من کمبود آهن دارم، چه کار کنم؟

درمان کمبود آهن با تغذیه

کم خونی وقتی اتفاق می افتد که بدن شما به اندازه کافی گلبول قرمز سالم نداشته باشد. این وضعیت عمدتاً در اثر از دست دادن خون، از بین رفتن گلبول های قرمز یا ناتوانی بدن در ایجاد سلول های قرمز خون کافی ایجاد می شود.

کمبود آهن بدن:

انواع مختلف آنمی وجود دارد. شایعترین نوع آن کم خونی فقر آهن است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

گلبولهای قرمز حاوی پروتئینی به نام هموگلوبین است. هموگلوبین پر از آهن است. بدون آهن کافی ، بدن شما قادر به ایجاد هموگلوبین مورد نیاز برای ایجاد گلبولهای قرمز کافی به منظور تحویل خون غنی از اکسیژن در بدن نیست.

فقدان فولات و ویتامین B-12 همچنین ممکن است بر توانایی بدن شما در ساخت گلبول های قرمز تأثیر بگذارد. اگر بدن شما نتواند ویتامین B-12 را به درستی پردازش کند ، ممکن است دچار کم خونی خطرناک شوید.

رژیم غذایی سرشار از آهن ، ویتامین های گروه B و ویتامین C مانند برنامه زیر در صورت کم خونی مهم است. حتما در مورد مکمل ها با پزشک خود نیز صحبت کنید.

برنامه های درمانی کم خونی اغلب شامل تغییرات رژیم غذایی است. بهترین برنامه رژیم غذایی برای کم خونی شامل غذاهای سرشار از آهن و سایر ویتامین های ضروری برای هموگلوبین و تولید گلبول های قرمز است. همچنین باید شامل غذاهایی باشد که به بدن شما کمک می کند آهن را بهتر جذب کند.

آهن یک ماده معدنی اساسی است که بدن شما باید به درستی کار کند. بنابراین ، مصرف مقادیر کافی از آن در رژیم غذایی روزانه بسیار مهم است.

جالب است بدانید ، غذاهایی که می خورید نه تنها بر میزان آهن شما بلکه در جذب آن به بدن شما نیز تأثیر دارد.

آهن همچنین یکی از اجزای میوگلوبین ، پروتئین ذخیره کننده اکسیژن در ماهیچه های شما است. این اکسیژن هنگام استفاده از ماهیچه ها استفاده می شود. دامنه مصرف توصیه شده 7 تا 18 میلی گرم در روز برای جمعیت عمومی و حداکثر 27 گرم برای خانمهای باردار است.

در غذاها دو نوع آهن وجود دارد: آهن هم و آهن غیرهم.

آهن هم در گوشت ، مرغ و غذاهای دریایی یافت می شود. آهن غیرهم در غذاهای گیاهی و غذاهای غنی شده با آهن یافت می شود. بدن شما می تواند هر دو نوع را جذب کند ، اما آهن هم را راحت تر جذب می کند.

مقدار توصیه شده روزانه مصرف آهن 10 میلی گرم (میلی گرم) برای آقایان و 12 میلی گرم برای خانمها است.

برای کمبود آهن چی بخوریم:
برای دریافت آهن بیشتر و کمک به مبارزه با کم خونی فقر آهن این غذاها را به رژیم غذایی خود اضافه کنید:

سبزیجات برگ دار سبزیجات برگ دار ، به ویژه انواع تیره ، از بهترین منابع آهن غیر چربی هستند. آنها شامل موارد زیر هستند:

- اسفناج

- کلم پیچ

- کلم سبز

- سبزی قاصدک

- برگ چغندر

برخی از سبزیجات دارای برگ مانند برگ چغندر و کلم سبز نیز حاوی فولات هستند. رژیم غذایی کم فولات ممکن است باعث کم خونی فقر فولات شود. مرکبات ، لوبیا و غلات کامل منبع خوبی برای فولات هستند.

2. گوشت و مرغ

گوشت و مرغ حاوی آهن هم هست. گوشت قرمز ، گوسفند و گوشت آهن بهترین منابع هستند. مرغ مقادیر کمتری آهن دارند.

