به نقل از «ایسکانیوز»

ماجرای معجزه یک ماما در زنجان چه بود؟

تاریخ انتشار: ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۸۲۷۰۱۴

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، مهشید بکایی گفت: ۲۵ سال است که در این حوزه فعالیت می‌کنم و روز‌های بد و خوب زیادی را گذرانده ام. اما خاطره‌ای دارم که هنوز هم برای همه دانشجوهایم تعریف می‌کنم.

دکتر سلامت باروری و عضو هیئت علمی دانشگاه یزد گفت: اوایل دهه ۷۰ برای گذراندن طرح مامایی از یزد به زنجان منتقل شدم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

همسرم پزشک بود و توانستیم یک مطب اجاره کنیم و در یکی از اتاق هایش زندگی می‌کردیم.

وی افزود: یک بار، ساعت ۵ صبح زنگ مطب به صدا درآمد. در را که باز کردیم با زن جوانی مواجه شدم که از درد زایمان به خود می‌پیچید.

دکتر بکایی ادامه داد: این زن از من میخواست در مطب بچه اش را به دنیا بیاورم، زیرا در آن شهر هیچ دکتر متخصصی یا بیمارستان نزدیکی وجود نداشت.

این پزشک گفت: من دست تنها بودم، اما به خدا توکل کردم و پذیرفتم. ساعت ۸ صبح پسربچه‌ای به دنیا آمد که هنوز چهره اش جلوی چشمانم است.

وی ادامه داد: بعد از به دنیا آمدن این پسر بچه، من در آن شهر شهرت خاصی پیدا کردم. از شهر‌های دور و نزدیک برای زایمان پیش من می‌آمدند.

بکایی گفت: من علت این اتفاق را نمی‌دانستم تا اینکه یک بار یکی از این مراجعین برایم علت محبوبیتم را تعریف کرد.
وی ادامه داد: به گفته این زن، پسری که چند ماه پیش در مطبم به دنیا آورده ام، باید با سزارین به دنیا می‌آمد، اما من به صورت طبیعی آن را به دنیا آورده بودم.

این پزشک افزود:در آن زمان عمل زایمان طبیعی پرطرفدار بود و مادر‌ها از عمل سزارین ترس داشتند. مردم آن زمان تصور می‌کردند من معجزه ای انجام دادم که توانستم آن پسر به صورت طبیعی به دنیا بیاورم. برای همین به من مراجعه می‌کردند.

بکایی گفت: این در حالی است که این پسربچه در داخل رحم مادرش چرخیده بود و امکان عمل طبیعی وجود داشت و من معجزه‌ای نکرده بودم.

این پزشک ادامه داد: به دنیا آوردن کودکان بسیار شیرین است. اما خاطره بد هم دارم. به خاطر دارم یکی از نوزادان که صورتش کامل رشد نکرده بود، پس از تولد جان خود را از دست داد که گریه‌های این مادر هم هنوز به خاطر دارم، زیرا من یک مادرم و حس بیمارانم را درک می‌کنم.

میزان

انتهای پیام/

20 / 20 دکتر سلامت باروری عضو هیئت علمی دانشگاه یزد مهشید بکایی معجزه یک ماما

منبع: ایسکانیوز

کلیدواژه: عضو هیئت علمی دانشگاه یزد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۸۲۷۰۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

در انتظار آخرین معجزه؛ نادال هوادارانش را غافلگیر می‌کند؟

نادال که هفته گذشته در رقابت‌های بارسلونا بازگشتی ناامیدکننده داشت و در ۲ست به الکس دی مینور استرالیایی باخت، در نخستین بازی خود در اوپن مادرید، ۲ بر صفر رقیب جوان آمریکایی خود را شکست داد و تنها یک گیم به او داد. دیدن رقص دوباره نادال بر خاک رس، زمین محبوبش، برای هوادارانش کافی است، اما اگر او فصل خداحافظی‌اش یک گرند اسلم دیگر ببرد، چه؟ این همان معجزه‌ای است که احتمالا در تاریخ ورزش هم ماندگار خواهد شد.

