به نقل از «مشرق»

آخرین یافته ها درباره عمر ویروس کرونا بر روی سطوح

تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۲۱۸۷۹۶

محققان پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری آخرین اطلاعات در زمینه مدت ماندگاری ویروس کرونا روی سطوح را ارائه کردند؛ در این تحقیقات میانگین ماندگاری ۳تا ۵روز است.

به گزارش مشرق، دکتر کسری اصفهانی عضو هیئت علمی پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست فناوری گفت: تحقیقاتی روی ویروس کرونا درخصوص ماندگاری روی سطوح از منابع خارجی انجام دادیم که مشخص شد این ویروس چه مدت بر روی سطوح باقی می ماند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 اصفهانی با اشاره به نتایج درباره خریدهایی که انجام می شود و مدت ماندگاری ویروس روی آنها گفت: در کل باید خرید های خود را ۵ تا ۷ روز در انباری (در دمای معمول اتاق) بگذاریم تا ویروس های کرونا موجود در سطح آنها از بین برود و بعد آنها را استفاده کنیم.

بیشتر بخوانید: مراقب عطسه های کرونایی باشید خطرناک‌ترین علائم کرونا که پس از مشاهده باید به بیمارستان مراجعه کرد

وی افزود:بر اساس اطلاعات موجود از سایت ها و مراجع معتبر، خصوصاً دو مقاله مهم چاپ شده در مجلات پزشکی نیوانگلند و لنسنت، طول عمر ویروس بر روی برخی سطوح مختلف را استخراج کردیم که آن را در قالب جدول نشان دادیم.

جدول طول عمر ویروس روی سطوح

وی گفت: زمان های مختلفی برای طول عمر این ویروس در منابع مختلف ذکر شده که در برخی موارد مثل طول عمر ویروس بر روی فلز مس، در همه منابع این زمان ۴ ساعت بوده ولی در برخی موارد این اعداد متفاوت بوده است.

وی افزود:دمای مورد بررسی در این آزمایش ها بین ۲۲ تا ۲۵ درجه بوده است. کمترین زمان گزارش شده در یک منبع علمی در ستون راست و بیشترین زمان گزارش شده زنده ماندن این ویروس بر روی یک سطح، در ستون چپ ارائه شده است.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه زیست فناوری با بیان اینکه زمان های اشاره شده بر حسب تحقیق انجام شده، متفاوت است، بیان کرد: آنچه معلوم است این است که ویروس کرونا حداکثر ۷ روز بر روی سطوح در دمای معمول زنده می ماند؛ این به این معنی است که باید خریدهای غیر یخچالی را ۵ تا ۷ روز در انباری نگه داریم که در این صورت نیازی به ضدعفونی کردن آنها نیست.

اصفهانی خاطر نشان کرد: تعدادی از ویروس های کرونا موجود بر سطح خریدها، تا ۱۴ روز در دمای ۴ درجه (دمای یخچال) می تواند زنده بماند. 

به گفته وی، این اطلاعات به این معنی نیست که قدرت بیماری زایی ویروس های باقی مانده بر روی سطوح حفظ شده باشد یا تعداد ویروس های باقیمانده برای بیمار کردن فرد کافی باشد. 

وی گفت: ویروس موجود بر روی سطوح به طور همزمان از بین نمی‌روند بلکه تدریجا غیرفعال می‌شوند. بر اساس آخرین اطلاعات موجود، ریسک انتقال بیماری کووید -۱۹ از طریق سطوح پایین است و ویروس های موجود بر روی سطوح نهایتاً ۳- تا ۵ روز زنده می مانند.

وی گفت: با ۵ روز رها کردن سطوح آلوده، ویروسی که بتواند شما را بیمار کند، بر روی آن باقی نمی ماند که البته این شامل ماسک یا روپوش پزشکی اتاق آی سی یو بیماران کرونایی نمی شود.

منبع: مهر

منبع: مشرق

کلیدواژه: کرونا اعتراضات آمریکا قرارداد ایران و چین ویروس کرونا سلامت دانشمندان ویروس کرونا بر روی سطوح عمر ویروس طول عمر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۲۱۸۷۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جهان در خطر: تنها راه جلوگیری از همه‌گیری‌های حیوانی چیست؟

راز بقا: نقشه راه پیشگیری از بیماری همه گیر، که در ۲۶ مارس در مجله “Nature Communications” منتشر شد، توصیه می‌کند از مکان‌هایی که حیوانات در آن غذا می‌خورند و استراحت می‌کنند، محافظت یا احیا شود و برخورد انسان با حیات وحش در مناطق توسعه‌یافته‌تر به حداقل برسد.

به گزارش راز بقا، شیوع بیماری‌های عفونی ناشناخته قبلی، مانند کووید-۱۹ یا اچ‌آی‌وی، زمانی ایجاد می‌شود که ویروس از حیوانی به انسان منتقل شود. به این انتقال «سرریز مشترک بین انسان و دام» می‌گویند. حیوانات وحشی که به دلیل کمبود غذا یا از دست دادن زیستگاه تحت فشار قرار می‌گیرند، بیشتر مستعد ابتلا به عفونت‌های ویروسی می‌شوند و حتی ممکن است ویروس‌های بیشتری را دفع کنند.

حفاظت از جنگل‌ها، رودخانه‌ها و دیگر فضا‌های طبیعی قبلاً به‌عنوان روشی مقرون‌به‌صرفه برای جلوگیری از بیماری‌های همه‌گیر مطرح شده است.

توصیه‌های جدید برای کاهش سرریز‌ها (که توسط یک تیم بین‌المللی متشکل از زیست‌شناسان، بوم‌شناسان و کارشناسان سیاست گردآوری شده) بر اساس مطالعات موردیِ سرریز بیماری مشترک انسان و دام از خفاش‌هاست.

