سالوینی میخواهد قدرت را بهتنهایی در دست بگیرد/ فروپاشی دولت، اقتصاد ایتالیا را گرفتار بحران عمیقتری میکند
تاریخ انتشار: ۱۹ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۷۱۲۵۰۱
«جیامپیهرو روسی» نویسنده و روزنامهنگار در روزنامه «کوریره دلا سرا» است. وی از دهه ۱۹۹۰ روایتگر بسیاری از فصول سیاسی در ایتالیا بوده و مسائل قضایی، اقتصادی و کارگری این کشور را تحلیل و بررسی کرده است. این روزنامهنگار همچنین کتابهای بسیاری نیز در زمینه فعالیتهای مافیایی در شمال ایتالیا و تاثیرشان در سیاست امروز این کشور به رشته تحریر درآورده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
جیامپیهرو روسی با اشاره به تنشهای اخیر در سپهر سیاسی ایتالیا و احتمال سقوط دولت ائتلافی این کشور به خبرنگار ایلنا گفت: مایه شرمساری است که ۱۴ ماه پس از تشکیل دولت، رهبران ائتلاف هنوز نتوانستهاند به توافقی برای ادامه کار خود برسند و این بحران را به بار آوردهاند. اما برای تحلیل بهتر این مسئله چهبسا بهتر باشد کار را با شرح ماوقع آغاز کنیم؛ بحران با پروژه قطار سریعالسیر بین تورین ایتالیا و لیون فرانسه آغاز شد. زمانی که حزب لیگ شمالی به رهبری «ماتئو سالوینی» طرح هشت میلیارد و ۶۰۰ میلیون یورویی احداث کانال برای این پروژه را از طریق کوههای آلپ مطرح کرد، صدای جنبش پنج ستاره بلافاصله درآمد. تنشها اما روز چهارشنبه وارد فاز جدیدی شد. همانطور که میدانید، در جلسهای که در آن روز در پارلمان برگزار شد، این دو حزب بر سر آینده پروژه این قطار پرسرعت علیه یکدیگر رای دادند.
وی در رابطه با تاثیر فروپاشی احتمالی دولت بر وضعیت سیاسی ایتالیا گفت: نکته اینجاست که تعداد کرسیهای جنبش پنج ستاره از حزب لیگ بیشتر است. اما این را هم باید در نظر گرفت که بر اساس نظرسنجیها، سیاستهای پوپولیستی سالوینی باعث شده که محبوبیتش در ایتالیا دوبرابر شود. بنابراین این نکته را باید در نظر گرفت که چهبسا سالوینی اینطور پیش خودش فکر میکند که اصلا نیازی به حزب پنج ستاره و «لوئیجی دی مایو» رهبر آن، ندارد و میتواند بهتنهایی با حزبش قدرت را در ایتالیا در دست بگیرد.
این روزنامهنگار و تحلیلگر در ادامه گفت: سالوینی میگوید که این پروژه میتواند اقتصاد راکد ایتالیا را جان دوبارهای بدهد. نمیخواهم وارد جزئیات اقتصادی ماجرا شوم که آیا اصلا پیشبرد چنین پروژهای به نفع مردم و وضعیت فعلی ما هست یا نه. اما اینجا میتوان تناقضی آشکار را در اظهارات مقامات کشور دید. سالوینی پیشتر گفته بود که «ما در ایتالیا نیاز به "آریگویی" داریم». خب، کجاست این آریگویی کذایی؟ آریگویی به بهبود اقتصادی با برگزاری انتخابات زودهنگام؟ با فرو بردن کشور در بحرانی بسیار عمیقتر از آنچه در حال حاضر به آن دچار شدهایم؟ بحث بر سر اقتصاد است، مگر نه؟ خب، با خبر شکست ائتلاف دولت، بازار سهام در ایتالیا دو و نیم درصد سقوط کرد! شاخص افتیاسای که مهمترین شاخص در بازار سهام ایتالیا است به پایینترین میزان در دو ماه گذشته رسید! کجاست احیای اقتصاد نیمهجان ایتالیا؟
وی در ادامه افزود: ناگفته نماند که ما در ماه سپتامبر باید بودجه سال ۲۰۲۰ را هم تعیین کنیم. البته وضعیت مایو هم از سالوینی بهتر نیست. من از هیچ یک از دو طرف هواداری نمیکنم، اما اینها در نهایت هیچ دردی را دوا نمیکند. نظر من این است که «سرجو ماتارلا»، رئیسجمهوری ایتالیا، تلاش میکند اوضاع را کمی آرام کند، چون در وضعیت فعلی اصلا نمیتوان این همه شوک را به کشور وارد کرد. ایتالیا پس از یونان دومین کشور بدهکار اتحادیه اروپا است! تا همینجای کار هم اختلاف با اروپا بر سر بودجه ۲۰۱۹ همهچیز را عقب انداخته است. آیا از دست ماتارلا کاری ساخته است؟ نمیدانم، شاید. ولی این را بگویم که ما در ایتالیا گاه ماتارلا را «مارتادلا» [یک مدل کالباس قدیمی ایتالیایی که بیشتر بهعنوان طعمدهنده در پیتزا از آن استفاده میشود] صدا میکنیم؛ هم بهخاطر سن و سالش و هم به خاطر بیمصرف بودنش!
