، به خاطر اینکه تیم تولید آن کار تیمی که فکر می‌کردم نبود. البته بازیگران و بقیه عوامل همه خوب بودند، اما تجربه خوبی برای من نبود و ترجیح می‌دهم که فعلا دوباره آن فضا را تجربه نکنم و در کار خودم پیش بروم، هرچند از آینده و تصمیمات بعدی‌ام خبر ندارم.
رئالیتی‌شوها توانسته‌اند تا اندازه ای شبکه نمایش خانگی را متحول کنند
در چند سال اخیر پلتفرم‌ها به کاربران امکان می‌دهند فیلم‌ها و سریال‌ها را به‌صورت آنلاین تماشا کنند و به‌سرعت به رقیبی برای تلویزیون تبدیل شده‌اند.
یک مقایسه ساده در تولیدات و سریال‌های پخش‌شده در ابتدای سال۱۴۰۳ تا امروز میان پلتفرم‌های نمایش خانگی و تلویزیون نشان می‌دهد تلویزیون با وجود آنکه نسبت به سال گذشته با کم‌کردن حساسیت‌هایی سعی در جذب هنرمندان و چهره‌های مطرح کرده اما باز هم بازی را در زمین رقابت با پلتفرم‌های پخش نمایش خانگی واگذار کرده است.
این روزها تولید رئالیتی‌شوها و برنامه‌های مسابقه که در شبکه نمایش خانگی تولیدشده، توانسته جذابیت زیادی برای مخاطب امروز به‌وجود بیاورد، مخاطبی که تنها با تماشای سریال و فیلم نمی‌تواند اوقات فراغت خود را پر کند. بنابراین از یک‌سو پلتفرم‌های گوناگون در شبکه نمایش خانگی در بیشتر سریال‌های خود توانسته‌اند با تمرکز بر جذابیت‌های داستانی و استفاده درست از ستارگان سینما و تئاتر تولیدات جذابی را پیش روی مخاطب بگذارند و از سوی دیگر با تولید و پخش برنامه‌های مختلف نشان داده‌اند توجه به ذائقه مخاطب برایشان مهم است و در بخش‌هایی موفق شده‌اند.
البته دامنه صنعت سرگرمی آنقدرگسترده است که ما در تلویزیون یا حتی شبکه نمایش خانگی هنوز نتوانسته‌ایم رقابتی با برنامه‌های خارجی داشته باشیم. با این حال، برخی از این برنامه‌ها توانسته‌اند آنقدر جذاب باشند که تماشاگران فصل‌های آن را دنبال می‌کنند.
VODها طیف گسترده‌ای از فیلم‌ها و سریال‌ها را از سراسر جهان به کاربران ارائه می‌دهند. این امر به‌معنای انتخاب بیشتر برای بینندگان و رهایی از محدودیت‌های برنامه‌های روتین است.
نمی‌توان منکر این موضوع شد که پلتفرم‌های نمایش خانگی با ارائه فرصتی جدید برای پخش فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی، به افزایش تولید محتوای داخلی در این کشور کمک کرده‌اند. این امر منجر به ایجاد شغل‌های جدید و رونق صنعت سرگرمی ایران شده است.
VODها در حال حاضر نقش مهمی در صنعت سرگرمی ایران ایفا می‌کنند و ظرفیت این را دارند که در آینده نقش مهم‌تری ایفا کنند. با رفع چالش‌های موجود، VODها می‌توانند به گزینه‌ای محبوب‌تر برای سرگرمی در ایران تبدیل شوند و به‌طور قابل‌توجهی بر نحوه تماشای فیلم و سریال توسط مردم ایران تأثیر بگذارند.
منبع: همشهری
انتهای پیام/
کد خبر: 1228550 برچسب‌ها موسیقی
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»