به نقل از «جام جم آنلاین»

با خواص گل گاوزبان آشنا شوید!

تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۵۶۴۰۳۵

با خواص گل گاوزبان آشنا شوید!

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از بیتوته گل گاوزبان یک گیاه علفی به طول 70 – 40 سانتی‌متر است. این گیاه در مزارع و گاهی زمین‌های بایر می‌روید. منشأ اولیه آن دمشق بوده است.

 
از تجزیه شیمیایی گیاه گل گاوزبان مهم‌ترین ماده‌ای که به دست می‌آید نیترات دو پتاس می‌باشد و بیشتر خواص آن مربوط به این ماده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

گل گاو زبان گیاهی طبی است که تقریباً تمامی اجزاء آن ، اعم از گل ها و برگ ها و دانه های آن به عنوان دارو استفاده می شود. همچنین دانه های این گیاه را برای تهیه روغن مورد استفاده قرار می دهند.

گل گاوزبان دارای طبیعت گرم و اثر نشاط‌آور، مقوی تمام بدن و آرامش‌بخش است.

در معالجه تب‌های دانه‌ای مانند سرخک، آبله‌مرغان مصرف دم کرده آن با لیموعمانی اثر شفابخشی دارد. این دم کرده در درمان دردهای ناشی از سنگ کلیه و دفع سنگ مثانه نیز بسیار مفید است. اگر دچار آلرژی‌های فصلی می‌باشید توصیه به مصرف دم کرده گل گاوزبان است. دم کرده گل گاوزبان برای درمان جوش‌های دهان، آفت دهانی بسیار نافذ است.

خواص درمانی گل گاو زبان
برای گل گاو زبان، فواید زیادی نام برده‌اند، مهم‌ترین آن‌ها که به اثبات رسیده و تقریباً تمامی اطبا از گذشته تا حال بر آن توافق دارند؛ عبارت است از:

1- تقویت‌کننده اعصاب و روان و حواس پنجگانه، و نشاط‌آور است.
2-گل گاو زبان و برگ های تصفیه کننده خون است.
3- آرام کننده اعصاب است.
4- عرق آور است.
5- ادرار آور است.
6- گل گاو زبان کلیه ها را تقویت می کند.
7- سرماخوردگی را برطرف می کند.
8- برگ تازه گل گاو زبان برای درمان جوش‌های چرکین دهان اطفال، برفک، سستی بیخ دندان و رفع حرارت دهان موثر است.
9- عرق گل‌گاوزبان برای امراض سوداوی، وسواس و خفقان مفید است.
10- گل گاو زبان دارای منیزیم بوده و از سرطان پیشگیری می‌کند.
11- در درمان اختلال حواس کاربرد فراوانی دارد.
12- گل گاو زبان شکم را نرم و کیسه صفرا را باز می‌کند، اَخلاط سوخته سوداوی را از معده خارج و عوارض آن را از بین می‌برد.
13- در تنظیم اختلالات ادراری و تعریق، موثر است.
14- گل گاو زبان در درمان برونشیت موثر است.
15- بی اختیاری دفع ادرار را درمان می کند.
16- التهاب و ورم کلیه را درمان می کند.
17- گل گاو زبان در درمان بیماری سرخک و مخملک مفید است.
18- ضماد برگ های گاو زبان برای رفع ورم موثر است.
19- برگهای گاوز بان را بپزید و مانند اسفناج از آن استفاده کنید.
20- برگهای تازه گل گاو زبان دارای مقدر زیادی ویتامین C می باشد و در بعضی از کشورها آنرا داخل سالاد می ریزند.  
گل گاو زبان در درمان برونشیت موثر است
 
دم‌کرده گل گاوزبان، دمنوشی برای سرماخوردگی
گاهی اوقات سرفه‌های فصل سرما را هیچ قرص و شربتی درمان نمی‌کند اما تجویز یک جوشانده سنتی مانند گل گاوزبان به صورت مرهمی قوی عمل خواهد کرد.

 دم‌کرده گل گاوزبان را به همراه کمی لیمو عمانی، یک دمنوش مناسب برای مقابله با سرماخوردگی است. این دمنوش به شرط ترش نبودن به خصوص در ابتدای شروع علائم سرماخوردگی، یک نوشیدنی مناسب برای بهبود حال بیمار است.