این نویسنده صاحبنام ایتالیایی در رابطه با آینده احزاب دولت ائتلافی در صورت برگزاری انتخابات مجدد گفت که سالوینی این را در نظر نمیگیرد که رکود سیاسی بالاخره همه را خسته میکند! بازیهای حزبی به کنار، بالاخره مردم میخواهند آرامش داشته باشند! اگر بنا باشد در ماه آگوست شاهد انتخابات زودهنگام باشیم، این میتواند تاثیر ملموسی بر محبوبیت لیگ شمالی بگذارد. نکتهای دیگر اینکه این اتفاق در بدترین زمان ممکن برای دولت افتاده است: تعطیلات تابستان! میدانم ممکن است برای شما چندان این قضیه ملموس نباشد، اما بهطور سنتی ایتالیاییها عاشق تعطیلات هستند. حتی خود سالوینی نیز برای سخنرانی در زمینه برنامههایش از شهری به شهر دیگر رفت تا در میانه تعطیلات با مردم صحبت کند. اینکه مردم در میانه تعطیلات بخواهند گرفتار چنین مسائلی شوند، چندان تاثیر مثبتی روی محبوبیت او نمیگذارد.
احزاب اپوزیسیون هم البته تلاش میکنند از این ملغمه به سود خود استفاده کنند، اما نهایتا آنها هم در سترونی و بیکفایتی دستکمی از دارودسته دولت ندارند. اصلا همین بیکفایتی آنها باعث شد که این احزاب پوپولیست به قدرت برسند!
وی همچنین گفت: موضع اروپا هم در این رابطه برای خود جالبتوجه خواهد بود. سالوینی گفته که اگر حزب لیگ بهتنهایی قدرت را در دست بگیرد، از مالیاتها خواهد کاست. این درست همان مشکلی است که ماهها ایتالیا و اتحادیه اروپا بر سر آن جروبحث کردند. حالا حسابش را بکنید که سالوینی به قدرت برسد و بخواهد بار دیگر با بروکسل درگیر شود!
جیامپیهرو روسی در ادامه گفت: دست آخر، این تصمیم به عدم قطعیت بیشتر میانجامد، چراکه سرمایهگذاران اعتماد خود را از دست میدهند. عدم قطعیت درباره بودجه هم به این قضیه اضافه میشود و نتیجهاش رسیدن شاخص بانکهای کشور به پایینترین میزان از سپتامبر ۲۰۱۶ بود.
منبع: ایلنا
کلیدواژه: ماتئو سالوینی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۷۱۲۵۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نیویورکتایمز: سیستم پزشکی غزه در آستانه فروپاشی است
بمباران و تهاجم ارتش رژیم صهیونیستی به غزه، سیستم مراقبتهای بهداشتی این منطقه تحت محاصره را به گونهای نابود کرده است که گروههای امدادی و نهادهای بینالمللی به طور فزایندهای آن را «سیستماتیک» مینامند.
به گزارش ایسنا، قبل از تهاجم رژیم صهیونیستی به غزه در اکتبر ۲۰۲۳، دکتر «محمود الرقب» در یکی از بزرگترین بیمارستانهای سرزمین فلسطین کار میکرد. او یک کلینیک خصوصی داشت که مراقبتهای حین بارداری به زنان ارائه میکرد.
