تهدید نظامی و هدفگیری «فردو» حربه آمریکایی‌ها در مذاکرات
تاریخ انتشار: ۸ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۷۳۳۷۳۰
آفتاب‌‌نیوز :
روزهای اخیر، انتشار یک فایل صوتی حواشی بسیاری در عرصه سیاسی و بین‌المللی ایجاد کرده است. از این رو مطالعه کتاب خاطرات وندی شرمن عضو تیم آمریکا در مذاکرات برجام که در کتاب «من ترسو نیستم» منتشر شده، خالی از لطف نیست و برای مطالعه پیشنهاد می‌شود.
وندی شرمن عضو تیم آمریکا در مذاکرات برجام در بخشی از کتاب خاطرات خود که با عنوان «من ترسو نیستم» توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی به فارسی ترجمه شده است می‌گوید: «زمان زیادی را نیز صرف «تمرینات شبیه‌سازی مذاکرات» می‌کردیم ـ البته نه به این صورت که کاملاً این گفت‌وگوها را شبیه‌سازی کنیم ـ اما سناریوهای موجود که ممکن بود در مذاکرات پیش بیایند را بررسی کرده و چگونگی پاسخ دادن به آن‌ها را تمرین می‌کردیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تصمیماتی که ما در این جلسات می‌گرفتیم، توسط معاونان به اداراتشان باز می‌گشت تا تلاش‌های هماهنگ و گسترده که کنگره را به کاخ سفید، و وزارت خارجه را به پنتاگون وصل می‌کرد و بعد در سراسر جهان صورت می‌گرفت، راهنمایی کند. ما موقعیت ارتشمان در خلیج‌فارس را تغییر دادیم و بمبی را در آنجا قراردادیم که می‌توانست تأسیسات فردو را که زمانی مخفیانه فعالیت می‌کرد، هدف قرار دهد تا بلکه بتوانیم دیپلماسی را با تهدید نظامی معتبر حمایت کنیم.
ما تحریم‌ها را افزایش دادیم و وزارت خزانه‌داری و وزارت خارجه، گروه‌های مشترکی را برای اجرایی کردن آن‌ها به کار گرفتند. به دلیل اینکه بسیاری از کشورها می‌بایست واردات نفت خود از ایران را به خاطر تحریم‌ها کاهش می‌دادند، وزارت انرژی و وزارت خارجه با یکدیگر همکاری کردند تا بتوانند دیگر تولیدکنندگان نفت را قانع سازند که باید میزان فروش نفتشان را افزایش دهند و در ادامه ما این کشورها را با مشتریان دیگر و قراردادهای نفتی بیشتر هماهنگ کردیم تا در زمانی که با ایران در حال جدال هستیم، اقتصاد جهانی با مشکل مواجه نشود.»
عضو ارشد تیم مذاکره‌کننده آمریکا در بخش دیگری از خاطراتش تصریح می‌کند: «جهان انتظار داشت ایالات متحده که همچنان ابرقدرت حکمفرما بود، هر توافق هسته‌ایِ به دست آمده با ایران را با تهدید عملی به تحریم‌ها اعمال کند. اگر توافق از دست ما در می‌رفت، ایالات متحده وظیفه داشت برای متوقف کردن ایرانی‌ها در به دست آوردن بمب ـ به خطر انداختن جان و مال ما ـ دست به اقدام نظامی بزند. ما باید این توافق را ایجاد می‌کردیم، حتی اگر تنهایی قادر به انجامش نبودیم.
از بسیاری جهات، رسیدن به این توافق کار ما بود. «مرگ بر آمریکا» در نماز جمعه‌های تهران خوانده می‌شد، نه «مرگ بر سازمان ملل» یا هر کشور دیگر. تاریخ ما و تاریخ آن‌ها بود که با کینه‌ای تلخ به هم گره خورده بود. رئیس جمهور ما قبلا سرمایه سیاسی قابل توجهی را صرف کرده بود تا از آن تاریخ و روایت پا را فراتر بگذارد.
ایرانی‌ها هم متوجه بودند که مذاکره واقعی با ایالات متحده بود. علی صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی ایران ماه‌ها بعد به مطبوعات گفت: «اگر با آمریکا مذاکره نمی‌کردیم، با ۱+۵ به توافق نمی‌رسیدیم. چه کس دیگری حاضر بود این حجم از زمان و انرژی را صرف مذاکره با وزیر امور خارجه و انرژی و کارشناسان خود برای ما کند؟ ما با دیگران نمی‌توانستیم پیش برویم.»
بخشی از آنچه صالحی تصدیق کرد، این واقعیت ساده بود که هیچ کشور دیگری قابلیت‌های ما را ندارد. هیچ کس نمی‌تواند با عمق و وسعت تیم دیپلماتیک ما در دولت رقابت کند، با سفارت‌خانه‌هایی که آماده‌اند جدل‌های ما را در پایتخت‌های جهان گرد هم بیاورند؛ دستاورد مالی دفتر کنترل سرمایه‌های خارجی در وزارت خزانه‌داری؛ قابلیت مشورتی و تحلیلی اعضای شورای ملی امنیت در کاخ سفید؛ و کار دشوار و پرزحمت جامعه‌ی اطلاعاتی برای نظارت بر فعالیت‌های کشورهای دیگر و کمک به تصدیق توافق. هیچ کشور دیگری ارتشی ندارد که چنین تهدید به زور باورپذیری را در خدمت به دیپلماسی فراهم کند. از همه مهم‌تر ما زیرساخت‌های سازمانی داریم تا کل قرارداد هسته‌ای درازمدت را با جزئیات دقیق بنویسیم و آن را تا سالیان سال اعمال کنیم. با وجود این نیروی بوروکراتیک، ما چالاکی و مهارت این را داریم که طی چند روز قراردادی برای سلاح‌های شیمیایی تنظیم کنیم، مانند کاری که در سوریه کردیم. همه از این تنفر دارند که ایالات متحده تنها ابرقدرت جهان است، اما آن را تکذیب نمی‌کنند. این به ما برای حکومت کردن در جهان اعتبار می‌بخشد. (و به همین دلیل است که تهی شدن حال حاضر وزارت امورخارجه به اسم بهره‌وری نشان دهنده‌ی درک اشتباه از ارزش واقعی وزارت است.)
