نگذاریم کودک‌آزاری در سکوت ادامه پیدا کند
تاریخ انتشار: ۱۷ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۰۱۲۵۶۳
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایسنا، وقتی راجع به موارد کودک‌آزاری صحبت می‌شود، به بدترین اتفاقات اشاره می‌شود که ممکن است قبح کودک‌آزاری را در جامعه بریزد و برخی خانواده‌ها حساسیت شان را نسبت به درجات خفیف‌تر کودک‌آزاری از دست بدهند، چراکه مدام درباره کودک‌آزاری‌هایی می‌شنوند که به ضرب‌وجرح و یا فوت کودک می‌انجامد! آلما رجایی‌فر، مدیر انجمن حمایت از کودکان بد سرپرست استان اصفهان و کارشناس ارشد حقوق است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به‌طورکلی ما هم درزمینه پیشگیری و هم مقابله با کودک‌آزاری فعالیت می‌کنیم. فعالیت‌های پیشگیری با برگزاری کلاس‌های آموزشی، همایش‌ها و اطلاع‌رسانی از طریق مختلف و همچنین آموزش حقوق کودک به خانواده‌ها انجام می‌شود. در زمینه مقابله با کودک‌آزاری که البته فعالیت اصلی ماست نیز وقتی موارد کودک‌آزاری به ما گزارش داده می‌شود به موضوع ورود پیدا می‌کنیم و تا برطرف شدن کودک‌آزاری تلاش می‌کنیم.
چطور از موارد کودک‌آزاری مطلع می‌شوید؟معمولاً مدارس، کلانتری‌ها، اورژانس بیمارستان‌ها، مردم و شهروندانی که به‌نوعی با این انجمن و فعالیت‌هایش طی ۲۰ سال آشنا شده‌اند، موارد کودک‌آزاری را گزارش می‌دهند.
بعد از گزارش کودک‌آزاری چه می‌کنید؟۹۰ درصد مواردی که گزارش می‌شود در حدی نیست که کودک از خانواده جدا شود، به‌اصطلاح بچه خطر بقا ندارد که بخواهیم برای جدا کردن او از خانواده‌اش با بهزیستی و دادستانی هماهنگی انجام دهیم. البته مواردی وجود دارد که با هماهنگی مرجع قضایی و از طریق اورژانس اجتماعی بهزیستی کودک از خانواده جدا می‌شود، اما به‌ندرت اتفاق می‌افتد.
معمولاً کودک‌آزاری در چه خانواده‌هایی اتفاق می‌افتد؟در بیشتر موارد خانواده‌ای که در آن کودک‌آزاری اتفاق می‌افتد مشکل اقتصادی حاد دارد و بچه در این خانواده اذیت می‌شود و یا پدر و مادر مشکلاتی همچون افسردگی و بیماری‌های روحی دارند، یا اینکه طلاق گرفته‌اند که این موضوع به کودک آسیب می‌رساند. اما ۶۰ تا ۷۰ درصد موارد کودک‌آزاری به خاطر اعتیاد است، یعنی پدر، مادر یا هر دو درگیر اعتیاد هستند و به همین خاطر شاید بتوان گفت عامل اصلی کودک‌آزاری اعتیاد پدر و مادر است.
وقتی مشکل کودک‌آزاری به مشکلات دیگری همچون اعتیاد گره می‌خورد، چه می‌توان کرد؟ما در اصلی‌ترین گام والدین معتاد را برای پذیرش رایگان به کمپ ترک اعتیاد معرفی می‌کنیم. بعد از ترک اعتیاد هم به حرفه‌آموزی و حتی کاریابی آنها به‌صورت رایگان کمک می‌کنیم.
