بازی برد - برد به نفع کودکان بی‌سرپرست
تاریخ انتشار: ۵ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۶۵۳۶۸۸
سوت شروع مسابقه به صدا در می آید. بازی بین دو تیم منتخب خیریه بنیاد زینب کبری (س) و تیم ستارگان هنر ایران است. اعضای دو تیم در تلاش برای به دست آوردن امتیاز به دنبال تیم از این سر زمین به آن سر زمین می دوند.
تماشاگران شیپورهای خود را به صدا درآورده و تیم مورد نظر خود را تشویق می کنند. اینجا در سالن فوتسال پاس قوامین غوغایی برپاست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
عواید این بازی تمام و کمال قرار است به کودکان بدسرپرست و بی سرپرست تحت حمایت بنیاد زینب کبری(س) اختصاص یابد تا آنها در محیطی امن به دور از تنش، کودکی کنند و در ذهنشان آرزوی موفقیت ببافند.
صاحبان مشاغل حامی امر خیر شوند
ساناز شکیبی مدیر اجرایی بنیاد زینب کبری(س) در حاشیه این مراسم می گوید: این بازی نمادین و خیریه همزمان با چهلمین سال فعالیت بنیاد خیریه زینب کبری(س) و به نفع کودکان بدسرپرست و بی سرپرست صورت گرفته. هدف ما از این بازی و فروش بلیط، تهیه نیازهای اولیه بچه های تحت حمایت بنیاد است.
به گفته وی آنها ترجیح دادند به جای برگزاری مراسم های دیگر کار خیر را در دل یک بازی مهیج فوتبال گره بزنند. «شرکت در مراسم های ورزشی و فرهنگی باعث همبستگی بیشتر مردم و مشارکت آنها می شود. بدون شک مردم با حضور در محیط ورزشگاه برای تشویق این بازی نه تنها لحظاتی شاد و مفرح را برای خودشان رقم می زنند بلکه می توانند با فعالیت خیریه نیز آشنا شوند».
به گفته مدیر اجرایی بنیاد زینب کبری (س) اما برگزاری این بازی ها نیاز به اسپانسر و حامی دارد و این کار از عهده خیریه برنمی آید. «در همین بازی نیز یکی از شرکت های بزرگ نوشیدنی(شمس) اسپانسر برنامه شده و این بسیار ارزشمند است که شرکت ها و کارخانه ها در کارهای خیر سهیم شوند. زیرا خود خیریه ها به تنهایی قادر به برگزاری این مراسم ها نیستند و صاحبان مشاغل می توانند در راستای مسئولیت اجتماعی شان چنین رویدادهایی را به نفع خیریه ها و جامعه هدفشان که اغلب افراد کم برخوردار و نیازمند هستند برگزار کنند».
حال خوب کار خوب
دقایقی از شروع بازی گذشته و در حال حاضر تیم بنیاد خیریه زینب کبری(س) توانسته یک گل را وارد دروازه حریف کند.
اما برای تماشاگران فرقی ندارد ستارگان هنر گل بزنند یا تیم خیریه. به قول خودشان این بازی برد - برد است و چیزی که اهمیت دارد هدف از برگزاری این مسابقه است.
پوری بنایی بازیگر پیشین تئاتر، سینما و تلویزیون نیز یکی از طرفداران پورشور این بازی است که در جایگاه ویژه نشسته و دست از تشویق تیم ها برنمی دارد. خانم بنایی تا همین چند روز پیش برای کمک به سیل زدگان به استان سیستان و بلوچستان رفته بود و پس از اتمام فعالیت های خیرخواهانه اش به سرعت خود را برای این رویداد ورزشی رسانده است.
وی می گوید: من حدود 37 سال است که با این بنیاد در ارتباط هستم و سعی می کنم در برنامه های آنها حضور داشته باشم اما دلیل دیگرم برای حضور در این بازی تشویق تیم ستارگان هنر است. دوست داشتم با شرکت در این برنامه و رویداد ورزشی سهمی در کار خیر داشته باشم.
خانم بنایی در گفته هایش به این موضوع که دوست دارد همیشه با مردم و کنار آنها باشد اشاره می کند و ادامه می دهد: من در این مملکت ماندم چون می خواستم با مردم و کنار آنها باشم. 50 سال است که کار خیر انجام می دهم و پیش از این برای افراد مبتلا به جذام و معلولین فعالیت می کردم و امروز به شکل دیگری فعالیت می کنم. به نظرم انجام کار خیر باعث انرژی و روحیه مثبت در هر فردی می شود.