محققان در سال ۲۰۲۲ پس از مطالعه ویروس “Hendra” در نیمه گرمسیری شرق استرالیا، (که چهار نفر از هفت انسان آلوده را کشته است) گزارش دادند که وقتی کمبود غذا در زمستان باعث شد تا خفاش‌های میوه‌خوار به دنبال گیاهان گلدار در باغ‌های شهری یا مناطق کشاورزی باشند، سرریز‌ها روی دادند. در نتیجه این امر ویروس به اسب‌هایی که در مناطقی که خفاش‌های آلوده ادرار یا مدفوع دفع می‌کردند، منتقل شد و سپس اسب‌های بیمار برخی از انسان‌ها را آلوده کردند.

راینا پلورایت (Raina Plowright)، بوم‌شناس بیماری در دانشگاه کرنل که هم پژوهش سال ۲۰۲۲ و هم مقاله جدید را نوشته، می‌گوید: «وقتی متوجه شدید که چگونه سرریز اتفاق می‌افتد، راه‌حل‌ها آشکار می‌شوند. به عنوان مثال، برای جلوگیری از شیوع بیماری هندرا، یک استراتژی که اکنون در جنوب شرقی کوئینزلند آزمایش می‌شود، کاشت مجدد پنج گونه از درختان گلدار است. گاهی‌اوقات تغییرات بسیار کوچک در یک اکوسیستم می‌تواند اثرات واقعاً عمیقی داشته باشد.»

آیرورو تانشی (Iroro Tanshi)، بوم‌شناس دانشگاه واشنگتن در سیاتل، می‌گوید راه دیگری که برای جلوگیری از سرریز وجود دارد، محافظت از مکان‌های وحشی و «واقعاً قطع تماس» با جمعیت حیوانات وحشی است.

نیجریه جایی است که تانشی به مطالعه خفاش‌ها می‌پردازد. او جوامع محلی را در جلوگیری از آتش‌سوزی‌های جنگلی ناشی از انسان و ارائه منابع جایگزین پروتئین به مردم برای کاهش نیاز به شکار خفاش‌ها در غار‌ها مشارکت می‌دهد.

به گفته سازمان بهداشت جهانی، گونه‌های خفاش میزبان چهار بیماری از نُه بیماری هستند که بیشترین خطر بالقوه را برای سلامت عمومی دارند.

وینیفرد فریک (Winifred Frick)، دانشمند ارشد در سازمان غیرانتفاعیِ “Bat Conservation International” مستقر در آستین، تگزاس، می‌گوید: این تاکتیک‌های می‌توانند «برای حیوانات دیگری که می‌توانند مخازن ویروسی باشند» مانند جوندگان، نخستی‌سانان یا پرندگان هم اعمال شود.

احتمال جهش ویروس‌ها از انسان به حیوان دو برابر بیشتر از بالعکس است. بر اساس مطالعه جداگانه‌ای که در ۲۵ مارس منتشر شد، پس از تجزیه و تحلیل نزدیک به ۵۹۰۰۰ توالی ژن ویروسی مرتبط با انواع میزبان‌های مهره داران، محققان دریافتند که تقریباً دو سوم از انسان‌ها ویروس‌ها را به حیوانات منتقل می‌کنند در حالی که تنها حدود یک سوم از ویورس‌ها از حیوان به انسان می‌رسد.

سدریک تان، ژنومیست میکروبی در مؤسسه ژنتیک دانشگاه کالج لندن که مطالعه توالی ویروسی را رهبری می‌کرد، می‌گوید: «جریان پرش ویروس‌ها بین گونه‌های مختلف جانوری فرآیندی بی‌پایان است.»

محققان امیدوارند که در کنار سرمایه‌گذاری در فناوری زیست پزشکی و اپیدمیولوژیک برای جلوگیری از همه‌گیری‌های آینده، تصمیم گیرندگان همزمان روی حفظ اکوسیستم‌ها سرمایه گذاری کنند تا در وهله اول از سرریز جلوگیری کنند.

آن‌ها همچنین می‌گویند که باید تعداد جاده‌ها را به مکان‌های وحشی کاهش داد. جاده‌ها راه را برای توسعه زیرساخت‌ها هموار می‌کنند که زیستگاه حیات وحش را از بین می‌برد. آن‌ها همچنین به مردم اجازه می‌دهند تا خیلی سریع به حیوانات و یکدیگر دسترسی داشته باشند.

به گزارش راز بقا، محققان دیگر نشان داده‌اند که تراکم بیشتر جاده‌ها خطر ابتلا به ابولا را افزایش می‌دهد و ویروس ابولا در جاده‌های اصلی پخش می‌شود؛ بنابراین سیاست گذاران و مقامات بهداشت عمومی باید مطالعه سرریز‌های مشترک بین انسان و دام را قبل از تبدیل شدن یک ویروس به یک بیماری همه گیر یا همه گیر، به جای اینکه به عنوان «یک فکر بعدی» در نظر بگیرند، در اولویت قرار دهند.

 

منبع: ساینس نیوز

tags # کرونا ، ویروس ، محیط زیست سایر اخبار آیا انسان می‌تواند در فضا تولید مثل کند؟ | رابطه جنسی و زایمان در فضا چگونه است؟ بعد از فضا چه چیزی وجود دارد، جهان کجا تمام می‌شود؟! (تصاویر) مرکز واقعی جهان کجا است؟ فضانوردان چگونه در فضا دستشویی می‌کنند؟ | سرنوشت مدفوع انسان در فضا چه می‌شود؟