به نقل از «ایران اکونومیست»

چرا بازگشت گاز مایع به سبد سوخت خودروها غیر اقتصادی است؟

تاریخ انتشار: ۱۸ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۲۵۱۵۹۸

ایران اکونومیست- رییس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی تهران با اشاره به اینکه گاز مایع از نظر قیمتی با سی.ان.جی قابل رقابت نیست و قیمتی بیش از ۲.۵ برابر سی.ان.جی دارد، گفت: چنانچه بخواهیم دو میلیون تن گاز مایع را در بخش سوخت خودروها توزیع کنیم، نیازمند هزینه بالایی است که این طرح را غیر اقتصادی می‌کند.

 «رضا پدیدار» در جمع خبرنگاران افزود: هرچه در بین فاکتورهای مختلف برای بدست آوردن مزایای ورود LPG به سبد سوخت خودروها جستجو کردم، چیزی پیدا نکردم؛ در واقع اضافه شدن LPG به سبد سوخت خودروها هیچ مزیتی ندارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: وقتی صحبت از مزایای یک طرح می کنیم یکی از فاکتورهای مهم، مزیت اقتصادی طرح است و مباحث قیمتی مطرح می شود؛ یکی دیگر از فاکتورهای مزیتی، مباحث زیست محیطی است و از هیچ کدام از این ابعاد، اضافه شدن LPG به سبد سوخت دارای مزیت نیست.

رییس کمیسیون انرژی و محیط زیست اتاق بازرگانی تهران با بیان اینکه در طی سال‌ها در کشور روی توسعه CNG کار شده است، گفت: دوره ۱۰ سال گذشته برروی توسعه تولید مخازن CNG در کشور کارهای زیادی انجام گرفته و موفقیت های قابل توجهی در این زمینه داشته ایم.

وی توضیح داد: افزایش سهم گاز در سبد سوخت کشور یک راهبرد ملی است و طرحی بود که در کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی روی آن فعالیت شده و در جلساتی که در این زمینه داشتیم، مدیران وقت شرکت ملی گاز ایران نیز روی توسعه CNG و سرمایه گذاری در تأمین مخازن و افزایش سهم CNG در سبد سوخت کشور با اعضای کمیسیون انرژی هم‌نظر بودند و در جلسات شورای عالی انرژی کشور نیز توسعه CNG و افزایش سهم این نوع سوخت در سبد سوخت خودروهای کشور تصویب شد.

پدیدار با اشاره به مزیت CNG نسبت به LPG در سبد سوخت خودروهای کشور گفت: مدتهاست سوخت CNG به سبد سوخت خودروهای کشور آمده و بسیاری از خودروهای کشور نیز با تبدیل وضعیت، CNG سوز شده اند؛ در صورتی که در بخش LPG چنین زیرساختی ایجاد نشده است.

وی افزود: حتی کارهای مطالعاتی نیز انجام شده و طرحی مطالعاتی نیز در این زمینه به کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی آمد که علاوه بر CNG سوز شدن خودروهای بنزینی و دیزلی، لوکوموتیوهای کشور نیز CNG سوز شوند.

رییس کمیسیون انرژی و محیط زیست اتاق بازرگانی تهران تصریح کرد: آنچه مشخص است گازطبیعی در کشور ما مزیت های بسیاری دارد و از نظر اقتصادی و زیست محیطی، هیچ سوختی قابل رقابت با گازطبیعی نیست و ما با توجه به گستردگی شبکه گاز در سراسر کشور، امکان تخصیص گاز به صورت CNG به خودروها در تمام کشور را داریم.

پدیدار با اشاره به سرمایه گذاری صدها میلیارد تومانی در زیرساختهای گازرسانی و توسعه CNG در کشور گفت: بیش از ۹۰ درصد جمعیت کشور تحت پوشش گاز هستند و اولویت اول ما در تأمین سوخت کشور گازطبیعی و در خودروها سوخت CNG است.

وی افزود: یعنی گازطبیعی سوخت ملی کشور است و بیشترین سرمایه گذاری روی آن صورت گرفته و سوخت CNG نیز زیرمجموعه سوخت ملی کشور است.

رییس کمیسیون انرژی و محیط زیست اتاق بازرگانی تهران با بیان اینکه برنامه ریزی شده با توجه به موضوع رشد مصرف بنزین و ضرورت جایگزینی بخشی از آن در سبد سوخت کشور، سهم CNG افزایش یابد، گفت: برای توسعه CNG و تحقق جایگزینی آن با بخشی از مصرف بنزین کشور، سرمایه گذاری زیادی در طی دو دهه اخیر صورت گرفته؛ حال که ظرفیت عظیم و قابل توجهی در همه ابعاد برای توسعه CNG در سبد سوخت کشور ایجاد شده، چرا باید برای توسعه LPG از ابتدا هزینه کنیم؟

وی توضیح داد: با جایگزینی CNG با بنزین، هم قیمت تمام شده تأمین سوخت برای مصرف کننده کاهش می یابد و هم مازاد بنزینی از این جایگزینی خواهیم داشت که می توانیم آن بنزین مازاد تولیدی را به عنوان یک نقطه قوت در شرایط تحریم برای صادرات تخصیص دهیم.

پدیدار با بیان اینکه اقتصادی ترین سوخت کشور در مقایسه با تمام انواع سوخت، سوخت CNG است، گفت: قیمت تمام شده تولید CNG پایین ترین قیمت در بین تمامی سوخت ها است.

وی افزود: با ظرفیت های ایجاد شده در بخش CNG و ادامه روند توسعه در این بخش، جایگزینی بنزین با CNG با هزینه کمتر و در زمان کمتر قابل تحقق است، در این شرایط اگر بخواهیم دنبال جایگزینی بنزین با LPG باشیم، یک زمان طولانی و یک هزینه بسیار زیاد را به کشور تحمیل کرده ایم، در حالی که همین کار را می توانستیم با توسعه CNG محقق کنیم.

رئیس کمیسیون انرژی و محیط زیست اتاق بازرگانی تهران خاطرنشان کرد: تمام مزایایی که موافقان طرح تخصیص LPG به سبد سوخت خودروها می بینند و مطرح می کنند، در جایگزینی و توسعه CNG وجود دارد و برخلاف LPG، ما زیرساختهای توسعه CNG را با سالها سرمایه گذاری در کشور ایجاد کرده و در دسترس داریم.

وی ادامه داد: وقتی ما می توانیم بدون هزینه های سنگینی که در آوردن LPG به سبد سوخت خودروها وجود دارد، همان مزایا و نتایج مثبت مورد نظر را با توسعه سهم CNG در سبد سوخت بدست آورده و محقق کنیم، چرا باید به دنبال صرف زمان و تحمیل هزینه توسعه زیرساختهای LPG باشیم؟؛ از اینرو هیچ مزیتی برای توزیع LPG در بخش حمل و نقل کشور وجود ندارد.

پدیدار با بیان اینکه بحث رقابت در قیمت تمام شده در اجرای هر طرحی بسیار مهم است، گفت: LPG از نظر قیمتی نیز با CNG قابل رقابت نیست؛ LPG بر اساس وزن در هر کیلو گرم بیش از ۶۰۰ تومان است و از نظر وزنی، قیمتی بیش از ۲.۵ برابر CNG دارد.

وی افزود: حتی در فصل سرما نیز قیمت LPG افزایش قابل توجهی پیدا می کند و توجیه اقتصادی جایگزینی LPG با بنزین را زیرسوال می برد.

رییس کمیسیون انرژی و محیط زیست اتاق بازرگانی تهران تصریح کرد: چنانچه بخواهیم حجم بالایی به میزان دو میلیون تن در سال LPG را در بخش سوخت خودروها توزیع کنیم، باید هزینه های قابل توجهی را برای سرمایه گذاری در بخش ایجاد زیرساختها تخصیص دهیم.

وی اضافه کرد: یکی از این زیرساختها، احداث خطوط لوله انتقال LPG و احداث تلمبه خانه های مخصوص LPG است؛ همچنین در توزیع این نوع سوخت نیز تجهیزات مورد نیاز، مخازن و کپسولها و ... باید تأمین شوند و هزینه های پنهان اجرای چنین طرحی نیز بسیار بالا و قابل توجه است.

پدیدار در خصوص نبود مزایای زیست محیطی در تخصیص LPG به سوخت خودروها گفت: طرحی در کمیسیون انرژی و محیط زیست اتاق بازرگانی در حال بررسی است تا از نظر زیست محیطی نیز اجرای طرح اضافه شدن LPG به سبد سوخت خودروها را مورد بررسی قرار دهند.

