به نقل از «پارس نیوز»

چگونه می توانید وجود داشتن فوبیای تلفن را در خودتان تشخیص بدهید

تاریخ انتشار: ۲۵ آذر ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۱۲۴۸۰۴

اضطراب تلفنی یکی از رایج ترین ترس ها در بین اختلال اضطراب اجتماعی[1] (SAD) می باشد. شاید افراد زیادی صحبت کردن تلفنی را دوست نداشته باشند، یا ممکن است که دارای "ترس از تلفن" باشند.

ولی ترس مربوط به صحبت کردن از طریق تلفن، در زمانی می تواند به عنوان یک فوبیای تلفن در نظر گرفته شود که تردید داشتن شما نسبت به تلفن زدن یا تلفن پاسخ دادن، منجر به تجربه شدن علائمی از قبیل اضطراب شدید، تنگی نفس یا ضربان قلب شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این حالت نیاز به تشخیص و درمان فوبیا دارید.

مقدمه

افرادی که دارای اختلال اضطراب اجتماعی نمی باشند، شاید نسبت به استفاده از تلفن ترس داشته باشند؛ شاید آنها در تعاملات اجتماعی مستقیم راحت تر باشند؛ دلیل این موضوع می تواند این واقعیت باشد که جلسات رو در رو به آنها اجازه می دهد تا بتوانند نشانه های غیر زبانی، همانند اظهارات صورتی را درک کنند. با این وجود، افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی دارای یک نوع ترس معکوس مشخصی می باشند. در صورتی که شما دچار این شرایط شده باشید، یک ترس از تلفن می تواند مشکلاتی را منعکس کند که در تمامی تعاملات خودتان با سایر افراد، با آنها سر و کار خواهید داشت.

علائم

در صورتی که پاسخ شما نسبت به این سوالات "بله" باشد، ترس از تلفن موجود در شما می تواند نشان دهنده یک فوبیا باشد.

آیا شما قبل و بعد از تماس تلفنی موارد زیر را تجربه می کنید:

داشتن اضطراب بیش از حد؟

تاخیر در مکالمات تلفنی به دلیل اضطراب؟

نگرانی در مورد اذیت کردن یک فرد دیگر؟

نگرانی در مورد فردی که وی را خواهید دید؟

نگرانی در مورد حرفی که بیان خواهید کرد؟

نگرانی در مورد خجالت زده شدن خودتان؟

اجتناب از صحبت کردن تلفنی یا درخواست از سایر افراد برای صحبت کردن به جای شما؟

نگرانی در رابطه با مواردی که بعد از تماس های تلفنی بیان خواهند شد؟

آیا شما در زمانی که تلفن را برداشته اید، موارد زیر را دارید:

لرزش؟

مشکل داشتن در تمرکز؟

احساس تهوع؟

احساس کردن ضربان قلب خودتان؟

ترس مربوط به تلفن کردن یا دریافت تماس تلفنی، می تواند زندگی های شخصی و حرفه ای شما را دچار اختلال کند. باید مسئله اضطراب تلفنی به عنوان یک مورد مهمی در نظر گرفته شود. هر چند که پاسخ دادن به تماس تلفنی یا جواب دادن به یک تماس تلفنی می تواند همانند یک وظیفه ساده ای به نظر برسد که هر فردی باید قادر به انجام دادن آن باشد، ولی در صورتی که شما دارای یک فوبیای تلفنی باشید، اضطراب موجود می تواند ترسناک و واقعی باشد.

گزینه های درمانی

درمان اضطراب تلفنی می تواند شامل تکنیک های درمان شناختی رفتاری (CBT)، همانند ساختار بندی مجدد شناختی یا آموزش در معرض قرار گیری باشد. علاوه بر این، یک سری استراتژی های خودکمکی هم وجود دارند که می توانند برای مقابله با استرس استفاده از تلفن مورد استفاده قرار بگیرند.

ساختار بندی مجدد شناختی شامل به چالش کشیدن عقاید خودتان و جایگذاری موارد ساختار یافته تر به جای تفکرات منفی می باشد. برای مثال، در صورتی که شما همواره این نگرانی را داشته باشید که در حین صحبت تلفنی به طرف مقابلتان آسیب خواهید زد، ساختار بندی مجدد ذهنی می تواند به شما کمک کند شواهدی را در نظر بگیرید که این مورد واقعا درست می باشد.

