نیمی از مبتلایان به کرونا در آمریکا افراد چاق هستند

به گزارش روز سه شنبه ایرنا، تارنمای خبری آمریکایی «هیل» (Hill) با انتشار این مطلب نوشت: بنابر یافته های جدید «مرکز کنترل و پیشگیری بیماری» در آمریکا (CDC)، چاقی یکی از عوامل مهم در ابتلا به ویروس کرونا به شمار می رود.

بنابراین گزارش، مرکز کنترل و پیشگیری بیماری در آمریکا اعلام کرد، تحقیقات صورت گرفته از ۱۴۸هزار و ۴۹۴ فرد مبتلا به ویروس کرونا در ۲۳۸ بیمارستان در سراسر آمریکا نشان داده که ۵۱درصد ازاین افراد چاق و ۲۸ درصد نیز دارای اضافه وزن هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تعریف چاقی به افرادی اطلاق می شود که «شاخص توده بدنی» آنها موسوم به BMI بیش از ۳۰ باشد و به افرادی که شاخص توده بدنی آنها ۲۸ است ، افرادی دارای اضافه وزن گفته می شود.

این گزار ش در ادامه می افزاید:  مرکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا دریافته است که خطر بستری شدن ، رفتن به بخش مراقبت های ویژه در بیمارستان و درنهات فوت کردن درمیان افرادی که دارای شاخص توده بدنی بالا و بخصوص افرادی که دارای چاقی مفرط هستند به شدت بالا بوده  و افرادی که دارای شاخص توده بدنی زیر ۲۵ هستند از این خطرها بدور مانده اند.

جامعه آمریکا یک جامعه چاق

هیل  گزارش داد: این درحالی است که بنابر تازه ترین داده های مربوط به سال ۲۰۱۸ میلادی ۴۲درصد از آمریکایی ها چاق هستند.

تحرکات بدنی به توصیه های ایمنی کرونا اضافه شد

این رسانه آمریکایی افزود: اکنون مرکز کنترل و پیش گیری بیماری در آمریکا علاوه بر رعایت موارد بهداشتی مبنی بر استفاده از ماسک، رعایت فاصله اجتماعی و تزریق واکسن، از افراد خواسته شده تا تحرکات بدنی را برای کاستن خطر ابتلا به بیماری کووید-۱۹ مدنظر قرار دهند و متوجه شاخص توده بدنی خود در سطح مطلوب باشند.

واکسن فایزر بر روی افراد چاق تاثیر ندارد

درحالی مرکز کنترل و پیشگیری بیماری در آمریکا از چاقی به عنوان یک عامل مهم در ابتلا به ویروس کرونا  یاد می کند که پیشتر محققان ایتالیایی اعلام کرده بودند ، افراد چاق و یا آن دسته افرادی که «شاخص توده بدنی » (BMI) آنها بالای ۳۰ است، واکسن کرونا آمریکایی «فایزر» چندان بر روی آنها تاثیر گذار نیست.

تارنمای خبری انگلیسی «میرور» (mirror) ۱۲ اسفند با انتشار این خبر اعلام کرد: محققان در ایتالیا هشدار داده اند که افراد چاق به نظر نیازمند «دوز» بیشتری از واکسن فایزر هستند تا بتواند این گروه از افراد را در برابر ویروس کرونا واکسینه کند.

بنابراین گزارش تحقیقات این دسته از محققان ایتالیایی نشان داده میزان «آنتی بادی» تولید شده در بدن افراد چاق  دریافت کننده  واکسن فایزر در قیاس با افراد سالم، نصف بوده و قدرت لازم برای از میان بردن  بیماری کووید-۱۹ را ندارد و نیازمند دوز بیشتری از واکسن فایزر هستند.

میرور درادامه گزارش داد: تحقیقاتی بر روی  ۲۴۸ نفر در «انستیتو فیزیوتراپی اوسپیتالیر» (Istituti Fisioterapici Ospitalieri)   در رُم پیش از دریافت نوبت دوم واکسن فایزر صورت گرفت. تجزیه و تحلیل خون آنها نشان داد که بطور متوسط افرادی که وزن عادی دارند، میزان غلظت آنتی بادی آنها «۳۲۵.۸» بوده اما در افراد چاق این میزان غلظت تنها ۱۶۷.۱  است .

در آمریکا تا کنون بیش از ۵۳۸ هزار نفر به علت ابتلا به ویروس کرونا جان باخته اند.

**۱۳۰۲**

برچسب‌ها ویروس کرونا ایالات متحده آمریکا چاقی پروندهٔ خبری هراس جهانی از ویروس کرونا

منبع: ایرنا

کلیدواژه: ویروس کرونا ایالات متحده آمریکا چاقی ویروس کرونا ایالات متحده آمریکا چاقی اخبار کنکور مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ویروس کرونا شاخص توده بدنی واکسن فایزر افراد چاق

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۲۵۹۲۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

افرادی که در کودکی محبت ندیده‌اند، این ۷ ویژگی را دارند

آیا تابه‌حال فکر کرده اید که چگونه جو عاطفی خانه در دوران کودکی شخصیت ما را به عنوان یک بزرگسال شکل می‌دهد؟

به گزارش روزیاتو، کمبود محبت در دوران کودکی، اثری منحصر به فرد بر شخصیت و رفتار افراد بر جای می‌گذارد.

بزرگ شدن در چنین محیطی فقط به معنای از دست دادن فرصت در آغوش گرفتن عزیزان خود یا صحبت‌های صمیمانه با آن‌ها نیست، بلکه اساساً می‌تواند بر دیدگاه و رفتار فرد در بزرگسالی تأثیر بگذارد.

برخی از این نشانه‌ها در آینده به شکل ظریفی خود را نشان می‌دهند.