بنایی همچنین از هنرمندان درخواست می کند که به هموطنان خود توجه ویژه و خاص داشته و همگی برای کمک به افراد کم برخودار و ضعیف دست به دست هم بدهند و از آنها حمایت کنند. «هنرمندان در هر عرصه ای می توانند با کمک کردن به هموطنان جایگاهشان را در میان مردم به دست بیاورند. هنرمندان مردم دار باشند تا جاودان بمانند».
حضور زنان در ورزشگاه ها مشکل ساز نیست
محمدرضا مهدوی بازیکن اسبق تیم پرسپولیس و سرمربی تیم ستارگان هنر نیز می گوید: این بازی های خیریه با همه وجودم همراه با دوستان حضور پیدا می کنیم. این بازی هم مثل همه بازی هایمان هم خیرخواهانه است و هم زیبایی خواهد شد. مسابقه جدی است اما بیشتر هدفمان شاد کردن دل کودکان بی سرپرست و بدسرپرست است و به همین دلیل در این بازی ها هیچ وقت برد و باخت برایمان معنی ندارد.
به گفته مهدوی، آنها در خیلی از بازی ها سعی می کنند ببازند. «مثل سه هفته پیش که با معلولین بازی داشتیم و سه امتیاز جلو بودیم که من به بچه ها اشاره کردم پنالتی بدهیم یا دفاع را خالی کند. برای ما شاد کردن این افراد مهم است. در جریان بازی هم من همه بچه ها را بازی می دهم تا در کار خیر امروز سهیم باشند».
بچه های تیم ستارگان هنر در فضای مجازی از چندی قبل برای این بازی تبلیغات کرده و در تلاش بوده اند تا به شکل دیگر نیز برای این بازی تبلیغات کنند و مخاطبان خود را به صندلی های این سالن فوتسال بکشانند. «همین تبلیغات مجازی هم می تواند بر دید مردم اثرگذار باشد و آنها را با کار خیر آشنا کند تا جایی که امروز مردم از کار خود زده برای دیدن این بازی به اینجا آمده اند».
مهدوی درباره خاطره یکی از بازی های دوستانه اش به نفع یک خیریه می گوید: در یک بازی تیم حریف خیلی ضعیف بود و من سه پنالتی خوردم. یعنی سه بار اخراج شدم و این یکی از خاطرات جالب مناز یک دیدار دوستانه به نفع خیریه است.
این بازیکن پیشکسوت در پاسخ به این سوال که آیا حضور زنان در ورزشگاه ها مشکل ساز است یا نه نیز اضافه می کند: تاکنون نزدیک به 700 بازی خیریه انجام داده ایم که در 300 مورد آن شاید خانم ها مجاز به حضور در ورزشگاه ها و تماشای بازی بوده اند. در این بازی ها نه تنها هیچ اتفاقی نیافتاد بلکه خیلی هم خوشحال می شدند. مثل بازی ما در سرپل ذهاب که خیلی از خانم های تماشاگر خیلی هایشان افرادی بودند که زیرآوار عزیزانشان را از دست داده بودند و در جریان بازی دوستانه ای که آنجا انجام شد، روحیه گرفتند و برای لحظاتی شاد شدند و امیدواریم شرایط طوری مهیا شود که خانم ها در بازی های مختلف حضور داشته باشند.
محمدصادق زرجویان کاپیتان تیم زینب کبری (س) و یکی از نیروهای داوطلب این خیریه است.
وی و هم تیمی هایش برای این بازی هیجان زیادی دارند و تمام تلاششان این است که نتیجه را به نفع تیمشان به پایان برسانند. کاپیتان تیم خیریه می گوید: این سومین بازی ما با تیم ستارگان هنر بوده است و آنها همیشه برای این بازی ها و کار خیر کنار ما بوده اند.
تیم خیریه متشکل از بچه هایی است که در سال های گذشته تحت عنوان داوطلب به این مجموعه اضافه شدند و به مرور زمان یک تیم تشکیل دادند. «در بازی های قبلی یکبار نتیجه را به تیم ستارگان هنر واگذار کردیم و یک بار هم توانستیم مساوی کنیم. امیدواریم این بازی را ببریم اما در کل نتیجه بازی اهمیتی ندارد و مهم شاد کردن دل بچه هایی است که عواید این بازی در زندگی آنها اثربخش خواهد بود». به گفته زرجویان با اینکه این بازی دوستانه است اما نتیجه اش مشخص نیست وجنبه هیجانی بازی و فوتبالی بودن آن نیز حفظ شده است. «بازی به هیچ وجه مصلحتی نیست و ما آمده ایم که با برد زمین را ترک کنیم».
