عباس عبدی: جمهوری اسلامی مثل یک «شوره‌زارِ بی‌حاصل» است! / اعدام را لغو کنید، به اراذل و اوباش هم احترام بگذارید
تاریخ انتشار: ۲۱ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۶۱۴۱۹۳
محمدرضا خباز، استاندار سابق سمنان در دولت روحانی گفته است:اصلاح‌طلبان وظیفه دارند که در جریان مسائل سیاسی کشور تماشاچی نباشند و وارد صحنه شوند!
سرویس سیاست مشرق - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
*******
**عباس عبدی: جمهوری اسلامی، مثل یک «شوره زارِ بی حاصل» است!
«عباس عبدی» فعال سیاسی اصلاح طلب که پیش از این «تز خروج از حاکمیت» را مطرح کرده بود و چندی پیش ادعا کرده بود که «الگوی پیشرفت ایران در ۵۰ سال آینده، خیالی است» در یادداشتی در روزنامه اعتماد با عنوان «زمینه ای برای توافق» نوشت: «آقای مصباحی‌مقدم، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام گفته است:"با دست‌فرمانی که کشور طی این سی و چند سال بعد از دفاع مقدس اداره شده است، نمی‌شود از این به بعد هم کشور را اداره کرد"...نکته ای که به درستی نیز بیان شده، عدم تمایز گذاشتن میان دوره‌های گوناگون ۴ رییس‌جمهور اخیر است».
عبدی در ادامه نوشت: «هر چند هر کدام از روسای جمهور با نگاه‌های گوناگون و حتی متضادی در مصدر کار قرار گرفتند و عملکردهای متفاوتی هم داشتند. ولی گزاره ایشان مساله را فراتر از سیاست‌ها و عملکردهای این دولت‌ها ارزیابی کرده‌اند. اگر بخواهیم مثال بزنیم، گویی که روسای جمهور هر کدام خواسته‌اند درخت و گیاه متفاوتی را در زمین معینی به‌کارند. ولی مشکل این است که این زمین پاسخ مناسب را نمی‌دهد، و نباید بر سر این دعوا کنیم که چه بذری را در این زمین به‌کاریم. چه بذر رشد اقتصادی یا بذر دموکراسی یا بذر عدالت یا هر بذر دیگری باشد. چون مشکل از زمین شور و سترونی است که در برابر هر بذری به نسبت مقاوم است و اجازه رشد به هیچ گیاهی را نمی‌دهد».
این فعال سیاسی اصلاح طلب در ادامه تصریح کرد: «پیش از هر چیز باید برنامه‌ای را برای نوعی زه‌کشی طراحی و اجرا کرد...نظام انتخاباتی و رد صلاحیت‌ها، ...نظام پاسخگویی در برابر مردم، ...سیاست بین‌المللی و منطقه‌ای ایران، ...نظام استخدامی و جذب کارکنان حکومتی بر اساس شایستگی، ... متغیرهای مخرب فرآیند توسعه، ...نظام حقوقی، اعم از محتوای آن یا ساختار تضمین اجرای آن از سوی دستگاه قضایی، ...نظام رسانه‌ای و کیفیت پایین کارآیی نظارت‌های غیر رسمی از سوی نهاد رسانه، ...اینها همه مواردی مهم و البته فراتر از مساله دولت‌ها و جناح‌های سیاسی هستند و باید نوعی توافق ضمنی و کلی درباره آنها وجود داشته باشد، تا بتوان در دل چنین ساختاری به رقابت سیاسی پرداخت و الا همین خواهد شد که پس از چهل سال حضور مدیریتی در بالاترین سطوح، تازه به یادمان می‌آید که با این دست‌فرمان نمی‌توان ادامه داد».
عباس عبدی در یادداشت مذکور مدعی شده است که فارغ از اینکه چه شخصی و با چه گرایش سیاسی، رئیس جمهور است، با دست فرمان چهل ساله حاکمیت فعلی در ایران دیگر نمی توان ادامه داد.