همه این‌ها دلایلی بودند تا ایالات متحده در هر مذاکره‌ای با ایران جایگاه اصلی را داشته باشد. هر چند چیزی که همه این دلایل به آن اشاره می‌کردند ـ چیزی که در گفتگوی آتی من با همکارانم در ۱+۵ در معرض خطر بود ـ به رسمیت شناختن قدرت آمریکا بود. ما بزرگترین بازیکن در این زمین بودیم و بار نمایندگی قدرت مطلق ایالات متحده روی دوش من بود.
منبع: خبرگزاری فارسمنبع: آفتاب
کلیدواژه: برجام وندی شرمن فردو تهدید نظامی ایالات متحده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۷۳۳۷۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سنگ‌اندازی واشنگتن در توافق راهبردی عراق و ترکیه
سیاست های ابهام برانگیز و دوپهلوی آمریکا علیه گروه‌های تروریستی در سال‌های اخیر به ترکیه انگیزه داده تا با نادیده گرفتن آمریکا، به اقناع بغداد برای همکاری در این زمینه بپردازد. - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، به نقل از پایگاه خبری الجزیره، «صالحه علام»، نویسنده و پژوهشگر مسائل ترکیه در یادداشتی از سنگ اندازی آمریکا در توافق راهبردی عراق و ترکیه پرده برداشت.
روز دوشنبه سوم اردیبهشت ماه، محمد شیاع السودانی، نخست وزیر عراق پس از بازگشت از آمریکا، میزبان رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه بود. در این سفر، 26 توافقنامه در زمینه های مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و توریستی به امضا رسید. پنج توافقنامه از 26 توافقنامه امضا شده، روابط راهبردی، همکاری بر سر مسائل نظامی، امنیتی، مبارزه با تروریسم و ساخت ابزارآلات جنگی را در بر می‌گیرد.
مذاکرات ترکیه و آمریکا
آمریکا در مذاکرات اخیر با مقامات امنیتی و دیپلماتیک ترکیه پیشنهاد مقابله مستقیم و غیرمستقیم با گروه‌های تروریستی مشترک (داعش و پ ک ک) را مطرح کرد. این پیشنهاد با مخالفت قاطع ترکیه روبرو شد.
آنکارا اعلام کرده همکاری با یک سازمان تروریستی برای مبارزه با یک سازمان تروریستی دیگر و یا همکاری موردی کشورهای هم‌پیمان با سازمان‌های تروریستی را نمی‌پذیرد. تضاد شدید میان آنکارا و پ.ک.ک که سال‌هاست جنگ شدیدی علیه ترکیه را از درون اردوگاه‌هایش در سوریه و عراق اداره می‌کند، باعث شده آنکارا استدلال‌های آمریکا را نپذیرد.
توافقات امنیتی و نظامی عراق و ترکیه نگرانی گروه‌های مختلف کردی از جمله گروه تروریستی پ.ک.ک و یگان‌های مدافع خلق (ی.پ.گ) را برانگیخته و باعث شده آمریکا نیز برای جلوگیری از مقابله جدی با این گروه ها به میدان بیاید. با این وجود آمریکا نگران پیامدهای احتمالی همکاری نظامی و امنیتی میان بغداد و آنکارا است که می‌تواند به حضور ی.پ.گ و پ.ک.ک در مرزهای عراق، سوریه و ترکیه پایان دهد.
در بهمن ماه سال گذشته «یاشار گولر»، وزیر دفاع و «متین گوراک»، رئیس ستاد کل ارتش ترکیه در سفر به بغداد، موفق به کسب رضایت مسئولان عراقی در رابطه با اعلام منع فعالیت پ.ک.ک در مرزهای عراق شدند. به همین دلیل روابط عراق و ترکیه از منظر امنیتی و نظامی بهبود یافت.
بنا بر ادعای رسانه های ترکیه، مطابق توافق دو کشور، به زودی عملیات نظامی به رهبری نیروهای نظامی ترکیه در عمق 30 الی 40 کیلومتری خاک عراق علیه نیروهای تروریستی مخالف دولت ترکیه آغاز خواهد شد؛ این موضوع مخالفت شدید آمریکایی ها را به همراه داشته است.
نگاهی به توافق‌های جدید بین ترکیه و عراق
دلایلی که بایدن حاضر نشد با اردوغان دیدار کند
در همین راستا آنکارا اخیراً ابتکار جدیدی را آغاز کرده که عبارت از حل و فصل کردن پرونده تروریسم بدون مداخله واشنگتن است. سیاست دو پهلو و ابهام برانگیز آمریکا علیه گروه‌های تروریستی در سال‌های اخیر به ترکیه انگیزه داده تا با نادیده گرفتن آمریکا، به اقناع بغداد برای همکاری در این زمینه بپردازد. به نظر می‌رسد این تحولات سرآغاز تغییراتی مهم در سیاست های کشورهای عراق، سوریه و ترکیه در قبال گروه‌های کُردی فعال در این سه کشور خواهد بود.
انتهای پیام/
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»