اکنون او در یک چادر پلاستیکی در رفح، یک شهر مرزی فلسطینی که تقریبا نیمی از جمعیت غزه در آن پناه گرفتهاند، زندگی میکند و بیماران را بدون پرداخت هزینه در چادر دیگری درمان میکند. زنان باردار که تحت بمباران اسرائیل زندگی میکنند، با کمبود غذا و آب تمیز، برای یافتن امنیت و تغذیه اولیه تلاش میکنند، چه رسد به مراقبتهای دوران بارداری.
از زمانی که ارتش رژیم صهیونیستی شش ماه پیش پس از حمله ۷ اکتبر به رهبری مقاومت حماس، بمباران غزه را آغاز کرد، نیروهای این رژیم کل بیمارستانها را ویران کردند، آمبولانسها را مورد حمله قرار دادند و صدها تن از کارکنان مراقبتهای بهداشتی را کشته یا بازداشت کردهاند. به گفته گروههای امدادی، محدودیتهای اسرائیل برای ورود کالاها به غزه مانع از رسیدن تجهیزات پزشکی نجاتدهنده به بیماران شده است. و کمبود سوخت، آب و غذا، ارائه خدمات اولیه را برای کارکنان پزشکی دشوار کرده است.
بیمارستان الشفا پس از خروج صهیونیستها
به گزارش نیویورکتایمز، نتیجه آن، فروپاشی تقریبا کامل سیستم مراقبت بهداشتی غزه بود که زمانی به جمعیت بیش از دو میلیون نفری آن خدمت میکرد. به گفته سازمان بهداشت جهانی، در اواخر ماه مارس، از ۳۶ بیمارستان بزرگ در سراسر غزه، تنها ۱۰ بیمارستان فعال بودند، آن هم با کمترین کارکرد.
مقامات رژیم صهیونیستی به بهانه حضور نیروهای مقاومت در این ساختمانها، یورشهای مرگبار خود را توجیه میکند. با این حال حماس و کارکنان پزشکی این اتهامات را رد میکنند. گروههای امدادی، محققان و نهادهای بینالمللی به طور فزایندهای از بین بردن ظرفیت پزشکی غزه توسط رژیم صهیونیستی را «سیستماتیک» نامیدهاند.
وضعیت بیماران در بیمارستانی در رفح
«سیاران دانلی» معاون ارشد کمیته نجات بینالمللی، یک گروه امدادی که در غزه فعالیت میکند، به روزنامه «نیویورکتایمز» گفت: «اگر شما تخریب یک سیستم مراقبت بهداشتی را مهندسی میکردید، بله دقیقا به جایی میرسید که ما امروز هستیم.»
دانلی گفت او به مدت دو دهه در بخش کمکهای بشردوستانه کار کرده است و نمیتواند به جنگ دیگری فکر کند که در آن سیستم پزشکی به این سرعت کاملا در هم شکسته شده باشد.
ارتش رژیم صهیونیستی در مورد اکثر مراکز درمانی که هدف حملات قرار میدهد، حتی زحمت ارائه شواهد و مدارک را هم به خود نمیدهد.
بیمارستان ناصر
مرکز قدیمی دکتر الرقب - بیمارستان ناصر - در ماه فوریه مورد حمله نظامیان رژیم صهیونیستی قرار گرفت. هنگامی که او به شغل جدید خود رفت و در بیمارستانی با بودجه امارات مشغول به کار شد که یکی از مراکزی در غزه است که هنوز خدمات تخصصی زنان و زایمان را ارائه میدهد، متوجه شد که او یکی از کمتر از ۱۰ پزشک است که روزانه ۵۰۰ بیمار را با «فقدان شدید لوازم، کمبود نیرو و تجهیزات و کمبود دارو» درمان میکند.
دکتر الرقب ۳۳ ساله، در یک مصاحبه تلفنی گفت: «وقتی متوجه شدم که سیستم پزشکی چقدر آسیب دیده است، بسیار شوکه شدم. به طور کامل ویران شده است.»
بیمارستان ناصر
در ماه نوامبر، دیدهبان حقوق بشر خواستار بررسی حملات رژیم صهیونیستی به مراکز درمانی و پرسنل، بهعنوان جنایات جنگی شد. پزشکانی که تایمز با آنها مصاحبه کرد، در آن زمان گفتند که به دلیل کمبود آب شیرین و ید، بدون بیهوشی و با زخمهای کثیف آلوده به حشرهها، عملهای جراحی انجام میدادند. پایگاه سازمان بهداشت جهانی، بیش از ۸۰۰ مورد حمله به مراقبتهای بهداشتی در غزه و کرانه باختری را ثبت کرده است.
