به نقل از «ایسنا»

تبدیل تهدید به فرصت با تربیت رسانه‌ای کودک

تاریخ انتشار: ۲۰ آبان ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۹۳۱۶۹۴

ایسنا/اصفهان در وبینار حریم کودک در فضای مجازی که به همت شورای اجرایی شهر دوستدار کودک اصفهان بعد از ظهر امروز (سه شنبه_۲۰ آبان ماه) برگزار شد، موضوعاتی همچون خطرات فضای مجازی برای کودکان، اهمیت تربیت رسانه ای کودک و توجه به اجرای سیاست های موجود به جای سیاست گذاری جدید در این حوزه مطرح شد.

فائزه تقی پور، دکتری تخصصی علوم ارتباطات در این وبینار با اشاره به اینکه در مباحث مختلف همواره به موضوع سواد رسانه ای به عنوان یک مسکن موقت نگاه می کنیم، اظهار کرد: هرجا به مشکلی بر می خوریم از این مسکن استفاده می کنیم و بر تقویت سواد رسانه ای برای حل مشکلات جامعه تاکید می شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با بیان اینکه بحث سواد رسانه ای با پیشینه حدود ۸۰ ساله در بحث کودک بی اثر است، تاکید کرد: باید سراغ مباحثی برویم که کاربری بیشتر و عمیق تری داشته باشد. یکی از این موضوعات تریبت رسانه ای به جای سواد رسانه ای است، به این معنا که به جای تمرکز بر سواد رسانه، سراغ تربیت رسانه ای برویم و سعی کنیم عمیق تر از آنچه لازم است به آن بپردازیم.

این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه رسانه ها لحظه به لحظه در حال حرکت رو به جلو هستند، گفت: وقتی چنین حرکت پرشتابی در جریان است باید آماده باشیم و زمینه ای فراهم کنیم که با هر رسانه و تکنولوژی جدید، کماکان این موضوع ثابت بماند و آموزش های رسانه ای به اندازه ای قوی باشد که مشکلی در زمینه اطلاعات رسانه ای کودک نداشته باشیم.

وی یکی از مباحث مهم در تربیت رسانه ای را آگاهی بخشی دانست و افزود: هر محتوایی که قرار است در رسانه استفاده شود باید منجر به آگاهی بخشی به مخاطب شود و به افراد یاد دهیم در معرض پیام هایی از رسانه قرار گیرد که منجر به آگاهی بخشی شود.

تقی پور همچنین به اهمیت بالای پرورش فکر و ایده در تربیت رسانه ای اشاره و تصریح کرد: یکی از مواردی که بسیار به آن پرداخته می شود این است که مفاهیم انتزاعی را به کودک یاد دهیم؛ مثلا مفاهیمی مثل عدالت و آزادی که به راحتی نمی توان به کودک منتقل کرد.

این دکترای علوم ارتباطات با بیان اینکه اگر در زمینه تربیت رسانه ای کار کنیم می توانیم تهدیدها را به فرصت تبدیل کنیم، خاطرنشان کرد: باید کودک را غنی کنیم و آموزه ها را به سمت و سوی تربیت رسانه ای ببریم تا حتی زمانی که حضور نداریم تاثیرگذاری خود را داشته باشیم. به همین خاطر در بحث های کودک و سواد رسانه ای، شاید از ۷ سالگی به نتیجه برسیم، ولی در تربیت رسانه می توانیم از سنین پایین تر شروع کنیم، در عین حال که نمی توانیم استراتژی یکسان برای دوره های سنی مختلف داشته باشیم.

کودکان در معرض فریب آنلاین و دزدی اطلاعات

آمنه دهشیری، دکتری حقوق بین الملل دانشگاه سنت آنا ایتالیا نیز در این وبینار به خطرات دنیای آنلاین اشاره و اظهار کرد: یکی از خطراتی که در دنیای آنلاین وجود دارد کلاهبرداری های آنلاین است که حتی افراد بالغ هم در معرض آن هستند، اما کودکان به دلیل عدم آگاهی فریب بیشتری می خوردند.

