نجات زندگی شهری از پاندمی کرونا
تاریخ انتشار: ۹ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۱۴۳۱۰۳
شهرسازی تاکتیکی رویکردی کم‌هزینه برای بهبود وضعیت خیابان‌ها و سایر فضاهای عمومی شهری به شمار می‌رود که ضمن حفظ امنیت شهروندان، رفاه اجتماعی را برای آنان فراهم می‌آورد.
به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، محدودیت‌هایی که در دوران کووید -۱۹ بر زندگی بشر تحمیل شده، نقش فضاهای عمومی در حفظ سلامت جسمی و روانی را به تصویر کشیده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بدیهی است که نبود تحرک کافی در میان شهروندان و جایگزین کردن وسایل حمل و نقل عمومی با خودروهای شخصی می‌تواند به نابودی شهرها منجر شود. این در حالی است که بسیاری از محققان بر این باورند که خود جداسازی مردم تنها به دوران منحوس کرونا ختم نمی‌شود، بلکه ممکن است حتی تا سال‌ها پس از نابودی کامل آن، در میان مردم گسترش داشته باشد. بدون شک، زندگی شهری بدون برقراری تعاملات اجتماعی، تبادل ایده‌ها، عقاید، ارزش‌ها و دانش می‌تواند شهرنشینی را با تهدید جدی مواجه کند و حتی ساکنان شهری را به سمت زندگی در حومه‌ها و روستاهای اطراف سوق دهد.
مقامات شهری باید نسبت به شرایط موجود واکنش نشان داده و به بهبود فضاهای عمومی بپردازند تا از این طریق، مردم را با امنیت کامل به سمت برقراری ارتباط با یکدیگر برانگیزند. شهرسازی تاکتیکی و سایر رویکردهای موقت و فوری از بهترین استراتژی‌هایی است که در دوران کرونا می‌تواند به مقامات شهری در حل بحران‌های به وجود آمده و نجات شهرنشینی کمک کند.
جین جیکوبز و ریچارد سنت، از پیشگامان برجسته در زمینه طراحی شهری، بارها در بحث‌های خود "تعامل اجتماعی" را عاملی حیاتی برای زندگی شهری معرفی کرده‌اند که البته انتشار ویروس کرونا این مؤلفه را تا حد بسیار زیادی از بین برده است. خوشبختانه مقامات محلی در اغلب شهرهای جهان نسبت به این وضعیت واکنش نشان داده و تمام تلاش خود را به کار گرفته‌اند تا فضاهای عمومی را به مردم بازگردانند و آنها را به سمت پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری سوق دهند. این افراد بسیار فوری عمل کرده‌اند چرا که نیاز شهروندان به چنین فضاهایی به طور قابل توجهی افزایش یافته است.
به عنوان مثال در کلان‌شهرهایی نظیر لندن، برلین، بوگوتا در کلمبیا، ونکوور کانادا، مکزیکوسیتی و میلان ایتالیا، مسیرهای دوچرخه‌سواری جدید به وسیله خطوطی رنگی از سایر فضاهای تردد وسایل حمل و نقل عمومی جدا شده است. علاوه بر این، در شهرهایی مانند دوبلین در جمهوری ایرلند فضاهای پارک خودروها در مراکز شهری به مکان‌هایی برای عبور عابران پیاده اختصاص داده شده است.
شهرسازی تاکتیکی رویکرد جدیدی نیست؛ از دهه ۱۹۸۰، یعنی زمانی که یکی از خیابان‌های اصلی شهر ملبورن در استرالیا، یک شبه به فضای سبزی عظیم تبدیل شد، این استراتژی نیز به تدریج در میان مردم جهان ترویج پیدا کرد. پس از این رویداد، مالکیت مرکز شهر ملبورن به مردم داده شد و همین امر، افزایش برقراری تعاملات اجتماعی بین شهرنشینان و تبعات مثبت آن را برای شهر در پی داشت. در واقع، اقدامی بسیار فوری و یک شبه تحولی بسیار عظیم و دائمی برای شهر به وجود آورد و حس مالکیت شهروندان نسبت به فضاهای اطراف خود را افزایش داد.
گروه‌ها و بنگاه‌های اجتماعی، فعال‌ترین نهادها برای انجام پروژه‌های مربوط به شهرسازی تاکتیکی هستند که هر ساله در نقاط مختلف دنیا تغییرات بسیاری به وجود می‌آورند. دولت‌ها نیز نقش مهمی در توانمندسازی سایر عوامل ایفا می‌کنند و در اقدامات شهری خود، منافع عمومی را بیش از هر چیز دیگر مورد توجه قرار می‌دهند. به عنوان مثال، برنامه‌ریزان کلانشهر ملبورن هر هفته از ظهر تا ساعت دو عصر خیابان کوچک کالینز را به وسیله موانعی قابل حرکت می‌بندند تا عابران پیاده بتوانند با امنیت کامل به تردد در آن بپردازند.