۱) مشکل در برقراری ارتباط عاطفی

برای کسانی که بدون محبت بزرگ شده اند، ایجاد پیوند‌های عاطفی در بزرگسالی می‌تواند یک مشکل بزرگ باشد. فقدان نزدیکی عاطفی در طول سال‌های شکل‌گیری شخصیت آن‌ها اغلب باعث ایجاد یک مکانیسم دفاعی طبیعی با جدایی عاطفی می‌شود.

این جدایی می‌تواند به شیوه‌های مختلفی مانند مشکل برای بیان احساسات، احساس ناراحتی هنگام لمس فیزیکی یا پرهیز از برقراری رابطه عاطفی ظاهر شود.

این ویژگی‌ها اغلب منجر به سوء تفاهم شده و روابط شما را تحت تاثیر خود قرار می‌دهند.

۲) عزت نفس و اعتماد به نفس پایین

ویژگی مشترک کسانی که در دوران کودکی خود محبت کافی ندیده اند، فقدان عزت نفس و اعتماد به نفس است. این باور در ذهن این افراد پرورش یافته که آن‌ها لایق عشق و محبت نیستند.

این باور اغلب منجر به کاهش عزت نفس می‌شود، زیرا این افراد به ارزش و توانایی‌های خود شک می‌کنند. آن‌ها همچنین ممکن است با احساس بی کفایتی دست و پنجه نرم کرده و دائماً خود را با دیگران مقایسه کنند.

علاوه بر این، این افراد اعتماد به نفس ندارند، از خطرات و ریسک‌ها اجتناب کرده و به دلیل ترس از شکست یا طرد شدن در منطقه امن خود می‌مانند.

۳) نیاز بیش از حد به کنترل

بزرگ شدن در یک محیط سرد از لحاظ عاطقی اغلب باعث نیاز به کنترل در بزرگسالی می‌شود.

این افراد ممکن است تمایل به مدیریت ذره بینی و ریزبینانه موقعیت‌ها و افراد اطراف خود داشته باشند.

آن‌ها استاندارد‌های سفت و سختی داشته و اگر کار‌ها طبق برنامه‌شان پیش نرود، به شدت مضطرب می‌شوند.

این نیاز به کنترل در روابط عاطفی می‌تواند سرریز شود و آن‌ها را وادار کند که هر حرکت و رفتاری را به شریک زندگی خود دیکته کنند. این کنترل بیش از حد، ناشی از ترس است؛ ترس از رها شدن، آسیب دیدن یا ماهیت غیرقابل پیش‌بینی رفتار انسان ها.

۴) تمایل به کمال‌گرایی

برای کسانی که بدون محبت بزرگ شده اند، کمال‌گرایی اغلب به یک حالت پیش‌فرض تبدیل می‌شود. گویی آن‌ها به دنبال عشق و تاییدی هستند که در کودکی از دست داده بودند.

این رگه کمال‌گرایی در زمینه‌های مختلفی از زندگی افراد نمایان می‌شود؛ از کار گرفته تا روابط عاطفی.

آن‌ها استاندارد‌های بسیار بالایی را برای خود تعیین می‌کنند و وقتی به این استاندارد‌ها نمی‌رسند، احساس استرس و ناامیدی زیادی به سراغشان می‌آید.

متأسفانه، این کمال‌جویی بی وقفه می‌تواند به فرسودگی شغلی، اضطراب و گاهی اوقات حتی به مسائل مربوط به سلامت روان مانند وسواس یا اختلالات خوردن منجر شود.

۵) مشکل در اعتماد کردن به دیگران

یکی دیگر از ویژگی‌هایی که معمولاً در افرادی یافت می‌شود که در دوران کودکی خود کمبود محبت را تجربه کرده‌اند، مشکل در اعتماد کردن به دیگران است.

این عدم اعتماد می‌تواند ناشی از حمایت عاطفی غیر قابل اعتماد یا متناقضی باشد که در دوران کودکی دریافت کرده اند.

این افراد اغلب در زمینه به اشتراک گذاشتن احساسات واقعی خود با دیگران مشکل دارند، از ترس اینکه آسیب ببینند یا طرد شوند. این ترس می‌تواند آن‌ها را از ایجاد روابط عمیق و معنادار باز دارد.

فقدان اعتماد آن‌ها همچنین می‌تواند منجر به یک حالت کنترل و هشدار مداوم شود که در آن افراد همیشه مراقب نشانه‌های خیانت یا رها شدن هستند.

۶) ترس از رها شدن

یکی دیگر از ویژگی‌های رایج در میان کسانی که در دوران کودکی محبت ندیده اند، داشتن ترسی عمیق از رها شدن است.

این افراد همیشه بابت از دست دادن عزیزانشان نگران هستند، حتی هنگامی که دلیلی واقعی برای این نگرانی وجود ندارد.

این نگرانی می‌تواند آن‌ها را در روابط عاطفی بیش از حد وابسته یا کنترل‌گر کند، زیرا سعی می‌کنند که از تحقق بدترین کابوس‌هایشان جلوگیری کنند.

اما نکته اینجاست: این ترس اغلب تبدیل به یک پیشگویی منفی ساختگی می‌شود. اضطراب مداوم آن‌ها افراد دیگر را پس می‌زند و این باورشان را تأیید می‌کند که رها شدن اجتناب‌ناپذیر است.

۷) مشکل در تعیین مرز‌های سالم

افرادی که با کمبود محبت بزرگ شده اند، اغلب در تعیین مرز‌های سالم در روابط خود مشکل دارند. ریشه این مشکل را می‌توان در تجربیات دوران کودکی آن‌ها پیدا کرد. ممکن است که نیاز‌ها و احساسات این افراد در کودکی به طور مداوم نادیده گرفته شده باشد.