وی با اشاره به امکان سرقت اطلاعات خصوصی افراد در فضای آنلاین و سوء استفاده های بعدی از آن، گفت: در دنیای آنلاین اطلاعات هیچ وقت از بین نمی رود و همیشه قابل دسترسی است.

دکتری حقوق بین الملل دانشگاه سنت آنا ایتالیا با بیان اینکه همیشه این امکان وجود دارد وقتی چیزی دانلود می کنیم بدافزارهایی همراه آن باشد، افزود: به دلیل اینکه کودک دانش لازم را ندارد بیشتر در معرض دانلود و خطر بدافزارها قرار دارد.

وی جاسوسی تجاری را یکی دیگر از خطرات دنیای آنلاین دانست و گفت: سرویس های مختلف از اطلاعات افراد استفاده می کنند تا بتوانند از این اطلاعات برای پول سازی بیشتر استفاده کنند، این موضوع هم برای کودکان و هم بزرگسالان وجود دارد ولی کودکان به خاطر ناآگاهی و ضعف بیشتر در معرض فریب آنلاین و دزدیده شدن اطلاعات شخصی هستند.

 انتشار تصاویر کودکان در فضای مجازی غیر اخلاقی است نه غیر قانونی

دهشیری در ادامه با بیان اینکه قانونی وجود ندارد که پدر و مادر تصاویر کودکان را به اشتراک نگذارند، خاطرنشان کرد: در برخی کشورها پرونده هایی توسط فرزندانی که بعدا بالغ شده اند به خاطر انتشار عکس های کودکی تشکیل شده است، به طوری که در برخی کشورها مثل فرانسه اجازه داده اند افراد از زمان ۱۸ سالگی درخواست برداشته شدن عکس های دوران کودکی شان را به خاطر حریم خصوصی داشته باشند و در صورت عدم حذف این تصاویر، درخواست خسارت کنند، ولی در بیشتر کشورها این کار جرم نیست و بیشتر بحث اخلاقی و امنیتی است.

وی با بیان اینکه برای حمایت از کودک در دنیای آنلاین در دنیا اقداماتی انجام شده است، اظهار کرد: از جمله این اقدامات جرم انگاری است، درحالی که در مواقع زیادی، قانونگذاری یک روند طولانی است و قانون عقب می ماند، در این شرایط در قالب کنش های اجتماعی، جوامع مدنی از شرکت های بزرگ مثل گوگل و فیسبوک خواسته اند خودشان مقرراتی را وضع و رعایت کنند تا به کودکان کمتر آسیب برساند.

این دکترای حقوق بین الملل ادامه داد: محدودیت عضویت در برخی شبکه ها برای کودکان از جمله اقداماتی است که قانونی نیست، بلکه خودتنظیمی است که از قانون جلوتر عمل می کند. همچنین یکسری اپلیکیشن هایی وجود دارد که می تواند برخی سایت ها را فیلتر کند که معمولا در مدارس وصل می شود.

حریم کودک در فضای مجازی یک واقعیت و نه آسیب اجتماعی است

مریم شعبان، مدیر گروه جامعه شناسی کودکی مرکز مطالعات دانشگاه تهران نیز با بیان اینکه حریم کودک در فضای مجازی پیش از اینکه یک آسیب باشد یک بحث و واقعیت اجتماعی است، گفت: این درحالی است که در بیشتر مواقع نگاه ما کاملا آسیب شناسانه است.

وی با تاکید براینکه وقتی نگاه ما به موضوعات آسیب شناسانه باشد واقعیت های موجود را نمی بینیم، افزود: وقتی بحث از حریم کودک می کنیم اولین سوالی که در این حوزه مطرح می شود این است که در کدام زمینه اجتماعی و فرهنگی بحث می کنیم. در این راستا موضوعی که باید به آن توجه کنیم فضای جمع گرایانه جامعه ایران است که باید نگاه جامعه گرایانه داشته باشیم.

شعبان با یادآوری اینکه مفهوم کودک در ایران شامل هر فرد زیر ۱۸ سال است، گفت: افراد زیادی معتقد به عدم حضور کودک در فضای مجازی هستند، درحالی که کودک این حق را دارد که از فضای مجازی استفاده کند، البته نه به این معنا که کودک بدون نظارت و آزادی کامل در این فضا باشد.