شیوع بیماری کووید -۱۹ و محدودیت‌های اعمال شده برای مهار آن، تعاملات اجتماعی را مختل و در نتیجه شهرنشینی را با تهدیدهای جدی مواجه کرده است. بدیهی است که زندگی شهری بدون ارتباطات اجتماعی رونق اقتصادی، خلاقیت و فرهنگ شهری را به خطر می‌اندازد و تبعات منفی بیشتری را برای ساکنان شهری در پی دارد. بنابراین، مقامات باید با اعمال تغییراتی کوچک، زمینه را برای تحولاتی دائمی فراهم آورند و شهرنشینی دوران پساکرونا را نجات دهند.
منبع: ایمنا
کلیدواژه: فضای عمومی فضای عمومی شهر شهرها و کرونا کرونا در شهر شهرسازی تاکتیکی فضای عمومی شهری شهرهای جهان کووید ۱۹ ویروس کرونا کرونا ویروس پاندمی کووید 19 پاندمی کرونا میلان ملبورن لندن ایتالیا استرالیا بوگوتا کلمبیا ونکوور کانادا شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق شهرسازی تاکتیکی فضاهای عمومی زندگی شهری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۱۴۳۱۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پاندمی تأثیر ناچیزی بر رشد کودکان داشت
ایتنا - مطالعه جدیدی نشان می‌دهد که این بیماری همه‌گیر تنها باعث تأخیر متوسطی در رشد نوزادان و کودکان نوپا شده است.
تحقیقات قبلی گزارش داده است که قرنطینه‌های مرتبط با پاندمی کوید 19 زندگی بسیاری از مردم، از جمله خانواده‌هایی با فرزندان خردسال را مختل کرد. با بسته شدن مدارس و مراکز نگهداری از کودکان، بسیاری از مردم از خانه کار می‌کردند و تعداد تاریخ‌های بازی و تماس‌های اجتماعی کاهش یافت و زندگی روزمره تغییر کرد.
محققان در 22 آوریل در مجله JAMA Pediatrics گزارش دادند که تجزیه و تحلیل بیش از 50000 کودک 5 ساله و کمتر نشان داد که این بیماری همه‌گیر تنها آسیب جزئی در رشد آنها ایجاد کرده است.
سارا جانسون، مدیر مرکز رالز برای ادغام بهداشت و آموزش در جانز هاپکینز گفت: «به طور کلی متوجه شدیم که با وجود برخی تحول‌ها، آنقدر تغییرات بزرگی رخ نداده است، و این یک یافته واقعا مهم و اطمینان بخش است. »
همه کودکان تحت اندازه گیری رشد کودک قرار گرفتند که به طور معمول به عنوان بخشی از مراقبت‌های کودکان جمع‌آوری شده بود. محققان نمرات کودکان نوپا را قبل و در طول همه گیری، از سال 2018 تا 2022 مقایسه کردند.
آنها حدود 3 درصد کاهش در مهارت‌های ارتباطی، 2 درصد کاهش در مهارت‌های حل مسئله و 2 درصد کاهش در مهارت‌های فردی و اجتماعی مشاهده کردند. مهارت‌های حرکتی کودکان نوپا به هیچ وجه آسیب نمی‌بیند.
محققان با نگاهی به نوزادان کمتر از 1 سال، کاهش 3 درصدی در مهارت‌های ارتباطی و کاهش 2 درصدی در حل مسئله را دریافتند.
جانسون گفت: «ما فکر می‌کردیم که ممکن است نوزادان تأثیر کمتری نسبت به بچه‌های بزرگتر داشته باشند، با توجه به اینکه بسیاری از مراقبان ممکن است زمان بیشتری را در خانه با بچه‌های کوچک خود سپری کرده باشند. اما همان چیزهایی را در نوزادان دیدیم که در بچه‌های بزرگتر مشاهده کردیم.»
محققان همچنین دریافتند که نگرانی مراقبان در مورد فرزندانشان در طول همه‌گیری تنها اندکی افزایش یافته است. محققان خاطرنشان کردند که در حالی که این نتایج آرامش‌بخش هستند، تأثیر همه‌گیری بر توسعه بلندمدت نامشخص است.
جانسون در مصاحبه‌ای گفت: «برای ما مهم است که به کودکان در تمام سنین از نظر رشد توجه داشته باشیم، بنابراین می‌توانیم بفهمیم که آیا این تغییرات پیامدهای طولانی‌مدتی برای کودکان دارد یا چالش‌های جدیدی با افزایش سن کودکان پدیدار می‌شوند یا خیر. مطالعاتی مانند این می‌تواند به آماده شدن برای بحران‌های بهداشت عمومی آینده کمک کند. این نتایج همچنین اهمیت متخصصان اطفال رفتاری رشدی را نشان می‌دهد که برای ارزیابی و درمان کودکانی که رشدشان کند یا متوقف شده است آموزش دیده‌اند.»
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»