◄ ضرورت تأسیس هیئت ملی ایمنی حملونقل در کشور
تاریخ انتشار: ۲۳ بهمن ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۷۱۸۶۴۹
تیننیوز | اسماعیل درگاهی* :
مطالـعـات و بـررسىهـاى بهعـمـل آمـده از راهآهنهاى جهان نـشـان مـىدهـد کـه سـوانح ریـلـى حـتـى در کشـورهـاى پیشرفته دنیا بهطور محدود اتفاق مى افتد و جلوگیرى از وقوع آن بهطور مطلق و کامل میسر نیست، ولی استفاده از تجربیـات ارزنده سایر کشـورها در اقدامات حین و بعد از سانحه، همچنـیـن نـهـادهـاى رسیـدگى کننده به سانـحـه، نحوه تحقیق و تفحص، شیوههاى رفتارى و تهیه گزارشها و پیشنهادات ایمنى و راههاى پیشگیرى در تکرار آن حائز اهمیت است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
متاسفانه در بیشتر کشورها «بازرسیهای ایمنی» در زمینه حملونقل هنوز به شکل قدیم آن انجام میشود. در این کشورها بازرسیها از سوی تشکیلات راهآهنی یا حتی از سوی خود بهره بردار انجام میگیرد. در نتیجه ممکن است جمع بندیها ذهنی بوده و لذا در همه حال قابل استفاده نباشند، علاوه بر این نکته، در بیشتر مواقع، گزارشات کوتاه و غیر علنیاند. اما علاوه بر پژوهشهای انجام گرفته از سوی سازمان مستقل، از بازرسی و پژوهشهای بیشتری که از سوی تشکیلات راهآهنی یا از سوی شرکت بهرهبردار برای دستیابی به مدیریت کیفیت یا به دلایل پژوهش و تکمیل انجام میگیرد نیز استقبال میشود.
تحقیق و تفحص مستقل سانحه، حق هر شهروند و وظیفه هر جامعه است اما حق تحقیقات مستقل برای چیست؟
چون پژوهشهای مستقل تنها راه اثبات دقیق آن چیزی است که رخ داده و ثابت کردن و کشف دقیق آنچه که پیش آمده است نیز به هرگونه نگرانی درباره پیامدهای سانحه پایان میدهد. تحقیقات مستقل، علاوه بر جنبه انسانی، به اقوام قربانیان درکنار آمدن با رنج و سوگ خود کمک کرده، و درسهایی هم برای آینده میآموزد تا از تکرار همین حوادث پیشگیری کند. بهعلاوه این گونه تفحصات، اقدامات را شفاف میسازد. شفافیتی که به ماشین دمکراسی کمک میکند تادرست عمل کند.
اما چرا تحقیقات مستقل؟ چرا تاکید می شود که سوانح و رویدادها باید مستقلاً زیر ذره بین بروند؟
چون تحقیقات قضایی که تلاش میکند تقصیر را (و شاید خسارات مالی به قربانیان را) بهگردن این و یا آن بیندازد، ابزارمناسبی برای فهم واقعیت رویداد نیست، اگر قرار باشد برای آینده درسهایی فرا گرفته شود و اقداماتی در جهت پیشگیری از تکرار انجام گیرد، باید آنچه را نادرست بوده و باعث سانحه شده شناسایی کرد.
اثبات حقیقت از سوی تحقیقات مستقل، طبعا مستلزم تضمین قانونی است که به شاهدان عینی اطمینان دهد آزادند که واقعیت را بگویند و واهمهای هم از پیامدهای قضایی و قانونی این کار نداشته باشند.
یک تحقیق مستقل فقط زمانی میتواند موفق شود که پژوهشگران و گزارش تولیدیشان، بالاترین استاندارد را داشته باشند. راهکار پذیرفته این است که پیشنویس محرمانه گزارش را که گاهی وقتها، همراه با پیشنهادات است به تمامی گروههای ذینفع ارسال شود تا نظر بدهند. هیئت تحقیق در نهایت گزارش نهایی را تصویب میکند. (با استفاده از این روش اجماعی بر روی آنچه که دقیقا روی داده است).اما جدای از تحلیل سانحه، گزارش حاوی پیشنهاداتی است با خطاب مستقیم به طرفهای ذینفع که قانوناً موظفند ظرف مدت یک سال پس ازانتشار گزارش پاسخ دهند. در آمریکا و کانادا تنها دپارتمانها وادارات حملونقل هستند که موظفاند ظرف 90 روز پاسخ را تهیه کنند و گروههای دیگر، میتوانند داوطلبانه پاسخ دهند.