گل گاوزبان در درمان سرفه‌های مزمن، وقفه‌های تنفسی و آسم‌های خفیف نیز موثر است. در درمان سرفه‌های خشک می‌توان گیاه گل گاوزبان را با بابونه، سنبل‌الطیب، شقایق مخلوط نموده و دم کرده حاصل از این چند گیاه را روزی 3-2 بار بنوشید.
 
فواید گل گاو زبان برای پوست ، مو و ناخن
 جوشانده گل گاو زبان برای بهبود وضعیت مو، ناخن و پوست تاثیر فراوانی دارد.
عُصاره برگ گل گاوزبان به عنوان ترکیبی نرم کننده برای پوست خشک و برطرف نمودن خارش های پوستی به کار می رود.

افشره برگ گل گاوزبان را می توان با مقدار مساوی آب رقیق نمود و برای خشکی و یا خارش پوست و همینطور جوش های عصبی روی پوست مالید.
مصرف گل گاو زبان در بارداری، شیردهی و در کودکان
 زنان باردار بایستی از مصرف گل گاو زبان در ایام حاملگی خودداری نمایند.چرا که به علت داشتن آلکالوئیدها ممکن است باعث آسیب به جنین شود.

بسیاری تصور می کنند مصرف داروهای گیاهی برخلاف داروهای شیمیایی کاملاً بی ضرر و بدون عوارض است؛ در حالی که امروزه ثابت شده عوارض داروهای گیاهی دست کمی از داروهای شیمیایی ندارد. این مسئله به خصوص در دوران بارداری اهمیت بیشتری دارد و زنان حامله بایستی از هرگونه مصرف خودسرانه انواع جوشانده ها یا دم کرده های گیاهی در بارداری خودداری کنند.

همچنین گل گاوزبان به علت داشتن آلکالوئید برای زنان شیرده و کودکان نیز مضر است، مصرف بیش از پنج روز متوالی این گیاه ممکن است باعث عادت ماهانه در زنان شود؛ بنابراین پس از پنج روز استفاده از آن در صورت نیاز، سه روز فاصله انداخته، سپس دوباره مصرف کنید.

 
مراقب باشید: گل گاوزبان فشارخون را بالا می‌برد
داروهای گیاهی مانند داروهای شیمیایی دارای عوارض هستند، به طور مثال گل گاوزبان فشارخون را افزایش می دهد و نباید مبتلایان فشارخون از آن استفاده کنند. اگر مبتلایان به فشارخون می خواهند گل گاوزبان مصرف کنند باید از مصلح آن یعنی لیمو هم استفاده کنند.  مصلح به ماده غذایی یا گیاه دارویی اطلاق می‌شود که عوارض گیاهان دارویی را از بین می‌برد و آن را تعدیل می‌کند. همان طور که می‌دانید به اغلب مبتلایان به فشارخون که دچار ناراحتی اعصاب می‌شوند توصیه می‌شود گل گاوزبان مصرف کنند درحالی‌که این بیماران با خوردن آن دچار عوارض می‌شوند. پس داروهای گیاهی حتماً باید از سوی متخصصان مربوطه تجویز شوند.

گل گاوزبان به علت داشتن آلکالوئید برای زنان حامله و شیرده مضر است.

مصرف بیش از 5 روز مداوم این گیاه ممکن است باعث عادت شود؛ بنابراین پس از 5 روز استفاده از آن در صورت نیاز، 3 روز فاصله انداخته و سپس دوباره مصرف کنید.

نکته‌ی دیگری که باید متذکر شد این است که معمولاً با گل گاوزبان، سنبل‌الطیب نیز مصرف می‌شود باید بدانید که مصرف زیاد سنبل‌الطیب، در کنار خاصیت آرام بخشی، می‌تواند باعث مسمومیت شود. مقدار زیاد این داروی گیاهی، علائمی مثل خستگی، احساس سبکی سر، گشاد شدن مردمک چشم و مسمومیت کبدی به دنبال دارد و مصرف آن همراه با داروهای سیستم عصبی مرکزی مثل ضد افسردگی‌ها، ضد اضطراب‌ها، آرام‌بخش‌ها، خواب‌آورها و آنتی‌هیستامین‌ها می‌تواند بسیار خطرناک باشد.  
رگهای تازه گل گاو زبان دارای مقدر زیادی ویتامین C می باشد
  
 طرز تهیه دم‌کرده گل گاوزبان و لیموعمانی
 
مواد لازم:
گل گاوزبان: 3 قاشق غذاخوری
لیموعمانی : 2 عدد
عسل : 2 قاشق مرباخوری در هر لیوان
آب جوش : 4 لیوان
 
طرز تهیه:
لیموعمانی‌ها را سوراخ کرده و یا از وسط نصف کنید به همراه گل گاوزبان و آب جوش در قوری چینی بریزید و اجازه دهید روی حرارت ملایم به مدت 30 دقیقه دم بکشد. سپس دم کرده را در یک لیوان و یا فنجان بزرگ بریزید عسل را بیفزایید و هم بزنید تا کاملا حل شود. حال به آرامی میل کنید.  هشدار! این مطلب صرفا جنبه آموزشی دارد و برای استفاده از آن لازم است با پزشک یا متخصص مربوطه مشورت کنید.

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: دمنوش سلامتی درمانی گل گاو زبان داروهای گیاهی گل گاو زبان زبان در درمان گل گاوزبان زبان دارای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۵۶۴۰۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

با اسیدیته قهوه، یکی از اصلی‌ترین خصوصیات قهوه آشنا شوید

آیا شما هم هنگام نوشیدن قهوه، متوجه ته‌مزه ترش و تیز آن شده‌اید؟‌ این ترشی و طعم تیز که گاهی ما را یاد طعم‌یادهای میوه‌ای می‌اندازد، همان اسیدیته قهوه است.

به گزارش ایسنا به نقل از سایت دلکینی، اسیدیته، یکی از اصلی‌ترین خصوصیات قهوه در کنار طعم، آروما (رایحه)‌ و بادی آن است. در واقع اسیدیته قهوه اگر به‌اندازه باشد، طعم قهوه را به‌طور چشم‌گیری بهبود می‌بخشد. البته این خاصیت جالب قهوه، عوارضی نیز دارد. اگر معده حساسی دارید، ممکن است با مصرف زیاد قهوه‌ درگیر رفلاکس معده شوید. هرچند جای نگرانی وجود ندارد و با یک‌ سری راهکار، می‌توان از این مسئله جلوگیری کرد.

اسیدیته قهوه چیست؟

همان‌طور که در ابتدا گفتیم، اسیدیته قهوه یکی از ویژگی‌های قهوه است که مسئولیت طعم تیز و ترش‌مزگی قهوه را برعهده دارد. این ویژگی اگر در قهوه به‌اندازه باشد، پیچیدگی قهوه را افزایش داده و طعم کلی را بهبود می‌بخشد. برخی افراد اسیدیته قهوه را با سطح pH قهوه اشتباه می‌گیرند، اما بدانید این دو کاربرد و تعاریف متفاوتی دارند. در واقع مقیاس pH میزان اسیدی یا قلیایی بودن مواد را اندازه می‌گیرد، اما اسیدیته قهوه به درک چشایی ارتباط دارد. اسیدیته قهوه، ناشی از وجود اسیدهای طبیعی موجود در دانه‌های قهوه است که معمولا شامل اسید کلروژنیک، اسید سیتریک و اسید کوئینیک می‌شوند. در واقع نوع و میزان این اسیدها در قهوه، اسیدیته آن را تعیین می‌کنند.

عواملی که روی اسیدیته قهوه تأثیر می‌گذارند

نوع و خاستگاه دانه قهوه: انواع مختلف دانه قهوه، بنا به خاستگاه و شرایط کشت‌شان میزان اسیدیته متفاوتی دارند. مثلا دانه‌هایی که در ارتفاعات بالاتر کشت می‌شوند، اسیدیته بیشتری دارند. از همین جهت قهوه عربیکا که در نواحی مرتفع‌تر تولید می‌شود، اسیدیته بیشتری نسبت به قهوه روبوستا دارد. بنابراین، اگر دنبال اسیدیته پایین‌تر هستید، در فروشگاه قهوه دلکینی دنبال ترکیباتی با درصد روبوستای بیشتر باشید یا تحقیقات بیشتری در زمینه خاستگاه‌های قهوه انجام دهید. درجه برشته‌کاری: فرایند برشته‌کاری بر اسیدیته قهوه تأثیر مستقیم دارد. هر چقدر درجه برشته‌کاری قهوه پایین‌تر باشد، اسیدیته بیشتر در دانه باقی می‌ماند. بنابراین، قهوه دارک رست اسیدیته کمتری نسبت به قهوه مدیوم رست و البته لایت رست دارد. این مسئله به خاطر این است که برای قهوه دارک رست، از درجه بالایی برای برشته‌کاری استفاده می‌شود که تا حد زیادی اسیدیته قهوه را از بین می‌برد. روش دم‌آوری: نحوه دم‌آوری قهوه و در واقع روش عصاره‌گیری آن، روی اسیدیته قهوه اثر می‌گذارد. مثلا قهوه‌های پور اور، ایروپرس یا اسپرسو، اسیدیته بیشتری را از پودر قهوه استخراج می‌کنند. در مقابل، روش‌هایی مثل کلد برو و فرنچ پرس، قهوه‌ای با اسیدیته و ترشی کمتر به شما تحویل می‌دهند.