خوردن گوشت یا مرغ با غذاهای آهن غیرهم، مانند سبزیجات برگدار ، به همراه میوه غنی از ویتامین C می تواند باعث افزایش جذب آهن شود.

3. جگر

بسیاری از مردم از خوردن گوشت اندام داخلی خودداری می کنند، اما منبع خوبی از آهن هستند. محبوب ترین گوشت ارگان داخلی جگر است. سرشار از آهن و فولات است.

4. غذاهای دریایی

برخی غذاهای دریایی آهن هم را تأمین می کنند. مانند صدف ، خرچنگ و میگو منابع خوبی هستند. بیشتر ماهی ها حاوی آهن هستند.

ماهی با بهترین سطح آهن شامل:

- ماهی کنسرو

- ماهی خال مخالی

- ماهی پامپانو

- ماهی آزاد تازه یا کنسرو شده

اگرچه ساردین های کنسرو منبع خوبی از آهن هستند ، اما از نظر کلسیم نیز سرشار هستند. کلسیم ممکن است با آهن متصل شود و جذب آن را کاهش می دهد. غذاهای سرشار از کلسیم نباید همزمان با غذاهای سرشار از آهن مصرف شوند.

5. غذاهای غنی شده

بسیاری از غذاها با آهن غنی شده اند. اگر گیاهخوار هستید یا منابع دیگر آهن را مصرف نمی کنید ، این غذاها را به رژیم غذایی خود اضافه کنید:

- آب پرتقال غنی شده

- غلات غنی شده

- ماکارونی غنی شده

- غذاهای تهیه شده از آرد ذرت غنی شده

- برنج سفید غنی شده

6. حبوبات

حبوبات منبع خوبی از آهن برای گیاهخواران و گوشتخواران است. آنها همچنین ارزان قیمت و لذیذ هستند.

برخی گزینه های غنی از آهن عبارتند از:

- لوبیا قرمز

- نخود

- سویا

- لوبیا چشم بلبلی

- لوبیا چیتی

- لوبیای سیاه

- نخود فرنگی

7. آجیل و دانه

بسیاری از انواع آجیل و دانه ها منبع خوبی از آهن هستند. آنها به تنهایی طعم خوبی دارند و یا روی سالاد یا ماست پاشیده می شوند.

برخی آجیل ها و دانه هایی که دارای آهن هستند عبارتند از:

- دانه کدو تنبل

- بادام هندی

- پسته

- دانه های کنف

- آجیل کاج

- تخمه آفتابگردان

هر دو آجیل خام و بو داده مقادیر مشابه آهن دارند. بادام همچنین منبع خوبی از آهن است. آنها به عنوان بخشی از یک برنامه غذایی سالم عالی هستند ، اما از آنجا که کلسیم آن ها نیز زیاد است ، ممکن است باعث افزایش سطح آهن شما نشوند.

نحوه افزایش جذب آهن از مواد غذایی :

غذاهایی که به شما کمک می کنند آهن بیشتری جذب کنید. در حالی که تمام آهن رژیم غذایی به یک اندازه جذب نمی شود ، برخی از مواد غذایی می توانند توانایی بدن در جذب آن را تقویت کنند.

غذاهای سرشار از ویتامین C

نشان داده شده است که ویتامین C باعث افزایش جذب آهن می شود. این آهن غیرهم را اسیر می کند و آن را به شکلی ذخیره می کند که در بدن راحت تر جذب می کند.

غذاهای پر ویتامین C شامل مرکبات ، سبزیجات برگ تیره ، فلفل دلمه ای ، خربزه و توت فرنگی است.

مصرف 100 میلی گرم ویتامین C به همراه وعده غذایی ، 67 درصد جذب آهن را افزایش داده است. از این رو نوشیدن آب مرکبات یا خوردن غذاهای دیگر سرشار از ویتامین C در حالی که شما غذاهای آهن دار مصرف می کنید باعث افزایش جذب بدن می شود.

غذاهایی با ویتامین A و بتاکاروتن

ویتامین A نقش مهمی در حفظ بینش سالم ، رشد استخوان ها و سیستم ایمنی بدن شما دارد. بتاکاروتن یک رنگدانه قرمز-نارنجی است که در گیاهان و میوه ها یافت می شود. می تواند به ویتامین A در بدن شما تبدیل شود.