اما NTSB پیشنهادات و (اسامی افراد دست اندرکاران انجام آنها) را در فهرستی به نام (فهرست پرخواستهترینها) قرار میدهد. در نتیجه 80 درصد از 11 هزار پیشنهاد این هیئت در مورد بهبود ایمنی که درطی 35 سال صادرشدهاند پیگیری شده و تحقق یافتهاند.
سازمانهای بازرسی و تحلیل سانحه در جهان
در اینجا به معرفی سازمانهای بازرسی سوانح ریلی در20 کشور دنیا پرداخته میشود. بهطور کلی میتوان گفت که اطلاعات نسبتا کافی در کشورهایی فراهم است که تشکیلات بازرسی اصطلاحاً چندوجهی داشته باشند. درجداول زیر شرحی از سازمانهای بازرسی سوانح ریلی در کشورها ی گوناگون ارائه شده است که میتوان گفت بهترین مدیریت بازرسی در سازمانهایی است که در صحنه بینالمللی فعال هستند.
سازمانهای مستقل بازرسی در فنلاند، هلند، سوئد، ایالات متحده، کانادا، استرالیا، زلاند نو و هند وجود دارند که بهویژه به دلایل ایمنی تاسیس شدهاند. در بسیاری از کشورها، راهکارها و ترتیبات سازمانی جداول زیر، برروی سوانح عمده اعمال نمیشود و در صورت وقوع یک سانحه بزرگ، بیشتر ازهمه، دولت دخالت میکند و تحقیقات را بهدست میگیرد.
تاسیس هیئت ملی ایمنی حملونقل در کشور
برای تشکیل هیئت ایمنی حملونقل در کشور می توان الگوبرداری مناسبی از سایر سازمانهای تشکیل شده در دنیا مانند (NTSB) داشت.
تاسیس هیئت ملی ایمنی حملونقل (NTSB)
سالها بود که تنها هیئت مستقل تحقیق سوانح در جهان، سازمان NTSB آمریکا بود. NTSB یا هیئت ملی ایمنی حملونقل در سال 1967 تشکیل شد. از همان اول کار این هیئت مسئول، تحقیق بر روی همه انواع سوانح حملونقل هوایی، دریایی، ریلی، جادهای و خطوط لوله شد. علاوه براینها دارای اختیاراتی در زمینه صدور توصیههای ایمنی برای جلوگیری از سوانح نیز است. در پی آمریکا هشت کشور دیگر نیز تشکیلاتی مشابه این کشور تاسیس کردهاند (مثلا هیئت ایمنی حملونقل کانادا TSB، اداره ایمنی حملونقل استرالیا، هیئت ایمنی حملونقل هلند DTSB و ...کمابیش از NTSB الهام گرفتهاند). بهطور کلی میتوان گفت NTSB پدرخوانده تحقیقات مستقل بوده و استقلالش تضمین شده است. چراکه بهعنوان سازمانی دائمی و خودمختار و بامحدوده اختیار برروی تمام سوانح حملونقل تاسیس شد. برای رسیدن به این هدف مجلس کنگره آمریکا تصمیم گرفت که ایمنی را در اولویت بگذارد و لذا رویکرد بخش به بخش میتوانست این هدف را بسیار دشوارتر کند.
پیش از هر چیز، از آنجایی که NTSB سازمانی مستقل شناخته میشود و به همین لحاظ دارای احترام خاصی است، هیچ کس بیطرفی آن را زیر سئوال نمیبرد و به همین خاطر نیز پیشنهاداتش اعتبار بالایی دارند.
چگونگی تشکیل و وظایف NTSB
این نهاد پنج عضو دارد که هریک را رئیس جمهور معرفی و پس از آن سنا انتخاب و تصویب میکند تا بهمدت پنج سال عضو باشند. رئیس جمهور 2 نفر از اعضا را به عنوان رئیس و معاون معرفی میکند که باید به تایید جداگانه مجلس سنا برسد. هنگامی که رئیس نباشد معاون به عنوان قائم مقام عمل میکند.