در صورتی که فرد سرش شلوغ باشد، چرا باید به تلفن جواب بدهد؟ در صورتی که وی نخواهد با شما صحبت کند، چرا از شما خواسته است که با وی تماس بگیرید؟ در نهایت، شما به این نتیجه گیری دست خواهید یافت که امکان ندارد شما یک فرد دیگری را اذیت کنید یا اینکه وی نمی خواهد با شما صحبت کند.

روش درمان در معرض قرار گیری شامل اجرای تدریجی رفتارهایی می باشد که مشکل تر هستند. در رابطه با اضطراب تلفنی، یک سلسله مراتبی از ترس ها می توانند همانند یکی از حالت های بیان شده در زیر به نظر برسند (که از آسان ترین موارد تا سخت ترین موارد مرتب شده اند). هر رفتاری تا زمانی تمرین می شود که فرد به راحتی بتواند آن را اجرا کند و بعد از آن می تواند مورد سخت تر را اجرا کند.

سلسه مراتب ترس تلفنی

تماس گرفتن با یک شماره ای که شما می دانید فقط دارای پیام های ضبط شده  ای می باشد، همانند خط سرویس مصرف کننده.

تماس گرفتن با یکی از اعضای خانواده یا دوستی که شناخت مناسبی از وی دارید.

تماس گرفتن با یک موسسه تجاری و پرسیدن سوالات مستقیم، برای مثال آنها چه زمانی با مشکل مواجه می شوند.

تماس گرفتن با یک فردی که شناخت مناسبی از وی ندارید و پرسیدن یک سوال ساده.

تماس گرفتن با یک فردی که شما شناخت مناسبی از وی ندارید و پرسیدن یک سوال پیچیده.

داشتن هر یک نوع از تماس های قبلی در مقابل یک فرد.

داشتن هر نوع از تماس های قبلی در مقابل گروهی از افراد.

بر مبنای سخت بودن صحبت کردن با دوستان یا افراد غریبه و همچنین سخت تر بودن مکالمه تلفنی در برابر یک فردی، رتبه بندی شما می تواند با مورد بیان شده در بالا تفاوت داشته باشد.

ایجاد یک رتبه بندی برای مقابله با ترس از پاسخ دادن به تماس تلفنی می تواند سخت باشد. در صورتی که شما معمولا از پاسخ دادن به تلفن اجتناب می کنید، یکی از استراتژی های مفید عبارت از مورد استفاده قرار دادن یک واحد ID فرد تماس گیرنده به منظور شناسایی وی می باشد. بعد از این کار، شما باید شروع به پاسخ دادن به تماس های افرادی بکنید که با آنها راحت تر می باشد و اجازه بدهید که سایر تماس ها به ایمیل صوتی منتقل شوند. در نهایت شما پیشرفت خواهید کرد و به تماس های سخت تر جواب خواهید داد.

استراتژی های مقابله ای

شما در حالت ایده آل باید تکنیک های شناختی – رفتاری را تحت نظارت یک درمانگر آموزش دیده پشت سر بگذرانید. در صورتی که امکان ملاقات با یک مشاور CBT وجود نداشته باشد، یا اینکه قبلا در CBT شرکت کرده باشید و به دنبال پیدا کردن روش های مقابله جدیدی هستید، استراتژی های بیان شده در زیر می توانند برای شما مفید باشند.

خندیدن قبل از تماس گرفتن یا پاسخ دادن به تماس ها.

 این کار ممکن است احمقانه به نظر برسد، ولی به شما کمک می کند ریلکس شوید و یک نوع احساس خوشایندی را به فردی منتقل کنید که با وی صحبت می کنید.

قدردانی کردن از خودتان بعد از داشتن یک مکالمه تلفنی سخت از طریق صرف کردن زمان خودتان در کاری که از آن لذت می برید.

تصور کردن این مورد که شما با موفقیت به تماس های دریافتی جواب می دهید یا تماس موفقی می گیرید. یک مکالمه مثبتی را تصور کنید و بعد از آن به یک احساس مناسبی دست پیدا کنید.

در صورتی که شما نگران هستید یک فردی در حین تماس تلفنی شما اختلال ایجاد کند، از وی بپرسید که آیا شما در یک زمان بدی با وی تماس گرفته اید.

در صورتی که فرد مقابل در حین انجام دادن یک کاری باشد، این سوال می تواند یک شانسی را برای ارائه این پیشنهاد به وی بدهد که در یک فرصت مناسب خودش تماس بگیرد.