مردم نیاز دارند شاد باشند
هومن جوادی مدیرعامل تیم ستارگان هنر نیز می گوید: امروز خیلی خوشحالم و بیشتر خوشحالیم برای حضور بانوان در جایگاه تماشاگران است. ما تنها تیمی هستیم که در جریان بازی ها خانم ها حضور دارند و شاهد بازی به نفع خیریه ها هستند.
به گفته جوادی در این بازی ها تعداد و حضور تماشاگران اهمیتی ندارد و کیفیت بازی برای آنها ملاک است. امروز جمع شده ایم تا در میان مردم فرهنگ سازی کنیم و شعار تیم ستارگان هنر توسعه فرهنگ مهربانی در همه زمینه ها است. ریشه همه مشکلات عدم وجود حس مهربانی میان مردم است. همه صرفا خود و اطرافیانشان را می بینند و توجه می کنند اما وقتی همه افراد یاد بگیرند با هم مهربان باشند حقوق یکدیگر را رعایت کرده و خیلی از مشکلات به این ترتیب کاهش می یابد.
به اعتقاد مدیرعامل تیم ستارگان هنر، برگزاری این رویداد ها باعث دلگرمی و همبستگی مردم می شود.«مردم نیاز دارند روحیه شان شاد باشد و در محیط شاد قرار بگیرند و یکدیگر را ببینند و بر سر یک موضوع واحد اتفاق نظر داشته باشند. بنابراین هدف از برگزاری این مسابقات پول جمع کردن نیست و این رویدادها می تواند مردم را شاد کند. مثل کنسرت.»
هنرمند غیرمردمی از دری آمده و از پنجره بیرون می رود
سیدجواد هاشمی بازیگر سینما و تلویزیون و یکی از بازیکنان تیم ستارگان هنر نیز می گوید: امروز روز بچه های بی سرپرست است. این سومین بازی ما برای این خیریه است و می شنویم که خیلی از بچه های خیریه زینب کبری(س) درس می خوانند، بعضی ازدواج کرده، وارد بازار کار شده اندو... اینها نشان می دهد کمک عاطفی مردم چقدر موثر بوده است.
وی درباره شکاف ایجاد شده میان مردم و بعضی از هنرمندان و عدم حضور و مشارکت شان در برنامه های مردمی می گوید: خاصیتی در معروفیت وجود دارد که در محبوبیت نیست. برخی وقتی معروف می شوند احساس می کنند جایگاه ویژه ای پیدا کرده و باعث می شود از مردم فاصله بگیرند. البته این خاصیت فقط برای هنرمندان نیست و ورزشکاران و گاهی سیاسیون تحت تاثیر این موضوع قرار می گیرند.
به گفته هاشمی خیلی از هنرمندان که به دنبال معروفیت نیستند و هدفشان محبوبیت است، خودشان را فارغ از نام و جایگاه هنری شان می بینند، موفق ترهستند. «هنرمند بی تجربه ای که به اوج می رسند و مردم را فراموش می کند به نظرم از دری آمده و از پنجره ای بیرون می روند و نقطه اوج زندگی هنری اش طولانی نخواهد بود. از طرفی دیگر ما هنرمندانی داریم که حتی پس از مرگشان یاد و نام و خاطرشان باقی مانده است. چون با مردم بوده اند. افرادی که بدون شک محبوبیت داشتند».
به نظر این بازیگر، همه چیز بستگی به خود افراد دارد زیرا گاهی با داشتن پول و شهرت و مقام می توان اثرگذارتر رفتار کرد و داشتن این سه لطمه ای به فرد و محبوبیتش در میان مردم وارد نکند. «خود من از شرکت در این برنامه های خیریه سبک می شوم، آرام می شوم، کیف می کنم و پزش را می دهم. با افتخار این کار را می کنم و تبلیغ برای کارهای خیر ریا نیست بلکه باعث فرهنگ سازی می شود. شرکت در مراسم خیریه برای من جزو افتخارات زندگی ام بوده است».