وی عملکرد روسای جمهور در ساختار حاکمیتی جمهوری اسلامی ایران را به فردی تشبیه کرده که در تلاش برای کاشتن نهالی در شوره زار است. به عبارت دیگر، عبدی در این یادداشت با اشاره به عمر ۴۰ ساله انقلاب اسلامی، اقدامات روسای جمهور را همانند کاشتن نهال در شوره زار تعبیر کرده و در ادامه به مصادیق آن نیز اشاره کرده است.
وی تاکید کرده که نظام پاسخگویی از سوی مقامات عالی نظام، نظارت شورای نگهبان، سیاست منطقه ای و بین المللی ایران، نوع جذب کارکنان حکومتی، نوع عملکرد قوه قضاییه و نظام رسانه ای و...باید به صورت ویژه تغییر کند.
پیش از این «محمدجواد حجتی کرمانی» فعال سیاسی اصلاح طلب در اظهارنظری مشابه گفته بود: «من همانطور که در کلیپی که بدون اطلاع من از من پخش شد گفته‌ام، معتقدم که نظام مبتلا به بیماری شدید سرطان است و سرطان سراپای انقلاب را گرفته است، از سقوط فرهنگی و اخلاقی و شیوع ریاکاری و شرک و ظاهرسازی و نفاق و دروغ و مفاسد اقتصادی تا اختلافات و دشمنی‌های داخلی تا مسائل خارجی. انقلاب احتیاج به یک شیمی‌درمانی همه‌جانبه دارد...ما نیازمند یک آشتی ملی فوری هستیم...اصل این است که ما اعلام کنیم کلیه کسانی را که از اول انقلاب تا به حال از قطار انقلاب پیاده شده‌اند باید سوار کنیم».
«سعید حجاریان» از دستگیرشدگان فتنه ۸۸ نیز پیش از این گفته بود: «هر پروژه اصلاح‌جویانه‌ای باید توأمان از سیاست داخلی و خارجی سخن بگوید... از تقاطع دو متغیر «خارج» و «مذاکره»...مقرر است میان دولت‌های خارجی و نظام مذاکراتی صورت بگیرد که اولا در رفتار نظام تغییراتی ایجاد شود و ثانیا بر سر مسائلی از جمله فعالیت‌های منطقه‌ای، موشکی و اتمی توافقاتی حاصل شود...باید پذیرفت بر نفس مذاکره ایرادی مترتب نیست چه با جمهوری‌خواهان چه با دموکرات‌ها، چه بی‌واسطه و چه باواسطه...در داخل نیز باید جمعی از اصلاح‌طلبان متشکل از کارشناسان اجرائی، سیاست‌مداران حرفه‌ای و نخبگان آکادمیک مذاکره را در دستور کار قرار دهند...جنس این فعالیت از سنخ نامه‌های سرگشاده نخواهد بود اما ضرورت دارد با دقت و صراحت به قلب ماجرا وارد شد».
عباس عبدی در هفته های گذشته پیشنهاد مغرضانه «استعفای رئیس جمهور» را مطرح کرده بود. حالا وی با این ادعا که دولت ها تقصیری ندارند و مشکل اصلی در ساختار حاکمیت است، در پی آن است تا با بکارگیری یک ترفند جدید بر قصور و تقصیرهای دولت روحانی سرپوش بگذارد.
برخلاف این ادعا، دولت روحانی در بیش از هفت سال اخیر کاملا با دست فرمان جریان اصلاحات حرکت کرد؛ از مذاکره و توافق با آمریکا تا نوع مدیریت بازار ارز و خودرو و مسکن و...؛ نتیجه این شد که با دست فرمان جریان اصلاحات از دلار ۳ هزارتومانی رسیدیم به دلار ۳۱ هزارتومانی و...
**اعدام را لغو کنید، به اراذل و اوباش هم احترام بگذارید
«عمادالدین باقی» فعال سیاسی اصلاح طلب که سابقه حمایت از گروهک های تروریستی در داخل کشور را در کارنامه خود دارد و بارها علیه حکم قرآنی قصاص موضع گرفته، در مصاحبه با روزنامه شرق در واکنش به برخورد نیروی انتظامی با اراذل و اوباش گفت: «اگر مسئولان مربوطه از آگاهی تاریخی بهره‌مند بودند حتما می‌دانستند که این شیوه‌ها و راه‌ها قبلا تجربه شده است. حداقل همین کتاب معروف «مراقبت و تنبیه» میشل فوکو را که به فارسی ترجمه شده و مکرر تجدید چاپ شده، می‌خواندند می‌فهمیدند که این کار را در اروپا از سده ۱۸ به بعد کنار گذاشتند، به دلیل اینکه غیر از تضاد این شیوه‌ها با حقوق بشر از نظر جرم‌شناسی و جامعه‌شناسی تمام مطالعات و تجربیات نشان می‌داد که این شیوه مجازات در ملأعام و خشونت و تحقیر و تنبیه مجرم نتایج معکوس دارد و بیشتر باعث همدلی و هم‌نوایی بینندگان با آنها می‌شود؛ درواقع به نوعی می‌شود گفت که مجرم را مظلوم جلوه می‌دهد. نتایج معکوس بر جای می‌گذارد، فضای عمومی را هم خشن‌تر می‌کند».
باقی در ادامه گفت: «همیشه در همه مقاطع و همه کشورها عده‌ای هستند که مدافع این اعمال هستند. آنها هم برای خودشان منطقی دارند. آنها می‌گویند نباید حکومت را تضعیف کرد، باید حکومت بتواند اعمال قدرت کند و سست‌شدن نهاد حاکمیت و قدرت باعث ناامنی و هرج‌ومرج می‌شود…کسانی که از دست این افراد آسیب دیده‌اند، از شکستن و تحقیرکردن آنها خشنود می‌شوند».
این فعال سیاسی اصلاح طلب تاکید کرد: «اما بخش بزرگی از جامعه که از منظر علمی، کارشناسی و از جنبه انسانی و حقوقی نگاه می‌کنند یا از منظر پیشگیرانه و اینکه به جای این برخوردها باید زمینه‌های ارتکاب جرم را از بین برد، با این کارها موافق نیستند اما نسبت به گذشته این تفاوت به وجود آمده که در آن زمان اینها صدایشان کوتاه‌تر بود به این معنا که رسانه‌های محدودتری در اختیار داشتند.مطبوعات داخلی گرچه انتقادات را منعکس می‌کردند، اما محدود بودند. رسانه‌های برون‌مرزی هم گستردگی و شمولیت امروز را نداشتند».
در روزهای گذشته ویدئو و تصاویری از برخی اراذل و اوباش و مزاحمین نوامیس مردم و سارقان سابقه دار در رسانه ها منتشر شد. مأموران نیروی انتظامی، این اراذل سابقه دار را ایستاده بر خودرو در محله هایی که این افراد در آن شرارت انجام داده بودند، چرخانده و از مردم می‌خواهد با شناسایی چهره‌شان، اگر از آنها شکایتی دارد، مراجعه نمایند.
این اقدام نیروی انتظامی در کنار اجرای طرح سراسری «رعد» با استقبال گسترده مردم مواجه شده است. در طرح سراسری رعد، کلانتری ها در اقدامی هماهنگ و مستمر، حوزه استحفاظی خود را از وجود مجرمان پاکسازی می‌کنند-(تاکنون طرح رعد در ۳۸ نوبت اجرا شده و در بخشی از این طرح، تعداد زیادی سارق شناسایی شده و مقادیر زیادی از اموال سرقتی نیز کشف شده است).
همزمان با اقدامات اقتدارآفرین نیروی انتظامی در برخورد با اراذل و اوباش و سارقان سابقه دار، قوه قضاییه نیز به صورت قاطع و بدون در نظر گرفتن هیچ خط قرمزی با دانه درشت ها مقابله کرده است. اما هم افزایی «اقتدار نیروی انتظامی» و «اقتدار دستگاه قضایی» و بازخورد مثبت این دو در افکارعمومی، رسانه های معاند و فعالین ضدانقلاب را آشفته و عصبی کرده است.
در همین رابطه پس از انتشار تصاویر و فیلم های برخورد مقتدرانه نیروی انتظامی با اراذل و اوباش، رسانه های معاند از جمله بی بی سی فارسی، من و تو، ایران اینترنشنال، رادیو فردا و...در کنار فعالین ضدانقلاب از جمله مسیح علینژاد همزمان نیروی انتظامی و قوه قضاییه را آماج حمله قرار دادند.
در داخل کشور نیز کانال تلگرامی امتداد- متعلق به حزب اتحاد ملت(اعضای حزب منحله مشارکت) - کانال تلگرامی فردای بهتر- متعلق به مصطفی تاجزاده- و اشخاصی همچون محمدرضا جلایی پور، مهدی محمودیان و محمود صادقی- کاندیدای ردصلاحیت شده انتخابات مجلس یازدهم- به اقدام مقتدرانه نیروی انتظامی حمله کردند.
طیف تندرو اصلاح طلب بارها ثابت کرده که حامی اصلی مفسدان دانه درشت اقتصادی، قاتلِ یک زن، قاتلِ پدر یک خانواده، مدیران نجومی بگیر و اراذل و اوباش هستند.
مسئله اصلی طیف تندرو اصلاح طلب، اقتدار نیروی انتظامی و قوه قضاییه است. نگرانی مشترک این طیف با بی بی سی فارسی، به خوبی از نیات پشت پرده این جریان سیاسی حکایت دارد.
عماد باقی در این مصاحبه، رسانه های معاند را که از هر فرصتی برای تحقیر، تحریم، توهین و مایوس کردن مردم ایران استفاده می کنند، رسانه های برون مرزی نامیده! و اروپا را الگوی حقوق بشر قرار داده، همان اروپایی که در گذشته برای تفریح، دست و پای کودکان آفریقایی را قطع می کرد و در زمان حال نیز چشمان مردم خود را با گلوله کور می کند.
** مردم می‌دانند که اصلاح طلبان «کم کاری» نکرده اند
«محمدرضا خباز» استاندار سابق سمنان-که برگزاری مراسم ویژه «رونمایی از پلاک منزل پدری روحانی» از سوی وی با واکنش بسیار منفی مردم و کارشناسان مواجه شد- در یادداشتی در روزنامه آرمان نوشت: «امروز در شرف انتخابات ۱۴۰۰ هستیم و برخی اصلاح‌طلبان نگران این هستند که اگر کاندیدا شوند تایید صلاحیت نخواهند شد. البته که این دست نگرانی‌ها هم بیشتر مختص به اصلاح‌طلبان است و اصولگرایان از این بابت نگرانی عمیقی ندارند. اصلاح‌طلبان باید توجه داشته باشند که نباید از ترس صحنه را ترک کرد. در همان انتخابات اسفندماه هم با اینکه اصلاح‌طلبان زیادی تاییدصلاحیت نشدند اتفاق خاصی رخ نداد و مردم هم می‌دانند که کم‌کاری از سوی جریان اصلاحات صورت نگرفته است».
خباز در ادامه نوشت: «اصلاح‌طلبان وظیفه دارند که در جریان مسائل سیاسی کشور تماشاچی نباشند و وارد صحنه شوند البته با شرایط و عدم رغبت مردم برای حضور پای صندوق‌های رای باید اصلاح‌طلبان با برنامه و مانیفست به میدان بیایند و منتظر تاییدیه زودهنگام نمانند. بعد از اعلام برنامه اگر کاندیدای اصلاح‌طلبان تایید شدند بر طبق همان برنامه برای سربلندی در پیشگاه مردم پیش می‌روند اما اگر تایید صلاحیت نشدند در زمان خود و به اقتضای زمان تصمیم‌گیری می‌کنند؛ برهمین اساس هم نباید از امروز میدان انتخابات را ترک کنیم».
خباز در این یادداشت مدعی شده است که اصلاح طلبان نباید در مسائل سیاسی کشور تماشاچی باشند و باید وارد صحنه شوند.
این ادعای مضحک در حالی است که اکنون حداقل هفت سال است که اصلاح طلبان وارد صحنه شده و دولت را دربست در اختیار گرفتند. وضع فعلی دلار و پراید و مسکن و مرغ و تخم مرغ و برجام و شهرداری تهران و ...همگی نتایج در صحنه بودن اصلاح طلبان است.
برخلاف ادعای خباز، مردم به درستی کارنامه روحانی را به پای جریان اصلاحات نوشته اند و این طیف بجای فرافکنی باید درباره وضع موجود به افکارعمومی پاسخگو باشد.
منبع: مشرق
کلیدواژه: کرونا اعتراضات آمریکا قره باغ ویژه های مشرق محمدرضا جلایی پور حزب اتحادملت روزنامه اعتماد محمدرضا خباز دفاع مقدس مسیح علینژاد عماد باقی بی بی سی فارسی جمهوری اسلامی مسیح علی نژاد شهرداری تهران برجام مصطفی تاجزاده عمادالدین باقی ویژه های مشرق محمود صادقی مهدی محمودیان ویژه های مشرق سمنان سعید حجاریان میشل فوکو نیروی انتظامی حقوق بشر مصباحی مقدم دستگاه قضایی عباس عبدی قوه قضاییه مصطفی تاج زاده جمهوری اسلامی ایران مجمع تشخیص مصلحت نظام حزب منحله مشارکت اخبار داغ فعال سیاسی اصلاح طلب اصلاح طلبان جریان اصلاحات نیروی انتظامی اراذل و اوباش دست فرمان روسای جمهور قوه قضاییه وارد صحنه عباس عبدی شوره زار رسانه ها دولت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۶۱۴۱۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«بی حجابی» گره‌ای که با دست باز می‌شود
گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، مصطفی خدابخشی- طی روزهای اخیر موضوع حجاب وعفاف به عنوان یک موضوع مهم فرهنگی یکبار دیگر با اجرای «طرح نور» از سوی فراجا و با نزدیک شدن به نهایی شدن لایحه حجاب در مجلس شورای اسلامی محور توجه قشر گسترده ای از مردم جامعه قرار گرفته است.
طرحی که به دلیل نبود برنامه ریزی مدون و انجام وظیفه از سوی دستگاه ها، سازمان ها و نهادها در حوزه عفاف و حجاب پس از حدود 20 ماه کش و قوس فراوان در بین ارکان مختلف تصمیم گیر فرهنگی کلان جامعه یکبار دیگر با تغییر نام از سوی نیروی انتظامی به مرحله اجرا گذاشته شده تا این نیرو به تنهایی در این میدان خطیر بار سنگین بر زمین مانده دیگر نهادها را به دوش بکشید، شاید که در قبل آن اوضاع آشفته نوع پوشش در جامعه سامانی یابد.
طی ماه های گذشته موضوع حجاب و نمایش نسخه جدیدی از آن که سنخیتی با جامعه اسلامی ایرانی ندارد ابعادی فراتر از حوزه فرهنگ به خود گرفته تا شیطنت رسانه ای آن را به نماد و رویکردی سیاسی امنیتی برای رویا رویی با نظام اسلامی مبدل سازد. یقینا شرایط ایجاد شده در مقوله حجاب در این روزهای جامعه زائیده یک رویداد و یا مولفه ای تک بعدی نیست بلکه باید آن را معلولی از مسائل اقتصادی، سیاسی و فرهنگی دانست که با چاشنی فتنه انگیزی به صورت گسترده جامعه را به سه بخش درگیر، همسو و ضد تبدیل کرده است.