این دکترای جامعه شناسی کودکی با تاکید براینکه نیازمند این هستیم که نگاه کاملا تخصصی به حریم خصوصی کودک داشته باشیم، اظهار کرد: این نگاه تخصصی باید متناسب با ساختار جمع گرایانه جامعه ایران و اهمیت نهاد خانواده باشد.

وی با بیان اینکه حریم خصوصی کودکان را باید به آگاهی خانواده یعنی والدین و سرپرستان کودک برسانیم، تصریح کرد: توانمندی لازم در کشور وجود دارد و نیاز به سیاست گذاری مجدد نداریم، بلکه حتی تورم برنامه و سیاست گذاری داریم، درحالی که باید وارد مباحث اجرایی شویم و در عین حال به عنوان یک کنگشر باید خودمان هم در این زمینه تلاش کنیم.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی اجتماعی کودک حقوق كودك فضای مجازی کودک در فضای مجازی تربیت رسانه ای سواد رسانه ای دنیای آنلاین داشته باشیم حریم کودک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۹۳۱۶۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دومینوی آسیب‌

علاقه به استفاده از لوازم‌آرایش توسط کودکان به‌ویژه دختران زیر ۷ سال از جمله نگرانی‌های بسیاری از خانواده‌هاست و مشکل اصلی زمانی پیش می‌آید که والدین نمی‌دانند در مقابل این خواسته و کنجکاوی فرزندشان چه پاسخی بدهند و چطور با او و خواسته‌اش برخورد کنند.

به گزارش ایسنا،روزنامه خراسان در گزارشی با این عنوان به ویدئوهای پربازدید آموزش میکاپ برای دختران زیر ۱۰ سال در شبکه‌های‌اجتماعی و آسیب‌های آن برای کودکان از دیدگاه یک کارشناس‌ارشد مشاوره توان‌بخشی پرداخته و نوشته است: امروزه جوامع بشری تغییرات‌اجتماعی و رشد فرهنگ مصرفی فزاینده‌ای را تجربه می‌کنند که بخشی از آن به زیباسازی چهره و بدن افراد برمی‌گردد. در این حوزه آرایش صورت در بین دختران جوان عمومیت و رواج زیادی یافته است به‌ویژه که سن آرایش پایین‌تر آمده و گاهی شاهد کودکان کم سن‌وسالی هستیم که در مجالس و مهمانی‌ها نه تنها چهره خود را آرایش می‌کنند بلکه آموزش آن را در اختیار کاربران زیادی در فضای‌ مجازی قرار می‌دهند.

علاقه به استفاده از لوازم‌آرایش توسط کودکان به‌ویژه دختران زیر ۷ سال از جمله نگرانی‌های بسیاری از خانواده‌هاست و مشکل اصلی زمانی پیش می‌آید که والدین نمی‌دانند در مقابل این خواسته و کنجکاوی فرزندشان چه پاسخی بدهند و چطور با او و خواسته‌اش برخورد کنند. در ادامه، نکاتی در همین باره مطرح خواهد شد.

اصلی‌ترین علل علاقه دختربچه‌ها به آرایش

ابتدا باید علت علاقه کودک به این امر را جویا شویم. شاید بخش اعظمی از توجه کودکان به لوازم آرایشی ناشی از کنجکاوی آن‌ها برای کشف محیط پیرامون‌شان باشد. همچنین کودکان در انتهای سال‌های ۵ و ۶ سالگی نسبت به تفاوت‌های جنسیتی خود با افراد بالغ حساس‌تر شده و کنجکاوی‌های جنسی آن‌ها در حال شکل‌گیری است. بنابراین در صورت دیدن منظره آرایش کردن اطرافیان خود به این مسئله حساس شده و کنجکاوی و علاقه بیشتری را نشان می‌دهند. شایان ذکر است که این توجه مختص کودکانه دختر نبوده بلکه پسران هم نسبت به این امر کنجکاوی و علاقه نشان می‌دهند اما بسیاری از متخصصان منع کودک را از این امر اشتباه می‌دانند و معتقدند ممانعت در برابر خواسته‌ها و علائق در دوران کودکی منجر به افزایش فزاینده آن در دوره نوجوانی و بزرگ سالی خواهد شد. تقلید از بزرگ ترها، حس کنجکاوی، تشویق کودک به آرایش‌کردن از علل مهم علاقه کودک به آراستن چهره خود است.

اهمیت فراوان اولین واکنش والدین

این که اولین بار چگونه با این علاقه کودک برخورد شود بسیار مهم است، بنابراین اولین برخوردهای والدین نباید ایجاد تنش کند و او را نسبت به این امر کنجکاوتر کند. به جای هیجانی کردن فضا و ایجاد تنش و کشمکش، بدون تندروی‌های بی‌مورد باید از لجبازی‌ها و کنجکاوی‌های کودک بکاهیم و از عوارض آرایش‌کردن کودک پیشگیری کنیم.

پیامدهای تلخ آرایش‌کردن کودکان

از مهم‌ترین پیامدهای آرایش کردن کودکان می‌توان به این موارد اشاره کرد:

۱- آرایش کودک به‌تدریج عزت‌نفس و اعتمادبه‌نفس او را کاهش می‌دهد چراکه پس از مدتی که به آرایش‌کردن عادت کند، نسبت به چهره واقعی خود احساس خوبی نخواهد داشت و بدون آرایش در محیط بیرون حاضر نخواهد شد.

۲- مواد آرایشی به دلیل وجود مواد شیمیایی ممکن است تاثیراتی در بیش فعالی کودکان بگذارد.

۳- آرایش کردن می‌تواند منجربه خود بزرگ‌بینی و غرور کاذب کودک شود.

۴-کودک وقتی را که می‌بایست صرف بازی کند به آرایش کردن می‌پردازد.

۵- ذهن کودک درگیر مقایسه خود با بزرگ سالان می‌شود و از گروه هم سال فاصله می‌گیرد و باعث تنها ماندن وی می‌شود.

۶- موجب تمایل به تغییرات چهره و عمل زیبایی در بزرگ سالی خواهد شد.

۷-آرایش کردن منجر به داشتن الگویی نامناسب در ذهن کودک خواهد بود.

۸- پوست کودکان لطیف و حساس بوده؛ بنابراین لوازم آرایش ممکن است عوارض جانبی زیادی را برای آن‌ها ایجاد کند.

راهکارهای پیشگیری از ترغیب دختربچه‌ها به آرایش‌

۱- تا حد امکان در مقابل کودکان آرایش نکنید و تا سن معینی آن‌ها را به آرایشگاه‌های بزرگسالان نبرید.

۲- لوازم آرایش خود را از دسترس کودکان دور نگه دارید.

۳- کودک را با خود به مراکز خرید لوازم آرایش نبرید چراکه تماشای رنگ‌های متنوع در مراکز فروش جذابیت لوازم‌آرایشی را برای کودک افزایش می‌دهد.

۴- در حضور کودک در مورد چهره‌آرایی و آرایش کردن کمتر صحبت کنید و از تماشای فیلم‌هایی با تصاویری در این مورد خودداری کنید.

۵- در صورت مشاهده استفاده از لوازم آرایش توسط کودک یا درخواست او برای این کار به هیچ عنوان واکنش شدید از خود نشان ندهید، زیرا این کار ممکن است کنجکاوی و لجبازی یا علاقه او را تشدید کند.

۶- با توجه به سن کودک به او بفهمانیم که آرایش کردن مناسب او نبوده و ممکن است به سلامت او آسیب برساند.

۷- به او بگویید که این کار مختص بزرگ‌سالان است و دنیای زیبای کودکی را برای وی جذاب‌تر کنید.

۸- اگر نتوانستید با ملایمت او را منصرف کنید به او اجازه دهید یک بار آن هم در مقادیر کم این کار را انجام دهد ولی حتماً از وسایلی استفاده کند که بی‌خطر بوده و از حداقل مواد شیمیایی تشکیل شده باشد.

۹- از چهره آرایش کرده او ابراز خوشحالی و رضایت نکنید و باعث نشوید که به این نتیجه برسد که من زشتم و مادر و پدر وقتی آرایش دارم بیشتر مرا دوست دارند و من زیباتر به نظر می‌رسم. 

انتهای پیام