 اما مردی که قبلا معجزه‌ها را مثل یک کار اداری، با صبر و حوصله، نبوغ، قدرت و هنرمندی، یکی پس از دیگری به سرانجام می‌رساند، مدت‌هاست از فرم ایده‌آلش دور است و در ۳۷سالگی چه‌بسا به حضور در مرحله اول گرنداسلم‌ها هم نرسد. او پنجشنبه قبل از پیروزی مقابل داروین بلانچ ۱۶ساله آمریکایی، اعتراف کرد که اگر در اوپن فرانسه وضعیت فعلی را داشته باشد، اصلا راکت به‌دست نمی‌گیرد: «اگر در پاریس هم حس امروزم را داشته باشم، اصلا بازی نمی‌کنم.

تنها وقتی در رولان گاروس بازی خواهم کرد که حس کنم رقابتی هستم. اگر بتوانم بازی کنم، بازی خواهم کرد، اما در غیراین‌صورت، چنین کاری نخواهم کرد. (غیبت در اوپن فرانسه) پایان دنیا یا پایان زندگی حرفه‌ای من نیست. من هنوز هم بعد از رولان گاروس اهدافی دارم، مثل المپیک.»

همین یک جمله، خیلی‌ها را امیدوار کرده است که تنیسور اسپانیایی، تمام توان و تلاش خود را به‌کار بگیرد تا در المپیک پیش‌رو در پاریس، رقبایش را مثل سابق به چالش بکشد و برای بالاترین پاداش مبارزه کند. البته باید قبل از آن ببیند که بدنش چه وضعی دارد و به او اجازه ماجراجویی دوباره می‌دهد یا نه.

بازی دوم نادال در مادرید، تکرار بازی هفته قبل با دی مینور است و اگر شرایط مثل قبل بود، می‌توانستیم منتظر انتقامی سخت باشیم، اما نادال، به چیز دیگری فکر می‌کند و مسئله برد و باخت برایش مطرح نیست؛ «در حال‌حاضر برد و باخت برای من مهم نیست. یک برد یا ۲شکست چیزی را در زندگی حرفه‌ای من عوض نمی‌کند. من به مادرید نیامده‌ام تا قهرمان شوم. شنبه برای من فرصتی است تا به خوبی بفهمم که کجای کار قرار دارم. من در بارسلونا مقابل دی‌مینور یک ست خوب بازی کردم.»

مادرید و بارسلونا، از تورنمنت‌های محبوب نادال هستند و او قبلا گفته بود دوست دارد تحت هر شرایطی، با هوادارانش در این ۲تورنمنت برای آخرین‌بار ملاقاتی داشته باشد و با آنها خداحافظی کند. چیزی که بودن او را در بازی اول مادرید چشمگیر کرد، حضور پررنگ خانواده و به‌خصوص پسرش بود.

پسر خردسال نادال، یک راکت کوچک هم در دست داشت که در کمال تعجب، آن را با دست راستش می‌گرفت؛ برخلاف پدر که دست‌چپ است. نادال بعد از این برد گفت که ایده‌اش این بوده که بیشتر تنیس بازی کند تا پسرش کمی از بازی‌های او را ببیند و احتمالا خاطره‌ای از این بازی‌ها با خود به بزرگسالی ببرد.

منبع: همشهری آنلاین

tags # رافائل نادال سایر اخبار اسرار تکامل آلت‌ جنسی؛ رابطه جنسی انسان‌های اولیه مثل گوریل‌ها بود؟ (تصاویر) «زو»؛ گاو عقیم و غول‌پیکری که توسط انسان‌ها به وجود آمد! اتفاق عجیب که همزمان با انقراض دایناسورها در زمین رخ داد! (تصاویر) کشف پرنده‌ عجیبی که سمت راست بدنش نر است و سمت چپش ماده!