آیا اسیدیته قهوه برای بدن مضر است؟

اسیدیته، یک ویژگی طبیعی در قهوه است و معمولا برای سلامتی ضرری ندارد. در واقع بعضی از اسیدهای موجود در قهوه مثل کلروژنیک، خواص آنتی‌اکسیدانی دارند و می‌توانند خطر بعضی از بیماری‌ها را کاهش دهند. با وجود این، مصرف زیاد قهوه‌هایی با اسیدیته بالا، ممکن است برای افراد با معده‌های حساس مشکل‌ساز شود و رفلاکس معده را تشدید کند.

چطور اسیدیته قهوه را کنترل کنیم؟

دانه قهوه را درست انتخاب کنید: با توجه به عوامل بخش قبلی، دانه قهوه با اسیدیته پایین خریداری کنید. مثلا قهوه برزیل، سوماترا و گواتمالا به اسیدیته پایین شهرت دارند. علاوه‌بر این، به درجه رست قهوه دقت کنید و ترجیحا دانه قهوه دارک رست بخرید که اسیدیته کمتری دارد. دانه قهوه را با درجه ریز آسیاب کنید: هر چقدر درجه آسیاب قهوه ریزتر باشد، اسیدیته کمتری از آن استخراج می‌شود. البته آسیاب قهوه به روش دم‌آوری شما بستگی دارد. روش‌های دیگر دم‌آوری قهوه را امتحان کنید: برای مثال قهوه کلد برو، بهترین روش تهیه قهوه برای کسانی است که قهوه با اسیدیته پایین می‌خواهند؛ چرا که در تهیه آن از آب داغ استفاده نمی‌شود. به قهوه پوست تخم‌مرغ اضافه کنید: مقداری پوست تخم‌مرغ را خرد کرده و به شکل پودر با قهوه آسیاب‌شده مخلوط کنید. پس از دم‌آوری، با استفاده از صافی نوشیدنی خود را سرو کنید. به‌خاطر ترکیبات قلیایی پوست تخم‌مرغ، اسیدیته قهوه کاهش می‌یابد. به قهوه نمک اضافه کنید: اگر کمی نمک به قهوه دم‌شده‌تان اضافه کنید، اسیدیته کمتر شده و طعم قهوه بهبود می‌یابد. از فیلتر کاغذی استفاده کنید: فیلتر کاغذی، روغن‌ قهوه را می‌گیرد و اسیدیته آن را پیش از سروکردن کاهش می‌دهد.

قهوه را با شیر مصرف کنید: اضافه‌کردن شیر به قهوه،‌ از بهترین روش‌های کاهش اسیدیته قهوه است. شیر دارای خاصیت ضداسیدی است و از رفلاکس معده جلوگیری می‌کند. اگر به هر دلیلی نمی‌توانید لبنیات مصرف کنید، هیچ نگران نباشید. شیرهای گیاهی مثل شیر بادام نیز به‌خاطر خاصیت قلیایی، برای کاهش میزان اسیدیته قهوه مناسب هستند.

سخن پایانی

آشنایی با اسیدیته قهوه و درک آن برای قهوه‌دوستانی که درمورد نوشیدنی موردعلاقه‌شان کنجکاو هستند، ضروری است. خیلی‌ها ترشی و طعم تیز قهوه را می‌پسندند و بعضی‌ها از آن فراری هستند! انتخاب درست فروشگاه خرید قهوه می‌تواند شما را در این مسیر یاری کند. با دانستن عوامل تأثیرگذار بر اسیدیته قهوه، می‌توانید دانه قهوه مناسبی بخرید تا در نهایت به قهوه مدنظر با میزان اسیدیته دلخواهتان دست یابید.

انتهای رپرتاژ آگهی