خنیای تپش قلب همسران شهدا را در ادبیات پایداری بشنویم
تاریخ انتشار: ۶ اسفند ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۸۷۶۶۹۰
پونه نیکوی، شاعر برجسته گیلانی در گفت‌وگو با ایکنا از گیلان، با بیان اینکه از سال 80 به صورت جدی وارد حوزه ادبیات به ویژه شعر شده‌ام، اظهار کرد: هر انسان مجموعه‌ای از استعدادهای ذاتی است که از زمان تولد با او همراه است و لذا «کلمه» هستی من است.
وی با بیان اینکه همواره تلاش می‌کنم دامنه ادبیات را در دنیای خود گسترش دهم، افزود: «انار سبز؛ زیتون سرخ»، «سر می‌گذارم به جنگل»، «دست‌های تو جوانه می‌زند» و «6410 روز تنهایی» حاصل دو دهه فعالیت ادبی من بوده که در قالب مجموعه اشعار منتشر شده‌اند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این شاعر برجسته عنوان پایان‌نامه مقطع کارشناسی ارشد خود در رشته علوم سیاسی را «بررسی تاثیر اشتراکات فرهنگی ایران و تاجیکستان بر توسعه همکاری بین ایران و اوراسیا» دانست و تصریح کرد: دیپلماسی کتاب و ادبیات یک دیپلماسی بسیار موثر در روابط بین کشورهایی است که دارای پیوند کهن به ویژه فرهنگ و زبان مشترک هستند. طی سفر شعری که سال 94 به کشور تاجیکستان داشتم، از کتابخانه‌ها بازدید و با سفرای کشورهای فارسی‌زبان دیدار کردیم و به گفت‌وگوی مبسوط پیرامون دیپلماسی ادبیات پرداختیم لذا این نکته غیر قابل کتمان است که پیوندهای فرهنگی بر روابط سیاسی تاثیرگذار بوده و برای به دست آوردن قدرت سیاسی باید به قدرت فرهنگی رسید.
وی اضافه کرد: رهیافت فرهنگ سیاسی می‌خواهد با شناسایی الگوهای ارتباط میان فرهنگ سیاسی و زندگی سیاسی ما را در تحلیل و تبیین رویدادها و تحولات سیاسی یاری کند.
جلال و جلای معنوی زندگی همسران شهدا
نیکوی به علاقه قلبی خود به ادبیات پایداری و جنگ اشاره کرد و متذکر شد: پایداری صبوری راکد و منفعلانه نیست و در ادبیات پایداری یک انتظار پویا را مشاهده می‌کنیم. مکانیزم رسیدن به این پایداری عشق و ایمان است که پاداشی جز امید ندارد.
وی ادامه داد: ادبیات پایداری می‌گوید وقتی که وارد میدان جنگ می‌شویم تا دشمن را مغلوب کنیم، باید سه مولفه عشق، ایمان و امید در وجود ما شکل گرفته باشد. در ادبیات دفاع مقدس با رزمندگانی رو به رو می‌شویم که در پشت سنگر ابعاد عاشقانه زندگی را از یاد نمی‌برند و با قلبی مالامال از ایمان برای دفاع از کیان کشور فداکاری می‌کنند.
شاعر برجسته گیلانی «جهان‌آرا»، «لشگری»، «همت»، «اقبالی»، «بابایی» و همه شهدا را پهلوانان مجاهده عاشقانه دفاع مقدس دانست و تصریح کرد: امروز باید خنیای تپش قلب همسران شهدا را در ادبیات پایداری بشنویم. بی‌تردید نادیده گرفتن این بخش مهم از جنگ هشت‌ساله غفلتی بزرگ و نابخشودنی خواهد بود.
نیکوی با بیان اینکه مادران، همسران، خواهران و حتی دختران شهدا هرگز اندوه از دست دادن عزیزان جانشان را بر زمین نگذاشته‌اند، خاطرنشان کرد: ادبیات پایداری باید راوی حدیث درونی این بانوان فداکار باشد که عنصر «عشق» هستی آنان را نامیرا کرده و این اندوه به زندگی‌شان حلاوت بخشیده است.