در صورتی که جواب فرد مقابله به این سوال "نه" باشد یا اینکه یک درخواستی را رد کند، به دلایل مختلفی به این معنی خواهد بود که هیچ کاری با شما ندارد. سعی کنید که بیش از حد به واکنش های یک فرد دیگر توجه نکنید.

قبل از تماس گرفتن، یک مقدار خودتان را آماده کنید، ولی در این کار زیاده روی نکنید.

 در حالت کلی بدانید که چه چیزی می خواهید بگویید، ولی باید این موضوع را در نظر داشته باشید که احتمالا این مکالمه مطابق انتظار شما پیش نخواهد رفت. در صورتی که مواردی وجود داشته باشند که شما باید آنها را حتما بیان کنید، حتما این موارد را بنویسید و در دست خودتان داشته باشید.

این نکته را در نظر داشته باشید که شما همواره مجبور به جواب دادن نیستید. در صورتی که یک فردی در زمان خواب با شما تماس بگیرد، یا اینکه شما در مورد آن تماس اضطراب زیادی داشته باشید، انتقال یافتن تماس ها به ایمیل صوتی در برخی مواقع توجیه پذیر خواهد بود.

به این شناخت دست پیدا کنید که همواره تماس تلفنی بهترین روش برای ایجاد ارتباط نمی باشد. در صورتی که شما نیاز به ضبط مکالمات خودتان داشته باشید یا اینکه بخواهید به طرف مقابل فرصت بدهید تا قبل از جواب دادن یک مقداری فکر کند، ایمیل صوتی گزینه بهتری خواهد بود. با این وجود، در صورتی که مشکل شما یک مورد پیچیده، عاطفی یا یک مشکلی باشد که باعث شود به کمک زیادی نیاز پیدا کنید، تماس گرفتن یا مکالمه رو در رو بهترین گزینه ممکن خواهد بود.

یک توصیه ای برای داشتن یک زندگی بهتر

اضطراب تلفنی یک مورد سختی می باشد، ولی قابل درمان است. با این وجود، در صورتی که به این نتیجه برسید که ترس شما در مورد تماس گرفتن یا پاسخ دادن به آن، به سایر حوزه های زندگی شما هم گسترش می یابد و شما در کل یک سری ترس های مربوط به تعامل اجتماعی دارید، در این صورت مشاوره گرفتن از یک متخصص سلامت روان مفید خواهد بود. در صورتی که اختلال اضطراب اجتماعی در شما وجود داشته باشد، روش های درمانی از قبیل تجویز دارویی یا معالجه می توانند برای شما مفید باشند.

منبع: مشاوره روانشناسی مشاورانه

 

[1] Social Anxiety Disorder

منبع: پارس نیوز

کلیدواژه: استرس تلفن خانواده درمان سلامت روان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.parsnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۱۲۴۸۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روایت یک کارگردان از فیلمسازی در نوجوانی/ چیزی جز گوشی لازم نیست

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ستاد خبری جشنواره آسمون، اولین دورهمی آسمونی‌ها در جشن ۱۰ سالگی فعالیت بادبوم ویژه فعالیت‌های سینمایی نوجوان‌ها در مجموعه‌های سینمایی و تلویزیونی، با حضور حمید امامی دبیر جشنواره و محمدرضا خردمندان کارگردان سینما و جمعی از هنرمندان در خانه هنرمندان برگزار شد.

ابتدا، سید حمید امامی مدیر بادبوم به آغاز فعالیت بادبوم در سال ۹۲ پرداخت و از خانواده‌های بچه‌های عضو بادبوم قدردانی کرد و افزود: از تمام پدر و مادران بچه‌های عضو بادبوم برای اینکه این‌ سال‌ها با ما ساختند درحالی که بارها موقعیت بادبوم عوض شد، تشکر می‌کنیم.

دبیر جشنواره «آسمون» از آغاز یک جشنواره جدید خبر داد و اضافه کرد: امروز آغاز رسمی جشنواره «آسمون» است؛ این جشنواره ویژه تولید محتوا برای بچه‌های ۹ تا ۱۸ سال خواهد بود.

امامی با بیان اینکه موضوعات و جوایز و تمام جزییات جشنواره در asemoonfest.ir آمده است، تاکید کرد: سعی شد موضوعاتی انتخاب شود که کاملا مربوط با نسل ضد و دهه هشتاد و نودی‌ها باشد چون می‌خواهیم ثابت کنیم نوجوان‌ها می‌توانند آینده‌ خودشان را شکل بدهند.