و اگر والدین برای ترک اعتیاد همکاری نکنند چه می‌کنید؟وقتی کسی نمی‌خواهد اعتیادش را ترک کند و آینده فرزندش نیز برایش مهم نیست، تلاش می‌کنیم از طریق والدی که سالم است که معمولاً مادر خانواده است، از کودک حمایت کنیم. برای این کار سعی می‌کنیم ازنظر اقتصادی و روحی مادر را قوی کنیم که بتواند به‌تنهایی چرخ خانواده را بچرخاند و بچه‌ها آسیب کمتری ببینند. مثلاً در کارگاه‌های آموزشی خیاطی، میناسازی، کار با چرم، هنرهای مختلف را یاد بگیرند و بعدازآن وسایل لازم را در اختیارشان قرار می‌دهیم تا ازنظر مالی مستقل شوند. با دو مرکز مشاوره هم برای ارائه مشاوره رایگان همکاری داریم، چون علاوه بر والدین، خود بچه‌ها نیز خیلی مواقع نیاز به مشاوره دارند. مثلاً کودکی بیش‌فعال است و بیشتر از بقیه دعوا می‌شود و یا آسیب‌های روحی دیده که نیاز به درمان دارد.
به نظر می‌رسد بیشترین تلاش شما برای بازسازی خانواده است.دقیقاً. به صورت کلی ما سعی می‌کنیم خانواده را ترمیم کنیم تا زندگی بچه به‌نوعی حفظ شود و بتواند از یک زندگی نرمال برخوردار باشد. خانواده سرمایه‌ای است که باید برای بچه حفظ شود، حتی اگر با یک والد باشد. تجربه ثابت کرده که هرچه زودتر از مشکلات خانواده‌ها مطلع شویم بهتر می‌توانیم به این کودکان کمک کنیم.
برای خود کودکان چه‌کارهایی انجام می‌دهید؟در برخورد با بچه‌هایی که مورد کودک‌آزاری قرار گرفته و حمایت از آنها، قدم نخست این است که کودک‌آزاری متوقف شود. بعد باید فکری برای خانواده کرد که از شرایط بدی که در آن قرار دارد، خارج شود. در نهایت نیز برنامه‌هایی برای درمان و بازسازی وضعیت روحی کودکان داریم. البته حمایت‌های مختلفی برای کودکان داریم؛ ازجمله پرداخت هزینه‌های تحصیلی تا مقطع دانشگاه، پرداخت هزینه‌های درمانی و ...، اما تأکید داریم که این حمایت‌ها تا ۱۸ سالگی ادامه دارد و به خود بچه‌ها هم می‌گوییم که از این سن باید شروع به کار کردن کنند، چون تجربه ثابت کرده در خانواده‌ها عمدتاً فقر فرهنگی به فقر اقتصادی منجر می‌شود. پس باید این چرخه را به هم بریزیم و به بچه‌ها یاد دهیم روی پای خودشان بایستند، یعنی آرزوهای بزرگ برای خودشان داشته باشند و تلاش کنند به چیزی که می‌خواهند برسند و مسئولیت زندگی خودشان را به عهده بگیرند.
پس کودک‌آزاری در خانواده‌های گرفتار فقر بیشتر اتفاق می‌افتد؟کودک‌آزاری را نمی‌شود برچسب زد که در بالای شهر یا پایین‌شهر اتفاق می‌افتد، مثل اعتیاد که ممکن است هم در خانواده‌های ثروتمند و هم فقیر اتفاق بیفتد. ممکن است کیفیت آن فرق داشته باشد، اما تأثیرش یکی است.
تاکنون به چه تعداد کودک کمک کرده اید؟تا الآن ۲۱۰ بچه مورد کودک‌آزاری از پوشش انجمن خارج شده‌اند، یعنی به سنی رسیده‌اند که از زیر چتر حمایتی انجمن خارج شده‌اند. خوشبختانه تاکنون بیشتر بچه‌ها موفق بوده‌اند، به‌ویژه زمانی که یکی از والدین با ما همراه بوده اند. هم‌اکنون ۴۵ خانواده را تحت پوشش داریم، البته به خاطر اینکه دفتر انجمن استیجاری است هر دو سه سال یک‌بار مجبور به جابجایی هستیم، در هر محله‌ای یکسری مددجوی جدید پیدا می‌کنیم و یکسری مددجو از پوشش انجمن خارج می‌شوند. اگرچه اصلی‌ترین نیاز یک انجمن مردم‌نهاد این است که پایگاه ثابتی داشته باشد تا فعالیتش را منسجم‌تر و با امنیت خاطر بیشتری انجام دهد، اما توانسته‌ایم از ظرفیت نیروهای مردمی داوطلب در هر محله استفاده کنیم. کمک‌های مردمی نیز همیشه بوده و اغلب خیرین ما قشر کارمند و متوسط جامعه یا پزشکان و افرادی هستند که خودشان با انجمن آشنا شده و هزینه‌های حمایت از کودکان را تقبل می کنند.