ویرانی نظام پزشکی در سراسر غزه موج میزند. بیماران سرطانی مجبور شدهاند شیمی درمانی را متوقف کنند. افراد مبتلا به نارسایی کلیه دسترسی به دیالیز نجاتدهنده را از دست دادهاند. زنان باردار دیگر تحت نظر نیستند تا وضعیتهای تهدیدکنندهای مانند «پره اکلامپسی» شناسایی شود. اگر این بیماری دوره بارداری تحت کنترل نباشد، برای مادر و نوزاد عواقب وخیمی در پی دارد.
دکتر «زکی زکزوک» انکولوژیست که زمانی یکی از پزشکان برجسته سرطان غزه بود و اکنون با خانوادهاش در خان یونس در چادری زندگی میکند، گفت: «گاهی اوقات گریه میکنم. من اعدام شدن بیمارانم را به آرامی و به تدریج تماشا میکنم.»
دکتر زکزوک از زمانی که جنگ باعث بسته شدن بیمارستان سرطانی شده که در آن کار میکرد، نتوانسته است کاری برای بیمارانش انجام دهد. او گفت اکنون بیماران را در بیمارستانی در جنوب غزه میبیند، اما دیگر به آنها شیمی درمانی توصیه نمیکند، زیرا میترسد انجام این کار باعث تضعیف سیستم ایمنی آنها در زمانی شود که سیستم پزشکی قادر به مقابله با عفونت نیست. در عوض، او مراقبتهای تسکینی مانند مسکنها را پیشنهاد میدهد.
او گفت: «سعی میکنم بهترین کار را انجام دهم، دیگران نیز همین کار را میکنند، اما ما چه کار میتوانیم بکنیم؟»
در ماه فوریه، نیروهای رژیم صهیونیستی به بیمارستان ناصر، یک مرکز بزرگ در خان یونس یورش بردند. به گفته پزشکان بدون مرز، یک گروه امدادی که کارکنان آن شاهد حمله بودند، آنها بخش ارتوپدی بیمارستان را گلولهباران کردند و دهها کارمند مراقبتهای بهداشتی را بازداشت کردند. این سازمان نوشت: شواهدی که در اختیار ما قرار دارد حاکی از حملات عمدی و مکرر نیروهای اسرائیلی علیه بیمارستان ناصر، بیماران و کادر پزشکی آن است.
در ماه مارس، ارتش رژیم صهیونیستی برای دومین بار به بیمارستان الشفا حمله کرد و نزدیک به ۲۰۰ تن را کشت. سربازان اسرائیلی پس از درگیریهای طولانی مدت با نیروهای مقاومت در داخل و اطراف مجتمع، ویرانی گستردهای بر جای گذاشتند. این سازمان گفته است که نیروهایش از سوی افراد مسلح در داخل و اطراف یکی از ساختمانهای بیمارستان مورد تیراندازی قرار گرفتهاند. مقامات غزه گفتند که ۲۰۰ غیرنظامی در این حمله کشته شدهاند.
به گفته سازمان بهداشت جهانی که تیمی را در این ماه برای ارزیابی وضعیت بیمارستان الشفا هدایت کرد، پس از حمله، محوطه بیمارستان مملو از اجساد و گورهای کمعمق بود.
سازمان بهداشت جهانی پس از بازدید، در بیانیهای گفت این بیمارستان «یک پوسته خالی» بود و هیچ بیماری نداشت و بیشتر تجهیزات آن «غیرقابل استفاده یا خاکستر شدهاند.»
دکتر تانیا حاج حسن، پزشک آمریکایی مراقبتهای ویژه کودکان میگوید، کل غزه «احساس میکند که توسط یک بمب هستهای مورد اصابت قرار گرفته است.»
مقامات فلسطینی در غزه روز پنجشنبه تعداد اجساد کشف شده در یک گور دستهجمعی در محوطه بیمارستان ناصر را از ۲۸۳ به ۳۹۲ نفر افزایش دادند، در حالی که گزارشهای متناقض از سمت صهیونیستها و مقامات غزه در مورد چگونگی و زمان دفن برخی از اجساد مطرح شده است.
محمود بصل، سخنگوی دفاع مدنی غزه - بخش جستجو و نجات در اداره تحت کنترل حماس- روز پنجشنبه قبل از درخواست برای تحقیقات بینالمللی گفت: «این بزرگترین گور دستهجمعی از آغاز جنگ است.»
انتهای پیام