وی افزود: ورود LPG به سبد سوخت خودروها می تواند سیاست گذاری ها و برنامه ریزی هایی که در توسعه CNG و ایجاد زیرساختهای آن شده و سرمایه گذاری هایی که دولت و بخش خصوصی در زمینه CNG انجام داده اند را تحت الشعاع قرار دهد.

رییس کمیسیون انرژی و محیط زیست اتاق بازرگانی تهران خاطرنشان ساخت: صنعت CNG یک زمانی حدود چهار سال پیش در آستانه ورشکستگی بود، اما الان CNG یک چهارم سبد سوخت خودروها را به خود اختصاص داده، چطور می توانیم سهم یک چهارمی CNG در سبد سوخت خودروهای کشور و فعال بودن این صنعت در طیف گسترده ای از شرکت های خصوصی را نادیده گرفت.

به گفته وی، CNG اگر توسعه درستی داشته باشد، این ظرفیت از نظر داخلی سازی وجود دارد که تا ۶۰ درصد سبد سوخت خودروهای کشور را به CNG اختصاص دهیم و هم اکنون نیز شاهد هستیم که ظرفیت خوبی در تبدیل خودروهای فعال در ناوگان حمل و نقل عمومی به CNG سوز ایجاد شده است.

پدیدار با بیان اینکه شرکت های فعال در زمینه LPG نداریم اما تعداد قابل توجهی شرکت خصوصی فعال در زمینه CNG در کشور داریم، گفت: فناوری های مخصوص به توسعه CNG را در کشور داریم و شرکت های دانش بنیان و شرکت های کوچک و متوسط متعددی در این زمینه فعال شده اند که می توان از ظرفیت آنها برای توسعه سهم CNG استفاده کرد.

وی افزود: ثبات نداشتن در سیاست های انرژی کشور آسیب رسان است و در حالی که با سالها سرمایه گذاری، زیرساختهای توسعه CNG را ایجاد کرده ایم، حدود ۲۵۰۰ جایگاه عرضه CNG در کشور داریم، تولید داخلی تجهیزات آن را در کشور توسعه داده ایم، از مزیت توسعه شبکه گاز کشور بهره می گیریم و ده ها امکان دیگر که در زمینه توسعه CNG داریم؛ اینکه دوباره LPG را به سبد سوخت خودروها اضافه کنیم یک اشتباه بزرگ است.

 ایرنا

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: سبد سوخت خودروهای کشور LPG به سبد سوخت خودروها سبد سوخت کشور CNG در سبد سوخت سرمایه گذاری قابل توجهی برای توسعه زیست محیطی CNG در کشور توسعه CNG سوخت CNG

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۲۵۱۵۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پشت پرده فعال‌شدن دیپلماسی آفریقاییِ ایران چیست؟

فرارو- جمعه گذشته تهران میزبان دومین "اجلاس بین المللی ایران و آفریقا" بود. نشستی که با حضور مقام‌های ارشد بیش از ۳۰ کشور آفریقایی به ویژه وزرای اقتصاد برگزار شد. بسیاری از تحلیلگران معتقدند که این قبیل نشست‌ها می‌توانند مقدمه‌ای برای وقوع تغییرات مثبت در روابط خارجی و به طور خاص دیپلماسی اقتصادی باشند.

به گزارش فرارو؛ در این راستا، یکی از نکاتی که چندین سال است از سوی کارشناسان مسائل راهبردی و تحلیلگران به عنوان نقدی به سیاست خارجی ایران مطرح شده، غافل شدن از برخی حوزه‌های جغرافیایی در عرصه سیاست خارجی و صرفا تمرکز بر برخی مناطق و کشور‌های خاص است. موضوعی که در برخی موارد در بزنگاه‌های تاریخی موجب وارد آمدن آسیب‌ها و خساراتی شده است.

با این همه، دولت سیزهم از زمان آغاز به کار خود در سال ۱۴۰۰، تمرکز ویژه‌ای بر توسعه روابط با مناطق مغفول در حوزه سیاست خارجی ایران معطوف کرده است. ابراهیم رئیسی در دو نوبت در قالب تور‌هایی به کشور‌های آفریقایی سفر انجام داده و توسعه روابط با آفریقایی‌ها را یکی از محور‌های اصلی سیاست خارجی دولت سیزدهم توصیف کرده است.