به نظر خودتان فعالیت‌هایی که سازمان‌های مردم‌نهادی همچون انجمن شما درزمینهٔ کودک‌آزاری انجام می‌دهند، کافی است؟قطعاً این‌طور نیست. ما اکنون نیاز به قوانین مدون و دقیقی در این زمینه داریم. قانون حمایت از کودکان و نوجوانان چند سالی است که در مجلس شورای اسلامی در انتظار تصویب است. اخیراً نیز طرح اعطای تابعیت به کودکانی که مادر ایرانی و پدر غیرایرانی دارند، در مجلس مطرح شد که به نظر می‌رسد چنین طرح‌هایی به بچه‌های در معرض آسیب به خاطر مشکلات خانواده کمک زیادی می‌کند. برای کودکان بدون شناسنامه نیز باید فکری شود و قوانین لازم تصویب شود چون این بچه‌ها بدون هویت قانونی آینده روشنی پیش روی ندارند.
و از مردم چه‌کاری برمی‌آید؟کاری که مردم می‌توانند انجام دهند این است که نسبت به کودک‌آزاری حساسیت داشته باشند. اگر در همسایگی خود کودکی می‌بینند که هرروز صدای جیغ و فریادش بلند است، یا کودکی که دارد آزار می‌بینند، سوءتغذیه دارد، توجهی به او نمی‌شود و یا هر کودکی که وضعیت غیرعادی و شرایط سختی دارد، نگویند به من ربطی ندارد! یک کودک نه می‌تواند وکیل بگیرد، نه به نیروی انتظامی و نه دادگستری مراجعه کند، نه حتی می‌تواند کاری برای دفاع از خودش انجام دهد. شما که بیننده وضعیت او هستید وظیفه گزارش دارید و می‌توانید به سازمان‌های مردم‌نهاد، اورژانس اجتماعی و یا هر مرجع قانونی که می‌تواند به کمک بچه بیاید اطلاع دهید.
و سخن پایانیوظیفهداریم صدای بچه‌هایی باشیم که کم سن و سال بوده و تحت آزار و اذیت هستند. بچه‌هایی که نه از قوانین اطلاعی دارند، نه دسترسی به‌جایی دارند و نه صدای بلندی که به کسی خبر دهند چه بلایی بر سرشان می‌آید. این کودکان ضعیف‌ترین و آسیب‌پذیرترین قشر جامعه هستند، برای همین وظیفه هر فرد در جامعه است که اگر متوجه چنین مواردی شد، تلاش کند یا حداقل به مراجع رسمی گزارش دهد. نباید بگذاریم کودک‌آزاری در سکوت و بدون فریادرسی برای کودکان ادامه یابد. کودکانی که مورد کودک‌آزاری قرار می‌گیرند با آسیب‌های جسمی و روحی زیادی بزرگ می‌شوند و بیشترشان بعدها نه می‌توانند پدر و مادری خوب و نه شهروند خوبی برای جامعه باشند، پس اگر می‌خواهیم جامعه را امن‌تر و آینده بهتری برای فرزندانمان بسازیم باید به کمک کودکانی بشتابیم که قطعاً نیازمند کمک ما هستند.
کد خبر 468530 برچسب‌ها جامعه کودکان استان اصفهانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: جامعه کودکان استان اصفهان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۰۱۲۵۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شناخت زودهنگام اختلالات رشد، موثر بر عملکرد فردی و اجتماعی کودک در آینده
به گزارش خبرگزاری صداوسیما، مرکز خراسان رضوی، دبیر اجرایی سیزدهمین کنگره روانشناسی کودک و نوجوانان گفت: از ابتدای تولد، کودکان و شیرخواران لازم است تحت نظر مراکز خدمات جامع سلامت بهداشتی، ارزیابی رشد و تکامل دریافت نمایند تا در صورت بروز اولین فاکتور‌های نگران کننده، خانواده به کارشناسان متخصص در این حوزه ارجاع داده شوند.