وی با اشاره به جلال و جلای معنوی زندگی همسران شهدا، یادآور شد: ادبیات پایداری عنصری درونی و جزوی از تجربه و علاقه‌مندی زندگی من بوده و این در حالی است که هرگز جنگ را ندیده و زندگی نکرده‌ام.
جنگ آبستن ادبیات عاشقانه است
شاعر برجسته گیلانی با بیان اینکه در غزل‌های عاشقانه و اعتراضی بیشتر به حرف جامعه می‌پردازم و کمتر از عواطف و احساسات شخصی بهره می‌گیرم، افزود: خود را شاعر بیداری می‌دانم؛ نه شاعر لالایی. شاعر می‌تواند با شعر به جنگ ستم‌پیشگی و بی‌عدالتی برود و مطالبه‌گرانه حق را طلب کند و معتقدم شاعر باید اجازه ندهد ریشه ظلم آبیاری شود.
نیکوی با بیان اینکه بزرگترین انقلاب‌های جهان به واسطه ادبیات رقم خورده است، گفت: انقلاب‌های جهان یک پیوند ناگسستنی با ادبیات و نویسندگان و شعرا داشته و این اهالی قلم هستند که می‌توانند تموجات حماسی در جامعه ایجاد کنند و هوشمندی عاطفی را در قلب مردم برانگیزاند.
وی زبان رمزآلود و شگفتی‌آفرین شعر را پرورش‌دهنده هوشمندی عاطفی، سیاسی و اجتماعی جامعه دانست و اظهار کرد: از یک جایی به بعد وظیفه شاعر سنگین می‌شود و باید هوشمندانه زیستن را به مردم آموزش دهد و زندگی را بهتر از آنچه هست به دیگران تحویل نماید.
خالق نمایشنامه‌های «لعیا»، «جنگ گنج نیست» و «ماه در مخفیگاه» ادبیات جنگ را ادبیاتی فاخر دانست و عنوان کرد: عشق خوراک هستی و جنگ آبستن ادبیات عاشقانه است لذا با الهام گرفتن از عاشقانه‌های همسران شهدا، این زنان قدرتمند و دلیر تاریخ که نقطه عطف عاشقانه‌های جهان هستند، قدم در عرصه ادبیات پایداری گذاشته‌ام.
شاعر برجسته گیلانی دغدغه شهدا را دغدغه دفاع از وطن و حس وطن‌دوستی دانست و اضافه کرد: شهیدانی همچون نامجوی، تندگویان، باکری، چمران و... عرصه مدیریت را در پشت جبهه‌ها رها کردند و وجود خود را در خط مقدم کارآمدتر دیدند، در حالی که کشور به اندیشه مدیریتی آنان نیاز داشت، اما امروز برخی رسیدن به قدرت را ابزاری برای تحقق منافع شخصی می‌دانند و همین استراتژی پرداختن به منافع شخصی و جولان در عرصه قدرت فردی، توازن سیاسی و اقتصادی کشور را بر هم زده است.
به گزارش ایکنا، پونه نیکوی شاعر اهل بندرانزلی و متولد سال 1364 است. وی دارای مدرک کارشناسی ارشد علوم سیاسی و کارمند جهاددانشگاهی گیلان است و تاکنون کتاب‌های «انار سبز؛ زیتون سرخ»، «مسافر کوچولو»، «دست‌های تو جوانه می‌زنند»، «گیلان بیابان ندارد» و «6410 روز تنهایی» از وی منتشر شده است.
نیکوی علاوه بر سرودن شعر در زمینه ترانه‌سرایی نیز فعال است و به عنوان ترانه‌سرا با مرکز موسیقی و ترانه صدا و سیمای کشور همکاری دارد و تاکنون ترانه‌های دیار امید، یه چهاردیواری با تو، مدارا و نجابت گل او توسط خوانندگان اجرا شده است.