بازیکنان تیم ستارگان هنر ایران و تیم خیریه زینب کبری(س) به پایان بازی نزدیک شده اند. چیزی تا پایان سوت مسابقه باقی نمانده اما سالن از هیجان بازنمانده و تماشاگران یک نفس تیم مورد علاقه خود را تشویق می کنند و کری می خوانند اما همه آنها امروز بیش از بازی و برد و باخت، از این خوشحال هستند که با خرید بلیط و نشستن روی صندلی ورزشگاه در یک کار خیر بزرگ سهیم شده اند. کاری که بدون شک در زندگی کودکانی که خانواده ای ندارند یا بدسرپرست هستند اثرگذار خواهد بود.
این بازی در نهایت با نتیجه سه بر دو به نفع تیم ستارگان هنر به پایان رسید و عواید حاصل از آن در اختیار خیریه زینب کبری (س) قرار گرفت.
گزارش از: فاطمه شیری
برچسب‌ها فوتسالمنبع: ایرنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۶۵۳۶۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
موزه‌ای که به یک فقر تربیتی پاسخ گفت/ اسباب‌بازی، دروازه شور خلاقانه
به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، موزه اسباب‌بازی تهران با دنیایی از ادوات بازی به دنبال ترمیم یک خلأ تربیتی است که میلیارد‌ها اعتبار دستگاه‌های عریض و طویل قادر به حل و فصل آن نبوده‌اند. خلاقیت همراه با مشارکتی شادمانه.
در امتداد خیابان نوفل لوشاتو اگر چند سفارت‌خانه را رد کنید و خود را به کوچه لولاگر برسانید، در یکی از آن خانه‌های تاریخی با در و پنجره‌های چوبی دنیایی از اسباب‌بازی در انتظار شماست. اینجا نه سرزمین آلیس است و نه داستان اسباب‌بازی‌ها که تنها در مجاز لذت آن را تجربه کرده باشید. اسباب‌بازی‌هایی از دهه‌ها و سده‌ها قبل از جای جای دنیا انتظار شما را می‌کشد تا کودک درونتان را دوباره برای معصومیت، خلاقیت، بازیگوشی، مهربانی و اندیشه ناب دعوت کنید.
موزه اسباب‌بازی تهران در چند بخش نمایشگاهی دائمی از ادوات بازی است که برخی از آنها، چون گنجینه‌ای پس ذهن کودکان دیروز و بزرگسالان امروز باقی مانده است. این موزه نه تنها برای کودکان بلکه برای بزرگسالان نیز یادآور تمامی شیرینی‌های کودکی است. از ژولیده تا عروسک تدی، از بچه‌های توپل تا باربی، از عینک‌های سه بعدی تا هواپیما‌ها و ماشین‌ها، آتاری، آدم آهنی و دنیای لگو‌های چوبی و پلاستیکی. راهنمای موزه در مورد تاریخ هر یک از این اسباب‌بازی‌ها می‌گوید و اینکه برخی به تصادف و برخی بر اساس سرگذشت افراد و آدم‌ها شکل گرفته و به عنوان عروسک وارد بازار شده است.
در پس سرگذشت برخی تلخی‌هایی نهفته و برخی نیز خلاقیت‌های بزرگتر‌ها برای خلق شادی را به دنبال دارد. موزه از دالانی بازدیدکنندۀ شگفت‌زده را به سرزمین عجایبی که از آلیس به یاد داریم هدایت می‌کند و در ادامه راهرویی از عروسک‌های سیرک، دلقک‌ها، آکروبات باز‌ها و ژیمناست‌های کوچک و رنگارنگ مشاهده می‌شود.
انتهای راهرو عروسک‌های بومی محلی در انتظاراند. سوتک‌ها، نخودی‌ها، تکم، نردبان یعقوب، عروسک برکت و صد‌ها شگفتی که هر یک با لبخندی تو را به شادی و بازی دعوت می‌کنند.
این موزه جایی برای تنفس در مقابل سختی‌ها است
مدیر موزه در وضعیتی که کار فرهنگی صرفه اقتصادی ندارد معتقد است در همین فشار‌های اقتصادی باید تلاش کنیم حال همدیگر را بهتر کنیم. به ویژه برای کودکان باید فضایی برای شادی و تنفس ایجاد کرد. به شخصه به دنبال این بودم که حداقل یک فضایی ایجاد شود برای کودکان و خانواده‌ها که چند ساعت لبخند بزنند.