دکتر فاطمه محرری با اشاره به اینکه ۴ تا ۷ اردیبهشت ماه سیزدهمین کنگره روانپزشکی کودک و نوجوان در شهر مشهد برگزار شد، افزود: برخی از کودکان رشد و تکامل طبیعی را ندارند، به موقع صحبت نمی‌کنند و راه نمی‌روند و توانمندی‌های ارتباطی و اجتماعی متناسب با سن ندارند لازم است برای این کودکان به سرعت مداخلات تشخیصی و درمانی انجام گیرد.
وی گفت: شناسایی و درمان به موقع این اختلالات از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است برخی از کودکان از اولین مراحل رشد دچار نقص هستند و برخی در سنین بالاتر شاهد کاهش توانمندی تکاملی آنها هستیم که برای هر دو گروه باید درمان‌های مورد نیاز در نظر گرفته شود.
دکتر محرری با اشاره به اینکه از جمله اختلالات عصبی تکاملی می‌توان به اختلال طیف اوتیسم و اختلال بیش فعالی و نقص توجه اشاره نمود تصریح کرد: متاسفانه در سال‌های اخیر شاهد رشد بیماران طیف اوتیسم هستیم، علاوه براین براساس ارزیابی‌های صورت گرفته ۵ تا ۱۰ درصد کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی و نقص توجه هستند و در شهر مشهد این امار به ۱۰ درصد می‌رسد.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد تصریح کرد: کودکان دچار اختلال بیش فعالی عملکرد تحصیلی، شناختی، عاطفی و اجتماعی مناسبی ندارند، بدلیل توجه و تمرکز ناکافی افت عملکرد تحصیلی داشته، در روابط بین فردی کنترل تکانه ندارند و از صبر و حوصله کمی برخوردارند که این موضوع می‌تواند باعث نگرانی خانواده شود.
دکتر محرری با اشاره به اینکه اختلال اوتیسم بیشتر کودکان پسر را درگیر می‌کند، اما اگر کودک دختری به این اختلال دچار شود شدت بیماری اش بیش از پسران است، اظهار کرد: در این کودکان تماس چشمی، خنده اجتماعی و ارتباط کودک با والد کمرنگ است و از همان ابتدا والدین با این علائم هشدار دهنده روبرو می‌شوند، اما در برخی از کودکان بعد از دو سالگی کودک دچار افت عملکرد می‌شود.
وی با تاکید براینکه مهمترین علت مراجعه والدین به مراکز درمانی عدم گفتار کودک است این در حالی است که پس از بررسی‌های بیشتر تشخیص اوتیسم برای کودک گذاشته می‌شود و درمان‌های متناسب با شرایط کودک برای او در نظر گرفته می‌شود، اظهار کرد: کودکان طیف اوتیسم ضعف در حوزه‌های ارتباطی و اجتماعی داشته، علائق محدود و رفتارهای کلیشه‌ای و تکراری دارند، بنابراین برای این کودکان درمان‌های مختلفی مانند گفتار درمانی، مشاوره و آموزش‌های ویژه، بازی درمانی، کار درمان ذهنی و حرکتی توصیه می‌شود.
دکتر محرری با بیان اینکه همکاران متخصص کودکان و نوزادان در حوزه اختلالات عصبی تکاملی مسلط هستند و اکثر خانواده‌ها در قدم اول با متخصص اطفال مشکل کودک را در میان می‌گذارند و در صورت لزوم به سایر کارشناسان ارجاع می‌شوند، ابراز کرد: در اختلالات خفیف شروع با دارو درمانی نیست، اما اگر در معاینه کودک شاهد اختلالاتی در خواب، پرخاشگری یا صدمه زدن به خود و دیگران باشیم، درمان‌های دارویی نیز برای کودک توصیه می‌گردد که هیچ گونه خطری برای سلامتی کودکان ندارند و اعتیاد آور نیست.
وی تاکید کرد: خانواده‌ها باید علائم هشدار دهنده را بشناسند و به موقع برای درمان مراجعه کنند تا از پیامد‌های نامناسب بعدی جلوگیری شود و کودک بتواند حضور موثری در اجتماع داشته باشد.
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»