منابع غذایی خوب بتاکاروتن و ویتامین A شامل هویج ، سیب زمینی شیرین ، اسفناج ، کلم ، کدو ، فلفل قرمز ، طالبی ، زردآلو ، پرتقال و هلو است.

گوشت ، ماهی و مرغ

گوشت ، ماهی و طیور نه تنها آهن هم را به خوبی جذب می کنند ، بلکه می توانند جذب فرم غیره هم را نیز تحریک کنند. مطالعات متعددی گزارش کرده اند که افزودن گوشت گاو ، مرغ یا ماهی به یک وعده غذایی مبتنی بر غلات منجر به جذب 2-3 برابر آهن غیرهمی شود. تحقیقات همچنین نشان داده است که افزودن 75 گرم گوشت به یک وعده غذایی ، جذب آهن غیرهم را حدود 2.5 برابر ، در مقایسه با وعده غذایی بدون آن ، افزایش داده است.

غذاهایی که ممکن است مانع جذب آهن شوند

درست همانطور که برخی غذاها می توانند جذب آهن را بهبود بخشند ، برخی دیگر می توانند مانع از بروز آن شوند.

غذاهای حاوی فیتات

فیتات یا اسید فیتیک ، در مواد غذایی مانند غلات سبوس دار، غلات، حبوبات، سویا و آجیل یافت می شود. حتی مقدار کمی از فیتات می تواند جذب آهن را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.

غذاهای غنی از کلسیم

کلسیم یک ماده معدنی اساسی برای سلامت استخوان ها است. با این حال ، برخی از شواهد نشان می دهد که صرف نظر از اینکه منبع لبنیات یا مکمل کلسیم باشد ، مانع جذب آهن می شود. مطالعات نشان داده است که 165 میلی گرم کلسیم از شیر ، پنیر یا مکمل جذب آهن را حدود 50-60٪ کاهش داده است.

غذاهای حاوی پلی فنول

پلی فنول ها در مقادیر مختلفی در غذاهای گیاهی و نوشیدنی ها از جمله سبزیجات ، میوه ها ، برخی از غلات و حبوبات ، چای ، قهوه و شراب یافت می شوند.

قهوه و چای ، که هر دو به طور گسترده در وعده های غذایی مورد مصرف قرار می گیرند ، دارای محتوای بالایی از پلی فنول ها هستند و نشان داده شده است که مانع از جذب آهن غیرهم می شوند.

در یک بررسی ، نوشیدن یک فنجان چای سیاه با یک وعده غذایی ، جذب آهن را 60-70٪ کاهش می دهد ، صرف نظر از اینکه چای کم رنگ ، نرمال یا پررنگ باشد.

نکاتی برای به دست آوردن کافی آهن :

نکات زیر می تواند به شما در بیشترین میزان مصرف آهن در رژیم غذایی کمک کند:

گوشت قرمز بدون چربی بخورید: این بهترین منبع آهن هم است که به راحتی جذب می شود. خوردن چند بار در هفته در صورت کمبود آهن شما می تواند کمک کند.

مرغ و ماهی بخورید: اینها همچنین منابع خوبی از آهن هم هستند. انواع آنها را بخورید.

غذاهای سرشار از ویتامین C را مصرف کنید: در طول وعده های غذایی ، غذاهای سرشار از ویتامین C بخورید تا جذب آهن غیرهم افزایش یابد. به عنوان مثال ، مقداری آب لیمو که روی سبزی های برگ دار بریزید ، میزان جذب شما را افزایش می دهد.

از خوردن قهوه ، چای یا شیر در نزدیکی وعده های غذایی خودداری کنید: از این موارد در هنگام وعده های غذایی حاوی غذاهای غنی از آهن خودداری کنید.

غذاهای سرشار از آهن غیر هم را انتخاب کنید: اگر گوشت و ماهی نمی خورید ، مقدار زیادی غذای گیاهی سرشار از آهن را در رژیم غذایی خود قرار دهید.