کتاب «انار سبز؛ زیتون سرخ» وی در سال 1390 رتبه نخست جشنواره کتاب سال جوان انقلاب و رتبه نخست جشنواره پانزدهمین کتاب سال دفاع مقدس و جایزه کتاب گام اول در حوزه شعر را کسب کرده است.
نیکوی کاندیدای جشنواره کتاب قلم زرین در سال 1393، کاندیدای جشنواره بین‌المللی شعر فجر در بخش شعر محاوره در سال 1393، برگزیده جایزه کتاب جشنواره پروین در سال 1394 و برگزیده جایزه طاهره صفارزاده است.
وی همچنین در زمینه نمایشنامه‌نویسی نیز فعال است و نمایشنامه «لعیا» از این هنرمند به عنوان تنها نمایش نماینده گیلان در جشنواره تئاتر بسیج هنرمندان کشور در بهمن 1395 در بندرعباس حضور داشت.
من از این زندگی چه می‌خواهم جز تماشای آسمان با تو
زیر باران قدم زدن گاهی بی‌خبر بودن از زمان با تو
هست من هستی تو باشد و بس، بشنوم از لبت نفس به نفس
شور یک عاشقانهه آرام فارغ از حرف این و آن با تو
از گلویم نمی‌رود پایین لقمه‌هایی که بی تو می‌گیرم
ساده نگذر که فرق خواهد کرد طعم نان بی تو! طعم نان با تو!
من از این زندگی چه می‌خواهم؟ اتفاقی فقط تو را دیدن
ظهر در کوچه رو به رو بشوم زیر یک چتر، ناگهان با تو
این پرستوی نام من هر روز از لبان تو آب می‌نوشد
تو صدا کن مرا که بسیار است فرق آوای دیگران با تو
چند سال است دوری از باران، چند سال است دوری از لبخند
جنگ اینجا نشانده است مرا زیر سقفی در این جهان با تو
آه یک گوشه از جهان زخم است گسلی زیر پایمان پیداست
اندکی کاش مهربان‌تر بود، اندکی جنگ مهربان با تو...
انتهای پیام
منبع: ایکنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۸۷۶۶۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
استقبال شاعر «سلام فرمانده» از غزل رهبر انقلاب
سیدمهدی بنی‌هاشمی شاعر سروده «سلام فرمانده» به استقبال غزل رهبر انقلاب رفت که یک بیت از آن را به مناسبت عملیات وعده صادق خوانده بودند.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، در آستانه عملیات تنبیهی «وعده صادق» علیه رژیم صهیونیستی، رهبر انقلاب در یکی از جلسات مرتبط، یک بیت شعر از غزلی که چندسال پیش با تلمیح از آیات قرآن مجید درباره رویارویی حضرت موسی (ع) با فرعون و ساحرانِ فرعونی سروده بودند، برای این عملیات خواندند:
تو را است معجزه در کف زِ ساحران مهراس / عصا بیفکن و از بیم اژدها مگریز
در پی انتشار این سروده، سیدمهدی بنی هاشمی از شاعران جوان گیلانی که با سرود سلام فرمانده بیشتر در اذهان مردم شناخته می‌شود، با سرایش غزلی به استقبال این شعر رهبر انقلاب رفت. متن این شعر را به شرح زیر است:
«دلا، ننگ است از میدان گریزیم
در این هنگامه از یاران گریزیم
بیا تا مثل آن عشّاق در طَف
چو پروانه ز شهد جان گریزیم
غم از چه داری ای دل؟ نوح با ماست
نباید از دل طوفان گریزیم
بدان در عشق، آسایش حرام است
مباد از سختی دوران گریزیم
عصا بنداز، اعجازی کن ای دل
که از این مکر دژخیمان گریزیم
خدا با ماست پس حتی ز آتش
چو ابراهیم ما آسان گریزیم
ز سحر ساحران و مکر مکار
بیا بر دامن قرآن گریزیم
بخوان پیش از کلام الله، اعوذی
که سمت حق از این شیطان گریزیم
چو حیدر باش و درب کفر برکن
که از این قلعه دیوان گریزیم
بیا از غده بدخیم صهیون
به سوی حضرت درمان گریزیم»
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»