معادله‌ای که در قالب نشست بین المللی اخیر ایران و آفریقا نیز نمود‌های عینی‌تری گرفته است. با این همه، واقعیت این است که اقبال به توسعه روابط با کشور‌های آفریقایی در شرایط حاضر، به طور خاص تحت تاثیر ۳ مولفه مهم و محوری است.

۱. بازارِ رو به رشد کشور‌های آفریقایی

قاره آفریقا جمعیتی بیش از یک میلیارد نفر را در خود جای داده و بسیاری از تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که شاخص‌های اقتصادی در شمار قابل ملاحظه‌ای از کشور‌های افریقایی رو به رشد بوده و پالس هاس مثبتی را در مورد آینده این دسته از کشور‌ها به ویژه در حوزه اقتصادی مخابره می‌کنند.

در حقیقت، هم جمعیت این قاره چشمگیر است و هم درآمد خانوار‌ها در آن رو به بهبود است. این دو مولفه در نوع خود کشور‌های آفریقایی را به یک بازارِ هدف بسیار مناسب برای بسیاری از کشور‌های جهان تبدیل می‌کنند. ایران نیز با توجه به ظرفیت‌های صنعتی و تولیدی خود از این قاعده مستثنی نیست. می‌تواند کالا‌های ساخت خود را که از کیفیت بین المللی برخوردارند و البته کشور‌های آفریقایی می‌توانند آن‌ها را در مقایسه با نمونه‌ای مشابه خارجی، با قیمت کمتری تهیه کنند، به آفریقا صادر کند.

موضوعی که هم برای ایران و هم ملل آفریقایی حامل نفع و سود است.

۲. کسب حمایت موثر سیاسی در عرصه بین المللی

بلوک کشور‌های آفریقایی از وزن قابل توجهی در نهاد‌ها و سازمان‌های بین المللی برخوردارند. آفریقا چیزی در حدود ۵۴ کشور را در خود جای داده که آن‌ها در جنبش عدم تعهد، گروه ۷۷، مجمع عمومی سازمان ملل متحد، و دیگر نهاد‌های بین المللی، بازیگران مهم و تاثیرگذاری هستند.

در این چهارچوب، ایران به واسطه توسعه پیوند‌های سیاسی و اقتصادی خود با بلوک کشور‌های آفریقایی می‌تواند روی کارتِ رای‌دهی آن‌ها در نهاد‌های بین المللی حساب ویژه‌ای باز کند. موضوعی که یک برگ برنده موثر  به حساب می‌آید. این مساله به ویژه در بحبوحه تشدید تنش‌ها و رقابت‌های ژئوپلیتیک و ایدئولوژیک بین المللی، از ابعاد جدی تری نیز برخوردار می‌شود.

۳. توسعه نفوذ بین‌المللی ایران در قالب یک قدرت منطقه‌ای

در نهایت باید به این مساله نیز اشاره کرد که ایران در منطقه غرب آسیا یک قدرت قابل توجهِ منطقه‌ای است. این کشور به عنوان یک قدرت منطقه‌ای، طرح و برنامه‌هایی برای توسعه نفوذ خود دارد. مساله‌ای که در عرصه روابط بین الملل برای هر بازیگر دیگری غیر از ایران نیز امری طبیعی محسوب می‌شود.

حال در این میان، اشتراکات تاریخی و فرهنگی ایران و برخی ملل آفریقایی و در عین حال وجود ظرفیت‌های نرم فرهنگی نظیر حضور شیعیان در برخی کشور‌های آفریقایی و یا مهاجرت تاریخی برخی اقوام ایرانی به کشور‌های آفریقایی، بستر‌های مناسبی را نیز برای توسعه نفوذ ایران در میان کشور‌های آفریقایی ایجاد کرده اند.

بستر‌ها و ظرفیت‌هایی که تاکنون مورد بی توجهی بوده اند و حال توجه به آن ها، یکی از الزاماتی است که با توجه به افزایش وزن و قدرت منطقه‌ای و بین المللی ایران، از اهمیت بسیار زیادی برخودار می‌شوند. معادله‌ای که موجب شده تا بار دیگر قاره آفریقا مورد توجه تصمیم سازان حوزه سیاست خارجی ایران قرار گیرد.