واقعه غدیر خم؛ نقطه تلاقی نبوت و امامت

به گزارش ایکنا؛ علی‌اکبر ضیائی، رایزن فرهنگی سابق ایران در مالزی در یادداشتی اختصاصی به مناسبت عید غدیر برای ایکنا نوشت: جرج جرداق(نویسنده و شاعر مسیحی لبنانی) در کتاب «صوت العدالة الانسانیة» درباره امام علی علیه السلام می‌نویسد: «ای دنیا چه می‌شد اگر همه نیروهایت را در هم می‌‌فشردی و دوباره شخصیتی مانند علی با آن عقل، قلب، زبان و شمشیر نمودار می‌کردی؟».

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نقطه تلاقی نبوت و امامت در مکانی به نام غدیرخم به گونه‌ای رقم خورد که همه مسئولیت‌های سنگین در هدایت مردم را بر دوش امام علی علیه السلام می‌گذاشت و بدین ترتیب دین اسلام با این رسالت الهی که به وسیله پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) در روز هجدهم ذی الحجه سال دهم هجری انجام پذیرفت، براساس آیه 3 سوره مائده: «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا: امروز دين شما را برايتان كامل و نعمت‏ خود را بر شما تمام گردانيدم و اسلام را براى شما [به عنوان] آيينى برگزيدم» کامل گردید و مقام امامت بلافصل پس از وفات پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله برای امام علی بن ابی طالب(علیهما السلام) به نص صریح سخن پیامبر(ص) که فرمودند: «مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ، فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاهُ» اثبات گردید و همگان از بزرگان اقوام انصار و مهاجر به امام علی علیه السلام تبریک گفتند و این حدیث در منابع اهل سنت همچون صحیح مسلم، مسند احمد بن حنبل، سنن ترمذی، المستدرک حاکم نیشابوری، شرح مشکل الآثار طحاوی، البدایه و النهایه ابن کثیر از قدمای اهل سنت و سلسلة الأحادیث الصحیحة ناصر‌الدین البانی از متقدمین به تواتر نقل شده است.

یکی از شؤون مهم امامت حکومت دنیوی است که در صورت تحقق شرایط اجتماعی و پذیرش مردمی قابل حصول است و امام علی علیه السلام شرط پذیرش حکومت را احقاق حق مظلوم از ظالم و اقامه عدالت اجتماعی می‌دانست، آنجا که در خطبه سوم نهج البلاغه می‌فرماید: «أَمَا وَالَّذِي فَلَقَ الْحَبَّةَ وبَرَأَ النَّسَمَةَ لَوْلَا حُضُورُ الْحَاضِرِ وقِيَامُ الْحُجَّةِ بِوُجُودِ النَّاصِرِ ومَا أَخَذَ اللَّهُ عَلَى الْعُلَمَاءِ أَلَّا يُقَارُّوا عَلَى كِظَّةِ ظَالِمٍ ولَا سَغَبِ مَظْلُومٍ لَأَلْقَيْتُ حَبْلَهَا عَلَى غَارِبِهَا وَلَسَقَيْتُ آخِرَهَا بِكَأْسِ أَوَّلِهَا ولَأَلْفَيْتُمْ دُنْيَاكُمْ هَذِهِ أَزْهَدَ عِنْدِي مِنْ عَفْطَةِ عَنْزٍ»، یعنی: «سوگند به خالقی كه دانه گياه را شكافت و انسان را بيافريد اگر آن جمعيت زياد حضور نمى‌‌يافتند و وجود جمعى يارى‌كننده نبود كه حجت بر من تمام گردد و نبود پيمانى كه خداوند تبارک و تعالى از علما و دانشمندان گرفته تا راضى نشوند بر سيرى ظالم و گرسنه ماندن مظلوم، هر آينه رشته شتر خلافت را بر كوهانش مى‌‏انداختم و پايانش را چون اولش فرض مى‏‌كردم و آن وقت شما مى‌فهميديد كه اين دنياى شما نزد من از آب بينى بزى كم ارزش‌تر است».

در این سخنان گهربار به اهمیت برقراری عدالت اجتماعی در حکومت اسلامی بیش از دیگر ابعاد دینی تأکید شده است و این بدین معنی است که مقصود از شریعت و انجام وظایف دینی همچون اقامه نماز، روزه، حج، زکات و مانند آنها تنها با یک ساختار سیاسی عادلانه به نام حکومت اسلامی معنا و مفهوم پیدا می‌کند و مهم‌ترین وظیفه در این حکومت دینی باید دفاع از حقوق مظلومان در برابر تجاوزگران به حقوق مردم و برقراری عدالت اجتماعی باشد و اگر حکومتی در برقراری عدالت در اقشار ضعیف جامعه ناتوان باشد و در آن حکومت ضعیفان هر روز ضعیف‌تر و ثروتمندان هر روز ثروتمندتر گردند در آن صورت چنین حکومتی از «عطفة عنز»(آب بینی بز) که امام علی علیه السلام فرمودند بی ارزش‌تر خواهد بود و نظام دینی از مشروعیت خود خواهد افتاد.

عبد الله بن عباس نقل می‌کند: در ذى قار به امام علی علیه السلام  وارد شدم و او در حال پينه‌زدن نعلين خود بودند. ایشان از من پرسیدند که قيمت اين نعلين چقدر است؟ من عرض كردم: قيمتى ندارد، فرمودند: «وَ اللَّهِ لَهِيَ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ إِمْرَتِكُمْ إِلَّا أَنْ أُقِيمَ حَقّاً أَوْ أَدْفَعَ بَاطِلًا» (خطبه 33 نهج البلاغه)، یعنی: «به خدا قسم، اين كفش نزد من از حکومت بر شما محبوب‌تر است، مگر آنكه حقّى را بر پا سازم يا باطلى را دفع کنم». امام علی علیه السلام هدف از امامت سیاسی و یا همان حکومت اسلامی را اقامه حق و دفع باطل دانستند و این سخنان به ما می‌آموزد که مبارزه با ظلم و فساد در حوزه فردی و اجتماعی، برقراری عدالت اجتماعی، رسیدگی به حقوق مستضعفان و مظلومان و مبارزه با زورگویان و مفسدان اقتصادی و اجتماعی از مهم‌ترین وظایف حکومت اسلامی و از مهم‌ترین ارکان مشروعیت آن است.

علی اکبر ضیائی

مدینه منوره/ شب عید غدیر خم

انتهای پیام

منبع: ایکنا

کلیدواژه: ایکنا غدیر امامت و نبوت قرآن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iqna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایکنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۸۲۶۸۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

علم‌الهدی: امامتِ سیاسی دشمن دارد و تا امروز هم این دشمنی ادامه داشته

حجت الاسلام سید احمد علم الهدی روز شنبه در مراسم اجتماع صادقیون در حرم مطهر رضوی افزود: از وجود اقدس امام صادق (ع) نقل شده که فرمود «هرکس برای درک ظلمی که بر ما رفت، تلاش نکند و بر آن نکوشد، شریک همان ظالمی است که در مقابل ما عمل کرده است» این حدیث راوی اهمیت این شناخت است.

به گزارش ایرنا، وی ادامه داد: شهرت اصلی امام صادق (ع) در میان ائمه اطهار (ع) به علم، دانش و تربیت اصحاب و شاگردان است، اما آن‌چه باید در روز شهادت ایشان بیش از پیش موردتوجه قرار بگیرد، مظلومیت این امام همام و فلسفه مظلومیت ایشان است. باید بدانیم دلیل مظلومیت امام صادق (ع) چه بود و اساساً چرا حضرت تا این اندازه با برخورد قهری، سلبی و جنایتکارانه حاکمیت وقت رو به رو می‌شد.

علم الهدی افزود: اگر امام صادق (ع) در امور سیاسی مداخله نمی‌کرد و در برابر حکومت عباسیان ادعایی نداشت، مسلماً این ظلم و ستم در حق حضرت روا داشته نمی‌شد، اما آن‌ها می‌دانستند که اصل امامت تشکیل نظام رهبری و تشکیلات و حکومت است.

وی ادامه داد: نه تعلیم دین، نه تربیت شاگرد و نه آموزش علوم طبیعی هیچ کدام علت اصلی مظلومیت حضرت نیست. امام صادق (ع) فقط یک عالم نبود که عده‌ای دورشان را بگیرند و فقط علوم دین را فرا بگیرند. امام صادق (ع) در مقام حجت بالغه الهی ادعای امامت داشت و این ادعا از نظر دستگاه حاکم به عنوان یک آفت قطعی در برابر استمرار قدرت و حکومت آن‌ها به شمار می‌رفت و اگر امام صادق (ع) در امور سیاسی مداخله نمی‌کرد و در برابر حکومت عباسیان ادعایی نداشت، مسلماً این ظلم و ستم در حق حضرت روا داشته نمی‌شد.

نماینده، ولی فقیه در خراسان رضوی با بیان این که تحقق امامت سیاسی، تکلیف ذاتی ائمه اطهار (ع) بوده است گفت: امام فقط شاگردپرور و عالم نیست و عمده وظیفه امام به این است که در پیشامد شرایط و موقعیت ها، یک نظام حاکمیتی تشکیل بدهد و به موازات امامت مرامی، امامت سیاسی جامعه را هم به دست بگیرد.

علم الهدی افزود: سرچشمه همه مظالمی که در حق اهل بیت (ع) روا داشته شد، همین اعتقاد به امامت سیاسی بود. به‌خاطر همین موضوع بود که علی‌ابن ابی‌طالب (ع) را در محراب، حسین ابن‌علی (ع) را در گودی قتلگاه و سایر امامان معصوم را هرکدام در یک مقام به شهادت رساندند و در طول حیات بابرکتشان نیز انواع و اقسام جنایت‌ها را درحق آن‌ها و پیروانشان روا داشتند.

وی ادامه داد: امامت سیاسی دشمن دارد. دشمنی که یک زمان حتی در مسجد شمشیر بر فرق، ولی خدا می‌زند، یک زمان با اسب بر پیکر امام شهید می‌تازد و یک زمان نیز همچون منصور دوانیقی ملعون، امام صادق (ع) را با دست بسته و لباس خانه در خیابان پشت اسب می‌کشاند و امروز هم دشمنان دین این‌چنین هستند.