آزاده بیات با اشاره به اینکه این موزه صرفاً به دنبال نمایش اشیا نیست، ادامه داد: ما به دنبال تعامل با بچه‌ها و آموزش و ساخت عروسک و آشنا کردن آنها با بازی‌های مختلف فردی و جمعی هستیم.
وی افزود: در گذشته کودکان اسباب‌بازی خود را خود می‌ساختند و تولید صنعتی اسباب‌بازی نداشتیم و اسباب‌بازی با دست کودک یا والدین وی ساخته می‌شد. تکرار این تجربه پیوندی به جریان زنده زندگی است.
مدیر موزه اسباب‌بازی با اشاره به فعالیت خود در حوزه آموزش کودکان اضافه کرد: نتیجه تجربیات من این بود که در خصوص فضا‌های بازی و معرفی اسباب‌بازی با کمبود مواجه‌ایم به همین دلیل موزه را به عنوان بستری برای زنده شدن بازی‌ها طراحی و اجرا کردم.
بخشی از تاریخ شفاهی از زبان عروسک‌ها
به گفته بیات در این موزه برنامه‌های پژوهشی نیز دنبال می‌شود و اینکه بتوان از طریق اسباب‌بازی‌ها و عروسک‌ها بخشی از تاریخ شفاهی را معرفی کرد. پیش از این نیز پژوهش‌های متعددی صورت گرفته که از خروجی آن مدد می‌گیریم.
فعال حوزه کودک تأکید کرد: این تصور که اسباب‌بازی‌ها همه خارجی هستند، درست نیست و در همین موزه بخشی مجزا به اسباب‌بازی‌های بومی ما اختصاص یافته و حتی کودکان می‌توانند در فرصت بازدید با برخی از آنها بازی کنند.
وی متذکر شد: این فرایند در معرفی عروسک‌ها و اسباب‌بازی‌ها می‌تواند منجر به تولید و معرفی عروسک‌های بومی به بازار شده و خانواده‌ها را با بخشی از فرهنگ و هویت ما پیوند بزند.
بیات به تجربه‌های قابل توجه بازدید کودکان اشاره کرد و گفت: در وضعیتی که کودکان گرفتار بازی با گوشی شده‌اند، تلاش داریم با تجربه و تعامل این روند اشتباه شکسته شود. بار‌ها شده است که والدین اذعان کرده‌اند کودکشان در خانه به دلیل بازی با گوشی حتی به اسباب‌بازی‌های خود دست نمی‌زند، اما در موزه برایش جذابیت داشته و به دست گرفته است.
مدیر موزه اسباب‌بازی متذکر شد: این تجربه و تعامل با اسباب‌بازی‌های مفهومی و آموزنده هم برای والدین و هم کودکان مفید است چراکه به تجربه ثابت شده نمی‌توان صرفاً با دستور و امر و نهی کودک را با بازی آشتی داد.
وی در خصوص برنامه‌های این موزه جهت تعامل با مدارس و مهد‌های کودک نیز تصریح کرد: علاوه بر بازدید‌های گروهی مهد‌ها و مدارس ما تور‌های مختلف برای گروه سنی مختلف داریم. به عنوان مثال کودکان با فرایند کشف و جستجو وارد موزه می‌شوند. در نهایت نیز برای اشیا موزه قصه می‌سازند.
بیات خواستار ارتباط گیری با کتاب‌های درسی شد و گفت: ما می‌توانیم اشیا مختلفی که در کتاب‌های درسی مانند علوم آمده را به دانش آموزان معرفی کنیم و بچه‌ها می‌توانند به عینه در موزه تماشا کرده و در واقع در قالب یک بازدید تجربی جذابیت آموزشی بی‌نظیری را تجربه کنند.
مدیر موزه اسباب‌بازی متذکر شد: پیوند آنچه در مدرسه سپری می‌شود و اشیا موزه یکی از اهداف ما است تا بتوانیم موزه را به عنوان مجموعه‌ای زنده و تعاملی به کودکان معرفی کنیم.
اسباب‌بازی‌ها خود یکی از گنجینه‌های شور و شعف و یادگیری هستند. هر کدام از ما این شیرینی را در گوشه‌ای از ذهن و خاطرات خود داریم و چه بسا که از بازی‌ها بسیار آموختیم. این روز‌ها که صنعت و تکنولوژی کودکان ما را از این دنیا ربوده‌است، چه نیکو که شهد شیرین دنیایی سراسر آرامش و مهر را به آنها بچشانیم.
انتهای پیام/
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد