رفتارهای فرهنگی که کرونا را گسترش می‌دهند
تاریخ انتشار: ۲۹ مهر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۷۰۵۰۸۱
به رغم گذشت چندین ماه از شیوع ویروس کووید ۱۹ و درگیری روزافزون بسیاری با این بیماری و فوت درصدی از جامعه، اطلاع رسانی های متعدد و هشدارهای دولتی، همچنان مسئله ویروس کرونا موضوعی پرمخاطره در کشور است که سازمان و نهادهای متعددی را به چاره اندیشی برای آن واداشته است.
موضوعی که بعضا به دلیل عدم رعایت مردم و جدی تلقی نکردن این هشدارها باعث شده است که این ویروس همچنان تهدیدی خطرناک برای سلامت جامعه بوده و روزانه آمار مبتلایان و فوت شدگان بر اثر آن افزایش یابد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بی‌شک یکی از زمینه‌های قابل تامل و مهم در این موضوع زمینۀ فرهنگی و بررسی و واکاوی مولفه های موثر فرهنگی در تکرار رفتار پرخطر از جانب مردم است.
موضوعی که می تواند به شناخت و علل زمینه ساز رفتار مردم کمک شایانی کرده و در بهترین حالت رفتارها را به سمتی مناسب تر سوق دهد.
مرگ برای همسایه است
احسان آقابابایی جامعه‌شناس و عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایرنا و در تشریح چرایی رفتار مردم در عدم رعایت پروتکل های مراقبتی در مقابل کرونا گفت: این که ما درگیر موج های پشت سرهم کرونا هستیم و نمی توانیم به ثباتی برسیم در برخی از رفتارهای فرهنگی و شرایط اقتصادی و اجتماعی کشورمان نهفته است.
وی افزود: ایده و ضرب المثل مرگ برای همسایه است در فرهنگ و زبان ما وجود دارد و مردم همواره چنین می پندارند که مرگ اتفاقی است که برای دیگران رخ می دهد و وارد کوچه و خانه ما نمی شود و تا خودشان به صورت صریح و بی واسطه با بیماری و مرگ مواجهه نشوند باور ندارند و همواره مواردی از این دست را انکار می کنند.
برخی از مردم مسئله ماسک را به عنوان موضوعی سیاسی نگاه می‌کنند
این استاد دانشگاه ادامه داد: موضوع دیگر کمبود اعتماد اجتماعی یا به عبارتی پارادوکس اعتماد اجتماعی است. اگر اعتماد اجتماعی را به دو شکل عمودی و افقی تقسیم بندی کنیم، می توانیم بگوییم که امروز و در جامعه ما اعتماد اجتماعی عمودی کم و اعتماد اجتماعی افقی زیاد است و این هر دو آسیب زا است.
بی اعتمادی عمودی به این معنا است که اعتماد مردم به دولت کم شده است و مسئله ماسک را به عنوان موضوعی سیاسی نگاه می کنند و برخی می گویند بنابراین اگر دولت می گوید که ما باید رعایت کنیم، رعایت نمی کنیم یا به صورت پارانویید می گویند که برای جلوگیری از اعتراضات است که بیماری برجسته و مهم تصویر می شود یا این که حرف های ضد و نقیض را نمی پذیرند و تمامی این موضوعات باعث شده است که اعتماد مردم نسبت به نهادهای پزشکی کاهش یابد.
وی افزود: در نقطه مقابل، اعتماد اجتماعی افقی به معنای اعتماد فامیل، آشنایان و خویشاوندان زیاد است؛ بر این اساس مردم می گویند می دانیم که این خانواده این مشکل را ندارند پس با آنها رفت و آمد می کنیم و درست پروتکل ها را رعایت نمی کنند.
این موضوع در شهرهای بزرگ به شکل خویشاوندمداری خودش را نشان می دهد که افراد آخر هفته ها با فامیل یا دوستانی که جانشین فامیل شده اند، رفت و آمد می کنند؛ به دلیل این که تصور می کنند آنها را می شناسند و به آنها اعتماد دارند؛ در شهرهای کوچک این خویشاوندمداری باعث می شود که آدم ها به همشهریان و هم روستاییانشان اعتماد داشته باشند و چنین تصور کنند که چون شناخت دارند، مشکلی برایشان ایجاد نمی شود؛ چون روابط در شهرهای کوچک و به خصوص در روستاها مبتنی بر روابط خویشاوندی و آشنایی است؛ برخلاف شهرها و این هم عامل دیگری است که در مورد این موضوع مطرح است.