بر این اساس و باتوجه به قرار دادن پازل های شکل گیری این رویداد فرهنگی و اجتماعی که ردپای برنامه ریزانی غربی در آن به راحتی مشهود است باید کشف حجاب را جز در مواردی معدود که ناشی از کم دانشی و عدم برخورداری از تحلیل درست است، آن را شعاری بصری بر علیه نظام حاکمه دانست. برهمین اساس رویا رویی با آن نیاز به دست فرمانی جدید دارد، دست فرمانی که بتواند این حرام شرعی و حرام سیاسی که به چالش مهم ماه های گذشته کشور مبدل شده است را مدیریت و سلامت بصری را به جامعه ارائه کند.
حال سوال اینجاست آیا با توجه به شرایط اقتصادی، سیاسی و اجتماعی حاکم بر جامعه باید چشم بر مقوله عفاف و حجاب بست؟ آیا می توان به بهانه حفظ وحدت و انسجام اجتماعی، انسجام دینی را نا دیده گرفت؟ پاسخ به این سوال را می توان در منظومه فکری رهبر معظم انقلاب اسلامی یافت به گونه ای که ایشان حجاب را مولفه سوم مورد نیاز جامعه امروز بعد از موضوعات اقتصادی و منطقه ای دانسته اند. بر این اساس حجاب را باید نقطه مرکزی حکمرانی فرهنگی و نمادی از فرهنگ دیرینه مردم ایران زمین در نظام و ساختاری دینی در طول تاریخ دانست که بن مایه آن شکل دهنده ساختار نظام جمهوری اسلامی ایران است. به عبارت بهتر چشم پوششی بر این واقعیت یعنی رسیدن به نقطه پایان حکمرانی فرهنگی در ایران.
یعنی همان چیز که دشمن طی سال ها برای آن برنامه ریزی کرده و رویای شیرین آن را برای خود تصویر کرده است. رویایی که می توان آن را با اطلاع رسانی صحیح و استفاده نو آورانه از ابزارهای رسانه ای و با افزایش سطح آگاهی مردم از این فرایند به سراب تبدیل کرد.
عبور از این میدان پر مخاطره نیاز به نقشه عملیاتی دارد. متاسفانه در فرایند روایت میدان آنچنان که باید و شاید نتوانسته ایم میدان داری کنیم و عملا میدان در این بخش به شهروند خبرنگاران ضد امنیتی واگذار شده که سازنده خوراک خبری برای رسانه های معاند هستند. کسانی که به صورت عمده نقش موثری در مخالف سازی مردم با مقاله حجاب دارند اما کمتر دیده می شوند. حال باید در این میدان فرهنگی به بحث رسانه توجه ویژه ای شود تا حجاب به عنوان یک حکم شرعی در جامعه باز تعریف و مردم بر لزوم رعایت حدود آن آگاهی یابند. تحقق این مهم میسر نخواهد بود جز افزایش سواد رسانه ای مردم و استفاده درست دستگاه های تبلیغاتی از رسانه. این یعنی استفاده از ابزار فرهنگی برای یک رویداد یا تهاجمی فرهنگی.
یقینا موضوع حجاب در کشور ما کلاف سر در گم و غیر قابل حل نیست و هم زمان با یافتن سر رشته آن می توان امید به باز کردن گره آن داشت. گره ای که می شود آن را با دست باز کرد و نه با دندان. یقینا میدان مبارزه فرهنگی نیازمند نقشه عملیات فرهنگی است و در آن ترازوی رویکردهای ایجابی می بایست بر رویکردهای سلبی سنگینی کند چیزی که امروز برعکس شده و همین عامل باعث شکل گیری تقابلی جدید با حجاب خواهد شد.
انتهای پیام/
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور