بازی پرریسک حقتقدمها
تاریخ انتشار: ۶ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۵۱۰۲۰۳
ارفع ح: «آهن و فولاد ارفع» درحالیکه پایان خرداد ۱۳۹۷ خبر از ثبت افزایش سرمایه قبلی خود به ۴۰۰ میلیارد تومان داد، بلادرنگ مقدمات افزایش سرمایه از ۴۰۰ میلیارد تومان به ۶۰۰ میلیارد تومان معادل ۵۰ درصد از مطالبات و آورده نقدی را در دستور کار قرار داد و در پایان شهریورماه موفق به دریافت مجوز از سازمان بورس شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
شدوص ج: «دوده صنعتی پارس» سرمایه خود را از محل تجدید ارزیابی داراییها از ۱۲ میلیارد تومان به بیش از ۴۷ میلیارد تومان (حدود ۲۹۵ درصد) رساند. در سال مالی منتهی به ۳۰/ ۱۲/ ۱۳۹۵ سوءاستفادههایی در شرکت صورت گرفته بود که سبب شناسایی زیان سنگینی شد. با تغییر مدیریت شدوص، سال ۱۳۹۶ با سود خوبی همراه بود اما نتوانست زیان انباشته قبلی راپوشش دهد. قانون بودجه سال ۱۳۹۷ به کمک شرکت آمد و از محل تجدید ارزیابی از شمول ماده ۱۴۱ قانون تجارت خارج شد. البته همزمان وضعیت عملیاتی شرکت هم رو به بهبود بوده که انتظار میرود تا پایان سال مالی ۱۳۹۷ زیان انباشته به سود انباشته تبدیل شود. سهام جایزه شدوص پیش از مجمع سالانه آتی به ثبت خواهد رسید.
شنفت ح: «نفت پارس» که در تولید روانکارها مانند روغن موتور فعال است از طریق سهامدار عمده خود سرمایهگذاری قابل توجهی در پروژه «پالایش پارسیان مهر» کرده است و برای شرکت در افزایش سرمایه این پروژه، قرار شد سرمایه خود را از ۱۲۵ میلیارد تومان به ۲۰۰ میلیارد تومان برساند. سهامداران شنفت به ازای هر ۱۰ سهم خود ۶ حقتقدم دریافت کرده و تا ۲۳ اسفند فرصت استفاده از آن را خواهند داشت. این افزایش سرمایه تا زمان مجمع سالانه آتی به ثبت نرسیده و بنابراین سود به آن تعلق نمیگیرد که تفاوت قیمت بیش از ۱۴۰ تومانی بین قیمت پایانی سهم و حقتقدم آن (با در نظر گرفتن ۱۰۰ تومان واریزی) ناشی از همین موضوع است.
مجوز افزایش سرمایه «آتیه داده پرداز» (اپرداز) از ۵۰ میلیارد تومان به ۷۵ میلیارد تومان معادل ۵۰ درصد از محل سود انباشته در هفته گذشته از سوی سازمان بورس صادر شد.
زمان تشکیل مجمع فوقالعاده «کاشی پارس» (کپارس) برای روز یکشنبه ۷/ ۱۱/ ۱۳۹۷، «صنایع سیمان غرب» (سغرب) روز یکشنبه ۷/ ۱۱/ ۱۳۹۷، «گروه صنعتی قطعات اتومبیل ایران» (ختوقا) روز دوشنبه ۸/ ۱۱/ ۱۳۹۷، «تکادو» (وکادو) روز چهارشنبه ۱۰/ ۱۱/ ۱۳۹۷ و «داروسازی زاگرس فارمد پارس» (ددام) روز دوشنبه ۱۵/ ۱۱/ ۱۳۹۷ تعیین شده است. همچنین «فولاد کاوه جنوب کیش» (کاوه) زمان مجمع فوقالعاده برای بررسی افزایش سرمایه حدود ۷۱ درصد از محل مطالبات و آورده نقدی را برای چهارشنبه ۱۷/ ۱۱/ ۱۳۹۶ تعیین کرد تا تصمیم سهامدار عمده یعنی بنیاد مستضعفان در این مورد مشخص شود. «سرمایهگذاری صنایع پتروشیمی» (وپترو) که مهلت مجوز بورس برای افزایش سرمایه ۳۵ درصدی از مطالبات و آورده نقدیاش در حال اتمام بود، توانست یکماه دیگر این مجوز را تمدید کند اما هنوز زمان برگزاری مجمع فوقالعاده را مشخص نکرده است.
با وجود صدور مجوز افزایش سرمایه «شهد ایران» (۳۱۹ درصد از تجدید ارزیابی)، «سرمایهگذاری اعتلا البرز» (حدود ۱۱ درصد از مطالبات و آورده نقدی)، «شرکت اقتصادی و خودکفایی آزادگان» (حدود ۶۲ درصد از سود انباشته) و «سرمایهگذاری دارویی تامین» (۲۵ درصد از محل سود انباشته) هنوز زمانی برای مجمع فوقالعاده تعیین نشده است.
«پارس دارو» (دپارس) افزایش سرمایه ۱۵۰ درصدی و «بیمه اتکایی امین» (اتکام) افزایش سرمایه ۲۰ درصدی هر دو از مطالبات و آورده نقدی را در مجمع فوقالعاده تصویب کردند، ولی هنوز اعلامیه پذیرهنویسی را در کدال منتشر نکردهاند.
«آسان پرداخت پرشین» (آپ) افزایش سرمایه خود از ۲۰۰ میلیارد تومان به ۲۶۵ میلیارد تومان معادل ۵/ ۳۲ درصد از محل سود انباشته را ۱۰ روز پس از مجمع فوقالعاده به ثبت رساند. شرکت «کیسون» (کیسون) افزایش سرمایه از ۳۸۴ میلیارد تومان به ۵۰۴ میلیارد تومان را به ثبت رساند که ۲۵ درصد از مطالبات و آورده نقدی و حدود ۶ درصد از سود انباشته بود. با این ثبت، کیسون میتواند مجمع سالانه منتهی به ۲۹/ ۱۲/ ۱۳۹۶ را با تاخیر چند ماهه برگزار کند. «سرمایهگذاری نیرو» (ونیرو) خبر ثبت افزایش سرمایه حدود ۱۱۸ درصدی از مطالبات و آورده نقدی را شنبه گذشته اعلام کرد و سهام جدید روز چهارشنبه در پرتفوی سهامداران قابل معامله شد. «مجتمع صنایع و معادن احیا سپاهان» (واحیا) هم با ثبت افزایش سرمایه حدود ۴۴ درصدی از سود انباشته، سرمایه خود را به ۱۰۰ میلیارد تومان رساند.
«صنایع جوشکاب یزد» (بکاب) خبر از ثبت افزایش سرمایه خود از ۴/۱۵میلیارد تومان به ۱/۲۴ میلیارد تومان یعنی حدود ۵۶ درصد از سود انباشته با گذشت حدود ۹ ماه از مجمع فوقالعاده داد. «فولاد خراسان» (فخاس) هم سرمایه جدید ۹۰۰ میلیارد تومانی خود را ناشی از افزایش سرمایه ۵/۱۲ درصدی از مطالبات و آورده نقدی به ثبت رساند.
«سرمایهگذاری گروه صنعتی رنا» (ورنا) در خبری ناگوار برای خریداران حقتقدم در دوره پذیرهنویسی اولیه که از آن استفاده نکردند، اعلام کرد که به ازای هر حقتقدم استفاده نشده ۴ ریال به آنها تعلق میگیرد و البته روش پرداخت را مشخص نکرد. حقتقدم ورنا در دوره پذیرهنویسی اولیه بین ۵۵ ریال تا ۱۵۸ ریال معامله شد. «هلدینگ توسعه معادن و صنایع معدنی خاورمیانه» (میدکو) برای هر حقتقدم استفاده نشده، ۱۷۹۵ ریال از طریق مراجعه به بانک پاسارگاد به دارندگان آن پرداخت خواهد کرد.
حراج حقتقدم استفادهنشده «سیمان قاین» (سقاین) و شروع معاملات اولیه «کی بی سی» (کیبیسی) در هفته گذشته کشف قیمت نشد و پذیرهنویسی اولیه «داروسازی ابوریحان» (دابور) هم به پایان رسید.
نکته جالب در حراج حقتقدم «به پرداخت ملت» بود که در هفته گذشته مانند هفته قبل از آن با قیمت ثابت ۱۱۰۰ تومانی ادامه یافت.
منبع: اکوفارس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۵۱۰۲۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دیر پدری و دیر مادری؛ خطر گسست نسلی!
بارداری زنان هر قدر در سنین بالاتری اتفاق بیفتد ریسک بروز اختلالات ژنتیکی را در فرزندان بالاتر میبرد و مادران باردار بالای ۳۵ سال نیازمند مراقبتهای ویژهتری هستند.
به گزارش ایسنا؛ آرمان امروز گزارش داد، کاهش آمار ازدواج در ایران، نشان از یک آسیب چند بُعدی دارد و می توان بالا رفتن سن فرزندآوری در میان زنان و مردان را یک تهدید برای آینده ایران تلقی کرد. زمانی این موضوع تایید می شود که براساس آمارها و طبق اعلام ایرانا، میانگین سن پدر و مادر در اولین فرزندآوری در سال ۱۴۰۲، برابر ۳۲.۱ سال برای پدران و ۲۷.۳ سال برای مادران بوده است. البته این نوک کوه یخ و آمار رسمی است در شرایطی که آمارهای غیر رسمی و آنچه که در جامعه شهری از جمله تهران شاهد آن هستیم و در میان اطرافیان هم دیده می شود، بسیاری از زنان در سن ۳۰ سالگی و مردان در سن به طور میانگین ۳۷ تا حدود ۴۰ سالگی هم تمایلی به فرزندآوری ندارند. همان طور که در این آمار هم آمده است در این خصوص مقدار شاخص در نقاط شهری ۲۸.۱ سال و در نقاط روستایی ۲۴.۴ سال است. بیشترین میانگین سنی مادران در اولین فرزندآوری، در بین استانها مربوط به استان تهران با ۳۰.۸ سال و کمترین آن مربوط به استان سیستان و بلوچستان با ۲۲.۷ سال است.
بارداری زنان هر قدر در سنین بالاتری اتفاق بیفتد ریسک بروز اختلالات ژنتیکی را در فرزندان بالاتر میبرد و مادران باردار بالای ۳۵ سال نیازمند مراقبتهای ویژهتری هستند. این، اما تنها یک روی سکه تأخیر در ازدواج و باروری است و از دست دادن امکان داشتن فرزندان بیشتر با افزایش سن نخستین بارداری زنان بعد از ازدواج موضوع دیگری است که در نهایت روی رشد جمعیت کشور تأثیری منفی بر جای خواهد گذاشت و موجب افزایش خانوادههای تک فرزند میشود.
چندی پیش در گزارشی آمد: «اصولا هر مرد ایرانی در زندگی دوست دارد پدری را تجربه کند. البته این برای هر فرهنگ، اقلیم و نظام سیاسی که مرد در آن رشد پیدا کرده است، صادق است. مثلا در آمریکا حدود ۸۷درصد از مردان آمریکایی علاقهمند هستند، پدری را تجربه کنند. در کشورهای اروپایی مثل آلمان حدود ۷۵درصد، در بلژیک حدود ۸۴درصد در سوئد حدود ۷۲درصد از مردان تمایل به فررزندآوری دارند. مردهای ایرانی بسیار فرزندخواه هستند و بسیار دوست دارند که پدر شدن را تجربه کنند. میزان فرزندخواهی مردان ایرانی از بسیاری از کشورها بیشتر است. درباره تعداد فرزندان نیز مردان ایرانی تمایل دارند که بیش از سه فرزند داشته باشند. این آمار بینظیر است. یعنی از هر ۱۰مرد ایرانی شش مرد علاقهمند است که بیش از سه فرزند داشته باشند.»
گسست نسلی، مهمترین پیامد افزایش سن فرزندآوری
اما در ادامه به سراغ رسول قبادی؛ جمعیتشناس و جامعه شناس رفتیم. وی در این رابطه می گوید: «بس بودن فرزندان»، «نداشتن درآمد کافی»، «نبود مسکن مناسب» و «نگرانی از تأمین آینده فرزندان» چهار دلیل برجسته برای گرایش نداشتن به فرزندآوری است؛ این نتایج همسو با نتایج پیمایش کشوری زندگی خانوادگی در ایران است که بر پایه آن «نگرانی از آینده فرزندان»، «سخت بودن تربیت فرزندان» و «ناتوانی از تأمین هزینههای فرزندآوری» برجستهترین عوامل ذکرشده بهعنوان محدودیتها و بازدارندههای فرزنددار شدن هستند.
وی در ادامه به عامل غیرمستقیمی در افزایش سن مادری که تأثیر چشمگیر داشته است، اشاره می گوید و می افزاید: افزایش سن مادری پیامدهای اجتماعی و فرهنگی نیز در پی دارد؛ به این معنا که با افزایش فاصله میان پدر و مادر و فرزند، پیوند میاننسلی میان آنها بهدرستی برقرار نمیشود؛ این موضوع علاوه بر دشوار کردن مسیر تربیت، زمینهساز پدیدار شدن ناسازگاری میان فرزندان و پدر و مادر میشود!. زمانی سختتر میشود که بدانیم در دو دهه گذشته میانگین زمان گفتگو میان اعضای خانواده از ۲ ساعت به ۲۰ دقیقه کاهش پیدا کرده است(!) به این معنا که ظرفیت تبدیل اختلافات خانوادگی با برخورد مناسب به عامل رشد افراد خانواده، دچار سستی شده است.
وی در پایان می افزاید: دو گونه راهحل را در این زمینه پیشنهاد کرد؛ گونه نخست راهکارها بر پایه از میان بردن موانع و کاهش فاصله نسلی میان پدرومادر و فرزندان است؛ در سوی دیگر و بر پایه گونه دوم، راهکارها باید در راستای تقویت آموزش زوجین و توانمندسازی آنها در فرزندآوری و تقویت گفتگو میان اعضای خانواده باشند.
انتهای پیام