منبع: بیتوته

بیشتر بخوانید: 10 نشانه هشدار دهنده اولیه فقر آهن کمبود آهن و نشانه‌های کم خونی علائم کمبود آهن در زنان لینک کوتاه: asriran.com/0038cJ

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: کمبود آهن کم خونی آنمی سرشار از ویتامین C غذاهای سرشار وعده های غذایی سرشار از آهن سبزیجات برگ باعث افزایش یافت می شود غذاهای غنی وعده غذایی رژیم غذایی افزایش جذب جذب آهن نشان داده غذایی خود آهن هستند کمبود آهن ویتامین A میلی گرم آهن دار بدن شما کم خونی غنی شده آهن هم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۳۹۱۷۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

این علائم نشان دهنده کمبود ویتامین B۱ است

به گزارش خبرآنلاین از ایسنا، شما می‌توانید نیاز بدن به تیامین را از طریق خوردن غذاها به اندازه کافی برطرف کنید. بهترین منابع غذایی حاوی تیامین عبارتند از غلات غنی شده، برنج سفید، ماهی قزل آلا و لوبیای سیاه. همچنین تیامین در بسیاری از مولتی ویتامین‌ها نیز موجود است. مردان روزانه به ۱.۲ میلی گرم و زنان به ۱.۱ میلی گرم تیامین نیاز دارند. اگر باردار باشید، این میزان به ۱.۴ میلی گرم می‌رسد.

واضح‌ترین علائم کمبود تیامین شامل موارد زیر است:

_ خستگی و مشکلات حافظه: تیامین برای تولید انرژی از مواد غذایی ضروری است. برای همین است که خستگی مداوم می‌تواند یکی از نشانه‌های کمبود تیامین باشد.

_ ضعف ماهیچه‌ها و کمبود وزن: هنگامی که به اندازه کافی تیامین دریافت نمی‌کنیم، متابولیسم گلوکز تحت تاثیر قرار می‌گیرد و ممکن است در نتیجه آن ضعف عضلانی، خستگی، کاهش حافظه، کاهش وزن و کاهش اشتها را تجربه کنید. بری‌بری، یکی از علل کمبود تیامین است و اگر تشدید شود می‌تواند باعث نارسایی احتقانی قلب شود.

_ از دست دادن اشتها: تیامین بر هیپوتالاموس مغز، غده‌ای که مسئول اشتها و گرسنگی است، تاثیر دارد. با کمبود تیامین، شما دچار کمبود اشتها و احساس سیری می‌شوید.

_ ابتلا به دیابت: افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ و نوع ۲ احتمالا دچار کمبود تیامین هستند. این امکان وجود دارد که کلیه مبتلایان به این بیماری، تیامین بیشتری دفع کند.

_ مختل شدن رفلکس‌های بدن: از دیگر علائم و نشانه‌های کمبود تیامین می‌توان به تحت ‌تاثیر قرار گرفتن عصب‌های حرکتی اشاره کرد. کمبود این ویتامین، اگر به حال خود رها شود، باعث آسیب دیدن دستگاه عصبی خواهد شد. یکی از نتایج این آسیب، مختل شدن واکنش‌های غیرارادی معمول بدن است. اختلال ناشی از این کمبود بیشتر در زانو، مچ پا و عضله‌های سه‌سر مشاهده می‌شود. طولانی شدن مدت‌ زمان کمبود این ویتامین می‌تواند منجر به از بین رفتن هماهنگی و تناسب میان قسمت‌های مختلف بدن شود و فعالیت‌هایی چون راه رفتن تحت ‌تاثیر قرار بگیرند.

_ تغییر در ضربان قلب: ضربان قلب، با مشخص کردن تعداد دفعات تپیدن قلب در طول یک دقیقه مشخص می‌شود و میزان تیامین موجود در بدن می‌تواند باعث تغییر آن شود. کمبود تیامین موجب پایین آمدن سرعت ضربان قلب می‌شود. خارج شدن سرعت ضربان قلب از حالت معمول و پایین آمدن آن می‌تواند باعث خستگی مفرط، گیجی و افزایش احتمال بیهوشی شود.

بنابر اعلام دفتر ارتقای آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت، بسیاری از غلات کامل، منابع خوب تیامین هستند. ماست نیز تیامین دارد. غذاهای پروتئینی شامل گوشت مرغ، غذاهای دریایی، حبوباتی مانند لوبیا و نخود فرنگی و همچنین تخم مرغ، آجیل، دانه‌ها و سویا منابع خوب و پرمصرف تیامین هستند.

۲۳۳۲۳۳

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902644