برای فیلمسازی از خودتان شروع کنید

سپس، محمدرضا خردمندان کارگردان سینما در توصیه‌هایی برای نوجوانانی که قصد دارند در عرصه فیلمسازی و بازیگری فعالیت کنند، گفت: من خودم در سینما کارم را با فیلم کوتاه و آثار ارزان‌قیمت شروع کرده‌ام. کسانی که می‌خواهند کارگردانی و بازیگری را در آینده دنبال کنند، از خودشان و تجارب و خاطراتشان شروع کنند.

وی اضافه کرد: تمام آنچه که شما هستید و تجریه شخصی دارید و آن چیزهایی که هویت شماست برای شروع فیلمسازی به شما کمک خواهند کرد. یک فیلمساز و نویسنده اول چیزی که برای شروع نیاز دارد، ایده است. من در ابتدای راه یک توصیه دارم، به تجربیات شخصی خودتان رجوع کنید چون بهترین ایده فیلمسازی از خودتان و خاطرات شماست پس در خاطرات‌تان جستجو کنید که چه لحظاتی در زندگی دارید که شما را تحت تاثیر قرار داده و آن اتفاق را به خوبی می‌شناسید چوم همراه با رنج و حس غرور و ... است و نسبت به آن اطلاعات کامل دارید و همین‌ها قابلیت ساخت یک فیلم کوتاه را به شما خواهد داد چراکه به ابعاد آن اشراف دارید.

وی به ذکر نمونه‌هایی از تجارب مشترک بچه‌ها پرداخت و عنوان کرد: درباره دوچرخه و شغل پدرتان و موضوعاتی که به‌خوبی آن را می‌شناسید، فیلم بسازید. موضوعاتی که جزییات قابل لمسی از آن‌ها در ذهن داشته باشید که همگی برآمده از تجربه شخصی شماست. همه فیلمسازان بزرگ اولین داستان و شعر و فیلم را از تجربه درونی و غنی شده خودشان ساخته‌اند. البته اینکه آیا این خاطرات به‌تنهایی برای ساخت فیلم کافی است، باید بگویم خیر! بلکه باید به آن‌ها واقعیت و تخیل اضافه کنیم تا فیلم به یک اثر هنری تبدیل شود.

کارگردان «بیست و یک روز بعد» تجاربی از فیلمسازی خود را با نوجوان‌ها به اشتراک گذاشت و گفت: من وقتی نوجوان بودم در اوایل دهه ۷۰ یک همکلاسی داشتم که شرایط اقتصادی خوبی نداشت و همین موجب مشکلاتی می‌شد که مدیران مدرسه قصد داشتند او را اخراج کنند و این سوژه برای من محور یک داستان شد چون او را به‌خوبی می‌شناختم. من این داستان را با چاشنی تخیل نوشتم و چاپ شد و اولین تجربه نویسندگی من رقم خورد و من فهمیدم می‌توانم از خاطراتم داستان بنویسم. در ادامه من برای فیلمسازی از این روش استفاده کردم و فیلم «بیست و یک روز بعد» که قصه‌ ای واقعی داشت را ساختم که درون مایه تخیل به آن آمیخته شد تا بتوانیم در فیلم حرفی داشته باشیم.

خردمندان خطاب به حاضران گفت: توصیه می‌کنم تجربیات و خاطرات‌ خودتان را درباره موضوعات و دوستانی که به‌شدت آن‌ها را می‌شناسید، بنویسید این کار برای شما تولید داستان می‌کند. به‌نظرم فیلم ساختن به‌شدت ارزان و آسان شده و هیچ چیز جز گوشی موبایل برای فیلم‌سازی لازم نیست و این امکاناتی است که در دست همگی قرار دارد.

وی در پایان بیان کرد: بچه‌هایی که می‌خواهند بازیگر شوند باید ده برابر یک نقش را در زندگی روزمره خودشان بازی کرده باشند و ده‌ها قدم از یک تست بازیگری جلوتر باشند و یاد بگیرند که تقلید کنند و افعال دیگران را شبیه‌سازی کنند و برای نقش‌های مختلف شناسنامه درست کنند. مدل راه رفتن، حرف زدن و فکر کردن زندگی افراد و مشاغلی مثل نجار، بنا و پزشک را مرور کنند تا آماده همکاری با یک فیلم باشند.

کد خبر 6090133 عطیه موذن