تصور اسطوره‌ای از بیماری و سلامت
آقابابایی تصریح کرد: عامل دیگر تصور اسطوره ای از بیماری و سلامت است. آدم ها نوعی از احساس روئین تن بودگی در وجودشان هست؛ گویی زندگی شان یک زندگی حماسی است و کرونا دشمنی اهریمنی است که وارد شهر وجودی ایشان شده است.
بنابراین این گونه فکر می کنند که بهتر است با این نیروی شر مبارزه کنیم؛ یا شکستش می دهیم و آن را کنار می زنیم و پس از آن بیمه می شویم یا می جنگیم و شکست می خوریم و می میریم.
وی تاکید کرد: هردوی این تصورات روئین تن بودگی، در پس خود نوعی از تقدیرگرایی را نهفته دارد؛ تقدیرگرایی ای که نسبت به وجود و هستی دارند و این موضوع باعث می شود که مواجهه این مردم با بیماری مواجه ای عقلانی نباشد.
مناسک‌گرایی، آتشی بر هیزم کووید ۱۹
این عضو هیئت علمی جامعه‌شناسی در توضیح مورد دیگر که بر عدم رعایت پروتکل های بهداشتی از جانب مردم اثر می گذارد، گفت: موضوع دیگر که در رفتار فرهنگی ایرانیان موثر است، مناسک گرایی است.
وی افزود: یعنی انسان مناسک گرا خودش را ملزم به اجرای این مناسک دانسته و در نتیجه برایش سخت است که از خیر آیین ها بگذرد؛ چه مناسک آیینی باستانی مانند عیدنوروز و چهارشنبه سوری باشد و چه مناسک سنتی مانند عروسی و ختم گرفتن و یا مراسم دینی.
هرچند توصیه های متعددی مبنی بر این مطرح شد که امسال تا می توانید مراسم را در خانه ها برگزار کنید اما این انسان مناسکی و ایرانی خودش را لازم الاجرا و موظف می داند که حتما این مراسم را برگزار کند که اگر برگزار نکند، گویی بخشی از وجود او ناتمام است.
آقابابایی در تشریح علت آخر، تصریح کرد: دلیل دیگر مسائل اقتصادی است؛ یعنی برخی از انسان ها در این شرایط مجبور هستند که برای این که دوام و بقا داشته باشند و معیشت خود را ادامه دهند، پرخطر در روابط اجتماعی ظاهر شوند و چاره ای جز این ندارند.
مثلا برخی از مشاغل و کسبه و ... در طول روز (به خصوص در مناطق گرمسیر که اگر ماسک بزنند کمبود اکسیژن دارند) اساسا نمی توانند با رعایت پروتکل ها کار کنند. درنتیجه مسئله رعایت پروتکل برای برخی از افراد جامعه به نفی مسائل اقتصادی گره خورده و افراد چاره ای ندارند.
راه حل های این وضعیت چیست؟
این استاد دانشگاه در انتها و در تبیین وضعیت موجود و راه‌های برون رفت از آن متذکر شد: ما دو راه حل بلند و کوتاه مدت می توانیم در این زمینه داشته باشیم.
وی ادامه داد: راه حل کوتاه مدت این است که دو هفته تعطیلی اجباری بدهیم و پس از آن ماسک اجباری شود؛ یعنی یک قرنطینه داده شود و پس از آن بیرون آمدن از خانه مشروط به استفاده اجباری از ماسک گردد.
دولت باید این کار را در اردیبهشت انجام می داد و هرگونه عبور و مرور را منوط به استفاده از ماسک در نظر می گرفت؛ همچنین بستن جاده ها و ممانعت از سفرهای بین شهری در آن دوره کوتاه مدت می توانست اثرگذار باشد.
آقابابایی ادامه داد: در تشریح راهکارهای بلند خروج از این وضعیت باید مبحث افزایش سرمایه اجتماعی را برای جامعه ملحوظ نظر داشت؛ ضمن این که تجمع نهادهای سلامت ذیل یک نهاد مرکزی یکی از موارد لازم الاجرا است.
متاسفانه دائما اخبار متناقض و متکثر زیادی را دریافت می کنیم چرا که متولیان زیادی برای نهادهای پزشکی در سازمان های مختلف و موازی کاری وجود دارد؛ و اینها باید زیر چتر یک نهاد دست به فعالیت بزنند و همپوشانی نداشته باشند.
برچسب‌ها کرونا ویروس کرونا سهم_من_در_مهارکرونا دانشگاه اصفهان احسان آقا بابایی جامعه شناسیمنبع: ایرنا
کلیدواژه: کرونا ویروس کرونا دانشگاه اصفهان جامعه شناسی کرونا ویروس کرونا دانشگاه اصفهان جامعه شناسی اخبار کنکور اعتماد اجتماعی رعایت پروتکل پروتکل ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۷۰۵۰۸۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تاثیر استفاده کمتر از شبکه‌های اجتماعی بر افزایش اعتماد به نفس
گروهی از دختران جوان در کانادا که در این مطالعه تحقیقاتی شرکت کرده‌اند، از تاثیر مخرب شبکه‌های اجتماعی در زندگی‌شان گفته‌اند از جمله اینکه استفاده از شبکه‌های اجتماعی توانایی آنان در ایجاد روابط را کاهش داده، خواب آنان را مختل کرده و همچنین سبب شده که حتی به خودکشی بیاندیشند.
در این مطالعه ۶۶ دانشجوی رشته روانشناسی دانشگاه «یورک» تورنتو به دو گروه تقسیم شدند. دسترسی گروه اول به مدت یک هفته به فیس‌بوک، تیک‌تاک، اینستاگرام و سایر شبکه‌های اجتماعی قطع شد و گروه دیگر طبق روال معمول به این شبکه‌ها دسترسی داشتند.
پیش از آغاز مطالعه نیز با شرکت‌کنندگان هر دو گروه مصاحبه و سوالاتی مانند میزان تمرکز، اعتماد به نفس و نگرش نسبت به ظاهر فیزیکی از آنها پرسیده شد. مثلا اینکه چقدر از اندام خود راضی هستند؟ آیا دوست دارند مانند مدل‌های مجلات به نظر برسند؟ چقدر در روز شکل ظاهری بدن خود را با اینفولئنسر‌های شبکه‌های اجتماعی مقایسه می‌کنند؟ نسبت به فرم بدن خود شرم دارند؟
به گفته «جنیفر میلز»، استاد روانشناسی که این پژوهش را سرپرستی می‌کرد، پاسخ‌ها شوکه کننده بود و از اثرات مخرب بزرگی خبر می‌داد که اغلب در تحقیقات روانشناسی نادیده گرفته می‌شوند.
حتی پس از اصلاحات آماری که تنوع طبیعی در نحوه تفکر افراد در مورد شکل بدن‌شان را در نظر گرفته بود، بین دو گروه مطالعه شده، تفاوت آشکاری وجود داشت. بدین ترتیب که اعتماد به نفس و نگرش نسبت به خود در گروهی که در یک هفته از شبکه‌های اجتماعی استفاده نکرده بودند به میزان قابل توجهی بهتر بود.
میلز که بیش از دو دهه است در مورد نقش هدفمند رسانه‌های اجتماعی بر زنان و به خصوص تاثیر آن بر اختلالات زنان تحقیق کرده است، می‌گوید: این موضوعات پیش از فراگیر شدن اینترنت تا امروز که استفاده از شبکه‌های اجتماعی به طور چشمگیری اجتناب‌ناپذیر شده، وجود داشته است. البته در آن زمان، فقط می‌توانستید تعداد محدودی از دقایق یا ساعات خود را صرف خواندن مجلات مد و زیبایی کنید و این مجلات دست کم فقط یک بار در هفته منتشر می‌شدند، اما حالا هر لحظه در معرض خواندن و دیدن مطالب از این دست هستید.
این استاد روانشناسی همچنین معتقد است، پرهیز از مراجعه به شبکه‌های اجتماعی به تنهایی عاملِ تغییر در ارزش‌های روانشناختی در بین زنان جوان نخواهد شد بلکه پیامد‌های آن، منجر به تغییرات در سبک زندگی فرد می‌شود.
به گزارش دویچه وله، عدم استفاده از چنین شبکه‌هایی افراد را به ملاقات بیشتر حضوری با دوستان، خواب با کیفیت و بودن در هوای تازه و ورزش نیز سوق می‌دهد؛ فعالیت‌هایی که به اثبات برای سلامت جسم و روان نقش بسیار مهم و سودمندی ایفا می‌کنند.
هدف نهایی از این مطالعه این است که آگاهی مردم نسبت به خطرات ناشی از استفاده کنترل‌نشده از شبکه‌های اجتماعی افزایش یابد.
باشگاه خبرنگاران جوان اجتماعی ازدواج و خانواده
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