هنگامی که هیئت از یک سانحه مهم باخبر میشود. اقدام به تشکیل یک تیم عملیاتی میکند که اندازه آن بستگی به شدت سانحه و پیچیدگی مسائل مربوطه، بزرگ با کوچک میشود. این تیم ممکن است تا 14 نفرکارشناس داشته باشدکه زیر نظر «بازرس مسئول» کار میکنند. هر یک از این کارشناسان گروهی دیگر از کارشناسان ادارات دولتی و صنایع را به خدمت میگیرند. تا محیط حدوث سانحه را تعیین نموده و شواهد را در این محیط جمع آوری کنند. گروههای یاد شده بسته به ماهیت سانحه، متغیرند و ممکن است حوزههای مختلفی را از قبیل سازهها، سیستمها، نیروگاهها، عملکرد انسانی، آتشسوزی و انفجار، هواشناسی، دادههای راداری، ثبت کنندههای رویداد (جعبه سیاه) و نیز اظهاریه شاهدان، موردتوجه خود قراردهند. پس از اینکه تحقق و تفحص پایان یافت گزارشی روایت گونه (خبری) تهیه میشود که سوابق و مدارک تحقیق و تفحصی را تحلیل کرده و علت متحمل سانحه را شناسایی میکند.
NTSB حدودا 400 پرسنل و 70 میلیون دلار بودجه دارد و سالانه 500 سانحه ریلی را بررسی و پنج گزارش از این تفحصات را منتشر می کند. ازخدمات سازمانها و شرکتهای دیگر نیز برای تحقیقات خود استفاده میکند. یعنی سیستم کارگروهی را به کار میبرد.
کاری به امور جنایی ندارد در صورتی که ماهیت تراژدی سانحه از نوع اقدام کیفری (جنایی) باشد FBI (پلیس فدرال) دخالت میکند و NTSB تمام اطلاعات لازم را برایش فراهم میآورد.
* کارشناس مرکز کنترل و فرمان متروی تهران
منبع: تین نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tinn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۷۱۸۶۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ضرورت مبارزه ایران و افغانستان با داعش به عنوان تهدید مشترک
حمله ناجوانمردانه به نمازگزاران در شهرستان «گذره» هرات که باعث شهادت شش تن از جمله امام جماعت این مسجد شد، بار دیگر خطر حضور و فعالیت تروریستهای داعش و گروهکهای تروریستی را یادآوری کرد. - اخبار بین الملل -
به گزارش دفتر منطقهای خبرگزاری تسنیم، اگرچه در دو سال اخیر موج حملات تروریستی در افغانستان کاهش یافته و هیئت حاکمه افغانستان در تامین امنیت نسبت به حکومت قبلی موفقتر عمل کرده اما با این حال خطر حملات تروریستی همواره به عنوان تهدیدی علیه مردم ایران و افغانستان وجود داشته است.
ایران و افغانستان دو کشوری هستند که اهداف بالقوه حملات تروریستی گروههای افراطی و تکفیری هستند. طی بیش از دو سال اخیر موج حملات تروریستی در افغانستان و ایران صورت گرفته است. کارشناسان معتقدند تروریستها با نام و نشانهای مختلف به دنبال ایجاد رعب و وحشت و تخریب در این دو کشور هستند.
تشریک مساعی افغانستان و ایران در مبارزه علیه تروریسم میتواند یکی از اهداف قابل توجه سیاستگذاران دو کشور باشد.
با توجه به اینکه گروه تروریستی تکفیری داعش مسئولیت حمله اخیر به نمازگزاران در شهرستان گذره هرات را به عهده گرفته است، اهمیت مبارزه دو کشور علیه این گروه تروریستی بیش از پیش ضروری به نظر میرسد چرا که تبانی گروههای مختلف که حمایت برخی سران خارجنشین را نیز همراه دارد، سرآغاز فتنهانگیزی و برافروختن جنگ منطقهای است.
سخنان اخیر حسن کاظمی قمی، سفیر و نماینده ویژه ریاست جمهوری ایران در کابل مبنی بر اینکه افغانستان شریک ایران در مبارزه مشترک با تروریسم و بخصوص داعش است؛ نشاندهنده اهمیت مبارزه دو کشور علیه تروریسم بینالمللی میباشد.
کاظمی قمی در واکنش به حمله تروریستی به نمازگزاران در شهرستان گذره هرات در شبکه ایکس نوشته است: تروریسم و مشخصا داعش خراسان یک تهدید مشترک برون پایه برای ایران، افغانستان و کشورهای منطقه است؛ ما افغانستان را شریک خود در مبارزه با این تهدید مشترک می دانیم و همکاری در این حوزه از اولویتها خواهد بود.
این سخنان نشاندهنده لزوم مبارزه مشترک ایران و افغانستان در زمینه تهدیدات تروریستی است.
گروه تروریستی داعش که به گفته کارشناسان یک پروژه آمریکایی است و برخی از مقامات آمریکایی همچون ترامپ نیز بر آمریکاییبودن آن اعتراف کردهاند، در یکی دو سال اخیر عملیاتهایی در خاک افغانستان و ایران انجام داده که این حملات منجر به شهادت چندین تن از شهروندان دو کشور شده است.
سیدحسن مرتضوی معاون سفارت ایران در افغانستان نیز با بیان اینکه ایران و افغانستان در زمینه مبارزه با تروریسم اهداف مشترکی دارند، معتقد است که سیاستمداران دو کشور میبایست در زمینه مبارزه با تروریسم بینالمللی همافزایی داشته باشند.
گروه تروریستی تکفیری داعش که ابتدا در سوریه فعالیت خود را آغاز کرده بود، پس از شکست این پروژه در سوریه، با حمایت آمریکاییها به شمال افغانستان منتقل شدند و پس از آن حملاتی را در نقاط مختلف افغانستان و ایران انجام دادند.
اگرچه بسیاری از کارشناسان این حملات را به عنوان حملات کور (بدون هدف و سازماندهی) تلقی میکنند؛ با این حال شواهد نشان میدهد که بخشی از اعضای این گروه تروریستی ماموریت دارند تا به ناامنی در منطقه دامن بزنند و از این طریق سدی بر تعاملات اقتصادی شرکای منطقهای افغانستان از جمله چین، روسیه و ایران شوند.
سخنان سفیر ایران در افغانستان مبنی بر لزوم مبارزه دو کشور علیه داعش، نشاندهنده اهمیت این موضوع در امنیت افغانستان، ایران و منطقه است.
شایان ذکر است که مسئولان در افغانستان همواره به نبود پایگاه مشخص گروه تروریستی داعش در افغانستان تاکید کردهاند اما هر از گاهی این گروه تروریستی مسئولیت حملات در خاک دو کشور افغانستان و ایران را به عهده میگیرد.
در اینکه داعش یک پروژه آمریکایی است شکی نیست و بسیاری از کارشناسان معتقدند هدف اصلی این حملات ایجاد حس ناامنی در کشورهای منطقه و در نتیجه تحت تاثیر قرار دادن روابط منطقهای افغانستان است.
نکته قابل توجه در حملات تروریستی اخیر این است که تروریستها با هدف قرار دادن شیعیان افغانستان، بدنبال اهداف مشخصی در منطقه هستند، این اقدامات در ادامه خط نفاق افکنانه دشمنان دو کشور قابل تامل است.
ناامنی و ایجاد حس رعب و وحشت در میان مردم منطقه از اهداف گروه تروریستی تکفیری داعش به شمار میرود.
مجاهد: از تهدید داعش در افغانستان بزرگنمایی میشودرصد داعش در افغانستان با چشمان چینیحقانی: تهدید داعش در افغانستان، نگرانکننده نیستبا توجه به آنچه گفته شد لزوم مبارزه توامان افغانستان و ایران و تشریک مساعی علیه تروریسم بینالمللی میتواند به عنوان یک اصل اجتنابناپذیر در روابط دو کشور مفروض باشد.
افغانستان، ایران و کشورهای منطقه به خوبی درک کردهاند که امنیت منطقه متکی به روابط حسنه میان کشورهای همسایه است.
آمریکا با این که در ظاهر افغانستان را ترک کرده، اما از بازی بیرون نرفته است و با کارت داعش بازی میکند. میتوان نتیجه گرفت که داعش تنها کارت باقیمانده در دستان آمریکاست که با آن بدنبال ناامنسازی افغانستان و تنگ کردن فضا برای شرکای جدید اقتصادی افغانستان از جمله کشورهای همسایه است.
کشورهای منطقه باید هوشیار باشند و برای تهدیدات مشترک، تصمیمات مشترک و مبارزه مشترک را سرلوحه سیاست خارجی خود قرار دهند.
انتهای پیام/.